Dispuutsnieuws

Het is eind november. De winterjassen komen weer tevoorschijn, de kachels gaan weer aan en men voelt zich alweder verplicht te klagen over de kou. Desondanks gaat het bij menig knor Platoon kriebelen rond deze periode: zijn het de pepernoten die voor veel ronde buikjes hebben gezorgd, of zou het dan toch de kerstkoorts zijn die is ontstaan door het luisteren naar Skyradio? Neen, het zijn de 32 kaarsjes die uitgeblazen mogen worden. T.S.V. Plato is jarig! Op zaterdag 16 november jongstleden verzamelde het collectief zich op Akademeia om de Diesweek af te trappen met het in ontvangst nemen van het boek ‘Dyslexie voor Dummy’s’ de Almanak. Het feit dat men erachter kwam dat onbekende Helden als Dhr. Niemeijer, Dhr. Valkenburg en Dhr. Grobben op de KB wonen zorgde voor scheve gezichten. Gelukkig werd de sfeer gauw beter naarmate de Diesreceptie van start ging en er gratis werd gestrooid met goudgele Euroknallers. Een ultra-verticaal collectief van Helden maakte het dusdanig plezierig dat zelfs Dhr. Valkenburgh zich weer voor even jong voelde.

De dinsdag hierna zetten de Helden de fuifweek voort (na te hebben genoten van het culinaire hoogstandje van de klooien de klooienburgers waar zelfs de McDonalds zijn Filet-o-Fish vanaf zou trappen) in de overvolle, doch aangename LaBar. De dames van Conserva kregen de eer om ons te vergezellen. Wat in eerste instantie begon als een doorsnee borrel – met de daarbij horende barpraat – veranderde dit al snel in een chaotische fusten kannenrace, waarbij er helaas meer bier werd verspild dan geconsumeerd. Gelukkigerwijs lieten Willy & de Zaag iedereen zien hoe het wél moest (en een sippeling hoe het niet moest). Na dit zwak aftreksel van een Pool Party vertrok eenieder wederom naar de varkensstal om te werken aan het meterklassement, wat uiteindelijk voor een enerverende avond heeft gezorgd met een keer op keer magisch verdwijnende pas, evenals een kwijtgeraakte kibbelende Frank. 

Met trots kan er verkondigd worden dat er dit jaar daadwerkelijk kaartjes bemachtigd waren voor het Diesdiner. De Helden hadden op deze woensdagavond een groot aandeel in de aanwezigheid van Platonen. Hoewel over de smakelijkheid van de gerechten te twisten viel, werd het collectief kostelijk vermaakt door de dassenstress van enkele klooien, het rekruteren van een blind date – die nét door de beugel kon –  voor een enkele verlegen Braquer en Floyd die enthousiast de ramen aan het zemen was. Er werd nadien een kleine blik geworpen op Coyote Ugly, om tenslotte te eindigen in het bruisende uitgaansleven in Tilburg.

Op de donderdag was het tijd voor een Open Feest op de sociëteit. Na een gezellige pot Monopoly Kapstad mengde het collectief zich met niet alleen de overige Platonen, maar ook met het alledaagse tokkie volk. Ook hier was de strijd om het meterklassement in volle gang. Het was weer ouderwets gezellig: De Asstressor kreeg een externe vlakke hand in zijn gezicht, de klooipieten strooiden met jassen en Dhr. Molotov was boos. Heel boos.

Na een dag rust was het dan eindelijk tijd om de Dies af te sluiten met het Diesgala. Traditiegetrouw schoven de Helden vooraf met hun beeldschone dates aan tafel bij De Harmonie, waar dit keer onze smaakpapillen uiterst werden verwend. Vervolgens voegde men zich bij de rest van Plato om met de bus richting das nie Best te reizen. Eenmaal aangekomen bij het gala werden de Helden overtroffen door het 8 uur lang afgekocht drankjes nuttigen de warme, tevens plezierige ambiance. De prachtige introducées zorgden wel voor een aantal hoogtepunten, zoals Dhr. Molotov die last had van een natte droom, Dhr. Duif die zichzelf uit de eindeloze friendzone tongde en Dhr. Zaag die wel erg hitsig werd… Na 5 voorbij gevlogen uren vertrok de bus huiswaarts en kon eenieder dicht tegen zijn knuffel dates aankruipen.

“Gast, ze heeft in mijn fucking bed gepist!!!”

Menigmaal spreekt een oud-lid een Braquer aan over hoe het toch komt dat eerstejaars zo’n ‘luxepaarden’ zijn geworden, hoezo een afgebladderde manege niet meer voldoet en dat het vrûger toch echt een eer was om bij een dispuut te mogen komen borrelen. Met gladgestreken gezichten vertelt men dan dat de concurrentie is verhard en de instroom is opgedroogd. Stiekem weet men echter wel beter: soms trakteert Braque zich op een klein snoepreisje, een toevluchtje, een minime sabbatical zo u wilt, weg van het kleurloze Tilburg. Want wanneer sjaars gekapt zijn met reageren op WhatsApp en Donar een niet-bestaande vete aanhaalt betekent dat dat het einde van de intro-periode in zicht komt. En dat betekent dat het weer tijd is voor de tweede borrel! 

Het zweet stond alweer op Floyd z’n neusje terwijl de eerste sjaars binnendruppelen bij stam café Slagroom. Als altijd wordt men warm welkom geheten door het goedbetaalde personeel dat ons bij naam en toenaam kent en worden per direct bakken op tafel gesmeten met een keurige schuimlaag die nog uren blijft staan. De partybus werd aangedaan en het bleek dat de Assessor zijn zaakjes zo goed op orde had dat er précies genoeg plekken waren. Ouders die denken dat er bij Braque geen aandacht is voor cultuur mogen dat weleens heroverwegen: het jaarlijkse educatieve tripje ging dit jaar wederom richting een kasteel. Een delegatie oud-leden maakte daar al hun opwachting en nam het gespuis eens goed onder de loep. De delicatessen werden over tafel gesmeten met dezelfde achteloosheid dat Zaag de BL wegklikt en LAB vond uit wat Braque al enige tijd wist: er is een eigenaardige correlatie tussen het hebben van de letter ‘Q’ in je naam en een lastig ventje zijn. De LAB-Praeses bracht met een geüpdatet vocabulaire dezelfde lessen onder de aandacht die hij zoveel jaar geleden in zijn studententijd had opgedaan: als je alles uit je studententijd wilt halen zit je hier op de goede plek. Er werden ongeveer evenveel flessen vino soldaat gemaakt als op de TOCK en voor men het wist konden er alweer handen worden geschud.  

Eenmaal terug in Tilburg stond een volgende verrassing te wachten. Diede had een snelcursus ‘tappen op de KB’ gekregen en de dames in het rood zorgden er nu voor dat de Heeren rode oortjes kregen; de nachtjaponnetjes waren uit de kast getrokken. Een zucht van opluchting kwam uit menig klooi die zich met angst en beven afvroeg wat Braque zou doen in navolging van het vorige verkleedfeestje met het thema ‘genderbender’. Hemden werden losgeknoopt en badjassen werden omgeslagen alvorens Axsel zijn discohitjes uit de boxen pompte. Voor men het wist had de alcohol zijn werk gedaan en bleek het een hele kleine stap om een van de kamertjes op de KB op te zoeken omdat je toch al je pyjama aan had. Het koolzuurkraantje werd dichtgedraaid en Bram kon eindelijk zijn ogen dichtdoen na alle geluidsoverlast. 

‘Wie zet Q nou weer naast eerstejaars?’

Het is weer zover! De audities gaan weer van start! Het langverwachte nieuwe seizoen van ‘Who wants to be a Braquer?’ stond weer voor de deur en na lovende kritieken van het vorige seizoen zat de jury ook dit jaar niet verlegen om deelnemers. 7 Oktober jongstleden om 19:57 stipt werden de deuren geopend en de rij wachtende kandidaten verwelkomd op het strijdtoneel. Na het informele kennismaken onder het genot van Mannenliefde, Gifvrije proefglaasjes, crackers met toast en aanstaande klooiengenerators ging de eerste proef beginnen.

“Wie beklimt als eerste de zetel?” De jury keek vol verwondering richting een vijftiental nerveuze adolescenten, de lucht hing vol feromonen en de geur van BBQ chips, nog geen oogwenk later stond de eerste kandidaat dan op. “Ah dat zal hem worden dan!” Klonk vanuit de krochten van de zaal. Met een dozijn ‘Knalbufissa’ verhalen was dan de toon gezet, er was nog veel werk aan de winkel. De desbetreffende Heeren namen hun protegées bij de hand en vertrokken richting huifkar, de kandidaten nog onwetend dat hier de volgende proef op hen zou wachten.

Een van de meest zware beproevingen voor menig beschonken man, waar zelfs programmalegendes als Niekoop, Luc en Aad niet altijd een perfecte prestatie hebben geleverd; Het onder invloed van- uitblinken in de kunsten van retorica, eloquentie, charme en soepelheid in de hoop een dame het hof te maken. Een huifkarlading vrouwelijk schoon zou als proefkonijnen dienen zodat ook op dit vlak, de kandidaten zich konden bewijzen. Waar de één driftig wegdialoogde, koos de ander eieren voor zijn geld en liet hij zich maar gebruiken als barbiepop ter vermaak van het zojuist genoemde schoon. Achterin de huifkar werd van de huifkar af gezeken aandachtig gekeken naar dit schouwspel en stilletjes overlegt onder de Heeren.

Of dit allemaal nog niet genoeg inzichten had geboden was het dan alweer tijd voor de laatste proef van de eerste voorrondes, de Missverkiezing! De ene vereniging is de andere niet en daarom kregen de dames mannen, in tegenstelling tot de dames op de plank, de kans zich nog even op te dossen voor het spektakel begon. 352 jurken, tuniekjes(?), hempjes, rokjes, bustehouders en haarbandjes later kon het spektakel dan beginnen! Alles werd uit de kast getrokken om de jury te overtuigen van haar gelijk. Een korte samenvatting uit de notities van de jury: “[…] staat te schuren tegen een praktisch schuimbekkend persoon van hetzelfde geslacht terwijl 5 vrouwen staan te filmen. Raar.” “[..] heeft een microfoon weten te bemachtigen en heeft een tiental ouderejaars op hun knieën gekregen om een adtje ter ere van zijn aanwezigheid te doen. Baasje.” “[…] gaat helemaal op in de rol van miss en heeft zojuist 3 telefoons, 6 pakjes peuken, 24 sleutels en een zwangerschapstest verzamelt in zijn topje. Bijzonder.”

Rond een uur of 06:00 kon de selectie der selecties beëindigd worden en de balansen worden opgemaakt. 18 Oktober zal ook aan u de uitslag bekend worden gemaakt! Houdt uw klauwen in de gaten voor een fles Champagne! Wij zien u bij de tweede ronde van… “WHO WANTS TO BE A BRAQUER!?”

“Ja, dat is dus mijn achterneef…” 

Ik heb twee uitjes op mijn hoofd ik zit bij….

Donar Vatos Plato! Waar de collega’s van Fred Teeven dit weekend schijven schuiven op een kermisattractie, begaf het actieve, en daarmee leuke deel, van het kader zich het derde weekend van september traditioneel richting Someren. De een misplaatst slenterend de oud-Senator uithangend, de ander ploegend de klooi van dhr. Grobbe. Verschil moet er zijn en verschil was er zeker. Zo hadden enkele sjaars het geluk dat ze een weekend lang begeleid werden door een deel van het Heldiale Animatieteam (te boeken voor al uw feestweken en introkampen behalve die van de MAK, kutMAK) en moesten anderen eerstejaars het doen met… Tja hoe zeg je zoiets smaakvol? Het was nog net geen martelhuis in Nigeria, maar leuk is anders.

Enfin, na vrijdag in Tilburg even de grillen van het DPO te hebben ondergaan mengde het hele zootje zich tussen de forenzen voor de traditionele kruistocht richting Someren. Alwaar eindelijk het lieftallige, doch smerige, bierhol ingedoken kon worden. Waar vroeger nog de gehele kelder vol stond met zwetende eerstejaars, kotsende barcommers en vozende mentoren, is het anno 2019 noodzaak om de helft van de kelder af te zetten met grote borden. 

Des te meer redenen om jezelf even belangrijker te maken dan je daadwerkelijk zelf bent. Want hoe werkt het bij Plato als je iets wilt regelen? Je vraagt schriftelijk aan de nieuwe opperknor of je iets op mag zetten, deze zit er net en heeft geen idee, je wordt doorgestuurd naar de IZ, die legt het voor bij voorzitter van de kampcom, de voorzitter van de kampcom gunt haar vriend zijn momentje niet heeft ook geen idee en legt het weer neer bij de Marchal, die het vervolgens voor de zekerheid maar verbiedt met de nadrukkelijke toevoeging dat partypoppers echt niet de bedoeling zijn. Dat moet je niet willen!

Wat je ook kan doen is een groepje oude mensen verzamelen, de zolder van Plato plunderen, partypoppers kopen, excuusbestuurder opnemen in je groep, twee minderjarige eerstejaars in een morphsuit stoppen en een uur lang schaamteloos aandacht claimen. HOP, daar is je bestaansrecht.

Het moge duidelijk zijn dat ook Braque zich hard heeft gemaakt voor zoveel mogelijk nieuw bloed. Iedereen Alles werd uit de kast getrokken om Hoof op de Hoof haar target te laten halen. Jokers werden ingezet, borden werden vol gekotst, klooien werden uitgekotst en externen werden gebombardeerd tot saaiste gast van kamp.

Uiteindelijk bleek zelfs de zondag dit jaar geen farce, de traditionele dip duik op zondag werd namelijk vakkundig tenietgedaan door Kauf en Franks-estafette uurtje. Om te concluderen, wat hebben we nou allemaal geleerd van dit kamp?

-Kaufmann en Frenken verzorgen volgend jaar de Rock of your TOP show
-Meul mag misschien ook meedoen
-Grasmaaien is super stuko
-Iedereen is gewoon even vaak jarig
-De mail geeft soms een vertekend beeld
-Er zitten vet veel stemmen in de helm van Givan
-Ik ben homo
-Jij bent homo
-Wij zijn homo

‘Tu-du-tu-du Veni Vidi uh-uh’

Na een kleine twee maanden aan reces is het seizoen inmiddels weer in volle glorie losgebarsten. De sociëteiten worden door dikke klooien geschrobd en geboend, de SoLow leeggekocht om passende outfits te vinden voor d’n kiddo’s en iedereen wast zijn oranje shirtje even snel extra warm zodat het als gegoten te strak om je lijf zit. Het moge duidelijk zijn: de TOP week is weer van start gegaan! 

Zo’n 3000 nieuwe studenten betreden ieder jaar de academische wereld van Tilburg waar, voordat de muffe collegezalen worden opgezocht, er eerst 5 dagen gepilst wordt om ‘kennis te maken met de stad’. Hordes aziaten op kinderfietsjes, blowende oostblokkers en omhooggevallen gymnasiasten overspoelen de stad met frisse energie om zich te binden aan een studentenvereniging of door de fout te maken zich ergens anders in te schrijven. Liefst twee Braquers die zich dit jaar niet links- of rechtsom inzetten om al deze snotneuzen met broodtrommeltjes en slaapzakjes wegwijs te maken in de studentenwereld. 

Vier TOP groepjes stonden onder het waardig gezag van een Braquer, wat kan betekenen dat je aan het eind van de week danwel een leveraandoening hebt omdat je je ruggengraat hebt gedoneerd aan een Noordzee-kwal, of na anderhalve dag maar naar huis bent gegaan omdat je je niet ‘welkom voelde’. Zes man zette zich voor de vereniging in verschillende hoedanigheden in om ervoor te zorgen dat de club weer een jaar aan nieuw vlees heef, Kjoek en Frumble zorgden voor ‘een perfect gelopen TOP week’. Een oplettend lezer vraagt zich af waar de EuroMast zich in dit verhaal bevindt: de beste man denkt na twee studies gefaald te hebben in Tilburg dat de zo mogelijk nog zwaardere universiteit van Rotterdam wel een geschikte plaats voor hem is en loopt dus de Eureka week. 

Na de TOP week werd de OT snel gestart met een viertal feesten op de vereniging. Een van de eerste wapenfeiten van Floyd was het cadeau voor Conserva: een anti-pauperpakket met tangen om de kettingen en piercings de plomp in te werken, nep tattoos, make-up doekjes en een gele steen om jezelf mee te verdrinken als het echt allemaal niet meer gaat. De feesten volgden elkaar snel op terwijl de bakken en katers zich aan elkaar verdrongen. Voor men het wist konden de oranje shirtjes de kast in om de dispuutstruien weer aan te trekken. 

“Ik ben afgelopen jaar TOP bestuur geweest” 

Zaterdag, 22 juni jongstleden. Een dag waarop menig onwetende een blik Klok zou opentrekken en neer zou ploffen op de bank, kijkend naar Heel Holland Bakt. Gelukkigerwijs weet T.H.D. Braque wél wat zich te doen staat op een banale dag als deze: het koesteren van het feit dat men gezegend is met het hebben van broers dan wel zussen. Het collectief verzamelde zich in de brandende zon in de tuin van de Korenbloem en langzamerhand stroomden de broers en zussen binnen. 

Na kennis gemaakt te hebben met alle look-a-likes werd iedereen vriendelijk verzocht plaats te nemen in de legendarische huifkar. Het was een reis die een uur zou duren, maar wat ging het snel voorbij. Big Nose Many Hoes  Meul zorgde voor de uitmuntende meezing-hitjes en uiteraard was er ook meer dan genoeg Klok geregeld. Ondanks de amusante sfeer voelde men evenwel de brandende ogen van zijn dispuutgenoot wanneer er iets te lang werd geconverseerd met desbetreffende zus. Gelukkig was er na aankomst meteen ruimte voor afleiding, namelijk het spelen van het zogeheten ‘Foot Golf’. Waar er in eerste instantie direct door de voetballers werd opgeschept, bleek achteraf dat men voor deze alternatieve sport weinig balgevoel had. En jazeker, er zijn een handjevol Helden niet heelhuids van het rondje 9-holes afgekomen. Helaas zal niemand toegeven verslagen te zijn door zijn broer of zus… 

Na kort op het terras gezeten te hebben was het dubbel feest: ook op de terugweg werden wij vervoerd met de huifkar. Het plezier kon niet op maar ook aan deze feestelijke rit kwam een eind. Desalniettemin stond de Barbecue al aan dankzij Frommel, die zich opofferde om op de KB te blijven. Er werd gesmuld van de kilo’s aan vlees die was ingeslagen en het werd steeds gezelliger. Zo gezellig dat een enkel lid zijn handen niet thuis kon laten, tot ongeloof van de broer in kwestie. De zon ging onder en langzamerhand keerde iedereen huiswaarts. Er kan teruggekeken worden op een ontzettend mooie Broer-Zus dag!

“Wat doe jij op de kamer van Mast?!”