T.H.D. BRAQUE

Welkom op de site van Tilburgs Heerendispuut Braque

BEA

Wederom een jaarlijks terugkerend thema hoogtepunt wat de website van T.H.D. Braque mag sieren. Na 7 lange, droge jaren van poverte en armoede gloort er weer hoop aan de horizon voor de leden van Braque. Onder de immer bezielende leiding van dhr. Van Loonhoven was het daar dan eindelijk, na maanden van wachten en twijfels: de Braque Elite Avond!

De voltallige commissie werd ingezet om van deze avond een avond te maken die eenieder nog lang zou heugen. Tevens was het gelukt om de crème de la crème van culinair Tilburg binnen te slepen om een uitgebreid en voortreffelijk 8-gangen diner neer te zetten voor de fijnproevers die ons Heldiaal dispuut kent. Uiteraard mocht dhr. Beek ook deelnemen aan deze parade des pièces de la resistance.

Een oud gezegde luidt: “Wie net gekleed is, wil lekker eten.” Zodoende. Team Vaticaan stelde niet teleur en wist de aanwezigen de mond te snoeren met de optocht aan delicatessen, waar kosten noch moeite voor gespaard werden. Kilo’s vlees, scholen vissen en zelfs enkele gekke sponzen passeerden de revue. Voldane, verzadigde blikken vulden de ruimte dan ook na afloop, op wat gebrom na van een zeker hongerig persoon.

Enkele dozijnen lege flessen prosecco, wijn, whisky en afwas voor een maand achterlatend, verruilden zij die dat nog konden huize Oosterhuijzen voor het u o zo bekende pand aan de Schouwburgring. Daar was het tijd om u nog eens een opfriscursus Feest te geven, en na een klein kampioenschap gewichtheffen en een zangoptreden waar dhr. Meeuwis u tegen zou zeggen kon men afsluiten met een zeer tevreden gevoel, alweer reikhalzend uitkijkend naar de komende editie.

P1100547   P1100751   P1100803

Update ledenbestand

Het wederom terugkeren van dit thema zegt genoeg: Het keurcorps van Dispuut Braque is weer op weekend geweest. Enkele dagen lang verliet de fine fleur van de Tilburgse studentenwereld het kikkerland om haar heil te zoeken in het zonnige Libië. In de nacht van 18 op 20 maart kregen klooien Foef, Glorix, Mo en Frødth de kans te bewijzen dat ze daadwerkelijk een knip voor de neusbalneus waard waren.

Normaliter kans voor de webmaster om op dit stukje webspace de Heldiale weekendcommissie eens lekker kapot te gallen. Echter wist Sir Chuck, the Anus of Arlington, elke vorm van kritiek direct te counteren door samen met zijn vriendjes alles redelijk te regelen. Almost Exellent! Volgende keer weer vijfentwintig zalm Heeren?

Ook dit jaar waren er weer enkele helden opgestaan om een poging te doen het gehele Dispuut een week aan de schijterij te krijgen middels een zelf bereid diner. Uren stonden vier helden in de keuken te zwoegen en zagen dan ook tot hun genoegen dat Dhr. Lagas alle schalen tot op de laatste kruimel leeg likte. Als kersje op de appelmoes, of appelmoes op de kersjes zo u wilt, besloot Beeksma ook nog even de laatste restanten frituurvet op te slurpen.

Alle moeite ten spijt, de klooien leken maar magertjes te genieten van al dit heerlijks. Chagrijnige gezichten, sip kijkende clowns en een berg aan vergeten spullen als dank. Toen er ook nog een enkeling besloot in de schmink hoek in slaap te vallen en speler Mo zijn transferbedrag van 18 cent totaal niet waard bleek was voor Braque de maat vol. De Heldiale StrafStaf was het inmiddels meer dan beu en besloot tot zware maatregelen. Tot groot genoegen van van Loonhoven en Frelinghuizen tot Zuyderknorresteyn haalde Beeksma zijn glazen lid tevoorschijn om de boel eens een beetje wakker te schudden.

Dit bleek te helpen en na een lange tijd van zwoegen en ploeteren bleken de vier fruitneuzen zich enigszins te herpakken. Nadat de laatste plantjes water hadden gekregen vond Braque het mooi geweest en werden de klooien lid van het Heldiaal Heerendispuut Braque. Wij willen dan ook Dorus van Mosselveld, Tim Jansen en Humberto Levarht Lopez hartelijk feliciteren met het behalen van hun zwart-witte trui. Maak er een glorieuze, onvergetelijke maar vooral Heldiale tijd van.

BEEKSMA!! SPEK!!

2011

Vrijdagavond, 11 februari 2011. Een select gezelschap van Braquers en klooien verzamelt zich op Tilburg Centraal. Ditmaal niet om onze oosterburen te bezoeken, maar voor een activiteit die we intussen wél een traditie mogen noemen: de Braquantie. Ditmaal is de keuze gevallen op de stad Porto. Deze stad zou niet alleen een interessant nachtleven te bieden hebben, maar is tevens door de daar gevestigde porthuizen een interessante bestemming voor het elitaire gezelschap van Braque.

Vanaf het kleine vliegveld te Maastricht wordt de reis ingezet, met hulp van onze oude vrienden van Ryanair. Na een vlucht van twee uurtjes en een dollemansrit in de taxi staan wij in ons hostel tegenover de receptioniste. Deze wil direct geld zien, aangezien dit de eerste maal zou worden dat er voor onze sleutels borg betaald dient te worden. Dat dit voor ondergetekende een reden was om op te letten, blijkt wel uit het feit dat er thuis nog drie sleutels van voorgaande hostels liggen verstopt. Nadat deze formaliteiten zijn afgehandeld, is het dan tijd het bruisende nachtleven van Porto in te duiken. Ten minste, dat is het plan. Al gauw blijkt dat de gemiddelde Portugese student(e) niet veel te makken heeft, aangezien iedereen zijn of haar bier, verkregen bij een loketje met TL-verlichting, op straat staat te nuttigen. Integrerend als zij zijn staat ook Braque al snel met een plastic glas op straat lekker te borrelen. Alhoewel dit in eerste instantie een gezellig (en goedkoop) tijdverdrijf lijkt te zijn, wordt op een gegeven moment toch maar besloten de warmte van een kroeg op te zoeken. De tweede reden waarom de Portugezen niet graag in de kroeg staan, wordt al gauw duidelijk wanneer we een geschikte kroeg gevonden denken te hebben. De pikdonkere ruimte, die enkel elke halve seconde verlicht wordt door een enkele stroboscoop, maakt converseren en elkaar ontwijken tijdens het doorkruisen van de kroeg namelijk niet bepaald gemakkelijk. Gelukkig zorgen het Paasei, de drang tot een kledingswitch van dhr. Freling en het humeur van dhr. Mulder voor een geslaagde afsluiting van deze eerste dag in Portugal.

Na een goede nachtrust in onze stapelbedden was het tijd voor het ontbijt. Hierbij was menigeen zo verstandig één van de drie bakkers naast het hostel binnen te stappen. Dhr. Groenhuijsen en dhr. van der Zwan wilden echter toch iets meer de cultuur proeven, en besloten op een terrasje de beroemde Portugeze jumbo ham-kaas-tosti te bestellen die bij een ‘epic meal time’ eigenlijk niet zou mogen ontbreken. Dat de Portugese cuisine het nooit ver geschopt heeft in Nederland wordt deze twee heren dan ook al vrij snel duidelijk.
Dat Porto een mooie stad is, blijkt uit de lange stadswandeling onder leiding van dhr. Rombouts die hierna volgt, en na een goed diner met een flinke sloot port is het dan alweer tijd om het nachtleven een tweede kans te geven. Alhoewel de helft van het gezelschap in één van de beste uitgaansgelegenheden van Porto al lekker staat te clubben, draagt klooi Foef er persoonlijk zorg voor dat de andere helft na die club ook bij ‘Plan B’ wordt geweigerd. Uiteindelijk wordt er nog een andere club gevonden waar je niet meer weg mag voor er een minimaal aantal bier is genuttigd. Hierdoor werd het toch nog een latertje, aangezien je je het bier voor vijf euro per stuk natuurlijk goed wil laten smaken.

De volgende dag is het tijd voor de volgende twee hoogtepunten. Want op weg naar een porthuis krijgen wij door dat er eventueel een uit-wedstrijd van FC Porto tegen SC Braga bezocht kan worden. Dhr. Groenhuijsen kent namelijk nog wel een mannetje dat kaarten voor ons wil gaan halen. Omdat hierop wachten beter gaat als je kunt genieten van een neut, melden wij ons porthuis Sandeman voor een rondleiding. Na een tocht door zalen vol met vaten Port en een kennismaking met de schaduw van dhr. van Loon is het tijd voor een proeverij. Helaas gaat het niet zover komen, want de kaarten voor de voetbalwedstrijd zijn inmiddels binnen. Er wordt dus maar besloten de proeverij te laten voor wat is, en dhr. Chucko wordt samen met een arme, arme klooi achtergelaten met glazen port voor een mannetje of 10.
Na een treinreis en taxirit staat een select groepje voetbal-enthousiastelingen voor het gemeentelijk stadion in Braga. Dat de sfeer net iets grimmiger is dan bij een potje ballen bij Willem II blijkt al snel, wanneer er na driekwart wedstrijd twee Braquers plaats hebben mogen lenen in de ambulance. Alleen daarom al was dit weer een Braquantie om niet snel te vergeten…

Zo! En nu ben ik de oudste! Drr Tkrr Urrrr Jrrr!  

PORTO1   PORTO   PORTO2

Aan de oevers van de Maas

Het jaarlijkse Maastrichtse hoogtepunt, In Mosae, was weer aangebroken en uiteraard was T.H.D. Braque voor de 2de keer op een rij weer aanwezig, waardoor er dus over een traditie gesproken kan worden. Mogen wij dat zeggen? Nee dat mogen we niet zeggen. In grote getale reisden op 11 februari 2011 de vertegenwoordigers van al dat mooi is aan Tilburg naar onze oosterburen.

Uitgerust met theedoeken, zonnebrillen, veulll pistolen en bloedeigen native en tevens tolk, dhr. Wolfs, begon de avond rustig door de eerste Maastrichtse cultuur rustig op te snuiven in café de Uni. Rustig leest u? Gillende, instemmende vrouwen en een levensgenietende clochard (wel een sportieve!) zorgden voor het vermaak.

De tijd brak aan om naar In Mosae te gaan. Stampende muziek, lichtshows waar dhr. Appelhof bang van zou worden, dronken dames, dhr. Lagas die munten verduistert, verschillende varianten op de pitspoezen,  geweldloze klooien, een overenthousiaste Van der Maat, geplek in de hoek, klooiendansjes en vooral veel attributen. Uiteraard was het dhr. Beek gelegen om nog eens flink met zijn knuppel in de rondte te zwaaien, en was dhr. van Loon niet te beroerd voor een half uur de speler uit te hangen op het podium. Hier had u bij moeten zijn, en u mag uzelf dan ook uw absentie kwalijk nemen.

Aan de terugreis maken we maar niet teveel woorden vuil. Hier kende dhr. Van der Maat in ieder geval een hoofdrol. Hij gaf een hele nieuwe betekenis aan het gezegde ‘naast de pot pissen’, verklaarde een man waarom arbeid op de vroege ochtend niet loont, en stuurde dhr. Beek naar Alkmaar om wat kazen in te slaan.

Ten laatste dan nog een saillant feit: dhr. Mulder kreeg het voor elkaar om zichzelf gedurende de avond te ontpoppen als een man met vele gezichten: Chuko de boer, Pr1matt, Duitse officier, Matt the builder 2000, Cowboy Chuck.

Drr Tkrr Urrrr Jrrr!   

Fiesta Española

Ook dit jaar werd er weer dikwijls aan de bel getrokken tijdens de jaarlijkse Sinterklaasavond van Heldiaal Heerendispuut Braque. Soms door klooien die uit hun ‘na Sesamstraat naar bed’-ritme werden getrokken, en soms uit pure gratie jegens de gulle Sint. Fraaie cadeaus werden uitgedeeld, geaccompanieerd door enkele poetische noten.

Ondanks de gebrekkige kwaliteit van enkele gedichten, het falen der klooien en een gebrek aan fatsoenlijke snacks was het wel, in heuse Sinterklaas-traditie, Feest! Gelukkig maar, want plots was dhr. Mulder zijn Brits accent kwijt, zat dhr. Van Tankeren tóch wel op de bühne en bleek een spel uit den ouden doosch de gangmaker.

Verder kunnen wij u niet teveel mededelen omtrent deze heuglijke avond. Dat dhr. Lagas de inleg van alle Braquers bij mocht houden en onze paarse vrind dit keer bij dhr. Freling terecht kwam had u bekend kunnen zijn.

Of je worst lust.

 

Poll

 Wat heeft uw voorkeur:

O   Dik papier

O   Dun papier

 

Kijk de komende week op de website voor de uitslag van deze poll. Voor grappige stukjes, geestige foto’s of andere vormen van digitaal vermaak verwijzen wij u graag door naar St. Juttemis!

Happy Newyear!

De oliebollen zijn verdwenen, het vuurwerk is de mist in geschoten en de nieuwjaarsborrels vliegen je om de oren: het nieuwe jaar is begonnen!

Dispuut Braque ging het jaar 2011 direct goed van start. Dhr. Deisz was zo vriendelijk geweest zijn woning beschikbaar te stellen om gezamenlijk het nieuwe jaar met drank en spijs te beginnen. Al snel was duidelijk dat het ons aan niks zou ontbreken: bier, goed eten en uiteraard de bubbels waren in grote hoeveelheden aanwezig. Daarnaast had vriendin Linde ook haar dispuut uitgenodigd. Later zou blijken dat de banden met Furiae deze avond weer in haar volle glorie zouden worden hersteld, zoals vanouds.
Toen uiteindelijk de klok middernacht sloeg en het gezelschap zich naar buiten begaf, bleek echter al snel dat de traktatie op mooi vuurwerk die avond zou uitblijven. Helaas was deze ingewisseld voor buskruit happen en was daarnaast waakzaamheid geboden. Niet alleen voor de luide kanonslagen die bepaalde personen drie meter de lucht in lieten schieten, maar ook het risico elkaar kwijt te raken door de halve meter zicht behoefde de aandacht.
Natuurlijk mocht dit de pret niet drukken en werd het feest voortgezet in kroegen Vaticaan en Babbus. Los van een halve knokpartij en een enorm dronken klooi werd het een gedenkwaardige New Years Eve die pas laat de volgende morgen zou worden afgesloten.

Ah, nu het toch ter sprake komt: klooien. Ze zijn er weer! Want enige tijd terug hebben Tim Jansen, Dorus van Mosselveld en Humberto Levarht Lopez het gepresteerd, na veel gesteun, geklaag, zwakke knieën en een knap ingestudeerd lied, de status van Beagle te behalen. Felicitaties zijn absoluut op zijn plaats, maar zullen nog even op zich moeten laten wachten.

alt

Jullie zijn er namelijk nog lang niet.

Sinterklaasje dankjewel…

… trek maar dikwijls aan de bel! Wat vroeg dit jaar, maar ook dit jaar zijn we weer goed verwend.

Vrijdag jongstleden werd namelijk duidelijk dat vier mannen hebben besloten niet te kiezen voor middelmatigheid of derde borrels op het toilet. In plaats daarvan zeiden Dorus van Mosselveld, Humberto Levarht Lopez en Tim Jansen volmondig ‘Ja’ tegen een traject ter kennismaking bij T.H.D. Braque.

Heren, heel veel succes de komende tijd…