Nee, dat is geen spellingsfout omdat u als onbetrokken Platoon wederom een ALV van onze vereniging hebt gemist en nu hoopt op een resumé van het besprokene. Het tegendeel is waar. De ALW is een set dagen waar u als buitenstaander nooit aan zult deelnemen, omdat u de finesse en het elan toch niet zult kunnen waarderen. Wat heeft u nu precies gemist dan? Het Actieve Leden Weekend, nerd.
Na het zwoegen op de proefwerken tentamens van het eerste semester is er niets beters dan het geleerde uit de grijze massa te ziften met een overvloedige hoeveelheid alcohol. Dat feest begon donderdag met het sluitfeest, waarvoor de Pascie een thema had uitgekozen waarop men welgeteld twee outfits kon dragen het uitsterven van Callette niet meegerekend. Dat Braque aan laatkomende nithorders een broertje dood heeft is bekend, maar dat het andere proletariaat der Plato een borrel met elkaar moet regelen voor een verenigingsavond is u misschien nog niet ter ore te gekomen. Gelukkig was het Heldiaal Collectief en dispuut vriendengroep Primus er wel op tijd (ze dachten namelijk dat het bier gratis was). Zodoende werd tot 11 uur de zaal gevuld door een groep verkleed als buschauffeurs, iets wat op Flinstones moest lijken en twee ongemakkelijke klooien te lui waren geweest om überhaupt verkleed te komen. Gelukkig had de NOVIET zijn vogeltrek naar het zuiden afgebroken en herenigde zich weer met een dispuut als een man van de wereld, een globetrotter die alles had gezien behalve vrouwen. De aspiranten deden een dansje van geluk wegens dit heuglijke feit.
Gelukkig was het Assessor Nijmeijer Molenaar gelukt om een borrel te regelen voor het kerstreces en verwelkomden de dames van Keiretsu ons in hun schitterende aanbouwschuur. Het bier en de dames waren heerlijk en omdat dat menig Braquer nerveus maakt moest er aan een stuk door buiten nicotine worden geslurpt. Een fles rum werd soldaat gemaakt en snel trapte men naar de bekende HeuvelGallery, alwaar de feuten van de Watergeuzen ons verwelkomden met de meest waardeloze playlist sinds Rapper Sjors zijn intrede heeft gedaan in de muziekwereld. Om te compenseren voor Kwakson Sipmeijer besloot zijn bestuur aan het netwerken te slaan en wilde ideeën voor borrels in het nieuwe jaar te pitchen. De Keiretsu-vrouwen hielden ons zo lang in het oog dat het zowaar lukte om een foto te maken en menig lid zag zijn kans schoon om de dames dan ook maar niet meer uit het oog te verliezen de rest van de avond. Met het oog op kerst zullen we niet verder in details treden.
Om 9 uur ’s ochtends stond men de volgende dag weer op, ofwel omdat je kater een sprintje naar het toilet verlangde, danwel omdat Hidde op je deur stond te bonzen omdat het eindelijk zo ver was. Kerst kwam namelijk vroeg dit jaar voor Odde, die al maanden listige gerechtjes aan het uitproberen was en meer tijd besteedde op de site van de Sligro dan aan zijn tentamens. De Braque Elite Avond stond namelijk voor de deur en de beste man sopt als over zijn kruk als hij die woorden hoort. Kaviaar, duiven kwarteleieren, Manhattans, honingtaarten en nog meer delicatessen waar uw moeder zelfs voor haar meest ambitieuze kerstdis niet aan durft te beginnen. Een smaaksymphonie zou een understatement zijn, en Kwak werd er zo licht van in zijn hoofd dat hij de rest van de avond niet meer recht heeft gelopen. Men besloot het verhaal over het kind waarvan Snorlax Weber binnenkort zal bevallen te vertellen in de stad en kortstonds na de Boeka te hebben uitgespeeld vonden deze wijze mannen, moe en afgepeigerd na 3 dagen gesneuveld te zijn, hun bed.
“Was ze een Aboriginal?”
