Dispuutsnieuws

De viering van het Sinterklaasfeest is omstreden op het moment dat de Goedheiligman in het land is. Dispuut Braque is van mening dat een feestelijke stemming essentieel is. Om die reden wordt er traditiegetrouw een maand gewacht tot na de Sint het land uit is, om confrontaties met groepen als Kick Out Zwarte Piet te voorkomen. Bij binnenkomst werd men voorzien van een dubieus glas melk met alcohol en werd Dhr. Van der Pas meteen geliquideerd door een combinatie van zuivel en cola. U hoort het al, waar normaliter de feestelijkheid de overhand heeft, zorgen grijze wolken boven Tilburg voor een grimmige samenstelling.

Dhr. Van de Pol kon zijn geluk niet op toen hij van de Sint een nieuw voorwerp kreeg waarmee hij zijn modehuis verzameling van kringloopspullen mee kon uitbreiden. Daarnaast was ook Dhr. Frenken in zijn nopjes nu hij eindelijk zijn functie als Assessor even kon neerleggen, de aanwezigheid van Wout Frenken schoot Klooi Lama echter in het verkeerde keelgat.

Waar de klooien het idee hadden dat Sinterklaasavond bestond uit het voorlezen van gedichten en het uitpakken van cadeautjes, kwamen hun dromen bedrogen uit. Onder toeziend oog van de winnaar van de vorige editie bleek niet alleen Klooi Lama de winnaar, maar Klooi Abel vóóral de grote verliezer van het spektakel. Met trots ontving Klooi Lama een tekening op zijn gezicht, en natuurlijk de gouden kurkentrekker. Toen de klok zeven maal begon te slaan vond het collectief het welletjes, iedereen besloot huiswaarts te gaan zijn warme kamer op te zoeken.

‘’Hier kan ik echt niet op dansen hoor’’

De Klassieker is de klassieker niet meer! Waar vroeger weken van te voren fanatiek werd gediscussieerd mogelijke tactieken en uitslagen van de Klassieker der Stukosauriërs was het dit jaar een eenvoudige klus voor de Helden in het zwart-wit. Lag het aan het gebrek aan kapitein Niekoop? Was het de terugkeer van de Blanke Onana? Maakte klooi Snof een onvergetelijk debuut? We praten u van minuut 1 tot het laatste fluitsignaal bij.

LAB begon opvallend met namen als La Grouw, Heijman en debutant Knoops in de basis-zes. Aan de andere kant startte een fit en gretig zestal met in elke linie een kartrekker uit ‘VO15 om de boel in goede banen te lijden. Braque begon sterk aan de wedstrijd en wist tactisch vanaf het eerste fluitsignaal de oude mannen kapot te spelen. Met veel golaso’s over en weer wist Kaufmann meer te scoren dan een gemiddelde chick in Delft.

Na een gelijk opgaande eerste kwartier zagen de jonge honden de tegenstand steeds minder worden. Om toch nog zeker te zijn van de winst kwam Meul met een Zaag waar zelfs Ella jaloers van wordt. Hierdoor moest Van Veen het speelveld vroegtijdig verlaten. Duidt het hem niet euvel Kas, feel better soon! Toen de score veilig genoeg werd bevonden mocht klooi Snof dan eindelijk zijn entree maken. Aangezien het traject nog in een leuke fase zat dacht de heer Kaufmann zijn klooi met een goed gevoel naar huis te sturen. Intikkertje na intikkertje vlogen van zijn voet richting de verkeerde kant van de paal. Uiteindelijk stonden de sterren dan toch perfect en wist zelfs Snoffel zijn naam op het scorebord te krijgen. LAB vond het wel welletjes en om 22:00 was het tijd om te laten zien dat ze andere dingen nog niet verleerd waren. De tap ging open en de sneren vloeide rijkelijk.

LAB, bedankt voor het cadeautje, maar volgend jaar graag iets meer uitdaging!

We kerven weer een nieuw streepje in de stok der T.S.V. Plato. Vrijdag 16 november, het begin van de Diesweek was weer aangebroken. De Helden mochten weer naar Akademeia gingen om de Almanak op te halen en deze doorgrondig door te lezen, al hun geld uit te geven in het illegale casino. Verassend genoeg was dit het eerste moment waar de Dies commissie wat steken liet vallen. Het befaamde jaarlijkse boekwerk was nog niet bij de drukker verschenen. Kan gebeuren, het was natuurlijk ook pas een jaar bekend wanneer deze af moest zijn. Nadat de croupiers hun verlies hadden genomen was het tijd om eindelijk de 31^ste verjaardag van het feestvarken te vieren. De knalfuif eindige in een lege biertank met als hoogtepunt Jort’s kroonluchter, te bewonderen ergens verborgen voor de leden.

De dinsdag hierna mochten de klooien weer eens koken. Nadat er overheerlijk gedegusteerd was op huis kwamen de Helden tot de realisatie dat ze op slechts één ding onder een clubje vol pyromanen stonden. Nadat de voorzitter Molenaar nog even kon pronken met zijn nieuwe reserveersysteem werd er besloten om de vergadering te houden in Akademeia. Vanwege het feit dat we al vroeg aanwezig waren konden we zien hoeveel moeite de dies commissie had gestoken in het organiseren van een schitterende verjaardag van de vereniging. Rond een uur of half 9, een half uur voor de aanvang van het feest, werd er van alles uit de kast getrokken. Er werden maar liefst vijf rode slingers opgehangen om de zaal eens flink op te fleuren. Terwijl de Helden rustig aan het vergaderen waren, besloot een rustverstoorder van eerdergenoemd clubje de vergadering binnenstormen na een mislukte kaapactie van Lama en Frommel. Na dit moment had Snof zijn buik letterlijk en figuurlijk vol van dit mooie feest. Al met al een mooie avond niet vanwege de dies, maar vanwege de meterstrijd.

Donderdag was de dag dat, naast de leden van Plato, ook ander (Tilburgs) volk toegang had tot de stal. Het was weer eens tijd voor een openfeest om Plato “op de kaart te zetten”. De Helden besloten de dames van Luna te vergellen naar ons eigen vereniging. Van tevoren werden de klooien geïnstrueerd om een gigantische, maanvormige, lolly-gevulde Piñata in elkaar te knutselen, zodat Voorzitster Van Lotringen deze met haar roeispaan zaalhockeystick weer kon slopen. Niet heel veel later vond men het tijd om te kijken of de soos nog niet was gesloopt door al het externe tuig. Dat was maar goed ook want de Korenbloemse vloer was omgetoverd tot een erg vochtig mengsel van papier, glas en een aanzienlijke hoeveelheid gebroken lolly’s. Aangekomen op CV was men al snel verspreid door de zaal als lolly’s uit een recent gesloopte piñata. Het was vast gezellig.

Zaterdag was het dan tijd om de Dies af te sluiten met een gala. Alvorens de helden hun dansmoves konden showen, werd er eerst heerlijk gedineerd bij bistro St. Sjaak samen met vrouwelijk schoon. Na een heerlijk 3-gangen diner verplaatste het gezelschap zich van de Heuvelring naar een feestlocatie ergens in Noord. Als haantje de voorste stond Braque voor de deur van Partycentrum Opstal. Wat er daarna gebeurde is een waas van Japie’s, Paardenkutten en baco’s waar je wenkbrauwen van wegschroeien. Toen de klok 2 uur sloeg ging de muziek uit en de lichten aan, de Dies zat er weer op. Een mooi  moment op de dates mee naar huis te trekken en tot in de late uurtjes door te gaan.

“Is dit het??”

Verandering van spijs doet eten en goed eten is belangrijk. Waar de Helden van Dispuut Braque de afgelopen jaren nog onder anderen de hoofdstad en het sticht onveilig maakten op de borrels, werd dit jaar de partybus weer ingeruild voor Dort. Die ons na veel ongeduld een voorspoedige trip braaf afzette bij Kasteel Maurick in Vught. Voor de trouwe lezer, ja dat is de locatie waar vorig jaar het Lustrumgala van de CV plaatsvond. Voor de trouwe volger, ja dat is de locatie waar al meerdere oud-leden in de echt verbonden zijn. Over oud-leden gesproken, potdomme die waren er ook. Maar liefst 24 Labbers waren op komen draven om eens te kijken wat het dispuut dit jaar voor incapabel tuig had meegebracht.

Aangekomen op het kasteel bleek maar weer eens dat Beekvliet in het Gooi van het zuiden immer stroom houdt en de kratten Hertog Jan al koud had gezet. Na een fijne borrel kon het gangendiner met bijbehorende stoelendans beginnen. Een aantal klooien kreeg het al heet onder de voeten, maar gelukkig voor ons hen bleef een nieuwe afgang op de stoel ze bespaard en waren het slechts (oud) leden die de groep toespraken.

Voor we het wisten stond Dort alweer te claxoneren en waggelde het collectief braaf richting leaseauto de bus. We moesten ons immer haasten want in cafe de Prins stonden Conserva, Keiretsu, Otium, Beau Geste 10 harige darters al lang op ons te wachten. Mensenmensen als we zijn kozen we vervolgens maar de andere zijde van de keet op, alwaar BG ons na 10 minuten kwam vergezellen. Het mooie aan feestcafé de Prins, waarde lezer, is dat je er werkelijk alles kan maken. Braken in de pisbak, bezems smijten door het pand, tongen met de barvrouw, tongen met Eef, tongen met zanger Bas, het is allemaal geen probleem. Zo duurde het ook niet lang voordat onze dispuutschreeuwlelijken op de bar stonden te dansen met een microfoon, Fret stond te kotsen achter de bar en Tuba stond te kaken.

Het was rond deze tijd dat het licht uitging, was het niet bij de Prins, dan toch zeker bij uw notulist. Eindscore: 5, ik tel ‘m.

‘Als je vroeger naar het gemeentehuis was geweest om je paspoort te verlengen had je gewoon echt een drukke dag gehad.’

Dat elk infantiel clubje ieder jaar opnieuw weer pretendeert actief te zijn binnen zowel de vereniging als Tilburg, zal vast niet als een schok voor u komen. Spreek het eerste beste clubje van stal aan en vraag ze wat hen uniek maakt binnen Tilburg. “Nou, we zijn een enorm hechte en actieve club onderscheiden ons door.. enzovoorts, enzovoorts”. Neem dit eerste, beste clubje wat beter onder de loep en u komt erachter dat in de praktijk deze krampachtig samengehouden individuen amper weten wat studerend Tilburg te bieden heeft buiten een woensdagavondje Polly. T.H.D. Braque echter niet, waarde lezer, in dit samenvattende stukje propaganda zult u een accuraat beeld krijgen van hoe de afgelopen weken van een Tilburg Heerendispuut er daadwerkelijk uit horen te zien.

De TOP-week. Dé aftrap van het studerende leven in Tilburg voor ieder aankomend student. De week dat heel Tilburg in het teken staat van academische uitschieters, wegwijs maken op de campus, inlezen in het curriculum, zuipen. Het Piusplein, de Korte Heuvel, de Stadhuisstraat zijn van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat gevuld met laveloze (aankomende) studenten, de verenigingen laten zich een week lang van hun beste kant zien en de TOP probeert dit middels een strak schema allemaal in goede banen te leiden. Als hoeksteen van het Tilburgse is het vanzelfsprekend dat menig Braquer hier zijn steentje aan bijdraagt. Op onze eigen CV stonden een aantal in Oranje gehulde Helden voor de sjaarzen klaar om hen wat bekender te maken in de wereld van de studentenverenigingen en dan in het specifiek natuurlijk ons eigen T.S.V. Plato. Dit werd natuurlijk allemaal overzien door verenigings aankomend Praeses Molenaar. Dynamisch duo én elite in spé Jeppie en de Meul waren ondertussen bezig 16 ongeleide projectielen door Tilburg heen te trappen. Herkenbaar aan hun jaren 60 trainingspak en gouden kettingen zijn zij terecht bekroond tot meest essentiële en sfeermakende papa’s van de TOP-week. Deze prijs zou natuurlijk nooit mogelijk kunnen zijn gemaakt zonder de TOP en in het bijzonder het TOP bestuur. U verwacht hem waarschijnlijk al, ook hier had het zwart-witte een vinger in de pap. Met Praeses Van de Goor als centenknijper van het huidige – én Cpt. Koek als Hofnar van het aankomende bestuur is de gehele week vlotjes verlopen en hebben alle deelnemers aan niks anders dan bier en feest hoeven denken.

Een weekendje slapen en vitamines bijtanken later was het alweer tijd voor de welbekende open tijd om zo nog even de twijfelende sjaarzen te overtuigen van het gelijk van Plato. Een klein biertje op huis met de dames van DOT. werd genuttigd en zo konden de Helden hun beste beentje weer voor zetten om een club zwakke IC’ers bij te staan in het aanspreken van elkaar eerstejaars. Onverrast gingen we dan ook niet met een recordaantal introleden richting het mooiste weekend van het jaar. Desalniettemin ging dit Platoweekend er eentje worden om niet snel te vergeten. Zo weinig als de IC zich bekommerde om de aanwezigheid, zo veel deed het dispuut der disputen dit wel. Met twee Kampcommers, een aankomend Plato voorzitter, een GTC’er en een handjevol chauffeurs, vrijwilligers en kampmentoren sterk mocht Braque dan ook dit schitterende weekend gekenmerkt door Power Hour, Zanger Kafke, Zanger Bas, Adtje Team Thomas, bizar lange estafettes en nog meer zanger Kafke naar hogere hoogtes tillen.

Na een geslaagd weekend waren de keeltjes nog steeds niet gesmeerd en smaakte al deze introhectiek naar meer. Met nog twee GT feesten op de planning kwam men gelukkig ook niets te kort. Het probleem dat al volwaardig leden van de vereniging pas tegen middernacht welkom waren op de vereniging ging voor de Helden geen struikelblok worden. Toevallig mocht het zo wezen dat deze avonden een 22-tal mannen achter een balletje aan hobbelden onder het mom van ‘Champions League’. Wij nemen ieder sip clubje dat in een Irish Pub naar een beamer stond te schreeuwen dan ook niet kwalijk dat de stank van zweet en testosteron onze neusgaten penetreerden de gehele avond. Wijzelf lieten liever dat proleten spelletje links liggen en begaven ons richting Braques eigen borrelruimte om met de dames van respectievelijk Mumtaz Dica en Furiae een biertje te nuttigen en het strijdplan van de avond door te spreken. Dit mondde vanzelfsprekend uit in een avond vol chaos, gevoos in het schuim en schitterende verhalen.

Dus mocht u dat infantiele clubje dat pretendeert actief te zijn binnen Tilburg binnenkort nog eens tegen het lijf lopen, vraag ze dan vooral waar zij de afgelopen tijd waren. Wij kunnen het u in ieder geval niet vertellen, wij waren druk.