12 november jongstleden was het weer zover. Nadat op de eerste borrel het Heldiale keurcorps het kaf van het koren had gescheiden, werden om 17:27, maar liefst 11 heren in spé verwacht bij Groot café ‘t Vaticaan. Waar normaal gesproken deze jongens met moeite het eerste bier naar binnen weten te gieten, omdat de voorgaande tweede borrel nog op de gelederen ligt was daar dit jaar geen sprake van. Een gevolg van het ‘donderdageffect’ waar verschillende disputen tegenwoordig gevoelig voor zijn geworden. Enfin, na een twee weekjes rust, waarin het gewicht weer op peil kan worden gesport en er natuurlijk voldoende andere gelegenheden zijn om lekker bier te tappen drinken, kon ook onze tweede borrel aanvangen!
Nadat het eerste bier gevloeid had en ook de sjaars kennis hadden gemaakt met de hapjes van Frank, was het wachten op de grote verrassing die dhr. Duijker had geregeld. Een heuse spelers bus van Willem II werd namelijk voorgereden. Een inmiddels vertrouwd adres werd ingesteld in de navigatie van Peerke en zo werd de reis richting Priorij Corsendonk ingezet. Geen knallende muziek en flitsende discolampen zorgde voor vermaak tijdens deze reis. De Praeses nam namelijk het woord en enkele verhalen over leden van het Heldiale collectief werden door de bus gegald. Dhr. Adriaans verzekerde de heeren sjaars dat ze het goed getroffen hadden, want in zijn eerste ‘Platojaar’ bestond de avondmaaltijd van T.H.D. Braque uit een goed bord spaghetti met ketchup. Toen enkele momenten later de bus het terrein van Corsendonk op reed, kreeg dhr. Adriaans zijn gelijk.
Nadat Peerke de bus netjes had geparkeerd kon de gewelvenkelder op worden gezocht. Natuurlijk hadden onze vr1nden weer voor een prima bak bier gezorgd en kon dhr. Van Tankeren de heeren sjaars een klein geschiedkundig lesje geven over de historie van het Klooster en het bier dat men brouwt. Dat vervolgens dhr. Frenken dit allemaal niks interesseert en met zijn bier gaat jongleren als een andere vorm van vermaak daargelaten. Klooi zijn we immers toch voor het leven, dus fretje kon zelf met blik en veger aan de slag.
Met verschillende soorten abdijbier was een prima bodem gelegd voor het diner. Verschillende soorten wild passeerden de revue, zelfs een losgeslagen hippy kwam voorbij gehuppeld. De uitspraak ‘Is het glas half vol of half leeg’ gaat in Corsendonk niet op. Het evenbeeld van Mark Wolfs zorgt er namenlijk vakkundig voor dat de glazen goed gevuld blijven. Kortom de wijn vloeide rijkelijk en het diner was voortreffelijk. De speech van dhr. Van der Zwan namens het LAB zorgde voor een prima opzet voor d’n Praeses. Enkele oud-Braqueiaanse gezegden als ‘goed eten is belangrijk’ en ‘kap die bak’ passeerde de revue. Na wat geduw en getrek kon dan ook eindelijk het gezelschap op de foto en kon de terugreis naar Tilburg in worden gezet. Nadat uiteraard de quaestor zijn bierviltje bonnetje binnen had…
Dat dhr. Duijker een man van ‘punktlichkeit’ en uiterst strak plannen is, bleek wel uit het feit dat de dames van Conserva op exact het zelfde moment arriveerde bij Tilburgs gezelligste feestgrot, café de Prins. Echter hadden de dames van Conserva hun lusten al eerder niet meer weten te kunnen bedingen en waren er enkele mannelijke verstekelingen aan boord geholpen in de welbekende huifkar. Dat deze heren na de tocht nog niet genoeg hadden van het gele gezelschap zou later blijken.
Natuurlijk werden alle pitchers weer uit de kast getrokken en kon het gezelschap beginnen met het zoals men dat noemt ‘kaal zuipen’. Het bier knalde net zo hard uit de tap als dat de hitjes uit de boxen schalde en het feestgedruis was begonnen. Hier en daar werd er een shotje gedaan met een toefje slagroom, werden er vestjes geruild en stak men een Cubaanse jongen in de hens. Om middernacht was er nog een extra reden tot een feestje; ome Frank mocht weer een jaartje optellen bij zijn leeftijd. Als vanouds werd er weer afgesloten in ’t Vaticaan en het bleef nog lang onrustig. Het was weer een Heldiale borrel!
”Zo, dus jij werkt hier ook als barman?!?”
