Afstudeerders

Donderdag 28 September 2011; T.H.D. Braque verzamelt zich op de universiteit, en wel in wokrestaurant A! Gelooft u in sprookjes? Nee? In spookverhalen dan wellicht? Vandaag is immers de dag dat dhr. Wolfs mag gaan tonen wat hij de afgelopen maanden zoal heeft uitgespookt, en zijn geesteskind presenteren aan enkele hooggeleerden en een ruim publiek. In tegenstelling tot de daarvoor bestemde periode van 21 Juni tot en met 20 September, is het vandaag een heuse zomerdag. Dat belooft heel wat!

Een man een man, een woord en woord, en dhr. Wolfs slaagt met vlag en wimpel. Wat heet; met een heuse 9 weet hij af te studeren! Met verve en brille prijkt hij er ook het etiket ‘cum laude’ op. Zoals dhr. Appelhof zou proclameren: “Schappelijk!”. Nu mocht bij dit afstuderen een passende outfit uiteraard niet ontbreken, en Mark wist die zelf op te sieren door aan te tonen dat Noorwegen niet het enige land met fjorden is… Gewapend met talloze accesoires en spelershemd maakte Mark zich klaar om de huifkar te betreden. Deze schitterde echter in afwezigheid, en onder luid gebrom (Hier stond een huifkar!) konden de genodigden dan toch proosten op het succes van Mark in de immer gezellige Esplanade. Ruim een uur vertraagd kwam Kees dan toch eindelijk de trekker voorrijden, en kon het dispuut zich richting thuishonk ‘t Vaticaan begeven.

Huld!

Midden in de inmiddels welbefaamde regenmaanden van het Nederlandse zomerreces, besloot dhr. Van der Maat zijn strikdiploma van enkele jaren terug toch maar een upgrade te geven en een gooi te doen naar het Masterschap aan de KUB.

Het zelfs door Hooijen erkende gebouw K mocht als toneel dienen voor deze gebeurtenis, en zo geschiedde dat voltallig dispuut Braque de lange trappen naar de 10^e etage beklom. Na een serie paniekaanvallen, wanhoopskreten, chaotische praktijken (waar is dhr. Appelhof als je hem nodig hebt?) die leidden tot een staat van pure anarchie, bleek dat we het afgelopen uur toch wél voor de juiste kamer stonden te wachten. Dezelfde kamer waar even later de zelfbetitelde ‘Lord of the games’, uit kwam gelopen om met gepaste trots mede te delen dat hij met een heuse 6.5 zijn diploma heeft gehaald! Van harte, Roel!

      m   

Helaas komt daarmee meteen ook een einde aan een tijdperk van voetballeuzen, Text Expressen en reisjes naar allerhande locaties waar het bier rijkelijk vloeit… Tegelijkertijd het begin van een droogte voor o.a. de broek van dhr. Adriaans, bars, statafels en prullenbakken in treins. Tevens zullen de familieleden van Roel op zoek moeten naar een nieuw onderkomen. Alhoewel….??? En zoals een groots man ooit zei:

Het mag wel eens afgelopen zijn met dat lieve gedoe!

Het wezenlijke afstuderen van De heer Van Den Brand nam al wat tijd in beslag… zo zijn er in zijn studententijd twee wereldoorlogen uitgevochten, heeft Holland drie vorstinnen gehad, stond de provincie Zeeland een keer onder water en werd er nog wel eens de finale van een groot Europees voetbaltoernooi gewonnen. Wat maakt het dan dus uit om de afstudeerbórrel dan ook nog een tijdje te rekken, moet Gijs hebben gedacht? Nou, als je twee weken eerder een gaatje had gevonden, had je je horloge nog voor het lustrumgala gehad. Maar dat terzijde.

Dat de happening niet alleen voor Gijs zelf, maar voor de hele familie Van Den Brand de nodige impact bleek uit een kort gesprek wat de heer La Grouw voerde met Gijs’ moeder.  

“Mevrouw Van den Brand, gefeliciteerd met de prestatie van uw zoon!”
-“Dankjewel, Paul!”
“Nee, mijn naam is Martijn, mevrouw”
– “Echt waar? De vorige keer dat ik je zag heette je Paul!”
“Nee mevrouw, we spreken elkaar eigenlijk voor de eerste keer.”
– “Och jee. Hoe lang ben jij al lid van Braque?”
“Sinds 2006 mevrouw.”
– “Ah, net zo lang als Gijs dus!”
“Nee, mevrouw ik heb Gijs nog ontgr… is dat de bar?”

De avond was een aaneenschakeling van moeilijke melodieën, genante verhalen, de ‘jonnons-ik-heb-echt-wel-nagedacht-over-m’n-grappen’-speech van Kiki en de vraag waarom er in Godsnaam een foto van Martijn La Grouw in de powerpoint zat. Jammer alleen dat Mariëlle schitterde door afwezigheid. Beffen op de vlaktebank heeft tegenwoordig ook geen waarde meer…

Opa, namens het hele dispuut; bedankt voor een goei’n borrel en succes met de hel die ‘het werkende leven’ heet!

“Gijs, kende gij ‘ne parkeergarage moaken? Nou en of!”

Lange tijd was het de vraag welk jong hertje, naïef kippetje, notoir sletje, wisseltrofee… enfin meisje de onbeschrijflijke eer te beurt zou vallen de nacht met de heer Niekoop door te mogen brengen. Dat leverde een aantal jaar mooie verhalen, powerpoints, ruzies en dubbele agenda’s op, maar uiteindelijk zag zelfs Mike in dat het anders moest. Goed, hij was dan wel steeds oprecht verliefd, maar steeds bleek geen van de meisjes een baan te willen zoeken om hem voor de rest van zijn leven te onderhouden. Dus diende er gas gegeven te worden en dat resulteerde in een puike afstudeerpresentatie en aansluitende afstudeerborrel. Mike geeft een feestje… leuk! Zouden de meisjes er allemaal zijn? Of alleen de meerderjarigen? Anders wordt het ook zo’n Tina-dag natuurlijk… spannond!Dat de vrouwelijke opkomst uiteindelijk tegenviel en de aanwezige vrouwmensen meer oog hadden voor Mike’s sexy vader mocht de pret uiteindelijk niet drukken. Het dispuut had het lied verzorgd, Mike was weer eens uit zijn Amsterdamse sociale isolement en in tegenstelling tot Steven is Mike nu écht lid van LAB geworden. Oh en komisch duo Thijs en Bart zijn na hun glansoptreden van die avond nu ook te boeken als headliner voor uw bruiloft of bedrijfsfeest.  Verfrissend trouwens om Mike eens te horen lachen om grappen die hij niet net daarvoor zelf had gemaakt.
     

Enkele schermutselingen en rivaliteiten daargelaten was de avond zeer geslaagd, was de drankrekening bijna net zo hoog als de kale gage van Paul Appelhof en heeft ook Mike díe avond een bank gevonden waarop ie kon slapen.

Mike, succes met je nieuwe carrière in het recht; zware baan hoorden we al. Die Efteling-congressen gaan je niet in je kouwe toga zitten…

*grinnik*

Het duurde even, maar dat viel natuurlijk ook wel te verwachten wanneer de geestelijk vader van Reisbureau Appelhof ‘ Take The Long Way Home’ een diploma dient te behalen aan de meest logge organisatie na de Belastingdienst, te weten de Fontys Hogescholen. Desondanks stonden de sterren gunstig, was de dag totally zen en is 2010 het jaar van de Appel en dus kon Paulll op 28 juni zijn strikveterdiploma op komen halen!

Onbewust van de wereld waarin de doorsnee Nederlander leeft plande hij daarom zonder enig mededogen de complete ceremonie twee uur voor aftrap van Nederland – Slowakije, menig Braquer achterlatend in een totale vlaag van ongeloof. Enfin, de man heeft z’n papier en mag na een ongelooflijk succesvolle boek-verstop-stage in het Vondelpark gaan proberen nu  ‘echte bedrijfsprocessen te gaan managen.’

Zulk een heuglijk feit verdient een deugdelijk afstudeerevenement, hetgeen aan Paul natuurlijk wel is toevertrouwd. De burelen van Appelhof Entertainment draaiden overuren: Plato werd vastgelegd, schalen vol spijzen sierden de tafels en zelfs ‘De Onzichtbare DJ’  was aanwezig. Helikopters landden buiten, de geruchten gingen dat zowel Armin van Buuren als Tiesto acte de presence zouden geven en de naborrel werd gedomineerd door eeuwenoude likeuren. En dat voor een luttele 1450 euro… vakwerk!

Paulllll… ‘bedankt voor alles’  is teveel eer voor een lange wandeling en een ongeluksmeloen, maar Braque wenst je succes met je nieuwe baan!

Op dinsdag 9 juni jl. mocht Crap!FM DJ Martijn La Grouw zijn tweede poging gaan wagen om een strikdiploma te bemachtigen aan de Fontys Hogeschool. Nadat een eerdere poging met huifkar, bier en Helden in pak op een waar fiasco was uitgedraaid besloot La Grouw dit keer het dispuut in het ongewisse te laten. Door slinkse ondervragingstactieken van Groenhuijsen en Beek kwamen we er toch achter dat La Grouw geslaagd was met een keurige 6!

Op Donderdag 18 juni kon hij zijn vodje komen ophalen nabij het schoolplein. Na een afgrijselijke dag vol saaie verhalen en knullige videopresentaties mocht La Grouw zich dan eindelijk alumnus noemen. De aanwezige Helden en familie lieten zich het rijkelijk vloeiende bier bij het Vaticaan goed smaken. Tinus, gefeliciteerd! We hadden het nooit verwacht. We kijken nu al rijkhalzend uit naar je afscholier borrel en zoals pa La Grouw altijd zegt:

Kom, we vatten er nog 1 en dan gaan we zuipen!

Zelfde leeftijd, zelfde zeilboot, zelfde verjaardag, zelfde wenkbrouwen. Dat beider Heeren binnen afzienbare tijd van elkaar gingen afstuderen mag geen toeval heten. T.H.D. Braque mag u namelijk het heugelijke nieuws brengen dat op 1 en 16 april Heeren Van Kouwen en de Wit hun felbegeerde bul hebben ontvangen met respectievelijk de meer dan acceptabele waarderingen van een 7,5 en een 8! Dat De Wit net een half puntje meer scoorde kwam ogenschijnlijk door zijn zeer verhelderende conclusie; “Het treffen van slechte voorbereidingen heeft een negatieve invloed op het proces.” Volledig terecht dus…

Dat Braque nooit meer getrakteerd wordt op balletjes van Van Kouwen, dat de Rooie Roerdomp nooit meer een behouden vaart zal beleven en dat er nooit meer met deuren wordt gesmeten zal ons een zorg zijn, de doucheputjes raken in elk geval nooit meer verstopt. Daarnaast zijn we ook erg blij dat we in elk geval nog een poging mochten ondernemen om beide Heeren kaal te zuipen, een traditie die gegeven de kredietcrisis en de heersende varkensgriep enigszins op losse schroeven leek te staan.

Na jaren van opvliegers, haaruitval, kippenpoten, haarband, genieten van Praesesjaren, haar, haar en haar zullen we dan toch echt afscheid moeten nemen van De Teek en The Wookie. Heeren, gefeliciteerd, we hebben op alle vlakken van jullie genoten.

Ga eens een baan zoeken, arbeiders!