De 22ste van oktober, jongstleden, was het podium voor alweer de derde editie van de Braque Ouder-Kroost Dag. Een dag, waarop sommige ouders op herhaling mogen en anderen voor het eerst kennis maken met het dispuut. Waarop ze eindelijk ondervinden waar al die maandelijkse bijdrages dan toch aan op gaan, en waarom het toch echt noodzakelijk is die te nog eens op te krikken. Waarop niemand minder dan onze entertainer pur sang, Foef, de lijnen had uitgezet en een grootse dag voor ons en onze ouders had geregeld.
Deze grootse dag ving aan bij ‘de huiskamer van Braque’, het Vaticaan, waar onze ‘tweede vader’ Frank allen een warm welkom gaf. Aangezien cake leuk is voor op begrafenissen, had de organiserende commissie besloten een halve taartenwinkel leeg te kopen en de aanschaf in het Vaticaan te plempen. Overdaad schaadt normaal gesproken, maar hier was dhr. Speksma het toch niet helemaal mee eens. Want: 1 stuk taart is geen stuk taart, volgens de overlevering. In tegenstelling tot elders op de website te vinden episodes was er nu wel een bus geregeld, die ons meenam naar een van de mooiere stukjes Tilburg, alwaar wij de Schrobbeler-fabriek troffen. Een uiterst interessante rondleiding volgde, voorzien van genoeg jargon om ons te leren dat na zorgvuldig destilleren, copuleren, profileren, pennicilleren, bureaucratiseren en vele andere fascinerende processen we ons tegoed mochten gaan doen aan drank. Veel drank. Naast het oud-Tilburgsch Piuswater ontdekten enkelen na enige tijd flessen rum a drieeneenhalve snip de fles, waarna het niet lang duurde eer we weer met de bus mochten vertrekken richting Akademeia.
Na een diner te hebben geconsumeerd, wat dhr. Appelhof waarschijnlijk zou hebben afgedaan als ‘te goedkoop’, waarbij het dusdanig snel legen van enkele dozen rode wijn een waarschuwing had moeten geven voor het toekomstig gedrag van nader te noemen ouders, kon dan eindelijk de quiz beginnen. Een terugkerend begrip, de quiz. Boordevol joviale vragen specifiek over Braquers. Zoals het geboortejaar raden van Amalia (zus van?), of het sterftejaar van LAB’er(??) Vincent van Gogh. De o zo bitse taak was daar aan ‘u’ quizmaster, dhr. Freling, om er een spetterende show van te maken. Gelukkigerwijs was dit niet nodig, hier hadden de flessen wijn immers al voor gezorgd. De beer was los, zo te zeggen. Team 1, hierna ‘Team Laurentius’ te noemen, bewees zich sedert de eerste vraag al als gangmaker. Sfeer, die niet alleen de quiz zou behelzen, maar ook de afloop ervan.
Nadat Tafel 1 de overwinning in de wacht sleepte middels het geven van treffende antwoorden, het juist benamen van het ‘meisje‘ van ons dispuut en het plaatsen van enkele luttele kritische noten, mocht zij haar prijs in ontvangst nemen. Precies wat zo’n avond nu nodig heeft, meer drank. De prosecco bleef echter ongeopend, in tegenstelling tot de overgebleven flessen wijn en de tap. Aan het eind van de avond vond dhr. van der Kroon sr. het wel welletjes, en besloot zich op zijn ancienniteit te beroepen. Eerst werd het voltallig Braque-bestuur door hem persoonlijk ontbonden en de laan uitgestuurd, waarna het zojuist ontstane pandemonium zich volledig ontpopte door de inhoud van een glas bier, inclusief glas, richting dhr. Freling te strepen.
Al met al een zeer geslaagde dag, met een waardig einde. Een dag, waarop ouders naam en faam hebben gemaakt, en zeker over twee jaar weer op herhaling mogen.
Dus jij denkt dat je naar huis mag, jongeman?
