Soms zeggen foto’s meer dan 1000 woorden…
Tot bij het beachvolleybal!
Externe activiteiten
T.O.C.K. 2012
De Tilburgse Open Croquet Kampioenschappen. Niet meer weg te denken uit de Tilburgse evenementen-‘scene’, en al tijden niet alleen een begrip in Tilburg zelf, maar in alle studentensteden die Nederland rijk is. Dit jaar was het aan T.H.D. Braque om onder de bezielende en opvliegerige leiding van dhr. Mulder de stijgende lijn verder voort te zetten en van de inmiddels zevende editie een succes te maken!
De vooruitzichten waren zeer somber; het was immers al weken zo vochtig als het voorhoofd van dhr. Chucko, en plensbuien gelijkend aan de gemoedstoestand van laatstgenoemde werden voorspeld. Omdat de weergoden ook van tradities houden, werden de aanwezigen op de dag zelf aangenaam verrast door een prettig zonnetje en kamertemperaturen. In principe waren daarmee alle benodigde ingrediënten in huis om er weer een legendarische dag van te maken; het veld lag er goed bij (ondanks de fles wodka die Adje had genuttigd alvorens het trekken van de lijnen), de rosé lag koud, de rode loper deurmat lag klaar: niets kon een succes belemmeren!
Tegen twaalven stroomden de deelnemers toe en konden de eerste glazen prosecco of rosé worden ingeschonken. Enkele uren later zitten er clubjes verspreid over het gehele veld, worden er her en der steekpenningen toegeschoven aan tegenstanders om de overwinning vast te stellen, zijn de meeste wangen flink gekleurd door de alcohol, staat er ergens een verdwaalde Braquer wortel te schieten, heeft de T.O.C.K.-voorzitter derdegraads brandwonden en groeit de groep culinaire fijnproevers die de frituur laten voor wat het is, en aansluiten in de rij bij de Cookaholics voor een lekker stukje Wagyu of andere lekkernijen. Uiteindelijk beslist oud-lid Wolfs het toernooi en gaat er met de gouden hamer vandoor.
Na een voedzame maaltijd te hebben genuttigd kan men zich opmaken voor het avondprogramma, waarbij dit jaar groter is uitgepakt dan ooit tevoren! Heeft dhr. Appelhof de lichten weer besteld? Komen die doedelzakken dan toch nog? Nee, naast Martijn! La Grouw (#SLAMFM, bekend van tv) waren dit jaar ook Jeff Doubleu en Skitzofrenix van de partij om een paar uur lang plaatjes te draaien. Dat was ook wel nodig, want de Appeltoren bleek al gauw niet meer in staat om op de been te blijven, dus is hij maar een beetje gaan touren door de stad. Zoals ieder jaar was het feest weer zeer geslaagd te noemen; dhr. van Schaik ging nog wat stagediven, tribunes werden onveilig gemaakt door menig stel, dhr. Leys was toch wél nog aanwezig en een enkeling schoot nog wat wortel. Uiteindelijk kon iedereen met een zeer tevreden gevoel naar huis. Behalve Paul, die zat nog in de taxi.
Graag hopen wij volgend jaar nog weer wat grootser uit te pakken, en willen daarom dan ook alle aanwezigen en sponsoren bedanken, en we zien u graag volgend jaar weer bij de T.O.C.K.!
Hockay
6 April was een gedenkwaardige dag voor velen, een mijlpaal zo u wilt. Een mijlpaal die boven het zeeniveau uittorent als Appelhof boven het voetvolk. De kranten stonden er vol van, de autocue van Astrid Kersseboom maakte overuren en de man op straat wist niets anders uit te kramen: Het Grote Rabobank Hockeytoernooi vond plaats! Fameuzer dan dhr. La Grouw, trotser dan dhr. van der Zwan, grootser dan de maaginhoud van de Heeren Beek en Dingemans en spetterender dan de handen op het met zweet beklede hoofd van dhr. Mulder. Vol bombarie aangekondigd, en grandioos uitgevoerd. Een toernooi wat haar gelijke niet kent. Talloze innovaties en verbeteringen t.o.v. de ‘simpele’ Pascie-versie. Wat dan zoal, vraagt u zich af? Wat u heeft gemist? Niet alleen kwam dit jaar La Fuente draaien, maar ook was er ehm…
HC Tilburg wilde dit jaar haar 473 velden wel met ons delen, en na het onverdeeld succes van vorig jaar wilde T.H.D. Braque dit jaar slechts 1 ding: Goud! Onder de vurige leiding van dhr. Lagas en het toeziend oog van de Bodie onstond een miraculeus sprankelstuk waar men u tegen had kunnen zeggen. De gelegenheid was er toe. Met een beetje hulp van lentelichting Simons, zijn ‘moat’, de bezopenheid van dhr. Freling, de dikkere versie van Tom, de agressie van dhr. van Tankeren en de kraaloogjes van dhr. van Loon verpletterde men het ene na het andere clubje in de poulefase.
Zonnetje erbij, kleine tostimania, af en toe een paar buisjes bier voor tussen de ritten door en voor je het weet liggen ook Equilibre en angstgegner Primus in het hockeymassagraf. Voor het eerst in de historie van Braque stond er zwart-wit op de plek waar het hoort: de finale! Helaas bleken de kwajongensstreken van Bierdispuut BIB fataal en moest men met zilver genoegen nemen. Ach ja, goud is toch maar voor mensen die zwijgen.
Wie er die dag wel winnaars waren? Iedereen die niet bij het Hockeytoernooi hoefde te dineren. David Meul. De pinautomaten van de Pascie. De bankrekening van Plato. Mensen die zich het feest niet meer wilden herinneren. Mensen die La Fuente wel opgemerkt hebben. Dhr. Swieringa die optimaal gebruik maakte van zijn taxidiensten. Dhr. Achmed die met scherp schoot. Niet degene die de gaten in de kleding van Kay en Kay zelf mocht maken. Wie weet wat er volgend jaar kan gebeuren…..
Geen stick?
Scheepsrecht
Voor het derde jaar op rij was er weer een behoorlijke delegatie Braquers bereid gevonden de lange reis richting het buitenland te maken: In Mosae stond weer voor de deur! Een team van klooien had weer een flitsende outfit geregeld die perfect aansloot bij het thema van dit jaar: Arbeiders. Waar dhr. Mulder vorig jaar een heel scala aan arbeiders en vakgebieden vertegenwoordigde, schitterde helaas zijn bleke huid dit jaar in afwezigheid.
Desalniettemin vertrok een zestal Helden, onder fanatieke aanvoering van dhr. van der Maat en vergezeld door Laurel en Hardy, richting het altijd mooie Maastricht. Om iedereen een beetje warm te houden waren er een paar drankjes fusten geregeld voor in de trein, waardoor het aantal liters per uur hoger kwam te liggen dan bij menig cantus of estafette. Of dat de avond ten goede zou komen? Leest u vooral door.
Allicht werd er bij aankomst in Maastricht koers ingezet richting studentencafe de Uni, waar ouderwets de avond ingeluid kon worden, om vervolgens dan toch te vertrekken richting het wederom fraai aangeklede pand van SV Circumflex. Aldaar boden de verschillende zalen weer vele mogelijkheden, en werd er volop geflasht en het ouderwetse koehandel kwam nogmaals boven tafel.
Na afloop van het feest, toen we met camera op zak het pand dienden te verlaten, bleek dat het ontluikende zonlicht klooi Donny geen goed deed… Schermutselingen volgden, en een lidmaatschap bij Koko bleek voldoende om de beste knul te doen ontsporen. Na een kleine, ongeplande randonnee door het Maastrichtse, was daar eindelijk het vertrouwde geel-blauw van onze spoorvrienden. Tim “hier stond een kaartje” Janszma tastte nog eens diep in de buidel en omdat kazen halen zo 2011 is, besloot een duo in plaats van uit te stappen in Tlburg nog maar eens bij Pierre Kartner op de koffie te gaan.
Koko!
Braque Goes Plato, Pallieter and Back
Druilerig weer of niet, het dispuut zit nimmer stil. Gezien het niet alleen aan reisgenootschap Phaeton is om verre locaties te vereren met een bezoek, konden ook enkele Helden zich opmaken voor een flinke trip. Na een uiterst geslaagde eerste Disputentocht (evenals de tweede, een week later), wat uiteindelijk van sommigen haar tol zou eisen, was er namelijk het briljante idee om de gehele volgende dag vol te plannen.
Zo geschiedde dat slechts een paar uurtjes na het verlaten van de zaal van het ongenadig rustieke Platopand, slechts enkele mannen het gros overtrof en daadwerkelijk op tijd zich meldden om het volgende feestje af te gaan. Heeren van der Zwan en van Loonhoven sloten zich aan bij het Furiae gezelschap om elkander te vergezellen richting de vele hockeyvelden van HC Tilburg voor de 44ste editie van het Pallieter Hockeytoernooi Discotoernooi.
Voor de dames was het duidelijk hun eerste keer gezien ze in volledige sportklof inclusief hockeystick het clubhuis betraden. Zoals het waardige Platodisputen betaamt, stonden we als een van de eersten binnen aan de bar. Het tempo kwam moeizaam op gang, mede te wijten aan de eerdergenoemde voorafgaande avond en de allesbehalve schappelijke bierprijzen die hoger lagen dan een gemiddelde bergtop in de Franse Alpen. Echter, na koppig peren komt alles dan weer op gang. Vrouwen zonder broek aan, koppels waar ‘echt niets gebeurd is’ en zeer soepele dansmoves. Zoals je altijd zult zien waren de mensen die ‘het echt begrepen hebben’ weer lekker op tijd naar huis, gezien zij van grenzen noch zweepklappen kennen. Het was wederom aan ‘externen’ om de bar overeind te houden en de deur dicht te doen. Met vlijt en liefde uiteraard! Onze dank gaat uit naar de vrouwen van Furiae voor een uiterst memorabele dag!
In d’n blote kont…
Het einde van een era…
Waar men aan begint, dient men ook af te maken. Wellicht dat u nooit een fatsoenlijke opvoeding heeft genoten, maar T.H.D. Braque schuwt gelukkig niet om de voorbeeldfunctie wederom op zich te nemen. Omdat een lustrum nou eenmaal geen lustrum zou zijn als het niet na een jaar zou eindigen, werd dit jaar de mogelijkheid beschikbaar gesteld om op exact dezelfde wijze af te sluiten als waarop we het lustrum ingingen: jazeker, de TUC.
Eens te meer maar wel voor de laatste keer werden de welbefaamde lustrumgilets uit allerhande kasten getrokken en kon men zich opmaken voor een heuglijke afsluiting van een goed jaar. Mocht u in de categorie spoorstudent dan wel non-student vallen, of alleen voor tentamens onder uw steen vandaan kruipen, verwijs ik u door naar het verslag van de TUC van afgelopen jaar voor een impressie hoe zo’n avond dan precies verloopt.
Ondanks de financiële zorgen van de laatste jaren en het smakeloos vooruitzicht van duizenden euro’s boete, waren de prijzen gelukkig dit jaar maar eens verdubbeld. Uiteraard alles voor een goed doel, want Pater Poels ging er na een innemende speech met de zak duiten vandoor. Na overhandiging van de ‘shag’, mochten we eindelijk los. In het bijzonder onschappelijke kader van het snel afstuderen besloot de leiding dat er na zes liederen pas gedronken mocht worden, waarna vervolgens 20 minuten pauze werd ingelast… Uiteraard volgde desondanks een prima avond die gesierd werd door een treffende ode aan Paul.
Waar sommigen na de cantus de stad opzochten om een imitatie van Jackson Pollock tegen de bar aan te fabriceren, stond Heldiaal Dispuut Braque op het punt haar dies in te luiden. Onder de bezielende leiding van de afzwaaiende Eeuwige Praeses werd 013-bubbels ingeschakeld en kon er geproost worden op wederom een mooi jaar.
Vooruit dan, een laatste keer: Lústrúm! Lústrúm! Lústrúm!
T.O.C.K. 2011
Zoals ook de afgelopen vijf jaren bewees de T.O.C.K. zich dit jaar wederom als de zeer solide rots in de Tilburgse Evenementen-branding. De 6e editite was weer een grandioos succes, en met meer dan 500 deelnemers en eters is ook in 2011 de immer stijgende lijn weer doorgezet!
De weergoden waren dit jaar weer zeer gunstig gestemd, en al vanaf het ochtendgloren bleek dat zonneschijn, afgewisseld met een aangename bries, de Tilburgse Open Croquet Kampioenschappen kracht zou bijzetten. Zodoende hadden de leden der T.H.D. Braque het voetbalveld van TSV Longa voor u omgetoverd in een tafereel dat de T.O.C.K. waardig is.
Rond de klok van 11 kwamen de eerste deelnemers binnendruppelen, en na de verstandige keus te hebben gemaakt eerst nog een overheerlijk broodje naar binnen te werken, greep de menigte aanwezigen massaal naar de fles rosé of prosecco. Na wederom een spectaculaire opening met doedelzakken kon men eindelijk los met het immer spannende croquet! Uiteraard was er ook weer voor niet-participanten genoeg te beleven. Zo was er, voor diegenen die er tussen het studeren door geen tijd voor hadden, een golfclinic om de schwung weer in de swing te krijgen. Tevens waren er de Cookaholics, die onder andere peperdure runderen serveerden, gecombineerd met door stikstof verrijkte producten die voor enkele ‘godlike’ smaaksensaties zorgden, uiteraard voor een schappelijke prijs.
Naarmate de dag vorderde en de alcohol de touwtjes in handen begon te nemen, was er tussen de tapas door natuurlijk tijd vrijgemaakt voor een select scala aan fotografen, filmploegen en radioverslagen. Omdat naast goed drinken, goed eten ook van hoge importantie is, werd na afsluiting van het toernooi weer eens iets neergezet wat met gemak de gemiddelde BBQ of bak lasagne kon overtreffen!
Zij die de vorige edities hadden meegemaakt, wisten na het eten al wat er komen ging. Juist, DJ Appelhof. En dan gaat het hard. Samen met Nouveaubeats en DJ La Grouw kon de avond van een juiste hoeveelheid decibel worden voorzien. Graag hadden wij u hier voorzien van een uitgebreid verslag van alle merkwaardigheden en memorabele momenten die de revue passeerden tijdens het feest wat de T.O.C.K. afsloot, echter is niet meer bekend wat deze precies inhielden. Een ding is zeker: het was een zeer geslaagde dag! Wij danken u daarom voor uw komst en hopen dat u volgend jaar wederom uzelf verblijd met uw eigen aanwezigheid op de T.O.C.K. 2012!
Gelukkig hebben we de foto’s nog….
Aan de oevers van de Maas
Het jaarlijkse Maastrichtse hoogtepunt, In Mosae, was weer aangebroken en uiteraard was T.H.D. Braque voor de 2de keer op een rij weer aanwezig, waardoor er dus over een traditie gesproken kan worden. Mogen wij dat zeggen? Nee dat mogen we niet zeggen. In grote getale reisden op 11 februari 2011 de vertegenwoordigers van al dat mooi is aan Tilburg naar onze oosterburen.
Uitgerust met theedoeken, zonnebrillen, veulll pistolen en bloedeigen native en tevens tolk, dhr. Wolfs, begon de avond rustig door de eerste Maastrichtse cultuur rustig op te snuiven in café de Uni. Rustig leest u? Gillende, instemmende vrouwen en een levensgenietende clochard (wel een sportieve!) zorgden voor het vermaak.
De tijd brak aan om naar In Mosae te gaan. Stampende muziek, lichtshows waar dhr. Appelhof bang van zou worden, dronken dames, dhr. Lagas die munten verduistert, verschillende varianten op de pitspoezen, geweldloze klooien, een overenthousiaste Van der Maat, geplek in de hoek, klooiendansjes en vooral veel attributen. Uiteraard was het dhr. Beek gelegen om nog eens flink met zijn knuppel in de rondte te zwaaien, en was dhr. van Loon niet te beroerd voor een half uur de speler uit te hangen op het podium. Hier had u bij moeten zijn, en u mag uzelf dan ook uw absentie kwalijk nemen.
Aan de terugreis maken we maar niet teveel woorden vuil. Hier kende dhr. Van der Maat in ieder geval een hoofdrol. Hij gaf een hele nieuwe betekenis aan het gezegde ‘naast de pot pissen’, verklaarde een man waarom arbeid op de vroege ochtend niet loont, en stuurde dhr. Beek naar Alkmaar om wat kazen in te slaan.
Ten laatste dan nog een saillant feit: dhr. Mulder kreeg het voor elkaar om zichzelf gedurende de avond te ontpoppen als een man met vele gezichten: Chuko de boer, Pr1matt, Duitse officier, Matt the builder 2000, Cowboy Chuck.
Drr Tkrr Urrrr Jrrr!
Victoria!
Dinsdag 8 juni jl. vond op de velden van Were Di het jaarlijkse Furiae beachvolleybal toernooi plaats. Gelukkig had Dhr. van Kouwen nog wat spaarcenten over om dit jaar in elk geval tot de finale het weer af te kopen en een voltallige Braque selectie, zorgvuldig uitgekozen door Heeren van der Kroon en van der Zwan nam in twee teams deel aan het zonovergoten evenement. Na een simpel doorlopen poulefase stonden beide teams in de kwartfinale, een ongekende prestatie voor de volgevreten en afgezopen vedetten der T.H.D. BRAQUE me dunkt.
Tijdens het tweede deel van het toernooi werd vastgehouden aan een vaste basis en met hulp van een uitzinnig publiek onder leiding van het van der Maat Sfeerteam werd relatief simpel de finale bereikt. Daarin trof het keurkorps de azijnplassertjes van primus, die weer even bij de Nederlandse volleybalbond hadden gewinkeld om toch maar zeker te zijn van de overwinning. Helaas jochies! Niet gelukt dit jaar! Om dan vervolgens in tranen uit te barsten, je kinderlijke frustaties te botvieren op een welwillende organisatie en met handjes zand te gaan gooien spreekt evenmin in je voordeel. We zitten per slot van rekening niet meer in de zandbak.
Dispuut Braque dankt Furiae hartelijk voor de organisatie en uiteraard komen we volgend jaar onze titel verdedigen. Primus, bedankt voor de mooie strijd in de finale en eerdere rondes maar zoals een groot filosoof ooit al eens zei: ‘soms is je best gewoon niet genoeg’. We kijken nu al reikhalzend uit naar het quasi eloquente weerwoord van onze vrinden, waarschijnlijk ergens achter de jaarclubs in de Blato. Hierbij alvast het antwoord:
Niet duwen jonge! Natte banaan!
De Hamer…
Symboliek voor lompheid en kracht.
Juist dit instrument dient u te gebruiken om het magische parcours af te leggen.
Juist dit is uw middel om gekroond te worden tot kampioen.
Gelukkig biedt Hemelvaartsdag (13 Mei) u meer dan alleen één kampioen. De overige deelnemers kunnen namelijk genieten van een heerlijk flesje rosé, een schaaltje tapas en andere lekkernijen. Een heerlijke uitgebreide maaltijd volgt hierna en de dag wordt afgesloten met een party van allure. Indien u zich nog niet ingeschreven heeft, raden wij u aan om zo snel mogelijk door te klikken naar ‘T.O.C.K. 2010’ en vervolgens op ‘Inschrijven’ om dit alsnog te doen.
Voor meer informatie, ga naar www.tock2010.nl