Ah, zoals de titel al doet vermoeden gaat dit literair hoogstandje over de nieuwjaarsborrel. Zoals elk jaar was het ook dit jaar weer een groot succes. Waar menig Plato clubje genoegen moet nemen met de Plato nieuwjaarsborrel of een nieuwjaarsborrel exclusief voor de huidige leden, is de Braque/LAB nieuwjaarsborrel een uitstekend moment om met zowel het huidige als het oude dispuut, onder het genot van een biertje of 30, het nieuwe jaar in te luiden. Uiteraard werd door suikeroom Frank weer een culinair hoogstandje neergezet in de vorm van een heerlijke winterse erwtensoep, kazen in overvloed, kip en ballen waardoor de club van 100 weer flink werd aangevet en nog jaren in stand kan worden gehouden. De helden stroomden een voor een ‘t Vat binnen en de tap begon al vroeg rijkelijk te vloeien.
De avond leek aardig te beginnen toen de klooien de kans kregen om zich te bewijzen aan het collectief. De kunst van het oreren blijkt echter nog ver te zoeken bij de klooien en het spreken op standje fluisterniveau draagt daar dan ook niet bepaald aan bij. Gelukkig volgde later op de avond een enerverende speech van de LAB Praeses, Mike Niekoop, die liet zien hoe het dus wél moet. Nadat het zilverwerk weer was uitgedeeld werd het tijd voor de groepsfoto waarbij uiteindelijk iedereen keurig op de foto paste.
Naarmate de tijd omvloog en fust na fust geleegd werd besloot volkszanger Van der Maat, tot verrukking van de dames achter de tap, de bar te beklimmen. Met zijn zangkunsten veroverde Roel de harten van alle aanwezigen en dhr. Frenken pinkte zelfs een traantje weg. Naast het bier ging ook de wodka volgens de wijze van onze eigen Mr. Polska er gemakkelijk in, ging een select gezelschap richting de Clochard (tradities?!) en verbrak Tuba letterlijk en figuurlijk het huidige record glazen slopen. Al met al kan men vaststellen dat Tilburg wederom is achtergelaten in een zwart-wit gekleurd pandemonium.
‘’Klooooi! Waar is je shirt?!’’
