Interne activiteiten

We schrijven zaterdag 15 mei jl. Met de bijbehorende kopfschmerzen van de T.O.C.K. nog in het hoofd vertrokken de Helden der T.H.D. Braque richting het mooie Leiderdorp voor het 21-diner van onze eigen corpsbal van der Zwan. De ontvangst beloofde direct veel goeds daar de gehele tuin was omgetoverd tot een soort bierhal compleet met tent, hangtafels en tap. Gelukkig hoefden we niet te brassen om binnen te komen…

Uiteraard stonden er deze avond traditionele Leidsche happen op het menu die allemaal wel iets te maken hadden met het Leidsch ontzet en de tachtigjarige oorlog. Haring met wittebrood, overheerlijke hutspot met klapstuk en Leidsche kaas met appelstroop passeerden de revue en de rode wijn en Harteveld jenever vloeiden rijkelijk. Natuurlijk werd er ook nog een liedje gezongen, cadeau’s uitgereikt en werd de familie beda… Oh nee wacht even, dat liep anders, maar laten we dat maar even verbloemen.

Toen de Heeren van Ovost en van Tankeren ook eindelijk hun 14e bord hadden geledigd en But Woody de laatste knuffeltjes had gegeven kon gang worden gezet richting het mooie Leiden. Allereerst ging het gezelschap naar een veel te hippe tent alwaar ze overduidelijk moeite hadden met het begrijpen alswel het tappen van een bestelling van twintig bier. Toen iedereen het kekke baco-light drinkende volk wel beu was werd gang gezet naar een van de studentenkroegen die Leiden rijk is. De Heeren van Oosterhout en van Loon wierpen zich direct als hongerige wolven op een klein blond meisje dat later het nichtje van de afwezige Swieringa bleek te zijn. Toen iedereen zich afdoende vol had laten lopen koos men het lepelhazenpad om nog even een hamburgertje te scoren (voor iedereen, behalve Koen) en daarna moe maar voldaan de trein in te vallen. Gelukkig had But zijn scoutingpakkie bij zich (godverdomme, dat heet een uniform!) wat de reis enigszins veraangenaamde.

Kay, Jan, Anneke, Asja, Simone en Woody, we willen jullie bij deze nogmaals hartelijk bedanken voor de fantastische avond. Wij hebben enorm genoten en mocht er nog een keer een pannetje peen met ui over zijn komen wij die graag bij jullie soldaat maken. Dat verdient een bloemetje!

Woody! Niet duwen jongen!

U kent ze wel. Die groene langwerpige waterbommen waarvan bekend is dat het meer calorieën kost om ze te verorberen dan dat er bij komen door het binnen krijgen dit voedsel. De komkommer, naast supplement van salades of beleg op brood ook wel bekend als een aanduiding voor een periode waarin weinig nieuws te melden is (~tijd). Dat doen we dan ook maar niet. 

Oh ja, Primus en Furiae hebben het squashtoernooi gewonnen.

Een nieuw kalenderjaar is aangebroken, zo ook voor het keurcorps der T.S.V. Plato. Op zaterdag 16 januari jl. stond voor T.H.D. Braque traditie getrouw de jaarlijkse nieuwjaarsborrel op het program. Met de aanwezigheid van een grote keur aan oudleden en de aanwezigheid van veel koud bier en een buffet van ome Frank kon dit niet anders dan goed gaan. Oh ja, er waren ook nog een paar klooien bij. Of we hier verder veel over moeten vermelden? Neen, u was er hoogstwaarschijnlijk toch niet bij. Lanky wel, maar die was dan weer niet zo blij met de rekening…

     

We willen alle oudleden graag bedanken voor hun aanwezigheid, laten we er met z’n alleen een fantastisch en bovenal heldiaal jaar 2010 van maken.

Op naar het lustrum!

De wind waait huilend als Beek door Akademeia. Toonaangevende activiteiten worden verzet of vinden geen doorgang en zelfs de biertappers vinden hun weg niet meer naar Plato. Het is akelig stil in de societeit. Gelukkig wordt er binnenkort nog ergens tussen neus en lippen door een almanakje uitgereikt om de stilte ietwat te doorbreken.

Dispuut Braque vraagt zich met verbazing af hoe het in godsvredesnaam kan dat een activiteit als de Mr. Plato verkiezing zo dramatisch slecht kan worden geregeld dat je hem een week van tevoren moet gaan verzetten. Wat te denken van het tot twee keer toe afblazen van je eigen lustrumactiviteit. Ach ja, bij de borrels deden jullie ook al aan het credo; drie maal is scheepsrecht. Verder vragen we ons wel meer af. Komt Dhr. Beek nog door zijn voordeur heen vandaag of wordt het bikken? Wanneer krijgt Dhr. Appelhof zijn nieuwe collectie I-fakes binnen? En dan zijn we nog niet eens toegekomen aan de belangrijkste vraag;

Ligt Dhr. Lagas nog immer op ramkoers?

Elk jaar inviteert T.H.D. Braque een deel van de familie voor een kijkje in de keuken. Dit maal was het weer de beurt aan de broeders en zusters van de Heeren Helden en dat hebben ze geweten. De dag begon met een ontvangst op Akademeia waar onder het genot van een broodje en een biertje iedereen kon deelnemen aan de spooktocht ter pande door Dhr. Wolfs. Na dit ritje van tien minuten vol saaie en vooral korte verhalen vertrok het gevolg richting het poolcentrum alwaar een toernooi zou worden afgewerkt. Dat de teamindeling niet bij iedereen in goede aarde viel was direct te merken en zo begon met name de Heldiale combinatie Appelhof / Lagas, beter bekend als ‘lichting 2009’, zuchtend en steunend aan de wedstrijden. Het ging er hard aan toe en het fanatisme droop er op alle tafels vanaf. Wat wil je ook als de gebroeders van der Maat beiden de halve finales halen. Uiteindelijk ging de troostprijs naar Marc van der Maat / Gijs van den Brand en werden Tim Adriaans en Tom Groenhuijsen de winnaars van het toernooi.

Dat goed eten en drinken erg belangrijk is binnen Braque kwam tot uiting in de twee uurtjes die we na het toernooi bij Het Vaticaan vertoefden. In een zeer korte tijd werd de complete populatie scharrelkippen en de halve oogst aardappelen van dit jaar weggebunkerd, dit alles weggespoeld met enkele glazen koud bier. Op knappen maar voldaan keerde het gezelschap vervolgens terug naar Akademeia alwaar de banken en tafels al klaar stonden voor de biercantus. Tijdens dit drankbachanaal werd er natuurlijk volop gezopen, gezongen en met banken gesmeten. Groenhuijsen junior, die na het drama van twee jaar geleden beterschap had beloofd, vond het allemaal maar laf en goot zijn bier weg alsof zijn leven er vanaf hing. Jammer dat meneer enkele uren later wederom naar huis gedragen moest worden. Ook voor Marc van der Maat was het allemaal net even iets te veel en hij roomde tussen de bedrijven door het linker urinoir even af om vervolgens zijn kweeste naar het delerium weer voort te zetten. En dat terwijl beide Heeren niet eens aan tafel 1 zaten!

De avond werd afgesloten bij cafe Braquepunt alwaar de plaatstelijke ploatjesdroaier er een waar Braque festijn van wist te maken. Gouden hits als ‘Oever, Lul!’ en ‘Dubbelleven’ schalden door de tent en oorbellenvolk werd verjaagd. Natuurlijk werden er ook nog even oude banden aangehaald, zowel buiten als op het toilet. Namen zullen hier verder achterwege worden gelaten dus je kunt gerust zijn Paul.

Al met al een zeer geslaagde dag, waarvoor we met het gehele Dispuut de organisatie op onze knieen willen bedanken.

Jullie waren fantastisch, grandioos zelfs. Eigenlijk zijn er geen woorden voor.

Op vrijdag 12 juni jl. stond het jaarlijkse Braque Zeilweekend weer op het program. Met twee voitures en een bangbus vertrok het keurcorps richting Snits om aldaar de drie gereserveerde boten te bemannen. De Domp, de MDBLOBoto en de Mary Celeste lagen keurig klaar in de haven, het zonnetje scheen en de wind stond gunstig. Wat kan er mis gaan zou u zeggen?

Dhr. Appelhof had voor de gelegenheid een ongeluksmeloen vol wodka mee gebracht. Kohalzend en huilend werd dit verplichte nummertje afgewerkt waarna het ruime sop kon worden gekozen. Nog aangeslagen van het fruit pakt dekzwabber van Schaik het roer en boort de eerste schuit onder de ogen van Jelle de steiger in. Als met moeite het kanaal is gehaald doet diezelfde van Schaik alle mogelijke moeite om aan lagerwal te raken. Nadat ook dit gelukt is dobberen we tegen de wind in over het kanaal heen. De motor moet worden aangeslingerd en van den Brand doet zijn uiterste best. Kapot, wederom dankzij van Schaik. Na de woorden van Rombouts: "Die motor moet NU aan!!" was het enige dat de bemaning nog zag een grote muur van zwart metaal. De aankomende olietanker raakte ons recht op de boeg en met alle geluk van de wereld, hangende aan de giek wist iedereen het ternauwernood te overleven. En dan ben je net een kwartier onderweg…

Eenmaal bekomen van de schrik kon op de Duitse familiecamping de BBQ in de hens. Eigen vleesje mee, lekker barbecuen, je kent het wel. Na een drinkgelach in Bar-Dancing D’ald Wal te Heeg wees Deisz enkele oosterburen nog even op het feit dat het heel normaal is dat we een beetje pret maken, zo midden in de nacht. Toen de Duitse dame in kwestie hier fel tegen in ging legde Courbois haar even haarfijn uit dat dit zo niet verder kon met de woorden: "Hou godverdomme gewoon je kop, het is hier het derde rijk niet!"

Na een zaterdag vol zon maar zonder wind en gelukkig ook zonder ongeluksmeloenen was het tijd voor Discotheek de Alcatraz in Sneek. Gelukkig kwam TMF even filmen dus de hele tent stond weer volgepakt met tienerbollen. Ook wel fijn voor Wiggers, die tijdens het weekend met z’ n lul meer in dan buiten vrouwen heeft gezeten. Het feest was natuurlijk compleet toen de schakelketting achter de draaitafel na veel gegal toch maar Oever lul draaide.

Na een weekend vol oevers, lullen (vooral van Beek), meneer de slak plezieren, hoos emmers vol met lauwe pis, vieze witte broekjes, wegrottende voeten en het duurste van de kaart kon iedereen dan toch weer veilig naar huis. Het was weer konings en om even in de termen van But te spreken:

Het zijn geen touwen, maar lijnen!

*** Goed eten en drinken is heel belangrijk, zo weet eenieder. Het was dan ook daarom, maar ook wel omdat Dhr. Beek maanden geleden de leeftijd van 21 had bereikt, dat het keurcorps weer eens een uitstapje kon maken naar de geboortestad van een der Braque telgen voor een heldiaal 21-diner. Na wilde maar vooral afgekeurde plannen over scouting hutten en gepofte kastanjes besloot Vicky ons dan toch uit te nodigen in het huis waar zijn gefundeerde wieg van gewapend beton heeft gestaan.

Samen met mevrouw Beek, Robin & Robin, Myrthe en Inge had Victor alles tot in de puntjes voorbereid. Bij aankomst bleek al dat het ons aan niets zou gaan ontbreken. De hele kamer hing vol met ballonnen en alle tafels stonden vol met prachtige sherry glaasjes bestemd voor de wijn. Waar verwacht werd dat de frituurpan weer aan zou staan en de pizza’s al in de oven zouden liggen kwam de gemiddelde vetliefhebber er bekaaid vanaf.

     

Nadat we hadden kunnen genieten van een heerlijk zelfgemaakt soepje, een fijne pasta del Victory en een tongstrelend stuk zelf gemaakte appeltaart werd het tijd voor het lied. De Meest Apathische Lichting Ooit had weer eens een van haar meesterwerkjes voorbereid en zoals verwacht kon niemand het meezingen. Ook de schrijvers zelf niet. Gelukkig kent Braque ook liedjes en liet even duidelijk horen hoe het wél moet. Natuurlijk werden de aanwezige ballonnen opgelaten behangen met wensen aangaande het gewicht van Dhr. Beek, waarna Robin nog even een puike heliumimitatie ten gehore bracht van de beroemde robot.

     

Zingen maakt dorstig dus toog Braque naar de Wallekse binnenstad. Horden 16 jarige meisjes en paupers werden beloofd maar niets was minder waar. Gelukkig waren de dames van de bediening mee, die de avond nog enigszins voor ons wisten te redden want in de twee aanwezige kroegen bleek geen hond binnen te zijn. Na eerst een biertje gedaan te hebben in een letterlijk lege kroeg werd de après-ski bar maar aangedaan. Als het niet voor je gedaan wordt moet je het feestje zelf maar maken dus werd de plaatselijke volkszanger vakkundig van zijn microfoon ontdaan om ruimte te bieden aan De Uil met zijn eigen vertolking van ‘vrienden voor het leven’. Om de avond goed af te sluiten werden Van Graafeiland, La Grouw en Kiki op slinkse wijze achter gelaten zonder taxi en werd er nog even door geborreld in het op één na mooiste café van Tilburg.

Tot slot willen we natuurlijk Mevrouw Beek, Myrthe, Inge, Robin en natuurlijk Victor hartelijk bedanken voor de leuke avond en het heerlijke eten. Kan het recept voor de appeltaart integraal op de Braque-site? We hebben geweldig genoten!