De drie is inmiddels ingeruild voor een vier. Zoals u begrijpt, een gebeurtenis die de heeren van Braque niet zomaar aan zich voorbij laten gaan. Zaterdag 18 januari was het weer tijd voor de jaarlijkse nieuwjaarsborrel in ons immer vertrouwde huiskamer ‘t Vaticaan met de oude Helden van T.H.D. Braque. Een avond waar wederzijdse gelukswensen, oude verhalen en goede voornemens traditioneel weer zijn ingeruild voor de oude gewoontes en sterke speeches. Maar vooral een avond waar een vijftigtal Helden weer een goede reden hebben om naar het pittoreske Tilburg af te reizen om samen te komen en te converseren op niveau. Een avond waar blijkt waarom men bij Braque niet lid is voor even, maar voor het leven. Alhoewel, het is natuurlijk altijd mogelijk om jezelf zwart te maken bij het collectief en besluiten het gezelschap te deserteren. Enfin.
Ook dit jaar mochten de Klooien zich traditiegetrouw presenteren aan de Zwart-Witte muur. Hier en daar werd er gestrooid met nuttige informatie. Dat een enkele klooi tradities al hoog in het vaandel heeft staan bleek wel door zich als enige wél met bevuild Beagle-shirt te vertonen. Dat is immers een vereiste voor deelname. De ene na de andere klooi waagde een poging op de stoel om zich te presenteren aan het Heldiaal collectief. Alle zeilen werden bijgezet, maar al snel bleek dat de interesse niet geheel wederzijds was. Teleurgesteld droop de ene na de andere klooi af in hun maagdelijk witte shirts. Zoals het bier dat vaak doet, vloeiden ook de hormonen rijkelijk deze avond. Zo heeft klooi Dixo nog poging gewaagd een van de weinige dames te veroveren en was klooi Fret nog bijna het slachtoffer van een gewillige dronken superheld.
Waar menig laffe borrelaar zo rond de klok van 3 zich richting zijn warme nest begaf, was er een klein collectief dat de strijd tegen de goudgelen niet opgaf en nog doorging tot in de vroege uurtjes. Aangemoedigd door het DJ duo Theedoek & Theedoek was daar nog bijna het moment voor Consuela om een legendarische speech te geven. Tevergeefs, want het bier had de strijd al uren gewonnen en zo kon deze krullenbol geen zinnig woord meer uitbrengen. De avond eindigde zoals tegenwoordig wel vaker het geval is in totale chaos. Bierviltjes, ijsklontjes en asbakken vlogen door de ruimte, de Assessor probeerde weer eens krukken op zijn hoofd te stapelen, dhr. Freling had de bar veroverd en dhr. Van der Zwan drukte bijna op stop. Al met al was het een geslaagde borrel. Uitslag: (nog altijd) witte beagle-shirts, een lege portemonnee van Brouwer en een lichtelijk getraumatiseerde klooi.
Klooi, waarom ben ik nou zo geil?!