T.H.D. BRAQUE
Welkom op de site van Tilburgs Heerendispuut Braque
Ieder mens bereikt in zijn leven een aantal mijlpalen. De eerste meters zelfstandig lopen, het leren fietsen, de eerste zoen, het halen van het rijbewijs en natuurlijk het bereiken van het 21ste levensjaar. En alhoewel wij ook niet begrijpen hoe dhr. Mattheeuwse zijn rijbewijs nog steeds in bezit kan hebben, weten we wel zeker dat hij onlangs 21 is geworden. Onlangs inderdaad, want Hippy liet er geen gras over groeien en zo werd er geheel tegen de tradities in binnen een maand na de werkelijke verjaardag door hem een 21-diner georganiseerd.
Natuurlijk waren de verwachtingen voor het lied weer hoog gespannen. Lichting 2012 staat namelijk bekend om haar ritmische en muzikale uitspattingen, dus was het gehele collectief benieuwd naar wat de dropveters ons nu weer zouden voordragen. Gelukkig voor Hidde hebben zijn kompanen geleerd van het verleden en werd er een keurig lied gepresenteerd. Alleen dhr. Verhofstad wist te verbazen, door niet in staat te zijn het ritme van het lied waarop hij zelf de tekst had geschreven te kennen. De rest van het diner verliep voorspoedig. Naast dat de buiken uitstekend gevuld waren, werden ook de kelen al vast flink gesmeerd met hoeveelheden wijn die deden vermoeden dat er een wijngaarde aan Chateau Mattheeuwse was gevestigd.
Maar, daar bleef het vanzelfsprekend niet bij. En zo werd het al snel tijd om de lokale kroegen eens aan de tand te voelen. Echter bleek dat in Oirschot niet bijster veel te doen was. Na één potje poule werd namelijk al besloten om toch maar richting de dichtstbijzijnde metropool te trekken, te weten de lichtstad Eindhoven. Lang werd er gediscussieerd over welke kroeg het meest geschikt was om te bezoeken. Wanneer je de keuze hebt om een overbevolkte kroeg over te gaan nemen, of ditzelfde gaat proberen in een knusse, rustige kroeg dan is de keuze immers snel gemaakt. Helaas werd deze keuze door Hidde gemaakt en dus werd de hele Club Alex doorkruist om vervolgens 0 bier later weer rechtsomkeert te maken en toch maar naar die wat rustige kroeg te trekken. Aldaar vloeide de ons niet onbekende Sourz weer rijkelijk en werden lege flessen zonder pardon op klooienhoofden gedeponeerd.
Na een compleet pandemonium waar vanzelfsprekend uiteindelijk dhr. Lagas en dhr. Mattheeuwse beiden op de bar stonden om daar hun gal (lees: drank) over het publiek te spuwen, moesten we om veiligheidsredenen toch maar afhaken. En waar sommigen ervoor kozen om terug te pendelen naar Tilburg kozen anderen er voor om toch lekker bij elkaar in bed te kruipen en de dag daarna nog een terrasje te pakken in Eindhoven. Al met al een schappelijke avond!
‘Goed eten en drinken is belangrijk’. Zeker waar, een zin die vaak bewezen wordt als een waarheid binnen dispuut Braque, echter tillen we ‘goed’ zo nu en dan naar een hoger niveau. Niveautje fenomenaal wordt aangetikt tijdens dit soort avonden, toepasselijk de Braque Elite Avond, of BEA, genoemd. Op deze avonden wordt een goed twintigtal leden en oud leden ,onder het genot van wat gekeuvel over vervlogen tijden, voorzien van heerlijke wijnen, een portje, een biertje en natuurlijk een heerlijk vijf gangendiner. Een deel van dit betoverende menu zal met genoegen gedeeld worden. Immers kunnen een haast smeltend visje, met daarnaast een fijne puree van zoete aardappel en een beurre noisette, limoen panna cotta met een huisgemaakte kletskop of een heerlijke avocadosoep met een licht Aziatisch tintje niet ongenoemd blijven. Genieten was het, de wijn vloeide rijkelijk en wederom werd een anders zo normale avond omgetoverd tot een waar culinair kunstwerk. De heeren Adriaans, Van Oosterhout en Aarts mogen zich gelukkig prijzen met een kleine zegen van fijnproeverij.
Na de afwas en nog wat oud Hollandse spellen of lui uitbuiken onder het genot van een glaasje port, besloot het gezelschap in een bijzonder euforische stemming af te reizen naar het altijd bruisende centrum van het metropool genaamd Tilburg. Bier na wijn geeft immers plezier, en zo’n geslaagd maal dient gevierd te worden. Allemaal voorzien van een buikomtrek van een aantal centimeters meer dan een paar uur daarvoor wisten we ons door de deuren van die overvolle toko met dat nare geurtje de lokale trekpleisters te proppen. Het gevoel van de avond werd vrolijk doorgezet tot in de vroegere uren.
Heeren koks, nogmaals hulde voor het neerzetten van een wederom een avond die in het geheugen zal blijven.
De drie is inmiddels ingeruild voor een vier. Zoals u begrijpt, een gebeurtenis die de heeren van Braque niet zomaar aan zich voorbij laten gaan. Zaterdag 18 januari was het weer tijd voor de jaarlijkse nieuwjaarsborrel in ons immer vertrouwde huiskamer ‘t Vaticaan met de oude Helden van T.H.D. Braque. Een avond waar wederzijdse gelukswensen, oude verhalen en goede voornemens traditioneel weer zijn ingeruild voor de oude gewoontes en sterke speeches. Maar vooral een avond waar een vijftigtal Helden weer een goede reden hebben om naar het pittoreske Tilburg af te reizen om samen te komen en te converseren op niveau. Een avond waar blijkt waarom men bij Braque niet lid is voor even, maar voor het leven. Alhoewel, het is natuurlijk altijd mogelijk om jezelf zwart te maken bij het collectief en besluiten het gezelschap te deserteren. Enfin.
Ook dit jaar mochten de Klooien zich traditiegetrouw presenteren aan de Zwart-Witte muur. Hier en daar werd er gestrooid met nuttige informatie. Dat een enkele klooi tradities al hoog in het vaandel heeft staan bleek wel door zich als enige wél met bevuild Beagle-shirt te vertonen. Dat is immers een vereiste voor deelname. De ene na de andere klooi waagde een poging op de stoel om zich te presenteren aan het Heldiaal collectief. Alle zeilen werden bijgezet, maar al snel bleek dat de interesse niet geheel wederzijds was. Teleurgesteld droop de ene na de andere klooi af in hun maagdelijk witte shirts. Zoals het bier dat vaak doet, vloeiden ook de hormonen rijkelijk deze avond. Zo heeft klooi Dixo nog poging gewaagd een van de weinige dames te veroveren en was klooi Fret nog bijna het slachtoffer van een gewillige dronken superheld.
Waar menig laffe borrelaar zo rond de klok van 3 zich richting zijn warme nest begaf, was er een klein collectief dat de strijd tegen de goudgelen niet opgaf en nog doorging tot in de vroege uurtjes. Aangemoedigd door het DJ duo Theedoek & Theedoek was daar nog bijna het moment voor Consuela om een legendarische speech te geven. Tevergeefs, want het bier had de strijd al uren gewonnen en zo kon deze krullenbol geen zinnig woord meer uitbrengen. De avond eindigde zoals tegenwoordig wel vaker het geval is in totale chaos. Bierviltjes, ijsklontjes en asbakken vlogen door de ruimte, de Assessor probeerde weer eens krukken op zijn hoofd te stapelen, dhr. Freling had de bar veroverd en dhr. Van der Zwan drukte bijna op stop. Al met al was het een geslaagde borrel. Uitslag: (nog altijd) witte beagle-shirts, een lege portemonnee van Brouwer en een lichtelijk getraumatiseerde klooi.
Klooi, waarom ben ik nou zo geil?!
Op een gure zaterdagavond eind November staat T.H.D Braque iets unieks te wachten. Een avond die men nog lang zal heugen, wat heet, een avond die Tilburg op haar grondvesten deed schudden en de geschiedenis van Brabant voorgoed zou veranderen.
Maar eerst gaan we een stapje terug in de tijd; een uitnodiging uit onverwachte hoek belandt in de elektronische postbus van het dispuut. Is het een truc van OC of Donar, om alsnog een borrel met ons te kunnen krijgen? Of zijn zowel de Sint als de Kerstman dit jaar wat vroeger met de cadeaus? College Cucaracha, bestaande uit een ruim veertigtal vrouwen, verruilt namelijk het Amsterdamse voor Tilburg tijdens hun jaarlijkse Kroezeweekend.
Gelukkig voor ons bleek het allemaal geen grap en keken de nog dinerende mensen in Bolle vreemd op toen er 34 dames binnen kwamen wandelen om ons te vergezellen. Deze avond, die in de volksmond al werd bestempeld als “Het Brabants Seksschandaal”, moest uiteraard feestelijk worden ingeluid met een paar flessen bubbels. Waar de doorsnee Braquer normaliter op zaterdagavond naast de ouders op de bank Shownieuws of een ander IQ-verlagend SBS-programma zit te kijken, kon men nu rekenen op zes borsten de neus. Dan is een borrel met 34 vrouwen toch een aangenaam alternatief.
Nadat Cuca hun camera al kwijt was geraakt en Bolle te weinig spanning en sensatie bood was het tijd om te vertrekken. Op het piusplein werden nog enkele liederen gezongen onder de kerstboom en kregen onze Ab Actis een fraaie lege kartonnen doos cadeau. Ironisch gezien zou hij later die avond nog een doos cadeau krijgen, maar dat terzijde. Helaas is niet meer bekend welke Einstein ons vervolgens BP in heeft geloodst… Puik idee, een kroeg waar minder mensen inpassen dan de veroveringen van dhr. Beek nadat hij er huisgehouden had. Dhr. Van Loon zag zijn kans schoon om in de menigte verdwijnen en de band tussen beide gezelschappen te versterken. Na het nuttigen van welgeteld 1 bier per persoon hadden we wel genoeg gezien van de plaatselijke sauna. De vrouwen hadden gelukkig nog wel een goed idee!
Dat goed een zeer subjectief begrip is en vrouwen nooit de leiding zouden mogen hebben bleek gauw toen we 5 minuten later in “Club” Philip stonden. Beregezellig natuurlijk en na een goed kwartier was de helft van het gezelschap overal en nergens te bekennen. Dhr. Van der Zwan had boven een apenrots weten te bemachtigen om zijn EDM kennis tentoon te stellen, een deel van het gezelschap haalde de voetjes van de vloer in het `club` gedeelte en dhr. Van der Maat had de kelder omgetoverd tot een vervroegd carnaval festijn.
Al met al was het een meer dan geslaagde borrel en bleek de naam “Het Brabants Seksschandaal” toch een goede betiteling van de avond. De score liep hoog op. Hoe hoog precies weet niemand, aangezien er hier en daar wat herinneringen verloren zijn. In ieder geval heeft onze olijke krullenbol zich weer van zijn beste kant laten zien en heeft de Praeses Ab Actis een van de dames nader geïnformeerd over de torenhoge gebouwen in het prachtige Tilburg. Rond een uur of 4 vertrokken de dames weer naar hun oord in Loon op Zand en houden we slechts vage herinneringen over aan deze bijzondere avond.
‘Wat betekent helaas Klooi?’
Zo sta je het ene moment nog keurig in pak om voor het afstuderen van Freek, en zo sta je het andere moment in spelershemd om te borrelen met een groep vrouwen! Het kan allemaal bij dispuut Braque. Na het succes van de borrel met de dames van Keiretsu afgelopen jaar, besloten we dit verhaal een staartje te geven. We hadden geen beter moment kunnen kiezen. De dag dat sfeermaker pur sang Freek afstudeert, in combinatie met een borrel staat natuurlijk garant voor gezelligheid en rare fratsen van Feestneus. Helaas, niets bleek minder waar. Freek nam de overgang van student naar arbeider wel iets te letterlijk en een avond bieren met het dispuut komt dan ook niet meer voor in zijn planning. Gelukkig werd zijn afwezigheid meer dan goed gemaakt door oud lid Bram Adriaans!
Zoals wel vaker begon de avond in `t Vaticaan. Het rondje handen schudden werd ditmaal overgeslagen aangezien “dat toch altijd zo lang duurt en niemand de namen kan onthouden”, aldus een wijze dame van Keiretsu. En groot gelijk had ze. Bladen bier op tafel en slap ouwehoeren is immers de beste vorm van integratie. Een paar bier verder is het zoals gewoonlijk tijd voor een woordje en een liedje! De symbolische boodschap van de scheurkalender die ons cadeau is gedaan, is tot op heden nog onbekend.
Inmiddels is het alweer 29 november en stond er een open feest van onze peddelvrienden op de planning. Van de tentamendrukte was niets te merken. Het stond namelijk bomvol in de sociëteit en ruimte om een biertje te drinken aan de bar was er niet. Tot overmaat van ramp besloot klooi Tuba de pot bestaande uit zo`n 189 munten lukraak het publiek in te gooien, tot onvrede van de eeuwige Praeses. Al kruipend door de zaal wist de chagrijnige Tuba beetje bij beetje enkele munten terug te vinden. Om er toch maar enigszins een mooi feest van te maken begaven we ons naar het balkon boven om maar ouderwets op Champions League niveau te tanken. Dat dhr. Adriaans niet meer zo goed tegen bier kan bleek maar weer toen hij `per ongeluk` de Ab Actis een kopstoot gaf. Rond een uur of 4 vonden we het wel mooi geweest en begaven we ons weer richting huis. Met de dames van Keiretsu was het gezellig, maar het volgende open feest bij Vidar slaan we toch even over denk ik…
‘Waarom sta je met mijn vriendin te praten?’
Dat was het dan alweer! Na het lezen van deze 2 regels weet u waarschijnlijk wel hoe laat het is. Niemand minder dan Freek, ook wel bekend als de clown kleptomaan hofnar van het dispuut, gaat ons verlaten! Een eind van een tijdperk. Want wat heeft onze feestneus zichzelf ontwikkeld in de loop der jaren. Als een nerd schuchter mannetje, met een bloempot kapsel uit de jaren 90 en altijd een hand voor zijn mond kwam hij het dispuut binnen. En nu, een jaar of 5 verder, verlaat hij het dispuut als een levende legende binnen studerend Tilburg. Koning van de blonde tak binnen Braque, kartrekker van lichting 2009, Scriptor Domus, Prins Krakau Carnaval en tegenwoordig mag deze levensgenieter zichzelf Master of Finance noemen.
Na een matige voorbereiding en het nuttigen van slechts 1 appel, wist Freek donderdag 28 november 2013 af te studeren met een keurige studenten 7! Uiteraard had Freek, geboren redenaar dat het is, een uitgebreide afscheidsspeech voor de aanwezigen in petto! Een dankwoordje werd gericht aan zijn begeleider en tweede lezer, broers, de zebra`s en zijn vriendin voor de bewezen diensten! Traditiegetrouw zoeken we de buitenlucht op om de kerverse afgestudeerde onder leiding van de Praeses van een toepasselijk outfit te voorzien! De foto`s zeggen genoeg!
Van de ene traditie naar de andere, want ook ditmaal werd de huifkar van Hooijen weer uit de paardenstal opgetrommeld om ons een rondleiding door Tilburg te geven naar `t Vaticaan te vervoeren. Dit maal wist Kees de trekker wel op gang te krijgen en moesten de voetballiederen weer uit de kast worden gehaald om de overwinning te vieren! Zonder Praeses liederencommissie Vincent, die helaas op de eject-knop had gedrukt in de huifkar, gingen de liederen ietwat moeizamer dan normaal. Duijkerman probeerde de pijnlijke stilte te doorbreken door uit het niets ontzettend hard te gaan schreeuwen, waardoor hij de lachers op zijn hand kreeg en het toch nog gezellig werd in de huifkar! Na een flesje bubbels en een klein biertje bij `t Vat kwam een historische dag ten einde. Het is nog steeds moeilijk te bevatten dat Freek gaat afzwaaien. En wat een gemis zal het zijn! Geen vrijdagen meer in de Clochard, nooit meer mensen over de bar gooien bij de CV, geen ruzie meer met Fransen, nooit meer een bus die zomaar verdwijnt, geen hilarische gedichten over The League met Sinterklaas en ook geen terreur meer op het zeilweekend. Freek, succes in het leven als arbeider en het ga je goed! Na deze intensieve jaren heb je wel wat ontspanning verdiend!
`Houdoe he!`
Het is weer die tijd van het jaar. De heilige Sint Nicolaas en zijn bende slaven zwarte Pieten zijn weer per stoomboot ons land ingevaren. Zoals ieder jaar verblijdt hij het Heldiaal collectief met een een handjevol verse klooien! Het is natuurlijk nog even afwachten hoe blij we daadwerkelijk mogen zijn met deze pissenbakken. Voorlopig blijken ze namelijk alleen maar te kunnen klagen en slap te lullen. Dat ancienniteit en eloquentie bij Braque hoog in het vaandel staat hebben de klooien nog niet helemaal begrepen. Uiteraard was de `oudste` man van het dispuut, Vincent van der Zwijn, hier enigszins verbaasd over, en schroomde ook niet om de jongens een corrigerende tik te geven met zijn staf! Gelukkig komt aan alles een eind. En na een avond vol gezeur, slechte liedjes, intapen van klooien en gevechten met Romeinen hebben de heren Erik Knoops, Laurens de Wit, Stijn Frenken en Maxim Neijenhuijs het huispak weten in te ruilen voor het felbegeerde Beagle shirt.
Klooien, succes de komende tijd, jullie gaan het nodig hebben…