Afstudeerders

Het afstuderen van ons Koek: een dag waar menig jong studentenmeisje lang op heeft gewacht en na vandaag niet is opgelost voor zij die in Rotterdam wonen. Het was een dag waar probleemloos het hele dispuut bij aanwezig wilde zijn en waar iedereen graag zijn tentamenperikelen een dagje voor wilde vergeten. In de, naar Brums begrippen, vroege ochtend verzamelde het collectief op de KUB. Stipt op tijd verscheen men onberispelijk in pak, gestreken hemd en pantalon met krijtstreep. Dat de temperatuur snel zou toenemen was een gegeven en in de hitte wachtte de Leeden tot Koek met het verlossende antwoord de Cube uit zou lopen. Na enige tijd zag men uit de verte een grijnzende, behaarde boskabouter lopen die hard met zijn armen zwaaide. Met luid gejuicht werd de 8 van de Blanke Onana ontvangen, waarna de alcoholvrije kratten bier snel op de huifkar van El Kees werden gegooid. Na nadrukkelijk geïnstrueerd te zijn te zitten tijdens de hele rit vertrok de huif en stond het dispuut snel op om het lied der liederen ten gehore brengen. De rest van de dag trok als een hittegolf voorbij: anekdoktes over Stijn’s schamele successen bij de vrouwen werden gememoreerd, jongere lichtingen werden ervan overtuigd dat MoederKoek een geweldig mens was en dat Daniel eigenlijk beter ook bij de club had gepast. Op enig punt op de dag was het onduidelijk of Poet een rood hoofd had van de hitte of onderdrukte woede op Moes, en was het onduidelijk of Mr. Ctrl+V last had van zijn ontstoken oog of een traantje moest wegpinken. Kwak moest om half 7 naar huis worden afgevoerd en heel even waande iedereen zich in het vorige academisch jaar. Veels te snel waren de pullen leeg en de fusten op en keerde men huiswaarts om zich voor te bereiden op een week vol tentamens. Behalve El Biscuitto zelf: die heeft nog een maal Plato uitgespeeld waar hij per toeval 2021 tegenkwam die nog hard aan het studeren waren. Van harte gefeliciteerd Koek!

“Als je denkt dat iets gebeurd is, moet je er dan onderzoek naar doen? Ben je anders medeplichtig?”

Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat. Op 19 juni 2014 is dan eindelijk de dag dat Kay van der Zwan op mag voor zijn afstuderen. Dat was voor velen even spannend, maar voor Kay zeker niet. Ja, of hij wel een acht zou halen. Als hij om klokslag 14.00 uur start aan zijn verdediging weet hij te melden dat deze massaproductie slechts een half uurtje zal duren, maximaal. Na 35, 40 en zelf 45 minuten nog steeds geen teken van leven. Zou het dan toch niet goed genoeg zijn? Als hij na 50 minuten naar buiten loopt wacht iedereen in spanning af, maar de oplettende kijker ziet het geniepige glimlachje op zijn gezicht, een acht! Fantastisch Kay, waar zeven jaar studeren allemaal goed voor kan zijn.

Met gepaste trots liet hij de wereld zien wat hij de afgelopen jaren, naast het studeren, allemaal had gedaan voor zijn Curriculum Vitae.

Een jarenlange traditie waar Braque op kan bouwen is dat er een tocht door Tilburg plaatsvind met de huifkar. Hierbij wordt er steevast vanuit gegaan dat Kees een tikkeltje laat is of de tractor niet aanslaat. Vandaag wordt deze traditie nog een tikje aangedikt en blijft de huifkar volledig achterwege. Drie bier en een arrestatie later wordt besloten om de tocht af te leggen met het altijd vriendelijke personeel van de Stationstaxi. Maar dit mocht de pret natuurlijk niet drukken. Bij ’t Vaticaan werd als vanouds geklonken op dit heugelijke feit, een feest dat tot diep in de nacht door zou gaan…

Donderdag 12 juni, de 163^ste dag van het jaar, de dag van Summer in the City, maar ook de dag dat dhr. Beek tijd had gevonden om tussen de dinertjes door af te studeren. Nadat Beeksma’s scriptie begeleider zijn e-mail had geprint met een iMac afstudeercijfer had medegedeeld kon er met recht worden gesteld dat Vincent Victor Beek is afgestudeerd met een keurige 7,5! Nogmaals Chapeau! Zelden is Vicky zo blij geweest en dan te bedenken dat hij nog niet eens chips op had.

Uiteraard ging Beeksma gehuld in groene Tommy polo Apple shirt, ballet tutu en de nodige spek richting Kees zijn huifkar. Ware het niet dat Kees in al zijn enthousiasme waarschijnlijk twee keer de ringbaan heeft gepakt om vervolgens met een ruim Brabants kwartiertje later te verschijnen op de Campus. Dit mocht echter de pret niet drukken en de nodige biertjes werden gedaan in ’t Vaticaan om vervolgens de dag geheel in Beeksma stijl af te sluiten met een rietje en een emmertje.

”Aaaaah, spek!”