T.H.D. BRAQUE
Welkom op de site van Tilburgs Heerendispuut Braque
Klooi Cleo, die ookwel als "Freek" wordt betiteld, meestal in het meer dagelijker leven, hoewel uiteraard enigszins subjectief, stond echter nog fier. Bestuur en sport, dat waren zaken waar hij zich niet actief mee moeide, een bof voor ons allen. Het is niet voor niets dat hier het citaat: "Gezegend zijt hij, die geluk op een prettige wijze weet te combineren" op zijn plaats is. Freek liet zich niet van de wijs brengen door dergelijke decepties, daar deze dan de doldwaze datumregen die daarop volgde ook met wat aan gezelschap resteerde kon voltooien.
Of dit een gemakkelijke aaneenschakeling van gebeurtenissen en treffens was of niet, is wel gebleken. Zonder te spoilen was een der hoogtepunten het einde van de maand Februari. Hierin vond niet alleen de carnaval plaats, waar menig Braquer verraste en verrast werd in allerlei zin door vertoningen in de vorm van kostuums e.d. Hilariteit alom aanwezig in deze dagen en het is jammer te noemen dat deze zo vlak voor de door sommigen betitelde als ‘nu al legendarische’ reis naar Riga. Overschaduwen is een groot woord, alsook relevant. Deze reis reminiscerende, ontspringen tranen, lachstuipen, spreekwoordelijk schaamrood, schampere sneren, gebruuskeerde imitaties, blauwe dijen en torenhoge emoties de dans niet. Sinds een jaar met Braque leuker is dan meeste dierentuinen en interessanter nog dan de zondaghalfmiddag van de gemiddelde d’Artagnanner, hoeft niet vermeld te worden dat in de aanloop naar de zomer vele jolijte zaken de revue gepasseerd zijn, met als uniek event de presentatie van de nieuwste lichting van 1. Nu een nieuw hoofd Braque sierde, en dat immer doet, kon er alweer gewerkt worden aan een nieuwe generatie Beagles.
In quantiteit zou de vorige lichting best overtroffen mogen en kunnen worden, vandaar dat een waar scala aan persoonlijkheden zich schoorvoetend meldde bij de 1e borrel. Nog bruisender dan een biertje was de 2e borrel, toen de mannen zich van de jongens onderscheidden. Verheugend nieuws was er dus voor enkele uitverkorenen, die weldra hun eigen beproevingen aan levende lijve mochten ondervinden.
Zo kon de vicieuze cirkel, een zeer plezierige cirkel die elke keer weer op een andere manier eenzelfde resultaat opleverde, weer beginnen. Weer een jaar Braque, moge 2010 het vorige jaar proberen te evenaren!
Door Cleo
*** Hallo allemaal, welkom bij de eerste aflevering van de spannende avonturen van Dora, Cleo & Juul! In deze documentaire kunt u de gebeurtenissen rondom dit aparte duo individu stap voor stap volgen. En vandaag hebben we gelijk al het verslag van een grootse gebeurtenis voor u in petto. In de nacht van 8 op 9 december jongstleden werd voor dit individu namelijk een droom werkelijkheid: hij mocht zichzelf vanaf dat moment voorstellen als zijnde klooi van Tilburgs Heldiaal Heerendispuut Braque. Hoe dit zover kon komen is velen nog een raadsel, omdat het er na een symfonie van gezwets, gefaal, ge-euh, Breezers Ananas en donorvoorlichtingen niet zo rooskleurig uitzag voor beagles Tias van Moorsel, Freek en Pepijn van Geel. Hoever hij gaat komen is dan ook nog maar de vraag.
Desalniettemin willen wij hem veel succes en sterkte wensen. Mocht u uw steunbetuiging willen uiten, dan verwijs ik u graag door naar het gastenboek. En geloof me als ik zeg dat hij die tekenen van medeleven hard nodig zal hebben…
*** Trek maar dikwijls aan de bel. De goede lieve Sint had ook dit jaar weer iets meegebracht uit Spanje. Op 5 december jl. zeiden namelijk drie tot nu toe natte herders ‘ja’ op de uitnodiging om bij Braque een flinke opvoedcursus te komen volgen. Wellicht binnenkort meer over de avonturen van Freek, Tias en Pepijn…
*** Woensdag 12 november jongstleden was één van de mooiste momenten in de Platotijd aangebroken voor een select aantal mannelijke eerstejaars: de Eerste Heldiale Braqueborrel. Onwennig en schuchter om zich heen kijkend druppelden de gevraagde jongemannen rond 20.30u het Vaticaan binnen. De door hen gemaakte aanname dat het een rustig avondje zou worden met veel gratis bier werd al snel teniet gedaan, toen zij werden blootgesteld aan een uiterst geïnteresseerde, maar immer kritische, brallende en cynische menigte Braquers. Het feit dat er bij dispuut Braque meer van je wordt gevraagd dan het bekwaam zijn in bier drinken en hier toffe verhalen over weten te vertellen, werd maar weer eens duidelijk onderstreept. Ondanks alle slechte, onverstaanbare uitspraken en foute kledingkeuzes, werd het weer een prachtige avond, die zoals vanouds vroeg in de ochtend eindigde bij de sociëteit van Plato.
Foto’s vindt u alhier.
*** Na eenentwintig jaren in dit leven, is Buttie nu een stoere vent. Zaterdag, de vijfentwintigste oktober mocht het Braqueriaanse keurkorps weer eens op pad om een geboortestad van één der 21-jarige telgen volledig af te breken. Op invitatie van Dhr.Van der Kroon mocht Dispuut Braque namelijk komen genieten van zijn traditionele 21-diner. Uiteraard moest Dhr. Appelhof op de heenreis al van zich laten spreken. Door zijn eeuwige getreuzel, geneuzel en apathie kreeg hij het voor elkaar om het halve dispuut de trein te laten missen, waardoor het in pak gestoken gezelschap gesepareerd arriveerde in huize But. Iedereen werd netjes ontvangen en we konden direct genieten van een lekker glaasje bubbels, vergezeld van enkele heerlijke versnaperingen.
Speechen hoort er bij, dat weet iedereen maar vooral Dhr.Van Kouwen, dus But moest er ook aan geloven. Zijn zenuwachtige gestamel leverde natuurlijk enkele oerkreten op vanuit de menigte en al snel was duidelijk dat Mevrouw van der Kroon hier absoluut niet van gediend was. Al snel was het eerste slachtoffer van de avond bepaald in de (ronde) vorm van Dhr. Adriaans. Bijna huilend en robbend klooide hij zich door de avond heen, onder het bijna StrafStaffiaanse geweld van Mevrouw van der Kroon. Dhr. Adriaans prees zichzelf dan ook gelukkig toen het nieuwe slachtoffer zich aandiende. Dhr. Appelhof, vanaf heden “Kuifje”genaamd, stapelde fout op fout en ook hij moest geloven aan de opvoedcursus van mama But.
Het diner, geserveerd in buffetvorm, was wederom heerlijk. Van mosterdsoepjes tot salades,van pasta’s tot chocoladesoesjes, overal was aan gedacht. Met volle magen van het lekkere eten en vooral de ontelbare flessen rode wijn trok het gezelschap de Dordtse binnenstad in voor een onvervalste slemppartij. Na eerst, op verzoek van de Praeses, café de koperen pul te hebben bezocht werd de tocht uiteindelijk zat en gelukkig afgesloten bij café Lekker Belangrijk, alwaar de plaatselijke bevolking ons als een ware attractie beschouwde. Liters bier, kapotte glazen, binnen roken en kapotte tafels waren een greep uit het behaalde resultaat. Dat de betreffende kroeg een week later op de fles ging zal niemand meer verbazen.
Lichting 2006 op de bewuste tafel, vóór deze het begaf
U dacht dat we alles gehad hadden? Neen, natuurlijk niet, we hadden Dhr. Van der Maat namelijk nog bij ons. Op de terugreis besloot Dhr. Van der Maat dat het toilet te ver lopen was en besloot een koffiebeker vol te zeiken. A-motorisch en apathisch als hij is, ging dit natuurlijk grandioos de mist in en hij besloot toen zijn gehele kostuum maar onder te pissen. Bedankt Roel!
Al met al weer een evenement waar we waardig op terug kunnen blikken. Hierbij willen we graag de ouders van Laurens en natuurlijk Mariëtta hartelijk bedanken voor de fantastische avond. We hebben geweldig genoten!
*** Op 4 oktober jongstleden vond de tweede editie van de Braque ouderdag plaats. Aangezien But dit jaar in de organisatie zat moet het beestje natuurlijk weer een andere naam krijgen en ging dit evenement door het leven als Braque ouder- en kroost dag. Na het overweldigende succes van twee jaar geleden, waarvoor nog grote dank aan de toenmalige organisatoren, was de druk hoog voor het comité.
Allereerst werden de opvoeders ontvangen te sociëteit Akademeia alwaar zij konden genieten van een kopje koffie en een plakje cake. Vervolgens werd er een zinderende quiz gespeeld waarbij geen punten werden verdeeld, geen winnaars werden uitgeroepen en geen prijzen werden uitgereikt. De ouders kregen vragen over de leden van het Dispuut voor de kiezen, de quizmasters probeerden dan zo vaak mogelijk het antwoord te verklappen en de ouders konden antwoord geven door, hoe kan het ook anders, gekleurde parasolletjes in de lucht te houden.
Na dit hilarische spektakel togen Braquers en opvoeders richting het Vaticaan om te genieten van een heerlijke wijn- en kaasproeverij. De een luisterde aandachtig naar het verhaal van de sommelier, de ander probeerde gewoon zoveel mogelijk dure wijn in drie kwartier naar binnen te klokken. Na al deze lekkernijen konden we weer terug naar Plato alwaar Chefkok van Beurden samen met zijn hulpje van Tankeren een fantastisch buffet hadden klaarstaan. Jammer dat de klooien de gerechten serveerden en uitlegden waardoor de “Bruchetta met tuinbonen-mint mousse met daarop een stukje buikspek” verwerd tot een “toastje met groen spul en vlees.” Na het eten werd er nog heerlijk geborreld en uiteindelijk zorgde dhr. Niekoop ervoor dat we de ouders niet eens hoefden te verzoeken om naar huis te gaan. Na zijn ellendig lange en saaie praatje over niks ging bijna iedereen namelijk zelf al. Gelukkig stond het barteam te tappen zodat de overgebleven aanwezigen (behalve de exitter) een fantastisch slot van de avond beleefde. Tot slot willen we nog een paar mensen bedanken. Allereerst Roel van der Maat, voor het passen op Winston, verder natuurlijk alle ouders voor hun aanwezigheid en in het bijzonder John Wolfs, voor het volhouden van de slempartij, het eruit zuipen van alle ouders en enkele Braquers en voor de schitterende anekdotes. Last BUT not least: de organisatoren voor het neerzetten van wederom een heerlijke dag.
Bedankt jongons en ouders: tot over twee jaar!
Foto’s vindt u alhier.
*** Vroeger, toen er nog wereldoorlogen woedden. Vroeger, toen Boer Koekkoek nog macht had. Vroeger, toen je nog frietjes voor een nikkel kocht. Vroeger, zo’n zes decennia geleden, begon Bas Rombouts met studeren. Naar eigen zeggen heeft Bas zelfs in het derde jaar van zijn rechtenstudie de tweede wereldoorlog meegemaakt. Colleges in het Duits en bloembollen in de mensa, u kent het wel. Na een ellenlange periode van bier drinken, scoutingcrap, bootje varen, chillen, kampvuren, hippie-gedoe, heel veel blowen en vooral niet studeren besloot Rombouts dan eindelijk om er maar eens een eind aan te gaan breien. Eerst nog even een studievakantie in Zweden en toen toch maar de boeken in. Dat Bas “heus niet dom is” hebben we inmiddels wel gemerkt, daar zijn scriptie over indigenous peoples beloond werd met een dikke vette 9! Van Graafeiland eat your heart out!
Eindelijk was daar dan ook het moment dat Professor Rombouts iets terug kon gaan doen voor het dispuut. Na jarenlang verantwoordelijkheden ontlopen, systematische afwezigheid en ernstige vormen van lamtakkerij kregen we de kans om ons van de wereld te drinken op kosten van de professor. Het werd een mooie borrel, waarvan de rekening naar verluidt ongeveer 80 euro bedroeg.
Of we Bas Rombouts gaan missen? Wat denkt u zelf…
*** 15 September jongstleden was ons kleine michelin-mannetje Bram Adriaans EINDELIJK klaar met zijn bestuursperiode binnen Plato. Deze dikkerd mag terug kijken op een mooi en succesvol jaar, inclusief barrekeningen van ruim 450 euro per week en een ongekende hoeveelheid vrouwelijk schoon welke afgelopen jaar is gevallen voor zijn obese, maar in bestuurspak gehesen en daarom toch wel interessante, verschijning. Wij mogen dhr. Adriaans dan ook feliciteren met het behalen van de felbegeerde Seven In A Row ™ status als het aankomt op het aantasten van de integriteit van een groep vrouwen, gelieerd aan hetzelfde damesdispuut…
Daarnaast bleek tijdens de meest recente Heldiale Braque vergadering dat Bram tegen alle verwachtingen in maarliefst 700 gram is afgevallen in het afgelopen bestuursjaar. Hoewel op dit moment in het St. Elisabeth ziekenhuis zijn bloed wordt onderzocht op sporen van doping, en wetenschappers van CERN middels een deeltjesversneller onder valse voorwendsels de verlaging van Brams vetpercentage proberen te verklaren, kunnen we gelukkig wel stellen dat deze gewichtsvermindering hem nog niet af is te zien.
Het Heldiale Braque zou het Heldiale Braque niet zijn als zij ook niet het komende collegejaar weer een capabele bestuursman zouden aanbieden aan onze vereniging. Het gaat dan natuurlijk om niemand minder dan Mark ‘la panse’ van Schaik, die komend jaar de functie Penningmeester Sociëteit zal gaan bekleden. Ook dit jaar zijn er weer vele weddenschappen geplaatst over het eindgewicht van de door ons aangeleverde bestuursman, en wij willen Schaikie dan ook naast een succesvol bestuursjaar veel succes wensen met het behalen van zijn eigen streefgewicht!
