T.H.D. BRAQUE
Welkom op de site van Tilburgs Heerendispuut Braque
Na de dies op 6 September op bijzonder fraaie wijze te hebben ingeluid, mocht een passende viering met de mannen die het allemaal mogelijk hebben gemaakt uiteraard niet ontbreken. En zo geschiedde.
Zaterdag 10 September, 13.00u stipt, verzamelt zich een meer dan schappelijk aantal Helden van uiteenlopende leeftijden bij café Slagroom, alwaar meteen de eerste cilinders gouden vocht besteld worden. Lekker in de zon, op het terras. Gezien de ruime personeelsbezetting van de Slagroom konden we wel wachten tot zelfs de heeren Adriaans en Beeksma een ons zouden wegen, alvorens er voor het eerst genipt kon worden.
Na een hapje en een drankje mogen we eindelijk beginnen aan een middagactiviteit van jewelste; een heuse pot Streetgolf! De organisatie bezorgde ons een delicate mix van LAB’ers en Braquers per team, waaronder tien man eersteklas golfers. Dat techniek bij golf op straat geen vereiste is bleek, want het eeuwenoud devies ‘lange halen, gauw thuis’ ging ook hier op. Golfen dwars door het stadscentrum op een drukke zaterdagmiddag is overigens niet aan te raden, aldus een boze parkeerwachter, een volle bus invaliden, talloos voetvolk en een man op leeftijd die een bal op zijn kruin mocht verwelkomen. Toch kon er maar 1 koppel winnen, en zo mochten heeren van Veen en Groenhuijsen hun welverdiende mooie fles wijn bocht ophalen.
Na dit pandemonium van plezier rukt de groep uit naar Burgemeester Jansen, alwaar ons een bierproeverij te wachten stond. Gelukkig werd deze activiteit voorzien van het nodig vermaak in de vorm van speeches en uitreikingen, en een nauwkeurige geschiedenisles over de oprichtingsdatum van T.H.D. Braque door niemand minder dan de Praeses LAB.
Traditiegetrouw werd de dag afgesloten met een stevige maaltijd bij ome Frank, die speciaal voor ons een halve legbatterij aan pluimvee had laten slachten, opdat niemand met een lege maag richting huis zou vertrekken. Al met al kon men met een riante lach op het gelaat terugkijken op wederom een geslaagde dies!
Het was in 1989…
Waar men aan begint, dient men ook af te maken. Wellicht dat u nooit een fatsoenlijke opvoeding heeft genoten, maar T.H.D. Braque schuwt gelukkig niet om de voorbeeldfunctie wederom op zich te nemen. Omdat een lustrum nou eenmaal geen lustrum zou zijn als het niet na een jaar zou eindigen, werd dit jaar de mogelijkheid beschikbaar gesteld om op exact dezelfde wijze af te sluiten als waarop we het lustrum ingingen: jazeker, de TUC.
Eens te meer maar wel voor de laatste keer werden de welbefaamde lustrumgilets uit allerhande kasten getrokken en kon men zich opmaken voor een heuglijke afsluiting van een goed jaar. Mocht u in de categorie spoorstudent dan wel non-student vallen, of alleen voor tentamens onder uw steen vandaan kruipen, verwijs ik u door naar het verslag van de TUC van afgelopen jaar voor een impressie hoe zo’n avond dan precies verloopt.
Ondanks de financiële zorgen van de laatste jaren en het smakeloos vooruitzicht van duizenden euro’s boete, waren de prijzen gelukkig dit jaar maar eens verdubbeld. Uiteraard alles voor een goed doel, want Pater Poels ging er na een innemende speech met de zak duiten vandoor. Na overhandiging van de ‘shag’, mochten we eindelijk los. In het bijzonder onschappelijke kader van het snel afstuderen besloot de leiding dat er na zes liederen pas gedronken mocht worden, waarna vervolgens 20 minuten pauze werd ingelast… Uiteraard volgde desondanks een prima avond die gesierd werd door een treffende ode aan Paul.
Waar sommigen na de cantus de stad opzochten om een imitatie van Jackson Pollock tegen de bar aan te fabriceren, stond Heldiaal Dispuut Braque op het punt haar dies in te luiden. Onder de bezielende leiding van de afzwaaiende Eeuwige Praeses werd 013-bubbels ingeschakeld en kon er geproost worden op wederom een mooi jaar.
Vooruit dan, een laatste keer: Lústrúm! Lústrúm! Lústrúm!
Midden in de inmiddels welbefaamde regenmaanden van het Nederlandse zomerreces, besloot dhr. Van der Maat zijn strikdiploma van enkele jaren terug toch maar een upgrade te geven en een gooi te doen naar het Masterschap aan de KUB.
Het zelfs door Hooijen erkende gebouw K mocht als toneel dienen voor deze gebeurtenis, en zo geschiedde dat voltallig dispuut Braque de lange trappen naar de 10e etage beklom. Na een serie paniekaanvallen, wanhoopskreten, chaotische praktijken (waar is dhr. Appelhof als je hem nodig hebt?) die leidden tot een staat van pure anarchie, bleek dat we het afgelopen uur toch wél voor de juiste kamer stonden te wachten. Dezelfde kamer waar even later de zelfbetitelde ‘Lord of the games’, uit kwam gelopen om met gepaste trots mede te delen dat hij met een heuse 6.5 zijn diploma heeft gehaald! Van harte, Roel!
m
Helaas komt daarmee meteen ook een einde aan een tijdperk van voetballeuzen, Text Expressen en reisjes naar allerhande locaties waar het bier rijkelijk vloeit… Tegelijkertijd het begin van een droogte voor o.a. de broek van dhr. Adriaans, bars, statafels en prullenbakken in treins. Tevens zullen de familieleden van Roel op zoek moeten naar een nieuw onderkomen. Alhoewel….??? En zoals een groots man ooit zei:
Het mag wel eens afgelopen zijn met dat lieve gedoe!
12 juli, 21:00, dispuut Braque neemt zitting in het Café van hun T.S.V. Onder een aantal leden heerst een gezonde spanning, het is namelijk de dag van de bestuurswissel.
Dit voltrekt zich uiteraard niet voordat er waardig afscheid is genomen van het zittende bestuur, en met name van de Praeses. Hoe bedank je iemand die zich een jaar lang in heeft voor het mooiste dispuut van Tilburg? Gelukkig wist Jade ( die de scouting helaas al een tijdje ontgroeid is) daar wel wat op; de littekens zijn nog zichtbaar.
Over littekens gesproken, hierna werd het tijd dat het nieuwe bestuur zich waar zal gaan maken tegenover de rest van het dispuut om hun stem te vergaren. De vele kandidaten hebben zich door de gehele procedure heen geworsteld, iets wat wij natuurlijk binnen de vier muren zullen houden.
Uiteindelijk kan er per positie natuurlijk maar één persoon de meeste stemmen krijgen. Even leek het erop dat de Eeuwige Praeses Dhr. Adriaans weer een jaar zitting zou moeten nemen in het bestuur, maar aan het eind van de telling mogen wij met gepaste trots het nieuwe bestuur presenteren:
Kay van der Zwan – Praeses
Freek Lagas – Ab Actis
Tim Jansen – Quaestor
Dennis van Loon – Assessor Intern/Extern
Deze ambitieuze mannen mogen het dit jaar proberen waar te gaan maken. Zoals al eerder geschreven wil het oude bestuur hun vooral erg veel sterkte wensen, omdat ze dat blijkbaar nodig zullen hebben.
Oud bestuur; Super tof en enorm bedankt!
Vrijdagochtend, 11 uur. Op zijn dooie gemakje komt dhr. Freling richting de bordeaux-rode Passat gelopen, terwijl hij gebukt gaat onder het gewicht van zijn weekendtas. Aan zijn chagrijnige gezichtsuitdrukking is te zien dat hij pas net wakker is en nog niet heeft gegeten. Toch hoor je hem niet klagen. Het is namelijk weer tijd voor een weekend van zeebenen, jonge meisjes in dorpsdiscotheken en heel veel bier: het is tijd voor het Pascie Zeilweekend.
Nadat Freling zijn tas had weggemoffeld tussen onze boombox en een koelbox vol gin kon met dhr. Beeksma achter het stuur de rest van de lichting opgehaald worden. Om escalatie van Frelings humeur te voorkomen wordt uiteraard eerst een korte pitstop gemaakt voor een broodje Rosbief Speciaal bij onze vrienden van de Kras. Toen konden ook dhr. van der Zwan en dhr. Wolfs opgehaald worden en kon de reis naar het Friesse Snits beginnen. Slechts één Braqueboot op zeilweekend is echter niet acceptabel en dus was er ook nog een andere, zeer schappelijke, bemanning bereid gevonden af te reizen naar het noorden van ons land. Nu maar duimen dat de boot met Speksma aan boord niet zou zinken…
Dat er dit jaar door slechts één boot gezeild zou worden werd al snel duidelijk. De Boybandboot was te herkennen aan een ongehezen giek waaraan kon worden geborreld, onder het genot van Crystal-Gin en Cubaanse sigaar, met op de achtergrond de herkenbare klanken van meerdere boybands. De koningsboot was met name te herkennen aan zeer behendige, licht bezopen, knappe en daarom ook fotogenieke helden. Geen nood mannen, zeilen gaat vanzelf.
Dat de acties van laatstgenoemden de pret niet mochten drukken bleek uit de gelukkige, constant bezopen Wuppie en Bodie, een Feestneus die het hele weekend alleen maar heeft liggen kleffen op de kade, een Italiaanse party-manolo die ons supermooi vond en een enorme kudde Baukes en Sietses die onze Spanjaard, gewapend met toortsen en speren, door heel Sneek hebben achtervolgd omdat ze graag een petje wilden. Ook de door dhr. Freling geïntroduceerde buitensport ‘Dwergwerpen‘ trok veel bekijks en werd met veel kreten en weinig excuses ontvangen. Dit liet zijn onstuimige gedrag echter alleen maar escaleren, met kapotte Balagantenten en scheldende meisjes tot gevolg. Dhr. Wolfs pakte het beter aan, maar werd na een avondje spelen de volgende dag slachtoffer van zijn eigen truukjes. U had er bij moeten zijn.
Tot slot willen we alle randdebielen die met het gooien van bloempotten en jatten van tuinstoelen vakkundig het zeilweekend om zeep hebben geholpen van harte bedanken. Gelukkig staat voor een select aantal personen het Boybandzeilweekend van volgend jaar alweer op de planning… En ik kan u nu al melden:
Ik heb er gin in!
Zoals ook de afgelopen vijf jaren bewees de T.O.C.K. zich dit jaar wederom als de zeer solide rots in de Tilburgse Evenementen-branding. De 6e editite was weer een grandioos succes, en met meer dan 500 deelnemers en eters is ook in 2011 de immer stijgende lijn weer doorgezet!
De weergoden waren dit jaar weer zeer gunstig gestemd, en al vanaf het ochtendgloren bleek dat zonneschijn, afgewisseld met een aangename bries, de Tilburgse Open Croquet Kampioenschappen kracht zou bijzetten. Zodoende hadden de leden der T.H.D. Braque het voetbalveld van TSV Longa voor u omgetoverd in een tafereel dat de T.O.C.K. waardig is.
Rond de klok van 11 kwamen de eerste deelnemers binnendruppelen, en na de verstandige keus te hebben gemaakt eerst nog een overheerlijk broodje naar binnen te werken, greep de menigte aanwezigen massaal naar de fles rosé of prosecco. Na wederom een spectaculaire opening met doedelzakken kon men eindelijk los met het immer spannende croquet! Uiteraard was er ook weer voor niet-participanten genoeg te beleven. Zo was er, voor diegenen die er tussen het studeren door geen tijd voor hadden, een golfclinic om de schwung weer in de swing te krijgen. Tevens waren er de Cookaholics, die onder andere peperdure runderen serveerden, gecombineerd met door stikstof verrijkte producten die voor enkele ‘godlike’ smaaksensaties zorgden, uiteraard voor een schappelijke prijs.
Naarmate de dag vorderde en de alcohol de touwtjes in handen begon te nemen, was er tussen de tapas door natuurlijk tijd vrijgemaakt voor een select scala aan fotografen, filmploegen en radioverslagen. Omdat naast goed drinken, goed eten ook van hoge importantie is, werd na afsluiting van het toernooi weer eens iets neergezet wat met gemak de gemiddelde BBQ of bak lasagne kon overtreffen!
Zij die de vorige edities hadden meegemaakt, wisten na het eten al wat er komen ging. Juist, DJ Appelhof. En dan gaat het hard. Samen met Nouveaubeats en DJ La Grouw kon de avond van een juiste hoeveelheid decibel worden voorzien. Graag hadden wij u hier voorzien van een uitgebreid verslag van alle merkwaardigheden en memorabele momenten die de revue passeerden tijdens het feest wat de T.O.C.K. afsloot, echter is niet meer bekend wat deze precies inhielden. Een ding is zeker: het was een zeer geslaagde dag! Wij danken u daarom voor uw komst en hopen dat u volgend jaar wederom uzelf verblijd met uw eigen aanwezigheid op de T.O.C.K. 2012!
Gelukkig hebben we de foto’s nog….
Wederom een jaarlijks terugkerend thema hoogtepunt wat de website van T.H.D. Braque mag sieren. Na 7 lange, droge jaren van poverte en armoede gloort er weer hoop aan de horizon voor de leden van Braque. Onder de immer bezielende leiding van dhr. Van Loonhoven was het daar dan eindelijk, na maanden van wachten en twijfels: de Braque Elite Avond!
De voltallige commissie werd ingezet om van deze avond een avond te maken die eenieder nog lang zou heugen. Tevens was het gelukt om de crème de la crème van culinair Tilburg binnen te slepen om een uitgebreid en voortreffelijk 8-gangen diner neer te zetten voor de fijnproevers die ons Heldiaal dispuut kent. Uiteraard mocht dhr. Beek ook deelnemen aan deze parade des pièces de la resistance.
Een oud gezegde luidt: “Wie net gekleed is, wil lekker eten.” Zodoende. Team Vaticaan stelde niet teleur en wist de aanwezigen de mond te snoeren met de optocht aan delicatessen, waar kosten noch moeite voor gespaard werden. Kilo’s vlees, scholen vissen en zelfs enkele gekke sponzen passeerden de revue. Voldane, verzadigde blikken vulden de ruimte dan ook na afloop, op wat gebrom na van een zeker hongerig persoon.
Enkele dozijnen lege flessen prosecco, wijn, whisky en afwas voor een maand achterlatend, verruilden zij die dat nog konden huize Oosterhuijzen voor het u o zo bekende pand aan de Schouwburgring. Daar was het tijd om u nog eens een opfriscursus Feest te geven, en na een klein kampioenschap gewichtheffen en een zangoptreden waar dhr. Meeuwis u tegen zou zeggen kon men afsluiten met een zeer tevreden gevoel, alweer reikhalzend uitkijkend naar de komende editie.
Het wederom terugkeren van dit thema zegt genoeg: Het keurcorps van Dispuut Braque is weer op weekend geweest. Enkele dagen lang verliet de fine fleur van de Tilburgse studentenwereld het kikkerland om haar heil te zoeken in het zonnige Libië. In de nacht van 18 op 20 maart kregen klooien Foef, Glorix, Mo en Frødth de kans te bewijzen dat ze daadwerkelijk een knip voor de neusbalneus waard waren.
Normaliter kans voor de webmaster om op dit stukje webspace de Heldiale weekendcommissie eens lekker kapot te gallen. Echter wist Sir Chuck, the Anus of Arlington, elke vorm van kritiek direct te counteren door samen met zijn vriendjes alles redelijk te regelen. Almost Exellent! Volgende keer weer vijfentwintig zalm Heeren?
Ook dit jaar waren er weer enkele helden opgestaan om een poging te doen het gehele Dispuut een week aan de schijterij te krijgen middels een zelf bereid diner. Uren stonden vier helden in de keuken te zwoegen en zagen dan ook tot hun genoegen dat Dhr. Lagas alle schalen tot op de laatste kruimel leeg likte. Als kersje op de appelmoes, of appelmoes op de kersjes zo u wilt, besloot Beeksma ook nog even de laatste restanten frituurvet op te slurpen.
Alle moeite ten spijt, de klooien leken maar magertjes te genieten van al dit heerlijks. Chagrijnige gezichten, sip kijkende clowns en een berg aan vergeten spullen als dank. Toen er ook nog een enkeling besloot in de schmink hoek in slaap te vallen en speler Mo zijn transferbedrag van 18 cent totaal niet waard bleek was voor Braque de maat vol. De Heldiale StrafStaf was het inmiddels meer dan beu en besloot tot zware maatregelen. Tot groot genoegen van van Loonhoven en Frelinghuizen tot Zuyderknorresteyn haalde Beeksma zijn glazen lid tevoorschijn om de boel eens een beetje wakker te schudden.
Dit bleek te helpen en na een lange tijd van zwoegen en ploeteren bleken de vier fruitneuzen zich enigszins te herpakken. Nadat de laatste plantjes water hadden gekregen vond Braque het mooi geweest en werden de klooien lid van het Heldiaal Heerendispuut Braque. Wij willen dan ook Dorus van Mosselveld, Tim Jansen en Humberto Levarht Lopez hartelijk feliciteren met het behalen van hun zwart-witte trui. Maak er een glorieuze, onvergetelijke maar vooral Heldiale tijd van.
BEEKSMA!! SPEK!!
