Lustrum. Een jaar lang vieren dat de heren van T.H.D. Braque alweer twintig jaar rondlopen bij CV Plato. Dat doe je natuurlijk niet alleen met het dispuut, maar met de hele vereniging. Om die reden werden zes dagen na de dies baniers uit de kast getrokken, staantafels in Braquekleuren gehesen en die prachtige lustrumgiletjes aangetrokken: het was tijd voor onze lustrumreceptie op Akademeia.
Natuurlijk kan ik nu een ellenlang verhaal op gaan hangen over hoe tof het wel niet was en hoeveel mensen er wel niet waren. Dat ga ik echter niet doen. Waar ik nog wel aandacht aan wil besteden is aan de cadeaus die wij van diverse clubs ontvingen. Onze dank voor de cadeaus waar duidelijk meer tijd aan was besteed dan een keer op en neer lopen in de Euroland, jullie moeite wordt gewaardeerd. Toegegeven, aan dhr. Adriaans hadden we geen kind meer na het ontvangen van de dansende en zingende hond genaamd Koen. Ook de crappy en cliché cadeaus, zoals halsbanden, kwamen hierdoor van pas. Uiteraard werd the Amazing Tower of Cheese door de hongerige Braquers gretig in ontvangst genomen. Zo gretig dat ons bestuur, gesitueerd op een podiumblok, met lede ogen moest aanzien hoe in minder dan 10 minuten twintig kilo kaas soldaat werd gemaakt. Goed, genoeg daarover…
Want de receptie was natuurlijk maar het begin! Aangezien Braque, in tegenstelling tot bepaalde andere clubs, wel weet hoe zij een lustrum moeten organiseren, was het een paar dagen later alweer tijd voor de buitendag. Met aan het roer van deze activiteit dhr. van der Maat, kon dit natuurlijk alleen maar een topactiviteit worden. Na de nodige voorbereiding was het dan zover: vrijdag de 24e stond om 20.00u ’s avonds een delegatie Braquers klaar om ingescheept te worden in een bus naar München. Dit was al een redelijk unicum, aangezien Braquers bij een dergelijke trip nooit op tijd aanwezig zijn. Gelukkig zorgde dhr. van der Zwan dat ook deze traditie in ere werd gehouden, door een half uur later in een keer aan te komen kakken. Wat volgde was een busreis die net iets te lang duurde, en waarbij een leuk gevonden film Bierfest door het slechte geluid louter slaapverstorend was in plaats van vermakend.
Twaalf uur later werd de horde Braquers losgelaten in München, de stad der Oktoberfest. Reisleider van der Maat nam direct het voortouw, en trok ons mee richting één van de enorme tenten. Het schouwspel in de tent maakte de dag direct uniek: stel uzelf een biercantus voor gelijk die in de TIK-week, en vermenigvuldig dit honderd maal. Honderden Duitsers, gehuld in lederhose of jurk met mijlendiep decolleté, krioelden in de tent rond op zoek naar een statafel. Want, zonder tafel geen bier. Ook Braque had al snel twee tafels bemachtigd; niet veel later had iedereen een liter bier voor zijn neus. Wat volgde heb ik helaas niet meer helder voor de ogen, maar de dronkenlappen die pal voor je neus ter aarde gaan, de ‘knokpartij’ van Kiki en dhr. Beek en dhr. Freling’s versierpogingen op een Zweeds tienerbolletje, maken deze dag een dag die menig Braquer niet snel zal vergeten.
En gelukkig hebben we de foto’s nog…