We schrijven 24 oktober 2012, een avond die menig persoon zich nog wel weet te herinneren, of juist niet natuurlijk. Op 20.27, om te precies te zijn, weten welgeteld 14 eerstejaars zich bij de gevestigde orde in Grootkafee ‘t Vaticaan te voegen. Slechts 14 vraagt u? Juist, bij ons geen overvolle recepties of het flyeren met uitnodigingen. Een weloverwogen en select gezelschap mocht kennis maken met dispuut Braque. Een voor een kwamen ze dan ook binnen lopen en werden weinig heren afgeschrikt door tentamens de volgende morgen. Na een klein borreltje bij café ‘t Vaticaan zouden we rond kwart over 9 vertrekken om onze borrel te vervolgen op een andere locatie, ware het niet dat onze chauffeur na 15 jaar de weg nog niet kon vinden. Toen de huifkar dan eindelijk het centrum van Tilburg had bereikt was het tijd om aan boord te gaan van dit gevaarte.
Toen de Praeses Liederencommissie dan ook eindelijk op zijn troon in de huifkar plaats had genomen konden we dan ook echt vertrekken. Het ene na het andere lied werd ingezet met een tempo waar Kees, Praeses Discohuifkar, nog een puntje aan kan zuigen. Na een zeer korte doch vermakelijke rit kwamen we aan op het welbekende Hooijen alwaar we onthaald worden door de Amsterdamse tak van Braque. Na de nodige hoeveelheid vloeibaar moed klom de Praeses uiteindelijk op de stoel om het goede voorbeeld te geven. Gelukkig is een speech geen doel, maar een middel. En waren er genoeg heren die hem volgden en wel wisten hoe het hoorde. Verhalen over clowns, verloren mobieltjes maar vooral ontzettend veel zusjes, bekend én onbekend, passeerden de revue. De witte sokken werden verrassend genoeg niet gevonden, wellicht dat het gestaag groeiende biggetje achter de bar hier iets meer van wist? Gelukkig komt aan alles een eind en zo ook aan de penetrante paardenlucht, rond 1 uur konden we dan ook weer plaatsnemen in de Disco-huifkar. Inmiddels waren de kelen iets beter gesmeerd en konden ‘Alle 13 fout’ van T.H.D. Braque’ met nóg meer jeux en volume worden ingezet.
Eenmaal bij onze immer gezellige sociëteit aangekomen werden we opgewacht door de dames van DOT. Het ontvangstcomité van maar liefst 2 dames stond ons op te wachten en tezamen met de aanwezigheid van onze huis-dj Jeff Doubleu kon de borrelavond worden omgetoverd in een topfeest te Akademeia. Alsof het niets was wist hij louter hits te draaien in tegenstelling tot de rest van de line-up die avond. Na deze publiekstrekker was het tijd voor Plato’s eigen 2Unlimited, en dat hebben we geweten. Gelukkig wist een willekeurige Oud-Praeses daarom op genuanceerde manier duidelijkheid te scheppen en konden we over naar de orde van de dag, bierestafette tegen de dames van DOT. Tot twee keer toe moesten de dames het onderspit delven. En dit ondanks verontrustende voordelen als het hebben van een oud-bestuurder of het te letterlijk nemen van ‘een biertje in je nek gooien’. Maar de afgedropen dames lieten zich niet kennen en de borrel ging vrolijk verder. Ook de Heldiale Praesesjas liet weer van zich spreken toen deze bij menig oud-praesi of praeseskandidaten om de schouders werd gehangen.Nu verloopt zo’n avond nooit vlekkeloos en is een glippertje zo gemaakt. Kattenfluisteraar Bubba kreeg het diep in de nacht voor elkaar de sociëteit te veranderen in waar Thialf door de vloer te bezaaien met een schaal vette snacks. Was het een schwalbe of was het dhr. Freling die met een sliding een eind maakte aan de voederdrang van Bubba? Niemand zal het ooit weten.
De avond eindigde daar niet voor velen van ons. Ook dit jaar werd het loft van de heren Lopez en Freling opengesteld voor de altijd fraaie naborrel. Er ging niemand naar huis voordat; niet de voordeur maar het balkon dienst deed als entree, de scootmobiel van de buurman werd verbouwd en alle alarmen in de Anna Paulownahof waren afgegaan. Kortom de rust keerde pas in de vroege uurtjes weer terug waarna iedereen met een voldaan gevoel zijn bed kon gaan opzoeken.
Verrassing!