Borrels

ALW

Nee, dat is geen spellingsfout omdat u als onbetrokken Platoon wederom een ALV van onze vereniging hebt gemist en nu hoopt op een resumé van het besprokene. Het tegendeel is waar. De ALW is een set dagen waar u als buitenstaander nooit aan zult deelnemen, omdat u de finesse en het elan toch niet zult kunnen waarderen. Wat heeft u nu precies gemist dan? Het Actieve Leden Weekend, nerd.

Na het zwoegen op de proefwerken tentamens van het eerste semester is er niets beters dan het geleerde uit de grijze massa te ziften met een overvloedige hoeveelheid alcohol. Dat feest begon donderdag met het sluitfeest, waarvoor de Pascie een thema had uitgekozen waarop men welgeteld twee outfits kon dragen het uitsterven van Callette niet meegerekend. Dat Braque aan laatkomende nithorders een broertje dood heeft is bekend, maar dat het andere proletariaat der Plato een borrel met elkaar moet regelen voor een verenigingsavond is u misschien nog niet ter ore te gekomen. Gelukkig was het Heldiaal Collectief en dispuut vriendengroep Primus er wel op tijd (ze dachten namelijk dat het bier gratis was). Zodoende werd tot 11 uur de zaal gevuld door een groep verkleed als buschauffeurs, iets wat op Flinstones moest lijken en twee ongemakkelijke klooien te lui waren geweest om überhaupt verkleed te komen. Gelukkig had de NOVIET zijn vogeltrek naar het zuiden afgebroken en herenigde zich weer met een dispuut als een man van de wereld, een globetrotter die alles had gezien behalve vrouwen. De aspiranten deden een dansje van geluk wegens dit heuglijke feit.

Gelukkig was het Assessor Nijmeijer Molenaar gelukt om een borrel te regelen voor het kerstreces en verwelkomden de dames van Keiretsu ons in hun schitterende aanbouwschuur. Het bier en de dames waren heerlijk en omdat dat menig Braquer nerveus maakt moest er aan een stuk door buiten nicotine worden geslurpt. Een fles rum werd soldaat gemaakt en snel trapte men naar de bekende HeuvelGallery, alwaar de feuten van de Watergeuzen ons verwelkomden met de meest waardeloze playlist sinds Rapper Sjors zijn intrede heeft gedaan in de muziekwereld. Om te compenseren voor Kwakson Sipmeijer besloot zijn bestuur aan het netwerken te slaan en wilde ideeën voor borrels in het nieuwe jaar te pitchen. De Keiretsu-vrouwen hielden ons zo lang in het oog dat het zowaar lukte om een foto te maken en menig lid zag zijn kans schoon om de dames dan ook maar niet meer uit het oog te verliezen de rest van de avond. Met het oog op kerst zullen we niet verder in details treden.

Om 9 uur ’s ochtends stond men de volgende dag weer op, ofwel omdat je kater een sprintje naar het toilet verlangde, danwel omdat Hidde op je deur stond te bonzen omdat het eindelijk zo ver was. Kerst kwam namelijk vroeg dit jaar voor Odde, die al maanden listige gerechtjes aan het uitproberen was en meer tijd besteedde op de site van de Sligro dan aan zijn tentamens. De Braque Elite Avond stond  namelijk voor de deur en de beste man sopt als over zijn kruk als hij die woorden hoort. Kaviaar, duiven kwarteleieren, Manhattans, honingtaarten en nog meer delicatessen waar uw moeder zelfs voor haar meest ambitieuze kerstdis niet aan durft te beginnen. Een smaaksymphonie zou een understatement zijn, en Kwak werd er zo licht van in zijn hoofd dat hij de rest van de avond niet meer recht heeft gelopen. Men besloot het verhaal over het kind waarvan Snorlax Weber binnenkort zal bevallen te vertellen in de stad en kortstonds na de Boeka te hebben uitgespeeld vonden deze wijze mannen, moe en afgepeigerd na 3 dagen gesneuveld te zijn, hun bed.

Was ze een Aboriginal?”

Bevrijdingsfestival

Ah, 5 mei ligt weer in het verschiet! De dag die bij studerend Tilburg Nederland dit jaar extra groot was omcirkeld in de agenda. Hoe kan men beter proosten op onze vrijheid dan bij het jaarlijkse Kater/Luna bevrijdingsfestival. Echter hoor ik u al denken, viel Bevrijdingsdag dit jaar niet op dezelfde dag als Hemelvaartsdag? Juist! Zo redeneerden Kater en Luna ook en dus werd wijselijk besloten om het festival te verplaatsen naar 1 mei jongstleden, daar Hemelvaartsdag natuurlijk in het teken staat van Tilburgs mooiste evenement.

DSC03933_thumb          DSC03882_thumb

Voorafgaand aan een activiteit waren de rollen dit maal eens omgedraaid. De immer bedrijvige Assessor werd dit keer benaderd voor een borrel, en wel door de dames van Otium. Als balletjes waakhonden van Plato werden we goed genoeg bevonden en dus opende de deuren van het dakterras van de Nijver zich. Alle zooi werd over de heg gegooid vakkundig opgeruimd en nadat de statafels, de bierkoerier, de boombox en de zon present waren konden de dames worden ontvangen.

DSC04106_thumb         DSC03998_thumb

Het dorstige weer was zonder meer bevorderlijk voor de sfeer en op het moment dat de praeses zich bij het collectief voegde wist de helft van het borrelende gezelschap al niet meer wat onder of boven was. De formaliteiten werden snel afgerond en dus kon men door met waar men mee bezig was, het proosten op de vrijheid. Toen er voor de derde keer bier was bijgehaald en de zon toch echt van het dakterras was verdwenen, besloot men koers te zetten richting onze peddelvrienden. De ene helft waagde zich aan de fietstocht, de andere helft besloot de bus te nemen. Geheel toevallig volgens afspraak arriveerden beide groepen tegelijk bij Vidar alwaar direct het podium werd opgezocht. Het bier vloeide rijkelijk, de integratie zette zich de hele avond voort en ook de praeses vond het ouderwets gezellig. Nadat de zon toch echt onder ging vond het collectief het welletjes en kon er worden teruggekeken op een geslaagde dag!

 

“Die is klein voor een praeses.”

Borrel Furiae

Klinkende glazen pitchers, ijskoud bier, werkende fustaansluitingen, alcoholpromillages van 0,5%, laatkomende klooien, de totale escalatiemix pompend uit de speakers en een gezellige groep vrouwen. Dit kan maar één ding betekenen: donderdagavond! Assessor De Wit had weer eens zich bekommert over deze avond wat resulteerde in een avondvullend programma bierfestijn met de dames van Furiae.

Terwijl het collectief zich nog met een houten kop richting ons pied-à-terre, Café Slagroom, moest begeven stonden daar onze goudgele rakkers weer op ons te wachten. Deze avond zou in teken staan van het nuttigen van bier, bier, een wijntje en nog eens bier. Aan het woord de Aad interim, wegens afwezigheid van d’n Praeses, die het genoegen had om onze o zo vermaarde Heldiale Furiae’s Fusten Pitchers Race van start te laten gaan.

MEUL werd naar voren geroepen om zichzelf te ontfermen over zijn team en zichzelf te voorzien van een delegatie die zijn status als ‘Kwaoitong’ niet ten schande zou maken, want ook hij weet wie zijn neus schendt, schendt zijn aangezicht. In tegenstelling tot zijn collega captain, wist dhr. Meulenbroek iedereen wél keurig bij naam te noemen en dus stond op voorhand eigenlijk al vast wie er als winnaar uit de bus zou komen.

Afijn, nadat de pitchers rijkelijk waren gevuld en DJ Max Newhouse zorgde voor de nodige muzikale omlijsting werd het startschot gegeven. De drang om te winnen werd mettertijd groter, dus wat beoogd was als gezelligheidsspel veranderde al gauw in een tumultueus duel waarvan het einde nog lang niet in zicht was. Van drie klooien die op de grond lagen tot driemannen op de tafel. Alles werd gedaan voor de zegepraal. Ten langen leste werd er na een nek-aan-nekrace de knoop doorgehakt en kon Team Marrel met de eer gaan strijken.

Nadat ook de andere race zijn sporen naliet vonden de meesten het mooi geweest en gingen de diehards nog richting de stad om de avond elders voort te zetten.

 

“Drieman!”

Flessen kantelen

Reeds voor de vierde keer dit jaar mochten de rokkostuums uit de kast worden getrokken. Het lustrumgala, Plato gala en Januaribal kregen een vervolg met het Bal Masqué. U weet wel, dat andere feestje met rosé… Voor de Assessor een uitgelezen kans om zijn stempel te drukken en zodoende werden de dames van Keiretsu uitgenodigd om vooraf te borrelen. Het was dan ook jammer dat hij deze avond niet thuis gaf. Een gezonde hoeveelheid rosé en dito sfeerlichting maakte dat de huiskamer van Marrel Muil MEUL dhr. Meulenbroek werd omgetoverd tot de kantine van Longa een heus borrelpaleis. Nadat de dames een schappelijk kwartier te laat arriveerden volgde er dit keer wél een voorstelrondje. De speeches lieten niet lang op zich wachten en toen ook de liederen nog eens bediscussieerd waren stond niets de escalatie nog in de weg. De plastic bekers maakten plaats voor flessen en ondertussen besloot een deel van de dames om tóch maar even een jurkje aan te trekken om koers te kunnen zetten richting 013 de Heuvel Gallery.

Dhr. Nijmeijer realiseerde zich onderweg dat hij te diep in het glaasje had gekeken de volgende dag moest studeren en besloot vroegtijdig huiswaarts te gaan. Met de maskers op leken de dames van Keiretsu na het schieten van een paar vlugge plaatjes in de massa op te zijn gegaan. Het tegendeel werd echter bewezen toen aan het einde van de avond de balans werd opgemaakt. Dhr. Balders bleek in de bosjes te zijn beland, gevolgd door dhr. Van de Pol die op dezelfde stek zijn heil gevonden had.

Enfin. De elegante imponerende bijzondere maskers verdwenen snel van het gelaat en de rijk vloeiende rosé begon te goed zijn werk te doen. Toen dhr. Meulenbroek zijn zesde rondje van de avond inzette te midden van allerhande Platonen die wederom een schamele poging deden er correct bij te lopen vond het collectief het mooi geweest. Terwijl dhr. Grobbe zijn bucketlist bijwerkte besloten de andere Helden huiswaarts te keren na een geslaagde avond.

Schenken jullie dat ook op de TOCK??

Borrel Lieve Lust

Waar de woensdagavonden normaal gesproken worden gevuld met bankhangen, pogingen tot fysieke inspanning in een stinkende sportzaal en bijeenkomsten van de vele sub-clubjes die het collectief rijk is, stond vanavond in het teken van Tuba’s turbulente borrelbeleid. Want vandaag was het voor ons niet onbekende Slagroom aangedaan als speelveld waar de Heeren samen met de Dames van Lieve Lust de strijd aan gingen met een aantal fusten Tripel Kanunink. Waar menig clubje al snel grijpt naar de bekende dobbelstenen en kaartspelletjes om de avond wat soepeler te doen verlopen zagen wij hier maar gevaar voor eigen lever weinig in en behielden ons op converseren met de dames om ze wat beter te leren kennen.

Na een korte speech van de Praeses waarin nog even onderhandeld werd over hoe lang het nu geleden was dat er weer voor het laatst was geborreld en hoe lang Stijn Frenken nou daadwerkelijk bij Braque zit, werd nog even een kort momentje aangehaald over de recente toevoeging van zeven nieuwe Helden. Dat lichting 2016 er naar uit keek om dan eindelijk de Braquerap het Heldiale Braquelied te mogen zingen was wel te zien aan dat ze zich niet van hun stuk lieten krijgen door het afsluitend applaudisseren na couplet 2,3 én 4 want “Dat lied zal nu toch wel een keer klaar zijn?”.

Dat de Kanunink zijn werk goed deed bleek wel uit het feit dat verscheidene Heeren nog voor middernacht al stamelend en vloekend het strijdveld verlieten. Met anticliMaxim’s boombox waar de Nederlandstalige platen en nostalgische rap hitjes uit klonken was het voor degene die er nog wel waren een schitterende borrel. Er werd gezongen, getwerkt, gevallen, opgestaan en genoten. Om klokslag twee vonden we het wel welletjes en werd het embalagehok van Slagroom verlaten om nog even een afzakkertje te doen in de Polly.

 

“Nog een pitcher!”

Januaribal

Tuba’s doldwaze borrelfestijn week 1: zaterdag 23 januari. Een grauwe winterdag die de normaal rokloze periode tussen het Platogala en het Bal Masque plots onderbrak, vandaag zou namelijk het Januaribal aangedaan worden. Het collectief verzamelde zich bij de Boekanier waar de enigszins ongemakkelijke scheiding der geslachten al meteen een feit was daar Damesdispuut Luna 20 meter verderop bij Van Horen Zeggen had afgesproken. Gelukkig werd deze ongemakkelijke sfeer snel weggekust en kon de borrel beginnen.

DSC09698_thumb           DSC09731_thumb

D’n Assessor zou zichzelf niet zijn als hij niet voor de nodige dobbelstenen en red cups had gezorgd en deze zorgden er al meteen voor dat er onfatsoenlijke hoeveelheden alcohol moesten worden aangesleept. Bij de traditionele toespraak van Stijn Frenken werd zijn gebrek aan lengte door al die vrouwen op hakken pijnlijk duidelijk, maar gelukkig was daar een krukje. Nadat nog even duidelijk werd gemaakt dat de TOCK toch echt superieur was aan het bevrijdingsfestival kon het Januaribal worden opgezocht.

12494903_1237016552991570_3235228733605362268_n

En wat kom je dan tegen op zo’n prominent feestje van onze vriendjes aan de Spoorlaan? Een stel omhooggevallen kneusjes dat vergeten is hoe het heurt hoort. De treurige aanblik van afgetrapte sneakers onder een rokkostuum was helaas eerder regel dan uitzondering. Desalniettemin was het een gedenkwaardige avond. Tot volgend jaar!

 

‘Die kutcadeau’s zijn de schuld van Laurens’

Borrel Papillon

Dat de tosti’s van Café Slagroom gretig aftrek vinden is onder studerend Tilburg een gegeven, dat Slagroom echter meer te bieden heeft dan een geroosterde boterham ham/kaas is bij de gemiddelde student niet bekend. Echter, men weet dat het zwart-witte collectief niet voor zesjes gaat en dus de gemiddelde student niet vertegenwoordigd. Het dispuut weet namelijk dat er meer te halen valt bij de buurman van BP.

T.H.D. Braque is gelukkig de slechtste niet. Het Heldiale keurkorps haalt graag zo nu en dan een clubje tussen het modale studentenvolk bij de plaatselijke sauna uit om te laten zien dat er meer bestaat dan fluitjes kappen voor hoofdprijs in een tent waar Abu op een gemiddelde stapavond niet binnen past. Dit keer waren de dames van Papillon de gelukkigen!

Dispuut Papillon en het collectief houden er tezamen een rijke borreltraditie op na. Zo is er een Springbreak-poster die nog altijd boven het bed van de scriptor domus hangt, staat er nog altijd een fust op 1 van haar leden en zal het gat in de hersenen van Tuba van de meest recente variant waarschijnlijk nooit meer helen. Echter sinds die tijd werd Freek vervangen, klom een teringventje op tot Praeses en wist dhr. Knoops zijn blessures achter zich te laten en weer op de markt te verschijnen. Kortom, het was alweer even terug dat er fatsoenlijk samen geborreld werd en men kon dus stellen dat het “weer eens tijd werd”. Dat de dames van Papillon hier iets eerder achter waren en Braque daar een wissel voor nodig had daargelaten..

DSC08848_thumb          DSC08878_thumb

Ditmaal geen Bal Masque en ook maar geen rosé. Het dispuut besloot zijn academische vaardigheden alle ruimte te geven en een avond op te offeren aan de onderzoeksvraag: “Hoe ziet een borrel met enkel speciaal bier eruit?” Met deze nobele intentie werd het eerste fust aangeslagen waarna de dames al snel volgden om ons daarin te ondersteunen. Na enkele luttele uren borrelen konden de volgende conclusies getrokken worden. Het eerste fust speciaal bier werd nog nét iets sneller opgedronken dan dat klooi Tsjøærdt een datediner-uitnodiging wist te regelen. Dat het menneke net zo gemakkelijk van de hak op de tak springt als de samenstelling van het door kastelein Tuba geschonken bier bleek later. Enfin, het bier ging er sneller doorheen dan vrouwen op de lijst van Aad. Uiteindelijk bleek dat het volume toch écht op standje maximaal stond, ze écht geen alcohol wilde en dat clubje 1 niet de baasjes van de borrel waren. Zoals elke goede borrel betaamd wist men de plaatselijke horeca ook met een bezoekje te verblijden en konden uiteindelijk de dames van Papillon tot ziens gewenst worden!

 

“Een muis!!”

Borrelen!

Het zal u niet zijn ontgaan dat T.H.D. Braque momenteel druk is met de viering van haar Ve lustrum. Echter, betekent dit niet dat het dispuut verder rustig aan doet. Sterker nog, er wordt geborreld als nooit tevoren! De Assessor kreeg het voor elkaar om in ruim twee weken tijd maar liefst vier borrels te proppen.

Nadat de Open Tijd was afgesloten met de dames van AA, kon de Gesloten Tijd worden ingeluid met de immer gezellige dames van Furiae. Het grote succes van de laatste borrel beloofde op voorhand een leuke avond. Café de Boekanier werd omgetoverd tot borrelruimte inclusief karaoke set. De keeltjes werden gesmeerd met de nodige biertjes waarna de dames en heren het noodzakelijk achtten hun zangkunsten tentoon te stellen. Al snel werd de conclusie getrokken dat het talent te wensen overliet en dus viel men terug op de vertrouwde cups. Een mooie opmaat naar de Furiae Fusten Race! De avond werd afgesloten aan de welbekende borrelton, waar de nodige eerstejaars hebben mogen ervaren wat Braque inhoudt.


Nog geen week later en met de kater van het gala nog aanwezig, stond de jaarlijkse inauguratie van de nieuwe Plato lichting op de planning. Voor het dispuut een mooie manier om eens verder te kijken en zodoende werd er gezopen geborreld met Nontemba. Het borrelbeleid van Tuba bracht het collectief dit keer naar Slagroom, waar voor de gelegenheid een fust Tripel Kanunnik koud stond. De dames deden hun naam er eer aan, na twee bier zat de stemming er direct in. De Praeses Ab Actis Quaestor nam de speech voor zijn rekening en de dames gaven hun eigen interpretatie van een van Braques tradities. Om stipt 0:00 volgde het vuurwerk waarna er hals over kop werd vertrokken om de eerstejaars te feliciteren met het Plato lidmaatschap.

De grootse uitsmijter was echter de borrel met Beau Geste. De dames hadden het collectief uitgenodigd ter ere van hun dispensatiedag. Deze borrel werd gekoppeld aan het thema boers, de keuze voor Hooijen als locatie was dan ook een logische. De garderobe van menig Braquer werd overhoop gehaald op zoek naar geblokte boerse hemden. Compleet met zakdoek ging men de dames tegemoet. Er kon als vanouds weer een ritje met de huifkar worden gemaakt! Dat Kees zijn zaakjes niet altijd even goed op orde heeft, werd pijnlijk duidelijk toen men aan het eerste tweede derde vierde vijfde rondje door Tilburg begon. Eenmaal op de locatie aangekomen duurde het niet lang voordat er complete chaos heerste. Bier, dobbelstenen en kaarten blijken toch altijd bevorderlijk voor ieders dronkenschap de sfeer. Al snel waren de dames en heren niet meer van de tafels af te krijgen. Nadat de casanova van het dispuut zich ontdeed van zijn kledij hielden de dames het niet meer en pardoes zeiden de aanwezige klooien volmondig ‘ja’ tegen Beau Geste. Zelfs Kees had de avond van zijn leven. De wederom zeer geslaagde borrel werd afgesloten in BP, waar bleek dat verkleed zijn als boer wel degelijk verschilt met het zijn van een boer…

 

‘Senegal!’

Introperiode

24 augustus! Eindelijk, we kunnen weer weg van mama, de bus terug nemen uit Mallorca of Malta, de vrienden van thuis een fijn schooljaar wensen en al het stof op onze kamers weer opruimen. De vakantie zit erop! Echter gaat deze vlieger voor het Heldiale collectief niet op. Braquer ben je immers voor het leven, weet u nog. Dus ook als de universiteit even haar deuren sluit. Enfin, de TOP-week kan gelukkig eindelijk beginnen. Na een jaar van afwezigheid druktes met het TOP-bestuur kan dan eindelijk het pronkstuk van dhr. Verhofstad beginnen. Ook dhr. Kaufmann heeft ook een boel geregeld met zijn TOP-commissie dus alles zal op rolletjes verlopen.

Niet alleen de heren binnen de TOP-organisatie hebben zich dit jaar ingezet om het grut wegwijs te maken binnen het Tilburgse studentenleven, maar ook dynamisch duo Praeses & Co, Stijn en Erik, hebben als mentoren laten zien dat studeren niet alleen om bierestafettes gaat. Daarnaast konden in de IntroductieCommissie Maxim, Muilenbroek en Koek zich gesteund voelen door Hidde in de PromotieCommissie. Dhr. Duijker maakte dit jaar deel uit van de enige echte Word Lid! commissie. Genoeg te doen dus. Uiteraard was er dan ook nog elke avond de Zwart-Witte casual muur op Plato om daar de C.V. van de nodige baromzet en eloquentie te voorzien.

Nadat de dozen flügel uit het kanaal gevist waren, de laatste felicitaties van EDEL in ontvangst genomen waren, het corps kennis had gemaakt met fenomeen Tuba en de nodige naborrels gepakt waren kon dhr. Verhofstad de balans op maken en uitmuntende TOP-week afsluiten.

Echter houdt het hier niet op. Op Plato volgden nog twee weken van karige themafeestjes. Iets met met mosterd na de maaltijd. Echter ook de feestjes waarbij Braque er natuurlijk wél vanaf het begin bij is om de toko nog iets voller te laten lijken. Tussendoor stond ook de TUC nog op het programma, waarbij een aantal sjaarjes genoeg bier hebben weg zien drijven. Vanzelfsprekend is de introperiode ook de periode waarin de Assessor zich van zijn beste kant mag laten zien. Daarom werd er voorafgaand aan de Playboyparty geïntegreerd met de dames van Amendus Amandus. Twee fraaie speeches, geen geweldige borrelcadeaus, ragecagen en een overvloed aan drank zorgden voor een meer dan geslaagde borrel.

Al met al was het dus nog twee weken een of twee vingers in de lucht houden maar nu zal er toch echt gestudeerd moeten worden.

 

“Clubje Twee!”

Zomerborrel

Met een maar immer verder groeiend ledenbestand van zowel oud- als actief leden is het belangrijk dat de banden tussen LAB en Braque onderhouden worden. Immers, de personen die alleen maar bij onze vereniging zijn gekomen om zich te misdragen en bier te drinken verwijzen wij al jaren met veel plezier door naar de andere clubjes binnen Plato. Terwijl de disputaire band van menig verbond binnen Plato reeds in komkommertijd verkeert, onderneemt Braque ook graag in de zomerse maanden fraaie activiteiten met haar leden. Thans is het dan ook een traditie dat Braquers de zomer met elkaar inluiden, op de jaarlijkse LAB-Braque Zomerborrel. Ondanks de goede ervaringen bij de beachclub van vorig jaar, werd dit jaar besloten om toch wat verder van zee onze heil te zoeken. Onder organisatorische leiding van de heeren Quist en Dingemans werd dit jaar een aardig deel van het centrum van Utrecht afgehuurd om aldaar alvast in zomerse sferen te geraken.

Het vaste programma van voorgaande jaren werd ook dit jaar weer aangehouden. Waarom zouden we ook aanpassingen maken in een al jaren uitstekend werkende formule? Uiteraard was het weer op het afgedwongen Braque-niveau, stond er een kubieke meter bier koud en was er ook dit jaar weer genoeg te beleven. Het uitzicht op- en de draak steken met de gemiddelde Utrechtse smartphonefetisjist is inmiddels verworven tot favoriete bezigheid vande gemiddelde Braquer. Met op de achtergrond een dansfestijn waar zélfs dhr. Wesdijk nog een puntje aan kon zuigen, verschillende zwervers die uiterst bedreven waren in het onder de neus wegjatten van peuken en rondtrekkende groeperingen die naar het bleek allemaal onderdeel uitmaakten van een internationale scoutingroep liet de organisatie ook qua entertainment ook dit jaar niets te wensen over.

Na een uitstekend diner kreeg de gemiddelde Braquer uiteindelijk toch heimwee en werd samen met enkele verstekelingen tot en met lichting 1997 het Tilburgse opgezocht. Andermaal bleek dat het motto ‘Je bent Braquer voor het leven’ onverminderd geldt en stond men als vanouds de gemiddelde kroeg op het Piusplein onveilig te maken. Dat enkele mannen zich de volgende ochtend weinig tot niets konden herinneren van de avond ervoor, bevestigde nogmaals dat het wederom een uiterst geslaagde editie van de Zomerborrel was.

LAB’ers bedankt!