Borrel Lieve Lust

Waar de woensdagavonden normaal gesproken worden gevuld met bankhangen, pogingen tot fysieke inspanning in een stinkende sportzaal en bijeenkomsten van de vele sub-clubjes die het collectief rijk is, stond vanavond in het teken van Tuba’s turbulente borrelbeleid. Want vandaag was het voor ons niet onbekende Slagroom aangedaan als speelveld waar de Heeren samen met de Dames van Lieve Lust de strijd aan gingen met een aantal fusten Tripel Kanunink. Waar menig clubje al snel grijpt naar de bekende dobbelstenen en kaartspelletjes om de avond wat soepeler te doen verlopen zagen wij hier maar gevaar voor eigen lever weinig in en behielden ons op converseren met de dames om ze wat beter te leren kennen.

Na een korte speech van de Praeses waarin nog even onderhandeld werd over hoe lang het nu geleden was dat er weer voor het laatst was geborreld en hoe lang Stijn Frenken nou daadwerkelijk bij Braque zit, werd nog even een kort momentje aangehaald over de recente toevoeging van zeven nieuwe Helden. Dat lichting 2016 er naar uit keek om dan eindelijk de Braquerap het Heldiale Braquelied te mogen zingen was wel te zien aan dat ze zich niet van hun stuk lieten krijgen door het afsluitend applaudisseren na couplet 2,3 én 4 want “Dat lied zal nu toch wel een keer klaar zijn?”.

Dat de Kanunink zijn werk goed deed bleek wel uit het feit dat verscheidene Heeren nog voor middernacht al stamelend en vloekend het strijdveld verlieten. Met anticliMaxim’s boombox waar de Nederlandstalige platen en nostalgische rap hitjes uit klonken was het voor degene die er nog wel waren een schitterende borrel. Er werd gezongen, getwerkt, gevallen, opgestaan en genoten. Om klokslag twee vonden we het wel welletjes en werd het embalagehok van Slagroom verlaten om nog even een afzakkertje te doen in de Polly.

 

“Nog een pitcher!”