Aan de oevers van de Maas

Het jaarlijkse Maastrichtse hoogtepunt, In Mosae, was weer aangebroken en uiteraard was T.H.D. Braque voor de 2de keer op een rij weer aanwezig, waardoor er dus over een traditie gesproken kan worden. Mogen wij dat zeggen? Nee dat mogen we niet zeggen. In grote getale reisden op 11 februari 2011 de vertegenwoordigers van al dat mooi is aan Tilburg naar onze oosterburen.

Uitgerust met theedoeken, zonnebrillen, veulll pistolen en bloedeigen native en tevens tolk, dhr. Wolfs, begon de avond rustig door de eerste Maastrichtse cultuur rustig op te snuiven in café de Uni. Rustig leest u? Gillende, instemmende vrouwen en een levensgenietende clochard (wel een sportieve!) zorgden voor het vermaak.

De tijd brak aan om naar In Mosae te gaan. Stampende muziek, lichtshows waar dhr. Appelhof bang van zou worden, dronken dames, dhr. Lagas die munten verduistert, verschillende varianten op de pitspoezen,  geweldloze klooien, een overenthousiaste Van der Maat, geplek in de hoek, klooiendansjes en vooral veel attributen. Uiteraard was het dhr. Beek gelegen om nog eens flink met zijn knuppel in de rondte te zwaaien, en was dhr. van Loon niet te beroerd voor een half uur de speler uit te hangen op het podium. Hier had u bij moeten zijn, en u mag uzelf dan ook uw absentie kwalijk nemen.

Aan de terugreis maken we maar niet teveel woorden vuil. Hier kende dhr. Van der Maat in ieder geval een hoofdrol. Hij gaf een hele nieuwe betekenis aan het gezegde ‘naast de pot pissen’, verklaarde een man waarom arbeid op de vroege ochtend niet loont, en stuurde dhr. Beek naar Alkmaar om wat kazen in te slaan.

Ten laatste dan nog een saillant feit: dhr. Mulder kreeg het voor elkaar om zichzelf gedurende de avond te ontpoppen als een man met vele gezichten: Chuko de boer, Pr1matt, Duitse officier, Matt the builder 2000, Cowboy Chuck.

Drr Tkrr Urrrr Jrrr!