T.H.D. BRAQUE

Met een kater van afgelopen week avond verzamelde het collectief zich op zaterdagmiddag 10 september, enkele dagen na de Dies Natalis van het dispuut der disputen, op het stralende terras van Slagroom. Onder het genot van de eerste goudgele vrienden werd nog even uitvoerig besproken wat de dress-code ‘smart casual’ nou precies inhield toen oud-praeses Frenk Stijnen met zijn trui over zijn schouders gedrapeerd een kleine catwalk liep tussen de tafels. ‘Maar we gaan toch naar de golfbaan?’ Inderdaad, nadat dhr. Kanters nog een paar telefoontjes pleegde uit stress voor de zekerheid gleden drie glanzend witte limousines door het straatbeeld van Tilburg. In tegenstelling tot andere clubjes ben je bij Braque lid voor het leven en niet totdat je je master hebt afgerond en eindelijk een goed excuus hebt om niet meer aan die fout van je eerste jaar bij Plato te worden herinnerd. Een scherper contrast was daarom bijna niet mogelijk toen liefst 50 keurig geklede LAB en Braque leden wat dozen een flesje champagne openden met de MacDonalds op de achtergrond. Vlogger Hampie100 had nog nooit in zo’n lange auto gezeten en heeft zijn volledige reis besteed aan het snapchatten van de ervaring (zijn vlog komt binnenkort online)

Eenmaal aangekomen op golfbaan kreeg bazenlichting 2016 een korte flashback van de laatste keer dat Kanters met een budget werd toevertrouwd en daar bijna 300% overheen ging. Die nare herinnering werd echter snel verdrongen terwijl de kraagjes omhoog werden gezet (‘vo!) en het gouden vocht de dorstige kelen vond van het collectief. In een stralend septemberzonnetje liet men met volle overgaven zijn golf-expertise zien tijdens een clinic of tijdens het lopen van de korte par 3.

De jongste lichting mocht daarna nog even dat lekkere grietje achter de bar  het barpersoneel  ondersteunen met het lopen van blaadjes bier en horeca-paradepaardje Tsjarko liet zien wat hij al allemaal wel niet had geleerd na een half jaar bij Slagroom. Na een zenuwachtig speechje van dhr. Neijenhuijs zakte langzaam het zonnetje en werd de bekende huifkar voorgereden om te beginnen aan de terugweg naar Tilburg.

Dat niet iedereen het droog hield tijdens deze  tocht  werd al snel duidelijk toen de prijzen verdeeld werden. Dhr. Neijenhuijs was één van de grote winnaars, en kreeg hier dan ook een welgevulde beker voor. De het bier de hitjes vlogen iedereen om de oren in de goedgevulde huifkar. De voorbijgangers zullen nooit geloofd hebben dat dit collectief net van een nette golfclub komt.

Als natte honden werd het heldiale dispuut bij Slagroom verwelkomt met een heerlijk buffet waar zelfs dhr. Kwakkernoot zijn neus (we missen je Meul) niet voor ophaalde. Een Held zijn verleer je nooit, maar in staat zijn om de hele dag glazen te kantelen is een vaardigheid die je moet onderhouden. Zo bleek de Nestor, die anders tot laat in de nacht het voortouw neemt, te hebben besloten om een schoonheidsslaapje te houden op het terras. Goed voorbeeld doet volgen en nadat de laatste koude biertjes waren geleegd werden langzamerhand handen geschud en afscheid genomen terwijl een enkeling nog met volle overgave de stad inging om van de dies een noctis te maken.

Onze dank gaat uit naar de Dies-commissie voor deze geweldige dag!

“Ergo Bibamus”

De introperiode, een stukje waar de Scriptor Domus nooit veel tijd aan toe hoeft te besteden. Immers het stukje schrijft zich vaak zelf. Er zijn nieuwe studenten, het vastgeroeste introprogramma van Plato, het collectief ziet er hetzelfde uit en er is bier. Dat wil niet zeggen dat de omzwervingen van het Dispuut gedurende de TOP-week dan wel de Open Tijd altijd het zelfde zijn. De ervaring uit voorgaande jaren leert echter wel dat de drank en het laatste weekje vrije tijd voor een chaos zorgen waar een gemiddelde Turkse coup niet aan kan tippen. Maar goed, als volgt:

22 augustus 2016, overvolle treinen vol met fietsen, koffers en in het bijzonder verwonderend om zich heen kijkende eerstejaars. Inderdaad, de TOP-week is begonnen. Een week waarin het nieuw studerend grut wegwijs wordt gemaakt binnen het reilen en zeilen van de Tilburgse student. Een week waar geen onverdienstelijke rol ligt weggelegd voor dispuut Braque. Er waren leden van het dispuut ditmaal keurig vertegenwoordigd als TOP-mentor. De ervaren leden hebben als TOP-mentor al hun kennis trachten over te brengen als bakermat voor een fantastische studententijd. Dit kan men natuurlijk met een gerust hart aan ons overlaten…

Andere leden bouwen aan de toekomst van een net zo onwetende instantie dat veel sturing en aanwijzingen nodig heeft van het Heldiale collectief, met drie man sterk in de Introductie Commissie werd er een basis gelegd voor de nieuwe lichting van T.S.V. Plato. Het is echter niet zo dat de rest van het dispuut deze week gebruikt om nog even bij te komen voordat het echte leven weer begint, zij maken zich actief door Tilburg, Plato en natuurlijk dispuut Braque van haar beste kant te laten zien. U kunt dit inderdaad zien als een week vol, bier bakken kappen, onwetende sjaars, soepele outfits, uitslapen, foute dansmoves en nog slechtere oneliners. Waar andere clubjes helaas wél als een slecht startende dieselmotor op gang komen is de van oudsher bekende zwart witte muur vanaf uur één in de TOP-week weer te zien geweest op de sociëteit. Dat er tussendoor nog twee leden hun afstuderen mochten vieren, maakte het feest compleet. 

Omdat menig Platoon een beetje traag van begrip is en na de TOP-week nog niet door heeft dat het collegejaar dan ook echt begonnen is, feest de C.V. nog even door in de Open Tijd. Drie thema-feestjes en een sporttoernooi en een week vol verse studenten later, kan er weer genoten worden van het groot aantal studenten bouwvakkers dat Tilburg rijk is. Gelukkig werd er ook als vanouds geproost op het Willemsplein Koningsplein, zodat menig studentenverband kon laten zien dat ze nog niet doodgebloed zijn.

Dat dispuut Braque inmiddels een rots in de branding van het Tilburgse studenten leven is werd op 6 september onder het genot van fraai spel, fraaie Heeren en fraai pils gevierd bij Prise d’Eau, het betrof namelijk onze 26e dies. Met liefst 7 aanwezige leden kijken we uit naar kamp!

 ‘Hoezo? Outfit?’

We schrijven 25 augustus 2016. Waar deze week bij studerend, bierdrinkend en kut-roepend Tilburg vooral in het teken stond van jezelf de vergetelheid in drinken nam het Heldiaal Collectief hier een middagje afstand van. Deze zonovergoten middag stond namelijk in het teken van een dag waarvan men vreesde dat het ooit zou gaan komen; Voor ons aller-Aad was het namelijk tijd om zijn tijd bij Tilburg University af te sluiten middels zijn scriptie te presenteren, verdedigen en hier opvolgend een mooi punt binnen te harken.

Aan de Heeren die zich bij het Cobbenhagen gebouw verzamelde was te zien dat zelfs bij de belofte des Vaderlands de biertjes rijkelijk hadden gevloeid de dag ervoor. Dit mocht de pret natuurlijk niet drukken en zodoende werden de laatste anti-kater middeltjes nog even aangedaan in het slappe aftreksel van de Mensa beter bekend als de kantine van gebouw C. Na een zenuwslopend half uur werden zowel ons uithangbord als de meegereisde supporters verzocht weer het lokaal te betreden om het eindoordeel toe te horen. Zoals ondertussen bijna traditie is wanneer men spreekt over Dhr. Knoops werd er afgetrapt met wat ego strelende complimentjes over zijn wonderschone verschijning en soepele babbel. Uiteindelijk was het dan tijd voor hetgeen waar we allemaal voor bijeengekomen waren; ons boerke Aad was afgestudeerd en wel met een mooie 7,0!

Dit heugelijk feit moest natuurlijk gevierd worden, en zo geschiedde. De rest van de dag was dan ook een opsomming van luidkeels gezongen liederen, zien en gezien worden in de huifkar, bakkies zoeter dan in de tent van Olof en wodka snuiven op de CV. Erik, van harte gefeliciteerd met het mooie resultaat en we wensen je veel succes met je verdere burgerleven!

“Houdoe hè!”

Het is een drukke week voor het dispuut! Niet alleen brengen we onze tijd door met het mentoren van eerstejaars tijdens de TOP-week of door op andere manieren ‘deel te nemen’ aan de intro, ook studeren er heeren af! Zo was het, op 24 augustus 2016, aan dhr. Van Mosselveld om zich te bewijzen waardig te zijn voor het papiertje. Het dispuut maakte hiervoor de lange tocht naar Fontys in Stappegoor, met de mededeling van Dorus om allemaal onze laptop mee te nemen. Dit kon alleen maar spannend worden!

De spanningsboog werd echter abrupt verstoord toen bleek dat Dorus ons voor de zekerheid meer dan één uur van tevoren had laten aantreden. Gebouw P3 was nog leeg en dus besloot het dispuut zich maar ten goede te doen aan de versnaperingen in de campuskantine. Helaas bleek ook dit een teleurstelling, nu er slechts Snelle Jelle’s en bourgondische zakjes chips te krijgen waren. Gelukkig wist Dorus ons uiteindelijk allemaal met laptop en al het benauwde lokaal in te dirigeren.

De afstudeerpresentaties hier zijn toch wel wat spectaculairder dan we gewend zijn. Het bleek dat Dorus een volledig businessplan had geschreven voor een start-up waar zelfs dhr. Balders jaloers op zou zijn. Ook kwam een volledig overzicht van de DJ kwaliteiten van Dorus voorbij, variërende van het werk bij het vrije Dag! Roosendaal tot aan de gestroomlijnde, grootste van Nederland, Radio 538.

Zonder problemen wist Dorus de scherpe vragen van de afstudeercommissie te beantwoorden. Na wederom een lange wachttijd waar zelfs een lokaal ziekenhuis nog niet aan kan tippen, kon de commissie uiteindelijk bevestigen dat Dorus geslaagd was. Het cijfer? Een prima 7.2!

Waar Dorus uiteindelijk zal eindigen, wie zal het zeggen? Wij raden u aan om hiervoor af te stemmen op alle grote radiostations van Nederland. Maar waar die laptops nu goed voor waren?

“U bent docent storytelling?” 

Zo eens per jaar, als het Plato-seizoen weer uitgezeten voorbij is en mensen van hun rust kunnen gaan genieten, mag men massaal afreizen richting het Hoge Noorden. Want Langweer en Grou zijn het decor van het Rabobank Pascie Zeilweekend.

Tot treurnis van dhr. Kanters stond vooraf al vast dat er niet gezeild zou worden. De ZeilweekendPraeses had een zeer schappelijk alternatief voor het reisgezelschap geregeld: een klein jacht lag op ons te wachten in de haven van Heeg. Vierpersoonsbedden, koelkasten, de jukebox van Aad en de draaitafel van Zaag maakten de boot compleet. Vooral de schappelijke tent op het hele gevaarte bleek geen overbodige luxe toen damesdispuut Furiae de haven van Langweer binnenvoer.

Dhr. Frenken had besloten om maximaal te profiteren van de geruime huurperiode dus zodoende werd er om 9.00 stipt vertrokken. Voor dhr. Meulenbroek bleek dit een bittere pil te zijn. Eenmaal onderweg kon ook geheel Oost-Nederland aan worden gedaan. Tot ongenoegen van de Praeses, die zijn gehele planning in het water zag vallen, bedacht Balders dat hij nog een tent in Wijchen had liggen en bleek Zwolle ook ergens op de route te liggen. Na een MacDonalds, twee BurgerKings en een Jumbo kon eindelijk koers worden gezet naar Heeg.

Op het Friese water bleek dat bij een donkere hemel en wat buitjes alleen echte waterrattenhonden het meer op durven. Na een paar donuts, zwempartijtjes, tegen de wind in plassen en pogingen tot waterski kon er voor de storm uit richting Langweer gevaren worden. Hier werd direct kennis gemaakt met de lokale havenmeester. Dat dhr. Havenmeester erg zuinig is op zijn spullen en eigenlijk niks met studenten heeft is dhr. Balders inmiddels bekend. Geheel in de lijn der verwachting van de arme man werd namelijk vakkundig de stijger geramd en werd vervolgens het geheel even afgeblust door dhr. Van de Pol. Toen uiteindelijk de juiste ligplaats gevonden was, kon het collectief zich vermaken met alle verzopen schuitjes die de haven binnen kwamen varen. Dhr. Frenken toonde zich schappelijk en meerde de ene boot na de andere aan poogde wat hulp te bieden.

Voor varen bent u op een zeilweekend toch echt aan het verkeerde adres, het “verticaal leeggieten van bakken op je panplaat” past eerder in het programma. Helaas besloot ongeveer de helft van het collectief van alle gemakken van de boot te genieten. Zodoende besloeg de Braque-Conserva borrel slechts de heren: Anne “Nog net op twee handen te tellen” Engels, Erik “Uithangbord” Knoops, Stijn “On the hunt” Frenken en Luuk “Luukie” van der Pas. Jij-een-slok-ik-een-slok toonde zich als een uiterst vermakelijk spel waarbij de eerste slachtoffer in het gedaante van Aad snel gevallen was. Na een half biertje in Het Keldertje BarDancing De Wielen besloot de Nestor dat ook iemand wacht moest lopen op de sloep en koos het bezopen sop. Fret en Kwak toonden hun hechte dispuutsband aan de rest van Plato en er werd volop geïntegreerd met de rest van de bootjes. Uiteindelijk troffen we zelfs een verloren lid van het AB op onze boot bij het ochtendgloren.

Wat doe je als je veel gedronken hebt, pas laat naar bed gaat en nog een heel weekend moet? Juist! Om 9 uur ’s ochtends de lokale kibbelingboer bakker overvallen om vervolgens de balans van de avond ervoor op te maken. Dhr. Van Munnen was in een bed aan de verkeerde kant van de kade beland. Bij het ochtendgloren had hij er snel uit willen piepen maar was helaas in de verkeerde kleren geschoten. Bij het meisje waar Fret jacht op had gemaakt, was er ook het een en ander in het verkeerde keelgat geschoten. Dhr. Knoops had een schappelijke nacht van 10 uur erop zitten. Tot slot hadden de emoties omtrent het anciënniteit-beginsel dhr. Neijmeijer bij de keel gegrepen en was Luuk er ook.

Bij het uitvaren van de haven lag slechts één ding op ons te wachten, een prachtige zonovergoten dag, op naar Grou dus! Nu rest natuurlijk de vraag: wat kan men verwachten van het nachtleven van een plek als Grou? Juist, Hilke en Tjike achter de bar, DJ Bauke die alle verzoekjes draait en 75 Platonen voor een TV scherm. Toen dhr. Neijenhuijs eindelijk geen bakken meer hoefde te strepen voor aandacht omdat dhr. Hector die Manschafft naar de halve finale van het Europese Landenbal had geschoten trok dhr. Meulenbroek zijn Zwart, Rood, Gouden tricot aan en kon de avond beginnen. Al snel schoot een grapje dhr. Knoops in het verkeerde oor keelgat. Daarnaast ervaarde dhr. Frenken voor de tweede maal hoe ongekend de liefde van Kwak is, als om van te kotsen.. Net zoals van zijn gevoel voor ritme trouwens. Toen er in geheel Friesland geen Berenburg, danwel cola, danwel appelsap, danwel jenever meer te verkrijgen was kon er rustig richting bed worden gekeerd. Ohja, Luuk was er weer!

De retourtocht onder leiding van Kpt. Kanters verliep zeer voorspoedig. Dhr. Meulenbroek toverde uit zijn zak nog een BBQ-worst van de vrijdagavond. Dhr. Kaufmann werd weer achter gelaten en Dhr. Knoops besloot dat varen toch eigenlijk best wel leuk was. Met die gedachte kijken we vast uit naar volgend jaar!

“ Luukie van der Pas, Van de Pas, Lúúúúkie van der Pas”

Nu de zomer weer voor de deur staat waren de blikken natuurlijk gericht op het EK voetbal de laatste Tourzeges de ten volle toekomende vakantie de Heldiale Wisselvergadering. Na een onstuimige vergadering gevuld met dienende Powerpointpresentaties, bewogen speeches, welverdiende onderscheidingen, een duidelijke filmboodschap, goed onderbouwde opinies en memorabele dansmoves van het rode mannetje werd dan toch een nieuw bestuur gekozen. Met gepaste trots presenteren wij dan ook het nieuwe bestuur 2016/2017.

Maxim Neijenhuijs – Praeses
Stijn van Munnen – Ab Actis
Luuk van der Pas – Quaestor
Jort Molenaar – Assessor Intern / Extern

Wij wensen het nieuwe bestuur veel succes toe en bedanken natuurlijkerwijs het vorige bestuur, Stijn Frenken, Erik Knoops, Thomas Meulenbroek en Laurens de Wit voor al hun toewijding en inventiviteit gedurende het afgelopen jaar.

“Bestuurlijke vrijheid”

De Utrechtse tak van dispuut Braque maakt de laatste tijd overuren. Nadat eerst Jochem zijn afstuderen mocht vieren, was het op donderdag 7 juli jongstleden de beurt aan niemand minder dan dhr. Van Loon. Daar waar de verdediging van Jochem nog plaatsvond in het vertrouwde gebouw A, mocht het collectief dit keer afreizen naar de Domstad.

Rond de klok van 14:00 werd perron 1 langzaam overgenomen door het collectief om vervolgens in de Intercity richting Zwolle te stappen. Dhr. Duijker ging er gemakshalve maar even vanuit dat het geelblauwe vervoersmiddel de gebruikelijke vertraging in acht zou nemen, niets bleek echter minder waar. Gearriveerd in Utrecht verloor Kaufmann zicht op een goede afloop wat er bijna voor zorgde dat Dennis zijn presentatie begon zonder de aanwezigheid van het dispuut.

In een klein half uurtje poogde Dennis inzicht te geven in zijn hectare-verslindende thesis waarna de aanwezigen de mogelijkheid tot vragen kregen. De nestor zag zijn kans schoon om zijn lichtingsgenoot eens flink aan te tand te voelen, waarna de begeleiders van Dennis hetzelfde nog eens dunnetjes overdeden. Het vragenvuur werd echter van keurige repliek voorzien en daarmee was het alleen nog afwachten op het resultaat. Het werd uiteindelijk een keurige 8,5!

De verkleedkist werd ook weer uit de kast gehaald. Zo bleek dat Dennis toch echt een geel-zwart groen-oranje hart heeft. Er in de kelder van de Albert Heijn nog voldoende vriendjes van Dennis te vinden zijn, en dat de politieke carrière een onverwachtse wending gaat krijgen.

Na dit prachtige resultaat en de bijbehorende verkleedpartij was het tijd om de gebruikelijke huifkarrit boottocht door de Utrechtse grachten aan te vangen. Het Utrechtse publiek genoot van het openluchtconcert dat door het collectief gegeven werd. Hierna was het  tijd om het afstuderen van Dennis te vieren met een lekker biertje en een goede maaltijd.

Dat het niet altijd bij één biertje blijft bleek wel bij de reis terug naar Tilburg. De treincoupé werd omgedoopt tot de fanbase van FC Omniworld Will Grigg. Dit sfeervolle ritje kwam dhr. Neijenhuijs bijna duur te staan. Eenmaal in Tilburg aangekomen verspreidde het collectief zich, maar vloeide het bier nog rijkelijk.  Dennis , van harte gefeliciteerd met dit mooie resultaat!

“Afpakken”

Zoals recentelijk nog aangehaald door dhr. Neijenhuijs senior, was het alweer even geleden dat dispuut Braque een afstudeerder mocht feliciteren met zijn prestatie. Op 24 juni jongstleden kwam hier echter verandering in, daar niemand minder dan ons aller Jochempie ging afstuderen! De laatste keer dat het dispuut zich op de uni verzamelde voor een afstuderen, wist Dhr. Achmed een keurige 8,5 te scoren dus de verwachtingen waren dan ook hooggespannen.

Met ietwat knikkende knietjes stapte Jochem het collectief de zaal binnen. Jochem zou middels een presentatie de aanwezigen meenemen naar de kern van zijn scriptie. Gelukkig deed hij dit in Jip en Janneke taal, zodat ook de minder wiskundig-onderbouwde Braquers het keurig konden volgen. In de twintig minuten dat het collectief de presentatie bediscussieerde, kreeg Jochem nog ten laatste male het vuur aan zijn schenen gelegd.

Daar waar Jochem in de dagen voorafgaand aan zijn verdediging de verwachtingen nog enigszins probeerde te temperen, ging het dispuut er al weken vanuit dat het cijfer van dhr. Achmed wel even overtroffen zou worden. Het dispuut bleek het bij het juiste eind te hebben. Maandenlang formules op papier zetten wierp zijn vruchten af, Jochem scoorde een fantastische 9! Hier hield het nog niet op, zijn werk komt ook nog eens in aanmerking voor een publicatie én nogmaals werd benadrukt dat de studententijd van Jochem nog niet ten einde hoeft te zijn.

Voordat Cees op locatie arriveerde was er gelukkig nog tijd voor een spelletje petje op, petje af en bleek dat Jochem tóch de broek aan heeft. Compleet met spons stapte het collectief, vergezeld door Jochems familie, de huifkar in waar de nodige klassiekers de revue passeerden. Gearriveerd bij VHZ bleek Jochem nog een laatste verrassing voor het dispuut in petto te hebben. De ongemakkelijke blikken verdwenen echter naarmate de biertjes vloeiden en zodoende kreeg de dag een passende afsluiting. Jochem, nogmaals van harte gefeliciteerd!

“Hé, de getallen staan andersom!”