T.H.D. BRAQUE
Welkom op de site van Tilburgs Heerendispuut Braque
Dinsdag 8 juni jl. vond op de velden van Were Di het jaarlijkse Furiae beachvolleybal toernooi plaats. Gelukkig had Dhr. van Kouwen nog wat spaarcenten over om dit jaar in elk geval tot de finale het weer af te kopen en een voltallige Braque selectie, zorgvuldig uitgekozen door Heeren van der Kroon en van der Zwan nam in twee teams deel aan het zonovergoten evenement. Na een simpel doorlopen poulefase stonden beide teams in de kwartfinale, een ongekende prestatie voor de volgevreten en afgezopen vedetten der T.H.D. BRAQUE me dunkt.
Tijdens het tweede deel van het toernooi werd vastgehouden aan een vaste basis en met hulp van een uitzinnig publiek onder leiding van het van der Maat Sfeerteam werd relatief simpel de finale bereikt. Daarin trof het keurkorps de azijnplassertjes van primus, die weer even bij de Nederlandse volleybalbond hadden gewinkeld om toch maar zeker te zijn van de overwinning. Helaas jochies! Niet gelukt dit jaar! Om dan vervolgens in tranen uit te barsten, je kinderlijke frustaties te botvieren op een welwillende organisatie en met handjes zand te gaan gooien spreekt evenmin in je voordeel. We zitten per slot van rekening niet meer in de zandbak.
Dispuut Braque dankt Furiae hartelijk voor de organisatie en uiteraard komen we volgend jaar onze titel verdedigen. Primus, bedankt voor de mooie strijd in de finale en eerdere rondes maar zoals een groot filosoof ooit al eens zei: ‘soms is je best gewoon niet genoeg’. We kijken nu al reikhalzend uit naar het quasi eloquente weerwoord van onze vrinden, waarschijnlijk ergens achter de jaarclubs in de Blato. Hierbij alvast het antwoord:
Niet duwen jonge! Natte banaan!
We schrijven zaterdag 15 mei jl. Met de bijbehorende kopfschmerzen van de T.O.C.K. nog in het hoofd vertrokken de Helden der T.H.D. Braque richting het mooie Leiderdorp voor het 21-diner van onze eigen corpsbal van der Zwan. De ontvangst beloofde direct veel goeds daar de gehele tuin was omgetoverd tot een soort bierhal compleet met tent, hangtafels en tap. Gelukkig hoefden we niet te brassen om binnen te komen…
Uiteraard stonden er deze avond traditionele Leidsche happen op het menu die allemaal wel iets te maken hadden met het Leidsch ontzet en de tachtigjarige oorlog. Haring met wittebrood, overheerlijke hutspot met klapstuk en Leidsche kaas met appelstroop passeerden de revue en de rode wijn en Harteveld jenever vloeiden rijkelijk. Natuurlijk werd er ook nog een liedje gezongen, cadeau’s uitgereikt en werd de familie beda… Oh nee wacht even, dat liep anders, maar laten we dat maar even verbloemen.
Toen de Heeren van Ovost en van Tankeren ook eindelijk hun 14e bord hadden geledigd en But Woody de laatste knuffeltjes had gegeven kon gang worden gezet richting het mooie Leiden. Allereerst ging het gezelschap naar een veel te hippe tent alwaar ze overduidelijk moeite hadden met het begrijpen alswel het tappen van een bestelling van twintig bier. Toen iedereen het kekke baco-light drinkende volk wel beu was werd gang gezet naar een van de studentenkroegen die Leiden rijk is. De Heeren van Oosterhout en van Loon wierpen zich direct als hongerige wolven op een klein blond meisje dat later het nichtje van de afwezige Swieringa bleek te zijn. Toen iedereen zich afdoende vol had laten lopen koos men het lepelhazenpad om nog even een hamburgertje te scoren (voor iedereen, behalve Koen) en daarna moe maar voldaan de trein in te vallen. Gelukkig had But zijn scoutingpakkie bij zich (godverdomme, dat heet een uniform!) wat de reis enigszins veraangenaamde.
Kay, Jan, Anneke, Asja, Simone en Woody, we willen jullie bij deze nogmaals hartelijk bedanken voor de fantastische avond. Wij hebben enorm genoten en mocht er nog een keer een pannetje peen met ui over zijn komen wij die graag bij jullie soldaat maken. Dat verdient een bloemetje!
Woody! Niet duwen jongen!
Symboliek voor lompheid en kracht.
Juist dit instrument dient u te gebruiken om het magische parcours af te leggen.
Juist dit is uw middel om gekroond te worden tot kampioen.
Gelukkig biedt Hemelvaartsdag (13 Mei) u meer dan alleen één kampioen. De overige deelnemers kunnen namelijk genieten van een heerlijk flesje rosé, een schaaltje tapas en andere lekkernijen. Een heerlijke uitgebreide maaltijd volgt hierna en de dag wordt afgesloten met een party van allure. Indien u zich nog niet ingeschreven heeft, raden wij u aan om zo snel mogelijk door te klikken naar ‘T.O.C.K. 2010’ en vervolgens op ‘Inschrijven’ om dit alsnog te doen.
Voor meer informatie, ga naar www.tock2010.nl
U kent ze wel. Die groene langwerpige waterbommen waarvan bekend is dat het meer calorieën kost om ze te verorberen dan dat er bij komen door het binnen krijgen dit voedsel. De komkommer, naast supplement van salades of beleg op brood ook wel bekend als een aanduiding voor een periode waarin weinig nieuws te melden is (~tijd). Dat doen we dan ook maar niet.
Oh ja, Primus en Furiae hebben het squashtoernooi gewonnen.
Het wederom terugkeren van dit thema zegt voor de oplettende lezer genoeg; T.H.D. Braque is weer op weekend geweest. Na maanden van stoppende klooien, vreemde ziektebeelden en vooral heel veel gejank besloten de Helden dat het tijd werd om er nog een schepje bovenop te doen.
In de nacht van 19 op 21 maart kregen klooien Ankie, Wuppie, Vleessie, Dummy en Chucky de kans om te laten zien uit welk hout ze zijn gesneden. De Heldiale weekendcommissie had er dit jaar weer voor gezorgd dat het de Helden aan niets, maar dan ook niet ontbrak. Met name het diner op de vrijdag avond was indrukwekkend, zo ook de busreis richting de oude mannen. Gelukkig hadden we wel een jacuzzi en een sauna en wees gerust mevr. van der Kroon; But is goed in bad geweest hoor!
Dat goed eten en drinken erg belangrijk is werd ook dit weekend weer eens bewezen, Heeren Appelhof, van der Kroon en van den Brand zorgden namelijk voor La grande Bouffe, een geglaceerde beenham van 29 kilo van het spit. Na dit koningsmaal kreeg Appelhof overigens nog een kans om een heerlijk 9 gangen diner neer te zetten waarbij alle Helden lekker in de zon op het balkon zaten.
Helaas konden de klooien al dit harde werken en deze goede bedoeling minder waarderen. Sjagerijnige gezichten, veel gehuil en dramatische eieren leken een voorbode voor een zeer vervelend weekend. Uiteindelijk wisten de jongetjes zich te herpakken en mochten ze zich na een lang en slopend weekend (vooral voor Braque) lid van het meest Heldiale Dispuut noemen.
Bij deze feliciteren wij Luc van Oosterhout, Dennis van Loon, Koen van der Swaluw, Ronald Swieringa en Matthijs Mulder van harte met het behalen van de zwart-witte trui. Maak er een glorieuze, fantastische maar vooral Heldiale tijd van.
Bier voor de leden!
Geheel volgens traditie vertrok T.H.D. Braque de donderdag na carnaval weer met een grote delegatie richting buitenland om op de betreffende zorgvuldig gekozen bestemming de locale bevolking te teisteren. Dit jaar was het de beurt aan Budapest – Hongarije om 22 Helden te mogen verwelkomen en vier dagen onder te dompelen in vreugde vermaak en veul drank.
Eenmaal aangekomen bleek het weer niet helemaal optimaal met een gemiddeld zicht van 4,7 meter maar dat mocht de pret niet drukken. Bagage werd onbewaakt de kamers in geflikkerd en er werd gang gezet naar een door Paco afgehuurde bar om te eten, grote ballen met bier te nuttigen en europacup voetbal te loeren. Uiteraard was sportfanaat Appelhof het er weer niet mee eens en zat de hele avond in een hoekje te mokken. Het grootste gedeelte van het gezelschap ging nog even doortanken met als resultaat dat van Graafeiland om 3.00u zijn eigen naam niet meer wist en iedereen maar hostelwaards keerde.
Wederom stond de activiteit van de tweede dag geheel in het teken van de Uil-tours. De gehele dag lang werden onder leiding van gids van Ovost alle hoogte- en dieptepunten van de stad bekeken. Even leek alles nog mis te gaan toen enkele passerende agenten van de Hongaarse geheime dienst de papieren van de Uil wilden inspecteren op echtheid maar gelukkig wist men de premiejagers tijdig duidelijk te maken dat het ging om een grap.
Des avonds werd uiteraard gang gezet richting een van de grote clubs van de stad. Erg gezellig daar! 2000 kaalgeschoren koppen met ogen als vliegende schotels van de snuiverij. Don Wuppie vond het ook heel raar dat iedereen stond te wachten bij de WC’s terwijl er ook gewoon pisbakken vrij waren. “En dan gaan zo ook nog samen zo’n hokje in!” Zeg maar niets tegen mama Wuppie…
Nadat iedereen goed en wel was uitgekaterd ging het ensemble richting een van de andere trekpleisters van Budapest; vrij vertaald door Roel van der Maat de ‘Terminale baden’ geheten. Beetje ontspannen met een pak sneeuw naast je in een bad van 38 graden is nooit verkeerd, zeker niet als Victor Beek zijn zwembroek vergeet en de hele dag in een miniscuul onderbroekje rond moet lopen!
Op de laatste avond besloot een deel richting een club te gaan die Dhr. Wolfs met zorg had uitgezocht. Hij had namelijk een zogenaamde Blak-liesjh opgesteld zodat we precies wisten waar we heen moesten. Wat een dergelijke liesjh precies inhoudt weet nog niemand maar de Drumm & Bass feest was echter een groot succes. Een andere delegatie besloot haar geluk te beproeven in de Hallo-Bar, alwaar er meer ‘personeel’ aanwezig was dan klandiezie. Met name de parade waarbij ineens alle dames tegelijk de planken moesten beklimmen zorgde voor veel opwinding, met name bij Appelhof, die promt voor 150 euro Whiskey over de vloer heen plempte.
Met een grote kater maar een heerlijk ontbijt namens Adriaans – Beek – Groenhuijsen Bakkerijen & Traiteurs kon iedereen toch op tijd terug richting vliegveld. Een ding is dan wel belangrijk om te onthouden; je moet niet je paspoort in het hostel laten liggen Paco! Na een dodemansrit door de stad kwam iedereen uiteindelijk toch op tijd de douane door, ondanks het feit dat Dhr. Beek het wel een verstandig idee leek om nog even foto’s te gaan maken van het gehele beveiligingssysteem aldaar en we voor de tweede maal een delegatie Sovjet krijgers op onze nek hadden.
Het was weer goed, heel goed zelfs. Na twee jaar sneeuw en mistige landen wordt volgend jaar waarschijnlijk koers gezet richting de zon. Rekent u op Uganda.
Doe mij nog een bakkie!
Trek maar dikwijls aan de bel! Op 4 februari jongstleden bracht de goedheiligman weer eens een verlaat bezoekje aan het Heldiale Braque. Dat niet iedereen even zoet was geweest afgelopen jaar bleek wel, gezien de ontbrekende kwaliteit en lengte van enkele gedichten. Een ding was echter zeker; feest was het wel! Verder kunnen we u niet al te veel mededeling doen over het verloop van de avond, rest ons slechts te melden dat Klooi Vleessie gekroond is tot The Ultimate Noseball Master 2010 en dat na veel commotie het grootste paarse dispuut item weer terug is bij de rechtmatige eigenaar.
Wie gaat er volgend jaar mee in de zak?
