T.H.D. BRAQUE

We schrijven 5 november 2015. Slechts een select aantal eerstejaars was waardig bevonden om nogmaals met het Heldiaal collectief te komen borrelen. Waar voorgaande jaren het eerstejaars gespuis nog last leek te hebben van een borrel op de vooravond van de onze, bleek ditmaal dat vooral de andere borrels het moesten ontgelden. Acht frisse heren mochten zich om stipt 17.30 melden op huis waar voor ieder kilo’s varkenshaas en een ferme lik knolraappuree een culinair hoogstandje was bereid om de avond mee te beginnen.            Na een goed gesprek en een paar flessen glazen port kon het gezelschap zich richting huifkar begeven. Het is jammer te noemen dat bijna elke club zichzelf tegenwoordig eenmaal per introperiode in een dergelijke veewagen laat hijsen of pretendeert na twee jaar van een jarenlang gebruik te kunnen spreken. Echter stond Kees gelukkig traditiegetrouw klaar met de ‘Champions League’ onder de huifkarren. Dat men van Europa’s nummer één in een dag af kan zakken naar een te kleine en overvolle ‘Jupiler League’ bleek later die avond. In de huifkar werd maar weer duidelijk hoe goed de band tussen het huidig kader en het LAB dhr. Van Tankeren is. Nadat dikke tetten, kartofelsalad de bekende liederen ten gehore gebracht waren, werd de lustum-liederenbundel gepresenteerd en kon er koers gezet worden naar Brabants gezelligste feeststal. Aangekomen bij Hooijen werden de heren sjaars verwelkomd op de eerste tweede borrel door de Praeses. Zoals alle jaren was er aan het interieur niets gewijzigd en stond de stoel weer op zijn plek. Na onverstaanbaar gestamel, Dorus van Mosselveld die toch nog even wilde melden dat hij bij de radio werkt, strijdliederen van FC Zwolle Ultra’s en klooien die vonden dat de oud-leden maar even hun gemak moesten houden kon dan eindelijk de staldeur achter ons dicht getrokken worden en werd er terug gereden naar het veilige gebied binnen de ringbanen.            Hier werd geborreld met de dames van Conserva. Zoals elke borrel met de gele vlek betaamd stond links een Conserva zuur te kijken, zocht rechts een ander alweer toenadering bij de heren sjaars en werden er kledingstukken vernietigd uitgewisseld. Omdat de Assessor te druk was met het zoeken van bevestiging op zijn interne zaken besloot de Quaestor zijn licht te laten schijnen over het externe beleid. Ergens diep in de nacht vond café Slagroom het wel welletjes en werd er verder geborreld op huis bij Conserva. Dat het niet nodig was om nog liters goud in te slaan maar dat men genoeg had aan slechts tien liter Bacardi bleek uit de bleke gezichtjes van de ‘autistenclub’ de dag erop. Chaos, ongenodigde klooien en de bacotrein passeerden nog enkele luttele uren de revue, maar daarna was het toch echt tijd om collectief de Conserva bedjes op te zoeken.   “In één zin samengevat: Ik heb een wijf geneukt.”

Een stuk proza op deze website begint vaak met de zin ‘Het Heldiale collectief verzamelde’. Ook voor dit stuk gaat dit weer op, ware het niet dat niet alleen het actieve kader zich meldde op Tilburg CS, maar dat ook een flinke delegatie LAB’ers zich bij het collectief voegde. De bestemming? Schiphol International Airport.
Vanaf het moment dat in maart jongstleden de bestemming van onze lustrumreis bekend werd gemaakt, stond 8 tot en met 11 oktober rood omcirkeld in ieders agenda. Met de teaser van dhr. Appelhof, de kiekjes van de reiscommissie en de zomerse temperaturen in het achterhoofd, stapte een delegatie van maar liefst 67 Braquers en LAB’ers in het vliegtuig richting Lissabon.

Dat de commissie haar zaakjes keurig op orde had, bleek al bij de ontvangst op het vliegveld. Twee Portugese schone, compleet met groot spandoek, stonden het collectief op te wachten. Vanzelfsprekend was er niet gekozen voor een aftands hostel, maar schappelijk viersterrenhotel. Hier hield echter het werk van de commissie niet op, ’s avonds kon het gezelschap genieten van een fenomenaal diner. Een aantal dronken amusante speeches later begaf men zich naar het uitgaansgebied. Dat men in Lissabon niet bekend is met het Heldiale collectief werd al snel duidelijk getuige de groeiende groep security straatverkopers die even polshoogte kwamen nemen

Lissabon bleek een stad waar jong en oud Braque en LAB zich prima kunnen vermaken. Goed eten en halve liters bier vormden de basis van vele avonden. Voor menig lid van LAB ging het gezegde ‘als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel’ meer dan op, getuige het feit dat men om 5:00 uur zich nog steeds in het nachtleven bevond.

Toch moest ook nog de toerist worden uitgehangen. Op zaterdag stond er een heuse tour op het programma. Uiteraard werden hierbij alle lokale kroegen hotspots niet vergeten en zodoende werd de kater van de voorgaande avond snel weggezopen vergeten. Dit alles was echter niets vergeleken met hetgeen ons zondag werd voorgeschoteld. Bubba’s taxirit van €70 Een twee uur durende reis in iets te knusse bus bracht het gezelschap naar plaats van bestemming, waar een catamaran lag te wachten. Er kon een paar uur worden genoten van onbeperkt hapjes en drankjes, dolfijnen en de schommelingen van de boot. Het moge dan ook geen verrassing zijn dat men ’s avonds ietwat beneveld weer in het vliegtuig huiswaarts stapte. Onze dank gaat nogmaals uit naar de reiscommissie wiens inspanningen deze reis een groot succes hebben gemaakt!

 

Obrigado!

We schrijven woensdag 14 oktober. De borrelperiode is weer begonnen en dit jaar zorgt Heldiaal Heerendispuut Braque voor de ouverture. Zoals u van ons gewend bent werd er slechts een zeer selecte groep klooien potentiëlen waardig gevonden om zich überhaupt te mogen melden bij het gezelschap. Om 16:57 stipt druppelden de genodigden binnen op sociëteit Akademeia om daar onder het genot van de nodige speciaalbiertjes en culinaire hapjes nader kennis te maken met het dispuut. Al snel werd duidelijk dat blauw bloed blijkbaar geen voorbode hoeft te zijn van een succes.

Toen ook Van Tankeren uitgeluld was kon de reis beginnen. Buiten stond namelijk een heuse limo-bus op ons te wachten. En dan niet zo’n aftands en goedkoop ding zoals u misschien bij anderen gezien heeft, maar een luxe lounge bus die eigenlijk alleen vlammenwerpers miste. Na de traditionele speech van de Praeses Dordt was de toon meteen gezet en al feestend begaf het gezelschap zich richting de hoofdstad.

Het was in Amsterdam waar de borrel zich zou voortzetten. T.H.D. Braque onderscheidt zich onder anderen van andere clubjes door haar tradities en hechte band met de oud-leden. Dus stond bij onze eerste locatie aan de Prinsengracht een mooie delegatie van het LAB ons op te wachten om tezamen van enkele consumpties te mogen genieten. Van deze groep doken enkelen uiteindelijk zelfs nog mee het nachtleven in. Ondertussen bezochten de Praeses en zijn gevolg nog snel de lokale frietboer terwijl de rest alvast op pad ging.

Hetgeen dat daarna volgde, zorgde dat het Heldiale collectief in Amsterdam niet snel meer vergeten zal worden. U kunt het omschrijven als een regelrechte machtsovername. U kunt ook omschrijven als een stevige dosis georganiseerde chaos. Sjaars die aan het regelen waren, kale leden die zichzelf wat hadden overschat, prinsesjes die de gracht in moesten en Tilburgse volksliedjes die maar niet werden afgespeeld. Gelukkig hadden we in de bus terug zelf weer volledige controle over de muziek en DJ Blobba hield het feestje op gang. Dit zorgde voor een terugreis nog gekker dan de heenrit, mede te danken aan effectief microfoonbeleid waarin zelfs Stijn ‘Fucking’ Frenken er gelukkig niet meer aan te pas kwam. Maar het hek was pas echt van de dam toen men erachter kwam dat de boxen ook buiten de bus toch wel erg hard konden. Er werd besloten het ganse land nog een moment van onze borrel mee te laten genieten. Met handschoenen en broodjes bal weer op besloot het collectief richting het vertrouwde Tilburg terug te keren.

 

Teruggekomen in Tilburg bleek men toch wel enigszins beneveld door de drank. De diehards gingen door naar de naborrel op de Nijver waar het nog lang onrustig bleef…

‘Wil iemand alsjeblieft Hidde doden?’

Het zal u niet zijn ontgaan dat T.H.D. Braque momenteel druk is met de viering van haar V^e lustrum. Echter, betekent dit niet dat het dispuut verder rustig aan doet. Sterker nog, er wordt geborreld als nooit tevoren! De Assessor kreeg het voor elkaar om in ruim twee weken tijd maar liefst vier borrels te proppen.

Nadat de Open Tijd was afgesloten met de dames van AA, kon de Gesloten Tijd worden ingeluid met de immer gezellige dames van Furiae. Het grote succes van de laatste borrel beloofde op voorhand een leuke avond. Café de Boekanier werd omgetoverd tot borrelruimte inclusief karaoke set. De keeltjes werden gesmeerd met de nodige biertjes waarna de dames en heren het noodzakelijk achtten hun zangkunsten tentoon te stellen. Al snel werd de conclusie getrokken dat het talent te wensen overliet en dus viel men terug op de vertrouwde cups. Een mooie opmaat naar de Furiae Fusten Race! De avond werd afgesloten aan de welbekende borrelton, waar de nodige eerstejaars hebben mogen ervaren wat Braque inhoudt.

Nog geen week later en met de kater van het gala nog aanwezig, stond de jaarlijkse inauguratie van de nieuwe Plato lichting op de planning. Voor het dispuut een mooie manier om eens verder te kijken en zodoende werd er gezopen geborreld met Nontemba. Het borrelbeleid van Tuba bracht het collectief dit keer naar Slagroom, waar voor de gelegenheid een fust Tripel Kanunnik koud stond. De dames deden hun naam er eer aan, na twee bier zat de stemming er direct in. De Praeses Ab Actis Quaestor nam de speech voor zijn rekening en de dames gaven hun eigen interpretatie van een van Braques tradities. Om stipt 0:00 volgde het vuurwerk waarna er hals over kop werd vertrokken om de eerstejaars te feliciteren met het Plato lidmaatschap.

De grootse uitsmijter was echter de borrel met Beau Geste. De dames hadden het collectief uitgenodigd ter ere van hun dispensatiedag. Deze borrel werd gekoppeld aan het thema boers, de keuze voor Hooijen als locatie was dan ook een logische. De garderobe van menig Braquer werd overhoop gehaald op zoek naar geblokte boerse hemden. Compleet met zakdoek ging men de dames tegemoet. Er kon als vanouds weer een ritje met de huifkar worden gemaakt! Dat Kees zijn zaakjes niet altijd even goed op orde heeft, werd pijnlijk duidelijk toen men aan het eerste tweede derde vierde vijfde rondje door Tilburg begon. Eenmaal op de locatie aangekomen duurde het niet lang voordat er complete chaos heerste. Bier, dobbelstenen en kaarten blijken toch altijd bevorderlijk voor ieders dronkenschap de sfeer. Al snel waren de dames en heren niet meer van de tafels af te krijgen. Nadat de casanova van het dispuut zich ontdeed van zijn kledij hielden de dames het niet meer en pardoes zeiden de aanwezige klooien volmondig ‘ja’ tegen Beau Geste. Zelfs Kees had de avond van zijn leven. De wederom zeer geslaagde borrel werd afgesloten in BP, waar bleek dat verkleed zijn als boer wel degelijk verschilt met het zijn van een boer…

 

‘Senegal!’

Waarschijnlijk denkt u al te raden wat de inhoud van dit stukje zal zijn. Dat wil zeggen: u verwachtte bij het lezen van de titel een karige opsomming met daarin een stoffig kasteel, eten dat door de gemiddelde student als lekker bestempeld kan worden en uiteindelijk een feestje waar veel dansjes, biertjes en lichaamssappen vloeiden.

Gelukkig doet het zwart-wit u ook vermoeden dat u niet op de site bent beland van een willekeurig damesclubje waar bovenstaand scenario daadwerkelijk uit de pen vloeit, maar bij T.H.D. Braque. Op 26 september verzamelde bij Café Slagroom een grote delegatie heren om na het terras verbouwd te hebben, met een barrel bus richting Rotterdam te vertrekken. In Rotterdam werd de Maassilo aangedaan. Met een feest en dinerzaal op 10 hoog kon er genoten worden van een schitterend uitzicht over de Maasstad.

Een feest en een diner waren echter niet de enige festiviteiten waarvoor het collectief naar de havenstad was afgereisd. Dhr. Van Loon cum suis had namelijk nog een fraaie verassing in petto: de almanakpresentatie. Waar de gemiddelde almanak tegenwoordig wordt gekenmerkt door in de Spoorzone genomen foto’s, leuke quizjes en lofzangen van bevriende clubjes, had de Heldiale almanakcommissie der T.H.D. Braque het wel fatsoenlijk aangepakt. Met het thema ‘Jongens waren we…’, naar het boek Titaantjes van Nescio, is een degelijk boekwerk neergezet waar op een mooie wijze terug wordt gekeken op vijf lustra Braque. Echter, werd er niet alleen terug geblikt, maar ook vooruit gekeken: Olle in het gesticht, Braques meest kale praeses en Fretje een relatie met een medewerker van de McDonalds. Kortom, we hebben een prima vooruitzicht.

Enfin, terug naar het diner. De Cookaholics verzorgden een meer dan prima diner te midden van alle aanwezigen. Front cooking, helemaal hip. Na de speeches van de heren Niekoop en Frenken en een uiterst amusante quiz van dhr. Eggermont, was het woord aan Merel en Lutske om namens de dates een nieuw lustrumvaandel uit te reiken. Dates, bedankt!

Een geslaagd gala is natuurlijk niet compleet zonder een stukje livemuziek. Zoals u inmiddels mag verwachten, was ook dit tot in de puntjes verzorgd. Waar menig clubje terugvalt op een simpele DJ, denkt het collectief hier anders over en zodoende stonden er maar liefst twee bands op het podium. De drank vloeide rijkelijk en uiteraard besloot een aantal Braquers zich óók op het podium te melden. Rond drieën vond men het welletjes en dus werden de bedjes opgezocht kon de naborrel beginnen. Luttele uren later mocht iedereen alweer vroeg uitrukken voor het ontbijt. Daarmee kwam er een einde aan een zeer memorabel lustrumgala!

‘Speech!’

Op 6 september 1990 werd het mooiste dispuut van Tilburg en omgeving geboren. Nu, 25 jaar later, is het tijd om dit heugelijke feit te vieren. Op zaterdag werd afgetrapt met de openingsvergadering, alle actieve leden alsmede alle oud-leden van de afgelopen 5 jaar wisten de weg te vinden naar café Stoffel. Om stipt 0:00 uur werd er met een live-verbinding met Polen en een glaasje prosecco geproost op het V^e lustrum.

Zondag stond geheel in het teken van de lustrumreceptie. Na het foutloos opzetten van de LAB-tent en het draaiboek tot in de puntjes uitgewerkt te hebben, konden familie en oud-leden worden ontvangen. In groten getale kwamen zij naar sociëteit Akademeia om daar voorzien te worden van een glaasje cava bij binnenkomst.

Er werd flink geborreld en de rosé die op tafel stond kon aan de lopende band worden bijgevuld. Met vlijt en liefde nam vrijwel iedereen behalve Joan Achmed eventjes plaats achter de tap. Na het officieel openen van de receptie (en het lustrum) door de drie Praesi  werd het tijd om naar de parkeerplaats van de rechtswinkel te slenteren. Daar aangekomen wachtte een zeer aangename barbecue het gezelschap op. Dit onder het genot van heerlijke zelfgemaakte salades en het aanzicht van de ietwat dikke barbecueboer met rode toet, die niet alleen door zijn sublieme gastvrijheid maar ook zijn bordensmijtkunsten in het oog sprong.

Zoals men van Braque mag verwachten was ook het avondprogramma tot in de puntjes verzorgd. Een jazzband die wél werkte begon te spelen en het recipiëren met andere clubjes kon ook aanvangen. Van Perplex tot Papillon en van bakstenen tot potten gel, we hebben van alles voorbij zien komen. Waar andere voetbalteams clubjes grasmatten, gezelschapspelletjes of schrale wedstrijdjes uit de kast moeten trekken om sfeer te brengen op een receptie, bleef het collectief dicht bij zich zelf. Hoofdact van de avond was dan ook niemand minder dan dhr. De Wit Sr., die dezelfde persoonlijkheidsverandering ondergaat als zijn zoon naarmate de alcohol blijft vloeien. Tijdens de receptie heeft hij waarschijnlijk meer LAB’ers en Platonen gesproken dan zoonlief gedurende zijn gehele Braque carrière.

Rond een uur of 12 vond de jazzband het wel welletjes en kon niemand minder dan MC il Fredo plaatsnemen achter de DJ booth. Gelukkig werd bovengenoemde snel afgelost door dhr. Van Mosselveld. De daaropvolgende twee uur stonden in het teken van heel veel kapotte rosé, taarten, “Braque is toch eigenlijk best leuk”, bakkenkapwedstrijden onder de leiding van Boer Aad, de SOA van Koek en Joost de Wijs. Al met al een meer dan schappelijke start van ons V^e lustrum!

 

“Jouw pa is echt gek!”

24 augustus! Eindelijk, we kunnen weer weg van mama, de bus terug nemen uit Mallorca of Malta, de vrienden van thuis een fijn schooljaar wensen en al het stof op onze kamers weer opruimen. De vakantie zit erop! Echter gaat deze vlieger voor het Heldiale collectief niet op. Braquer ben je immers voor het leven, weet u nog. Dus ook als de universiteit even haar deuren sluit. Enfin, de TOP-week kan gelukkig eindelijk beginnen. Na een jaar van afwezigheid druktes met het TOP-bestuur kan dan eindelijk het pronkstuk van dhr. Verhofstad beginnen. Ook dhr. Kaufmann heeft ook een boel geregeld met zijn TOP-commissie dus alles zal op rolletjes verlopen.

Niet alleen de heren binnen de TOP-organisatie hebben zich dit jaar ingezet om het grut wegwijs te maken binnen het Tilburgse studentenleven, maar ook dynamisch duo Praeses & Co, Stijn en Erik, hebben als mentoren laten zien dat studeren niet alleen om bierestafettes gaat. Daarnaast konden in de IntroductieCommissie Maxim, Muilenbroek en Koek zich gesteund voelen door Hidde in de PromotieCommissie. Dhr. Duijker maakte dit jaar deel uit van de enige echte Word Lid! commissie. Genoeg te doen dus. Uiteraard was er dan ook nog elke avond de Zwart-Witte casual muur op Plato om daar de C.V. van de nodige baromzet en eloquentie te voorzien.

Nadat de dozen flügel uit het kanaal gevist waren, de laatste felicitaties van EDEL in ontvangst genomen waren, het corps kennis had gemaakt met fenomeen Tuba en de nodige naborrels gepakt waren kon dhr. Verhofstad de balans op maken en uitmuntende TOP-week afsluiten.

Echter houdt het hier niet op. Op Plato volgden nog twee weken van karige themafeestjes. Iets met met mosterd na de maaltijd. Echter ook de feestjes waarbij Braque er natuurlijk wél vanaf het begin bij is om de toko nog iets voller te laten lijken. Tussendoor stond ook de TUC nog op het programma, waarbij een aantal sjaarjes genoeg bier hebben weg zien drijven. Vanzelfsprekend is de introperiode ook de periode waarin de Assessor zich van zijn beste kant mag laten zien. Daarom werd er voorafgaand aan de Playboyparty geïntegreerd met de dames van Amendus Amandus. Twee fraaie speeches, geen geweldige borrelcadeaus, ragecagen en een overvloed aan drank zorgden voor een meer dan geslaagde borrel.

Al met al was het dus nog twee weken een of twee vingers in de lucht houden maar nu zal er toch echt gestudeerd moeten worden.

 

“Clubje Twee!”

Met de studiepunten op zak tentamens achter de rug was het weer zover: de jaarlijkse Heldiale Wisselvergadering. De jazzband maakt plaats voor een nieuw bestuur. Nadat er een flink aantal vrouwen werd afgevinkt de laatste rubriek voor de almanak was gevuld, was het de beurt aan de bestuurskandidaten om hun zegje te doen.
Na een avond die bol stond van spectaculaire presentaties, verhitte discussies, een spannende strijd om de paarse dildo, een stoelendans en vooral veel bier werd er dan toch een nieuw bestuur gekozen. Met gepaste trots presenteren wij bestuur 2015/2016:

Stijn Frenken – Praeses
Erik Knoops – Ab Actis
Thomas Meulenbroek – Quaestor
Laurens de Wit – Assessor Intern / Extern

Wij wensen het nieuwe bestuur veel plezier en succes toe. Rest ons niets dan het vorige bestuur – Hidde Mattheeuwse, Stefan Wesdijk, Erik Knoops en Mark Duijker – te bedanken voor al hun toewijding en inzet van het afgelopen jaar.

“Pizza!”