Externe activiteiten

T.O.C.K. 2015

October 25, 2021

Waar Hemelvaartsdag voor sommigen een dag van urenlang slenteren door overvolle attractieparken of broodjes bal eten op middelmatige festivals is, staat deze dag voor studerend Tilburg al jarenlang dikgedrukt in de agenda. Steeds meer mensen weten hun weg naar dit unicum in de Nederlandse studentenwereld te vinden en daar zijn wij natuurlijk erg trots op. Aan ons ook dit jaar de niet te versmaden taak om de ooit in 2005 ingezette stijgende lijn ook dit jaar weer door te trekken onder leiding van de T.O.C.K. Praeses. Met nog meer culinaire hoogstandjes en vertier, heeft T.H.D. Braque ook dit jaar weer getracht een fantastisch evenement neer te zetten. Het tweede lustrum werd dit jaar, uiteraard onder een stralende zon, dan ook groots gevierd.

Het publiek, uiteraard inmiddels traditiegetrouw in passende kledij, van de T.O.C.K. is natuurlijk wat gewend en niet zomaar tevreden. Natuurlijk was er voorzien in afdoende, duurzame rosé, cava en rosé cava om een middagje languit in de zon liggen croquet te spelen zo aangenaam mogelijk te maken. Vanzelfsprekend draait het op de T.O.C.K. niet alleen maar om het spelletje en daarom was er dit jaar, in het kader van het lustrum, nog grootser uitgepakt dan ooit tevoren. Zo kon men zich, in tegenstelling tot elk ander studentenevenement, tegoed doen aan de inmiddels welbekende kookkunsten van de Cookaholics, die dit jaar naast hun fantastische Black Angus burger ook Carpaccio van Coquille met citrus, Langoustine gegaard op zoutsteen, Bruchetta met eendenlever en peren compote en Wagyu tartaar serveerden. Net als vorig jaar was natuurlijk ook Slagroom vertegenwoordigd met hun fantastische spare-ribs die dan ook en masse besteld werden. Daarnaast kon men genieten van een heerlijke limoncello of scroppino. Voor de fijnproevers was dit jaar ook de mogelijkheid om de verrassend lekkere escargots te proberen en ook het verorberen van een verse oester met bubbels behoorde tot de mogelijkheden.

Uiteraard werd de dag, na een uitgebreid buffet, geheel in stijl afgesloten met hulp van: The return of the Tres, Martijn LG & Manzana, en Berend B & FJ. Nadat iedereen een poging deed om zijn of haar huis terug te vinden of gewoon Longa simpelweg niet willen verlaten, konden we terug kijken op wederom een geslaagde T.O.C.K. Zoals u andermaal kunt lezen, stelde Braque ook dit jaar niet teleur. Wat zou het fijn zijn als studerend Tilburg hier eens een voorbeeld aan zou nemen

‘’Valt wel mee, ik heb pas 3 flessen rosé achterover geslagen’’

Frank the Tank

November 2, 2021

Groot café ’t Vaticaan, huiskamer der T.H.D. Braque, is niet meer. Jarenlang werd het dispuut hier keer op keer onthaald door Frank, die ons steeds weer voorzag van drank en spijs. Frank was als een suikeroom voor dispuut Braque. Frank is echter gestopt met het uitbaten van onze huiskamer en Braque zou Braque niet zijn als er niet op gepaste wijze bij dit jammerlijke vertrek werd stil gestaan.

Het was op donderdag 30 april dat drie voltallige disputen zich nog een laatste maal verzamelden aan het eind van de korte heuvel. Naast Braque brachten ook de dames van Beau Geste en Conserva veel tijd door in ’t Vaticaan en samen met hen zou deze avond een ware kroegentocht door het Tilburgse worden gehouden. Onder leiding van de reisleiding van deze avond, de heer Duijker, zou Frank worden verrast op zijn nieuwe werk, café Bolle. Volgens Duijkerman was alles in kannen en kruiken en was àlles geregeld, dit was helemaal waar op één dingetje na; Bij aankomst in café Bolle bleek de man om wie de hele avond draaide er niet te zijn! De beste man had zijn vrije avond een betere invulling gegeven dan thuis op de bank zitten en had besloten naar onze zuiderburen af te reizen, maar door gewiekst crisismanagement van de heer Duijker werd dit gelukkig voorkomen en terwijl het dispuut langzaam duidelijk werd dat vrouwen niet bijten en het best gezellig met ze kan zijn, kwam Frank dan toch de toko binnen.

De kroegen die deze avond zouden worden aangedaan waren wellicht niet geheel voor de hand liggend, in “Klein café van horen zeggen” en “de Slijterij” zouden normaliter nog minder Braquers te vinden zijn dan vrouwen in het bed van Koek. Maar uitzonderingen zijn er om gemaakt te worden en na een fustje bier en een rondje shotjes sloeg de gezelligheid er al snel in! In het door Mark opgestelde volledig vullende avondprogramma was zelfs het optreden van een danser opgenomen! De donkere man danste zo fanatiek dat het waarschijnlijk is dat Duijker bij zijn opa te rade is gegaan.

Waar het ene dispuut Frank direct inaugureerde als lid en het andere dispuut dacht dat een kaasplank wel afdoende zou zijn om Frank te bedanken, had Braque hier zoals gebruikelijk een andere mening over. Met bier tappen en ons in de watten leggen verdien je nog geen heldiale trui, aan de andere kant was een kaasplank ook niet helemaal passend. Deze eet je nou eenmaal een keer op en hiermee verdwijnt ook gelijk de herinnering. Waarmee worden al sinds jaar en dag herinneringen vastgelegd? Juist, een boek! Een fraai boekwerk met foto’s en verhalen werd Frank cadeau gedaan. Hier was hij zo blij mee dat Frank plots verdween en het dispuut weer alleen was met de twee vrouwenclubjes, alle alcohol had de zenuwen gelukkig doen verdwijnen en nog tot laat in de avond werd er gedronken en geïntegreerd…

Compleet ontspoord

October 25, 2021

Iets te strakke op de groei gekochte rokkostuums, maskers, zwarte jurkjes, strikjes en een overdaad aan flessen rosé. En u, als trouwe lezer weet, rosé en Braque dat past als de jas van Willy een oude jas. Zo eens per jaar wanneer de eerste zonnestralen van het voorjaar zich weer aandoen is het tijd voor het altijd mooie Bal Masqué. Donderdag 9 april was het weer zover, de rokkostuums mochten weer uit de kast worden gehaald, welke na wat gehannes en met een iets te strak knoopje met frisse tegenzin werden aangetrokken.

Om de avond goed in te luiden werd er vooraf geborreld met de dames van Dionysos, op huis welteverstaan. In de knusse huiskamer van de dames werd na een korte kennismaking en de polonaise formele verplichtingen de echte Brabantse gezelligheid erin gebracht in de vorm van verschillende drankspellen. Waar er links hevig gedobbeld werd, kwamen er van rechts de pingpongballen om de oren vliegen. In een mum van tijd was iedereen al zo aangeschoten gezellig, dat er al snel werd besloten om de avond voort te zetten waar men voor gekomen was: het Bal Masqué.

Dat de drank al rijkelijk had gevloeid bleek al snel uit de bravoure van de rest van de avond. Nadat de maskers af waren, toonde we weer ons ware gezicht. Zo stond de camera alweer snel vol hippe selfies van het pismenneke en ook de angstaanjagendedynamische groepsfoto spreekt boekdelen. Er werd nog wat gefeest, gedronken, gelald en gebrald om alvorens weer huiswaarts te keren en onze plicht was weer gedaan.

‘’Waar zijn nou eigenlijk die blikken voor….?’’

Squashtoernooi

November 2, 2021

Al sinds jaar en dag is het Braque Squashtoernooi een begrip op de Plato kalender. Echter, zoals een ieder weet, is stilstand achteruitgang. Dit jaar werd er dan ook voor een vernieuwde opzet van het toernooi gekozen. Speciaal voor dhr. Achmed werd een datum geprikt waarop er géén Champions League voetbal was. Dit was nog niet alles. Onder de vakkundige leiding van de heren Aarts, Knoops en Frenken werd het toernooi dit jaar gehouden op een nieuwe locatie: sportcentrum T-Kwadraat! Het oude stofhok aan het rode fietspad werd ingeruild voor een modern complex aan de randweg. De vernieuwde locatie was ditmaal een stuk veiliger voor de toeschouwers dan de voorgaande editie. De deelnemers en toeschouwers werden van alle gemakken voorzien. Veel bier, goedkope shotjes en een spetterend optreden van DJ Wallie.

Men zou bijna vergeten dat deze avond in het teken van squash stond. Niets is minder waar, er werd wel degelijk gesquasht. Met wederom een groot diversiteit aan deelnemers werd zowel bij de dames als bij de heren een gooi gedaan naar de titel. Zelfs enkele Braquers deden een poging, maar sportief gedrag wordt uiteindelijk nooit beloond. De poulefase was dan ook direct het eindstation. Uieindelijk bleken de dames van Amendus Amandus te sterk voor Conserva en dus gingen zij er met de winst vandoor. Bij de heren wisten De Lijsters in de finale dispuut Excessive van zich af te schudden en dus mochten ook zij zich kronen tot winnaar van het Squashtoernooi 2015.

Deelnemers en toeschouwers bedankt en tot de volgende editie!

”Wordt er ook nog omgeroepen?!’’

Disputentocht

October 25, 2021

Wellicht vermoedt u dat er bij T.S.V. Plato louter onder de ‘zet-die-tap-maar-open-en-laat-het-bier-stromen-tot-ik-eronderuit-val’-vlag gevaren wordt. Dat ‘vergeven en vergeten’ geldt na een studententijd uzelf afvullen met bier, schandalige taferelen en ander simplistisch vermaak. Wees gerust, een delegatie leden én oud-leden der T.H.D. Braque wist zich tijdens de disputentochten te verenigen in het café van sociëteit Akademeia om het tegendeel te bewijzen. Want waar menig clubje denkt iemand te leren kennen door laarzen vol drank door de kelen van onwetende eerstejaars en eigen leden te proppen denkt dispuut Braque daar heel anders over. De adtjes-vleermuis bleven uit, de vleermuizen daarentegen niet. De tijd doden door dit soort geestdodende zuippartijen neer te zetten op een dergelijke avond kan namelijk iedereen, iemand wat beter leren kennen in een kort tijdsbestek is echter weggelegd voor de weinigen die daadwerkelijk capabel genoeg zijn om een goed gesprek te kunnen voeren.

 

 

U was in groten getale. Wij waren in groten getale. Afijn. Het aantal eerstejaars was wederom voorzien van een groot diversiteit. Dat een foto van een foto maken een hele klus blijkt te zijn, is een feit. Maar goed voor de dag komen blijkt voor sommigen haast onmogelijk.. De een weet vrij aardig uit zijn woorden te komen, de ander heeft al moeite met het verwoorden van de eigen naam. Sommige laten zien dat ze beschikken over inhoud, anderen laten hun inhoud gewoon zien. Godzijdank was er een grote zwart-witte muur inclusief praeses LAB in hoogsteigen persoon om te laten zien hoe het wél heurt.

Al met al zijn we toch nog wel te vangen voor een feestje, dus werd er na het geplande programma verkast naar de zaal. Het Heldiaal zwart-wit verzamelde zich als vanouds weer in grote getale rond de gerepareerde gerestaureerde borrelton om de avond voort te zetten met stampmuziek, een mindervalide tv-presentator en een dronken Afrikaanse stukadoor.

En zo geschiedde, een geciviliseerde, sfeervolle borrelsfeer op niveau werd gecreëerd en er werd met genot gezongen, gelachen, gepraat enzovoorts enzoverder. De drank maar vooral ook de spijs ging in rook op. En zo kwam er een eind aan de immer fraaie disputentochten.

´Dat niet iedereen mode studeert is wel duidelijk!` 

Introperiode

October 25, 2021

We schrijven augustus twintigdertien, de zomervakantie zit er bijna op en het nieuwe collegejaar staat weer voor de deur. De een gaat zijn 6e studiejaar in en de ander begint aan zijn 1e studiejaar, wat een contrast. Voor de verse studentjes, die elk jaar jonger lijken te worden, is er geen betere manier om studerend Tilburg te leren kennen dan door de TOP-week te lopen. De oude rotten zijn er om de jonkies te begeleiden, ze alle aspecten van het studentenleven mee te geven en ze vooral erg dronken te laten worden. Verantwoordelijk als we zijn, nemen wij deze taak ieder jaar graag op ons. Zo heeft een delegatie kampmentoren zich weer van hun beste kant laten zien. Top-kindjes zijn in de steek gelaten, mensen zijn over de bar gegooid en de voetafdrukken van de dispuutnar nog op het plafond van de CV. Maar niet alleen de kampmentoren waren nadrukkelijk aanwezig. Zo zijn er meerdere Braquers actief geweest tijdens de TOP-week. IC, Promocie, Word Lid Commissie, Bolle Promoteam en Biermannen, ze hebben allemaal hun visitekaartje afgegeven. Uiteraard was er elke avond ook nog een handvol Braquers die gewoon langskwam om een biertje te drinken. De zwart-witte muur stond weer als vanouds binnen Plato, waar andere clubjes onzichtbaar waren. Sommige clubjes waren nou niet bepaald haantje de voorste. Zo waren er oud-leden die zelf hun rollator de toko in moesten rollen, omdat die wel een biertje wilde drinken, waar het actieve kader van het dispuut nergens te bekennen was. Gelukkig staat aanwezigheid bij ons wel hoog in het vaandel. En aanwezig waren we. Tot in de late uurtjes werden er dansjes gewaagd, barren overgenomen, de barcom het vuur aan de schenen gelegd, Bavaria promotiemeisjes gedrogeerd met Sourz, wc brillen verloot, Barry weer gevonden, enkels verbrijzeld en is er hier en daar nog `hallo` gezegd. We kijken nu al uit naar de komende TOP-week

 

 

Daar houdt het echter niet op voor de nieuwe studentjes. Er volgen namelijk nog 2 weken met karige themafeestjes bij Plato. Iets met mosterd na de maaltijd. Desalniettemin staan we er toch weer. Op de grote leider lijder na, die viste helaas achter het net. Hij voelde zich namelijk niet zo best na een avondje shotjes drinken. Het laatste shotje was de druppel die de emmer deed overlopen. Echter niet met de intentie om ergens munt uit te slaan. Zodoende besloot de P. een rustmoment van 2 weken voor zichzelf in te lassen. En zo geschiedde. Maar dat mocht de pret van de open tijd niet drukken. Zoals gewoonlijk wordt deze afgesloten met de `legendarische` playboyparty. Allemaal bijzaak. Het geval wilde namelijk dat T.H.D. Braque die nacht haar 23e dies vierde! Zoals het heurt vieren wij dat graag met de vereniging door een fust aan te bieden. Het feest ging door tot vroeg in de ochtend en zo werd er op gepaste wijze afscheid genomen van 3 lange introweken.

 

Kroketjesdag!

November 2, 2021

Waar men bij Braque al gauw aan de T.O.C.K. denkt, hoort bij de T.O.C.K. ook vaker aan het spelletje Croquet. Dat dit nog wel eens kan leiden tot misvattingen is natuurlijk begrijpelijk, wat minder begrijpelijk is dat de gemiddelde student het woordje Croquet amper over zijn lippen krijgt. Zo hebben we de mensen van Flabber 0.3 (lees: FArty Party)die het uitspreken van een Frans woord met twee lettergrepen een hele docu kunnen maken met de nodige hilariteit, alleen Hans Kaaayj jr. ontbreekt. Misschien is dat de reden dat de video nog niet heel veel bekijks heeft getrokken en dat was boven de rivieren ook merkbaar.

Immers kennen ze sinds een aantal jaar ook de jolijt van hetzelfde spelletje van de bal en de hamer. Dat Nijmegen verder van Frankrijk of het Franstalig deel van België af ligt weet ieder lid maar dat dit de formulering van het woord Croquet zo ten nadele komt had niemand verwacht. Dus naïef als we waren was een select doch eloquent genootschap afgereisd om cultuur te snuiven te proeven op een dag in het teken van Nederlands populairste snack; de kroket. We waren op weg naar het Nijmeegse Croquet et Croquettes Kroket en Krokets. De aankomst van deze jonge honden was nu al legendarisch te noemen en alleen een soundtrack van George Baker ontbrak nog. Eenmaal aangekomen op de bijna Afrikaanse savanne dat zich in Nijmegen een heuse hockeyclub mag noemen werd er een potje gemaakt om ‘mee te beginnen’. Na terugkeer van dhr. van Vuren bleek dat er een net zo Afrikaanse wisselkoers op nagehouden werd. Vol ongeloof werden de “vele tientallen euro’s”  omgewisseld in een zak munten waar een beetje TOCK zowat op draait… Een zak plastic munten die niet zomaar over het hoofd kon worden gezien… Een zak munten die een eigen berging nodig zou hebben gehad. 

Enfin, met vijfhonderd munten op zak zou Quaestor in spe, dhr. van Vuren dan wel even wat te drinken gaan halen. Een simpele berekening bij de bar maakte ons duidelijk dat we de dag erop een grotere kater zouden hebben dan ons lief was. De Migraine Frizzante of Spouwmante was namelijk van dezelfde prijsklasse als de gigantische zak met flippo’s die we bij binnenkomst hadden gekocht. Na deze inflatie praktijken moest natuurlijk ook het simpele spelletje met de bal en de hamer er aan geloven. Vol goede moed zouden wij het volk even laten zien hoe dit spelletje in zijn werk gaat. Al gauw werd ons duidelijk dat een dergelijk toernooi makkelijker georganiseerd dan gewonnen wordt en zodoende wisten we onze enige wedstrijd dan ook te verliezen. Voordeel was dan wel er op ons VIP-deck gewerkt kon worden aan de zak met munten waar naar alle waarschijnlijkheid een extra kaartje voor moest worden aangeschaft op het station. Kortom de munten moesten op! Gelukkig zou na het meer dan schappelijk avondmaal de bar opengaan voor andere versnaperingen dan de flessen mouserend maagzuur waar nu al 8 uur op geteerd werd. Helaas verliep dit niet volgens plan aangezien de Nijmeegse neef van Adje niet gebeld was en omdat het sabreren van een fustje blijkbaar teveel gevraagd was. Na lang wachten kon de bar dan geopend worden en kon het feest los barsten. Gelukkig voor ons was de allejezus grote zak met munten door het bizar dure bier dan toch echt op en kon er huiswaarts gekeerd worden. Maar niet voordat we aan de gehele trein hadden laten weten dat dhr. van Vuren toch echt jarig was. Dat niet iedereen die vreugd met ons deelde werd al snel duidelijk maar dat mocht de pret niet drukken. Gelukkig had dhr. Verhofstad als een van de weinigen wel aan de verjaardag gedacht en werd er bij de AH-to-Go nog een flesje rosé weggekocht voor €382. Want ja, je wordt maar een keer 20. En volgend jaar dan zijn we er gewoon weer, hopelijk wel op een andere datum want dan hebben we een 21 diner!

“No shut up and drive miss Daisy home!”

T.O.C.K. 2013

October 25, 2021

 

Het begon allemaal begin mei op een mooie lenteochtend. Hemelvaartsdag 2013. Een dag waar heel burgerlijk Nederland weer stond te popelen om de Woonboulevards te bestormen om slappe bakken koffie te drinken en hun zuurverdiend geld uit te geven aan meubels die net zo kleurloos zijn als de personen die ze uiteindelijk in huis hebben staan. Voor studerend Nederland was er gelukkig wel iets om naar uit te kijken. De jaarlijkse terugkerende Tilburgs Open Croquet Kampioenschappen. Om daar ons veel te makkelijk verkregen geld van de staat weer te spenderen aan drank die we de volgende ochtend zoals altijd weer vervloeken. Dat mag de pret echter niet drukken want net zoals voorgaande jaren beloofde de T.O.C.K. wederom een groots succes te worden met een zon die net zo straalde als de vleeskeppel van dhr. Mulder, het weer dat net zo droog zou blijven als dhr. Wesdijk en met een rosé zo soepel en toegankelijk als dhr. Verhofstad stond ons een meer dan mooie dag te wachten.   

Ook aan de nevenactiviteiten lag het niet. Net zoals vorig jaar stonden de heren van Underpar er weer om de nodige golftechnieken bij te brengen en hun bonnen op te drinken en wisten de Cookaholics wederom te verbazen met hun culinaire hoogstandjes. Vernieuwing was er dit jaar onder andere met de tostikraam van Top Croque (ziet u de connectie?) die voor het eerst aanwezig waren op de legendarische velden van SV Longa. Niet alleen om ook de scholieren van de ROC en Fontys kennis te laten maken met een overgewaardeerde boterham met kaas maar ook om een minimale bodem te leggen voor de eerste fles vloeibare soepelheid naar binnen kon worden gegoten. Zoals een beetje evenement betaamt zat het ook dit jaar weer weken van tevoren helemaal vol. Met een ruime 700 eters was het ook een logistiek gepuzzel om dit allemaal in goede banen te leiden. Dat mensen na drie flessen rosé tekenen van kleurenblindheid vertonen was slechts een extra moeilijkheidsgraad evenals de wijnimporteur en zijn even clownesk gedragende compagnon die de prettige samenwerking nogmaals aan de commissie wilden benadrukken. Gelukkig voor hem wordt het nog mooier weer om te fietsen en zoals Adje altijd zegt: “Ge zuukt ut moar uit meej oewen lijnen.” “Karma is a bitch!”

     

Na een dag vol jolijt, decadent dwaas gedrag en geplunderde bankrekeningen was er natuurlijk maar een manier om deze af te sluiten. Dan hebben we het niet over het vasthouden van handjes op de Henk Pellikaan, het zoeken naar muntjes in missionarishouding op de middenstip maar over het feestje dat de hele dag naar een waar mogelijk nog hoger niveau tilt. Het budget was dit jaar niet toereikend om de Appelboor in te vliegen maar al met al hebben huisdj’s Martijn La Grouw, QuiQui, Jeff Doubleu en Skitzofrenix een grandioze avond weten neer te zetten. Dit jaar werd ook talentje Alvita op de valreep aan deze line-up toegevoegd die met louter hits als een ware Rattevanger van Hamelen van de velden naar de kantine wist te lokken. De rosé werd verruild voor bier of voor de welgestelden onder ons ander vloeibaar goud, de nog fijner gesneden Nesquick werd verruild voor wodka en de hoge standaarden werden ingeruild voor schrikbarend lage standaarden en slechte keuzes. Wat wil een mens nog meer? U leest het al. We hebben weer een grandioze T.O.C.K. weten neer te zetten. Waarvoor alle lof natuurlijk uit gaat naar de commissie, de vrijwilligers van Longa, de sponsoren en de deelnemers. En niet getreurd, volgend jaar doen we het nog eens dunnetjes over..

Weet je wel wie ik ben?

Pallieter Hockeytoernooi

October 25, 2021

Hockeytoernooien en feesten zijn inmiddels uitgegroeid tot meer beruchte dan befaamde evenementen. Laat hier enkel studenten op af komen en men een gouden formule waar de meest corpulente, conditieloze en luie student zonder enige schaamte zijn of haar nu nog gesubsidieerde bankrekening leegt. Vandaar dat het Pallieter met vlijt en liefde dit hockeytoernooi al voor de 45e keer organiseerd.

Hockey is voor velen een sport om plezier te hebben, echter is een mooi feest ook iets wat hetzelfde resultaat genereert. Hockey is ook voor dispuut Braque louter een sport en als het afgewogen wordt tegen een borrel met een club dames, wordt de laatstgenoemde unaniem boven de ander verkozen. Dit jaar geen dominerende rol op de velden rondom dit volgepropte clubhuis. Nee, de truien werden aangetrokken en dispuut Braque zocht een alternatieve activiteit bij ‘t Vaticaan waar een verfrissend biertje gedronken werd, opdat de wedstrijden maar vol vreugde mochten verlopen!

    

Op de hockeyvelden van de grootste hockeyclub die Tilburg rijk is waren de wedstrijden ondertussen afgelopen en begonnen de uitgeputte sportievelingen ook maar aan hun voortzetting van de dag in de vorm van een feest. Menig lid van zowel dispuut Braque als dispuut Furiae had ondertussen ook zin om de feestsfeer te gaan proeven, alsmede het avondeten. De één was succesvol, namelijk het feest. Aangekomen op de locatie was duidelijk dat de aanwezigen de wedstrijden zeker niet zonder het goudgele goed hebben moeten spelen, de sfeer zat er al lekker in.

Het was druk, dat vooral. Voortent, kantine, tent achter het complex en zeker ook sommige bosjes. Maar dat mocht de pret niet drukken, alle ingrediënten voor een mooie avond waren immers aanwezig. Echter, als iedereen sneller naar buiten gaat dan dat de haarlijn van Freling zich terugtrekt is er iets aan de hand. En dat was er, van vreugde vervult van het nieuws dat het diner gepresenteerd werd liepen de mannen in zwart-wit naar buiten. Echter, was de hoop op een vullend en vooral smakelijk avondmaal snel vervlogen, een prakje wat meer weg had van een combinatie van drop, kaas, ketchup vergezeld door enkele niet geïdentificeerde ingrediënten werd in een prachtig glimmend bakje aan ons voorgeschoteld. Afijn, na de Chinese fabriekslunch weggewerkt te hebben konden we weer verder met wat een mooie avond beloofde te worden.

    

En of het een mooie avond werd! Na de traditionele kleding- en cameraruil kon het gezelschap onder het genot van een spetterend live optreden van wie anders dan Dries Roelvink zich weer naar binnen verplaatsen. Gezien de gemiddelde Spoor(laan)student aan chronische overcompensatie doet en derhalve blij mocht zijn als hij/zij het avond”eten” had gehaald, was het gelukkig een stuk rustiger binnen. Alhoewel? Rustig?! Er was chaos, crisis in de zaal! Zijn er Marokkanen? Nee het is Jansma! Alsof je een orchydeëen-kas inloopt voelde je het vochtgehalte in de lucht stijgen. Zodoende liepen de temperaturen hoog op in het clubkot van HC Tilburg, en het kwik schoot door het dak zodra ook dhr. Van der Zwan zijn motoriek etaleerde middels zijn uitgebreide dansrepertoire. Niet veel later bood de dansvloer enkel nog toneel aan Platonen; het was immers al donker buiten en de taxi’s afgeladen met “echte” leden waren al naar huis. Op Pallieter na dan. Die stonden al jengelend de bedroevende zangkwaliteiten van dhr. Roelvink eer aan te doen om op eigen karakteristieke wijze te trachten de overgeblevenen de deur te wijzen. En zo geschiedde.

Leden, bedankt!

We hebben het niet getroffen…

June 29, 2012

… het was immers weer zover; Dot.geball stond weer voor de deur. In het kader van de overdracht verzamelden zich rond het middaguur vier Heeren bij prachtclub Were Di om het dispuut te vertegenwoordigen. Nu vraagt u zich wellicht af of dat genoeg is voor een team? Natuurlijk niet, dus hadden we ons eigen MD meegenomen! 

Een van de vele dingen die zeer uitmuntend geregeld waren, was het weer. De zon scheen zeer gul over de lege velden van Were Di. Zowaar waren er ook enkele teams te vinden, en na het halen van een volle zak beker munten kon het collectief zich opmaken voor de eerste wedstrijd van de mooie sport trefbal. En mooi was het. De ene na de andere nederlaag stapelde zich op, ongewoon voor onze doorsnee prestaties bij sporttoernooien. De vraag is dan ook of een sport zonder regels wel een sport is? En waren we niet teveel afgeleid door de overvloed aan nevenactiviteiten? Of de luide integratie van Braquers en MD? En wat moet Bony aan met een sport waarbij hij zijn fysiek niet in de strijd kan gooien? En waarom dronk MD zoveel alcohol tijdens het sporten?

Gelukkig was daar de steen met bijbehorende tas van mevr. Niemeijer, die zichzelf ook had meegenomen om de integratie te versterken. Na eerst alle MD’ers voor Mutzen te hebben uitgemaakt en ze tosti’s te laten halen, kwam daarna alsnog alles goed. De Disko Kar ging aan, de pakken Ice Tea waren leeg, de BBQ ging als een trein, en voor we het wisten stond het clubhok van Were Di vol met enthousiast dansende mensen. 

Na een van de wildste feestjes ooit meegemaakt te hebben, en na aansluiten van het studerend gezelschap, werd de nacht voortgezet in het ongeevenaarde Heuvel 15! Ondanks alles zijn we zelden zo lang blijven hangen bij/na een sporttoernooi. En niet alleen dat, het was toch ook de dag van de overdracht. De dag waarop de eerste Braque-MD relatie ontstond. De dag waarop Rim Bamsma een mooie verwachting in het vooruitzicht werd gesteld en de dag waarop het ware verhaal achter de naam Mumtaz bekend werd. 

Scheids!