Afstudeerders

Afstuderen Stijn

Het afstuderen van ons Koek: een dag waar menig jong studentenmeisje lang op heeft gewacht en na vandaag niet is opgelost voor zij die in Rotterdam wonen. Het was een dag waar probleemloos het hele dispuut bij aanwezig wilde zijn en waar iedereen graag zijn tentamenperikelen een dagje voor wilde vergeten. In de, naar Brums begrippen, vroege ochtend verzamelde het collectief op de KUB. Stipt op tijd verscheen men onberispelijk in pak, gestreken hemd en pantalon met krijtstreep. Dat de temperatuur snel zou toenemen was een gegeven en in de hitte wachtte de Leeden tot Koek met het verlossende antwoord de Cube uit zou lopen. Na enige tijd zag men uit de verte een grijnzende, behaarde boskabouter lopen die hard met zijn armen zwaaide. Met luid gejuicht werd de 8 van de Blanke Onana ontvangen, waarna de alcoholvrije kratten bier snel op de huifkar van El Kees werden gegooid. Na nadrukkelijk geïnstrueerd te zijn te zitten tijdens de hele rit vertrok de huif en stond het dispuut snel op om het lied der liederen ten gehore brengen. De rest van de dag trok als een hittegolf voorbij: anekdoktes over Stijn’s schamele successen bij de vrouwen werden gememoreerd, jongere lichtingen werden ervan overtuigd dat MoederKoek een geweldig mens was en dat Daniel eigenlijk beter ook bij de club had gepast. Op enig punt op de dag was het onduidelijk of Poet een rood hoofd had van de hitte of onderdrukte woede op Moes, en was het onduidelijk of Mr. Ctrl+V last had van zijn ontstoken oog of een traantje moest wegpinken. Kwak moest om half 7 naar huis worden afgevoerd en heel even waande iedereen zich in het vorige academisch jaar. Veels te snel waren de pullen leeg en de fusten op en keerde men huiswaarts om zich voor te bereiden op een week vol tentamens. Behalve El Biscuitto zelf: die heeft nog een maal Plato uitgespeeld waar hij per toeval 2021 tegenkwam die nog hard aan het studeren waren. Van harte gefeliciteerd Koek!

“Als je denkt dat iets gebeurd is, moet je er dan onderzoek naar doen? Ben je anders medeplichtig?”

Afstudeerfeest Dorus

In de tijd dat er voor CV Plato een viering van de agenda verstoorde  sierde. Kon Dispuut Braque zich richting het immer gezellige Akademeia begeven voor een festijn dat slechts eenmaal plaatst vindt. Na zijn daverende ellenlange eindpresentatie in de krochten van studerend Tilburg was nu het moment aangebroken om zijn afstuderen nog een keer met eenieder te vieren. U raadt het al het was tijd voor het afstudeerfeest van lands bekendste DJ Edwin Evers Martijn La Grouw Dorus van Mosselveld.

Zoals we van Dorus gewend zijn, was het gehele collectief één uur te vroeg en konden Koek en Hampert hun eigen chips klaar zetten.  Zoals eenieder weet is Dorus fan alles wat er in medialand gebeurd. Dit werd dan ook goed zichtbaar bij de speciale editie van De wereld draait Dorus.  Samen met alle aanwezige luisteraars werd teruggeblikt op de studententijd van Foefelmans bij het collectief en daarbij werd zijn wonderbaarlijke facebookgedrag en de nodige populaire kiekjes van de internationale paparazzi. Dat Dorus zelf ook niet vies is om de microfoon ter hand te nemen bleek wel bij de vele interrupties toevoegingen aan de speech. Naar het schijnt zou dhr. Van Jaapsveld ook het lied zelf nog even verbeterd hebben voordat de Praeses het podium op gerold was bestegen had.

Naar mate de avond vorderde kon Dorus het toch niet laten om nogmaals naar de microfoon te grijpen om alle genodigde nog van een woordje te voorzien. Na afloop gaf hij zelf het startschot om de nodige goudgele rakkers naar binnen te gieten en met een gastoptreden van DJ Theedoek & Theedoek is het een memorabele avond geworden.

“Hij heeft een biertje gedronken”

Afstuderen Erik

We schrijven 25 augustus 2016. Waar deze week bij studerend, bierdrinkend en kut-roepend Tilburg vooral in het teken stond van jezelf de vergetelheid in drinken nam het Heldiaal Collectief hier een middagje afstand van. Deze zonovergoten middag stond namelijk in het teken van een dag waarvan men vreesde dat het ooit zou gaan komen; Voor ons aller-Aad was het namelijk tijd om zijn tijd bij Tilburg University af te sluiten middels zijn scriptie te presenteren, verdedigen en hier opvolgend een mooi punt binnen te harken.

 

Aan de Heeren die zich bij het Cobbenhagen gebouw verzamelde was te zien dat zelfs bij de belofte des Vaderlands de biertjes rijkelijk hadden gevloeid de dag ervoor. Dit mocht de pret natuurlijk niet drukken en zodoende werden de laatste anti-kater middeltjes nog even aangedaan in het slappe aftreksel van de Mensa beter bekend als de kantine van gebouw C. Na een zenuwslopend half uur werden zowel ons uithangbord als de meegereisde supporters verzocht weer het lokaal te betreden om het eindoordeel toe te horen. Zoals ondertussen bijna traditie is wanneer men spreekt over Dhr. Knoops werd er afgetrapt met wat ego strelende complimentjes over zijn wonderschone verschijning en soepele babbel. Uiteindelijk was het dan tijd voor hetgeen waar we allemaal voor bijeengekomen waren; ons boerke Aad was afgestudeerd en wel met een mooie 7,0!

Dit heugelijk feit moest natuurlijk gevierd worden, en zo geschiedde. De rest van de dag was dan ook een opsomming van luidkeels gezongen liederen, zien en gezien worden in de huifkar, bakkies zoeter dan in de tent van Olof en wodka snuiven op de CV. Erik, van harte gefeliciteerd met het mooie resultaat en we wensen je veel succes met je verdere burgerleven!

“Houdoe hè!”

Afstuderen Dennis

De Utrechtse tak van dispuut Braque maakt de laatste tijd overuren. Nadat eerst Jochem zijn afstuderen mocht vieren, was het op donderdag 7 juli jongstleden de beurt aan niemand minder dan dhr. Van Loon. Daar waar de verdediging van Jochem nog plaatsvond in het vertrouwde gebouw A, mocht het collectief dit keer afreizen naar de Domstad.

Rond de klok van 14:00 werd perron 1 langzaam overgenomen door het collectief om vervolgens in de Intercity richting Zwolle te stappen. Dhr. Duijker ging er gemakshalve maar even vanuit dat het geelblauwe vervoersmiddel de gebruikelijke vertraging in acht zou nemen, niets bleek echter minder waar. Gearriveerd in Utrecht verloor Kaufmann zicht op een goede afloop wat er bijna voor zorgde dat Dennis zijn presentatie begon zonder de aanwezigheid van het dispuut.

In een klein half uurtje poogde Dennis inzicht te geven in zijn hectare-verslindende thesis waarna de aanwezigen de mogelijkheid tot vragen kregen. De nestor zag zijn kans schoon om zijn lichtingsgenoot eens flink aan te tand te voelen, waarna de begeleiders van Dennis hetzelfde nog eens dunnetjes overdeden. Het vragenvuur werd echter van keurige repliek voorzien en daarmee was het alleen nog afwachten op het resultaat. Het werd uiteindelijk een keurige 8,5!

De verkleedkist werd ook weer uit de kast gehaald. Zo bleek dat Dennis toch echt een geel-zwart groen-oranje hart heeft. Er in de kelder van de Albert Heijn nog voldoende vriendjes van Dennis te vinden zijn, en dat de politieke carrière een onverwachtse wending gaat krijgen.

Na dit prachtige resultaat en de bijbehorende verkleedpartij was het tijd om de gebruikelijke huifkarrit boottocht door de Utrechtse grachten aan te vangen. Het Utrechtse publiek genoot van het openluchtconcert dat door het collectief gegeven werd. Hierna was het  tijd om het afstuderen van Dennis te vieren met een lekker biertje en een goede maaltijd.

Dat het niet altijd bij één biertje blijft bleek wel bij de reis terug naar Tilburg. De treincoupé werd omgedoopt tot de fanbase van FC Omniworld Will Grigg. Dit sfeervolle ritje kwam dhr. Neijenhuijs bijna duur te staan. Eenmaal in Tilburg aangekomen verspreidde het collectief zich, maar vloeide het bier nog rijkelijk.  Dennis , van harte gefeliciteerd met dit mooie resultaat!

“Afpakken”

Afstuderen Jochem

Zoals recentelijk nog aangehaald door dhr. Neijenhuijs senior, was het alweer even geleden dat dispuut Braque een afstudeerder mocht feliciteren met zijn prestatie. Op 24 juni jongstleden kwam hier echter verandering in, daar niemand minder dan ons aller Jochempie ging afstuderen! De laatste keer dat het dispuut zich op de uni verzamelde voor een afstuderen, wist Dhr. Achmed een keurige 8,5 te scoren dus de verwachtingen waren dan ook hooggespannen.

Met ietwat knikkende knietjes stapte Jochem het collectief de zaal binnen. Jochem zou middels een presentatie de aanwezigen meenemen naar de kern van zijn scriptie. Gelukkig deed hij dit in Jip en Janneke taal, zodat ook de minder wiskundig-onderbouwde Braquers het keurig konden volgen. In de twintig minuten dat het collectief de presentatie bediscussieerde, kreeg Jochem nog ten laatste male het vuur aan zijn schenen gelegd.

Daar waar Jochem in de dagen voorafgaand aan zijn verdediging de verwachtingen nog enigszins probeerde te temperen, ging het dispuut er al weken vanuit dat het cijfer van dhr. Achmed wel even overtroffen zou worden. Het dispuut bleek het bij het juiste eind te hebben. Maandenlang formules op papier zetten wierp zijn vruchten af, Jochem scoorde een fantastische 9! Hier hield het nog niet op, zijn werk komt ook nog eens in aanmerking voor een publicatie én nogmaals werd benadrukt dat de studententijd van Jochem nog niet ten einde hoeft te zijn.

Voordat Cees op locatie arriveerde was er gelukkig nog tijd voor een spelletje petje op, petje af en bleek dat Jochem tóch de broek aan heeft. Compleet met spons stapte het collectief, vergezeld door Jochems familie, de huifkar in waar de nodige klassiekers de revue passeerden. Gearriveerd bij VHZ bleek Jochem nog een laatste verrassing voor het dispuut in petto te hebben. De ongemakkelijke blikken verdwenen echter naarmate de biertjes vloeiden en zodoende kreeg de dag een passende afsluiting. Jochem, nogmaals van harte gefeliciteerd!

 

“Hé, de getallen staan andersom!”

Houdoe hè!

Na maanden van voorbereiding was het op donderdag 11 juni dan eindelijk zover. De perfecte das was gevonden en ook de matchende schoenen waren niet vergeten. Joan Achmed ging afstuderen! Om stipt 13:00 uur verzamelde het collectief zich om Joan de nodige ondersteuning te bieden. Alhoewel, nodige? Er zou wel even een keurige zeven binnengesleept worden, aldus dhr. Achmed. Een dik half uur later bleek dat er sprake was van zelfonderschatting, hij presteerde het om een 8,5 te scoren! Een fantastisch resultaat!

Zoals gebruikelijk werd ook Joan weer fraai uitgedost. De praeses had zijn eigen kast opengetrokken uren door de stad lopen struinen en wist haatbaard te voorzien van de typerende uit de vuile was getrokken handdoek tulband, hipsterbroekje, frambozen en witte sokken met sandalen.

Gelukkig wist Kees dit keer wél de weg te vinden en dus kon er weer eens genoten worden van een ritje met de huifkar. Dit bracht ons naar Café van Horen Zeggen, alwaar er onder een stralende zon werd genoten van enkele fusten biertjes. Vanzelfsprekend ontbraken ook de snacks niet en dus was het feest voor Joan compleet.

‘’Aah, wat een schattige baby!’’

Aan al het goede komt een eind

Het heeft even geduurd, maar dan heb je ook wat. Op 19 juni 2014 is dan eindelijk de dag dat Kay van der Zwan op mag voor zijn afstuderen. Dat was voor velen even spannend, maar voor Kay zeker niet. Ja, of hij wel een acht zou halen. Als hij om klokslag 14.00 uur start aan zijn verdediging weet hij te melden dat deze massaproductie slechts een half uurtje zal duren, maximaal. Na 35, 40 en zelf 45 minuten nog steeds geen teken van leven. Zou het dan toch niet goed genoeg zijn? Als hij na 50 minuten naar buiten loopt wacht iedereen in spanning af, maar de oplettende kijker ziet het geniepige glimlachje op zijn gezicht, een acht! Fantastisch Kay, waar zeven jaar studeren allemaal goed voor kan zijn.

Met gepaste trots liet hij de wereld zien wat hij de afgelopen jaren, naast het studeren, allemaal had gedaan voor zijn Curriculum Vitae.

Een jarenlange traditie waar Braque op kan bouwen is dat er een tocht door Tilburg plaatsvind met de huifkar. Hierbij wordt er steevast vanuit gegaan dat Kees een tikkeltje laat is of de tractor niet aanslaat. Vandaag wordt deze traditie nog een tikje aangedikt en blijft de huifkar volledig achterwege. Drie bier en een arrestatie later wordt besloten om de tocht af te leggen met het altijd vriendelijke personeel van de Stationstaxi. Maar dit mocht de pret natuurlijk niet drukken. Bij ’t Vaticaan werd als vanouds geklonken op dit heugelijke feit, een feest dat tot diep in de nacht door zou gaan…

Afstuderen Beeksma!

Donderdag 12 juni, de 163ste dag van het jaar, de dag van Summer in the City, maar ook de dag dat dhr. Beek tijd had gevonden om tussen de dinertjes door af te studeren. Nadat Beeksma’s scriptie begeleider zijn e-mail had geprint met een iMac afstudeercijfer had medegedeeld kon er met recht worden gesteld dat Vincent Victor Beek is afgestudeerd met een keurige 7,5! Nogmaals Chapeau! Zelden is Vicky zo blij geweest en dan te bedenken dat hij nog niet eens chips op had.

tn_P1010516 tn_P1010552

Uiteraard ging Beeksma gehuld in groene Tommy polo Apple shirt, ballet tutu en de nodige spek richting Kees zijn huifkar. Ware het niet dat Kees in al zijn enthousiasme waarschijnlijk twee keer de ringbaan heeft gepakt om vervolgens met een ruim Brabants kwartiertje later te verschijnen op de Campus. Dit mocht echter de pret niet drukken en de nodige biertjes werden gedaan in ’t Vaticaan om vervolgens de dag geheel in Beeksma stijl af te sluiten met een rietje en een emmertje.

tn_P1010534 tn_P1010540

”Aaaaah, spek!”

 

 

Afstuderen Sjansma!

Net voor we de langverwachte oversteek zouden maken naar onze immer geliefde Oosterburen moest en zou dhr. Tim Jansen gaan afstuderen. Op vrijdagmiddag 14 februari, Valentijnsdag, zou onze eigen Casanova, Don Juan of Romeo zijn scriptie verdedigen in het bijzijn van het voltallige dispuut. En zo geschiedde, een dik dozijn heren in pak stonden hier en daar met een fikse kater paraat om Tim dan ook een hart onder de riem te steken. De koele kikker als altijd vertelde wel even hoe alles in elkaar stak en waar het hele dispuut na de 3e slide de draad volledig bijster was kon er à la Jansma zelve vooral verbaasd worden geglimlacht. Nadat ook lichtingsgenoot van Mosselveld zijn behoeften had gedaan kon er een met recht worden gesteld dat Tim Jansen was afgestudeerd. Geen zesjes meer voor Rim Bamsma maar met trots kon er een handtekening worden gezet onder een heuse 7,5!

 
Na Jansma weer in zijn dagelijkse kloffie te hebben gehesen en een klein spelletje trefbal werd gedaan met een aantal nietsvermoedene Jappen stond Kees alweer te wachten.
De motor liep al dus kon er weinig mis gaan en onder luidkeels gezang werd wederom het Tilburgs verkeer weer heerlijk ontregeld door de stapvoets rijdende trekker en aanhanger. Mooie man als Kees was werd er traditioneel een extra rondje gedaan, geheel de bedoeling toch? Eenmaal aangekomen in het immer gastvrije Vaticaan werd er geproost op de afstudeerder en werd de avond vervolgd in een andere stad.

Dag vriendjes, dag vriendinnetjes

Dat was het dan alweer! Na het lezen van deze 2 regels weet u waarschijnlijk wel hoe laat het is. Niemand minder dan Freek, ook wel bekend als de clown kleptomaan hofnar van het dispuut, gaat ons verlaten! Een eind van een tijdperk.  Want wat heeft onze feestneus zichzelf ontwikkeld in de loop der jaren. Als een nerd schuchter mannetje, met een bloempot kapsel uit de jaren 90 en altijd een hand voor zijn mond kwam hij het dispuut binnen. En nu, een jaar of 5 verder, verlaat hij het dispuut als een levende legende binnen studerend Tilburg. Koning van de blonde tak binnen Braque, kartrekker van lichting 2009, Scriptor Domus, Prins Krakau Carnaval en tegenwoordig mag deze levensgenieter zichzelf Master of Finance noemen.

 

 

Na een matige voorbereiding en het nuttigen van slechts 1 appel, wist Freek donderdag 28 november 2013 af te studeren met een keurige studenten 7! Uiteraard had Freek, geboren redenaar dat het is, een uitgebreide afscheidsspeech voor de aanwezigen in petto! Een dankwoordje werd gericht aan zijn begeleider en tweede lezer, broers, de zebra`s en zijn vriendin voor de bewezen diensten! Traditiegetrouw zoeken we de buitenlucht op om de kerverse afgestudeerde onder leiding van de Praeses van een toepasselijk outfit te voorzien! De foto`s zeggen genoeg!

 

 

Van de ene traditie naar de andere, want ook ditmaal werd de huifkar van Hooijen weer uit de paardenstal opgetrommeld om ons een rondleiding door Tilburg te geven naar `t Vaticaan te vervoeren. Dit maal wist Kees de trekker wel op gang te krijgen en moesten de voetballiederen weer uit de kast worden gehaald om de overwinning te vieren! Zonder Praeses liederencommissie Vincent, die helaas op de eject-knop had gedrukt in de huifkar, gingen de liederen ietwat moeizamer dan normaal. Duijkerman probeerde de pijnlijke stilte te doorbreken door uit het niets ontzettend hard te gaan schreeuwen, waardoor hij de lachers op zijn hand kreeg en het toch nog gezellig werd in de huifkar! Na een flesje bubbels en een klein biertje bij `t Vat kwam een historische dag ten einde. Het is nog steeds moeilijk te bevatten dat Freek gaat afzwaaien. En wat een gemis zal het zijn! Geen vrijdagen meer in de Clochard, nooit meer mensen over de bar gooien bij de CV, geen ruzie meer met Fransen, nooit meer een bus die zomaar verdwijnt, geen hilarische gedichten over The League met Sinterklaas en ook geen terreur meer op het zeilweekend. Freek, succes in het leven als arbeider en het ga je goed! Na deze intensieve jaren heb je wel wat ontspanning verdiend!

`Houdoe he!`