We kerven weer een nieuw streepje in de stok der T.S.V. Plato. Vrijdag 16 november, het begin van de Diesweek was weer aangebroken. De Helden mochten weer naar Akademeia gingen om de Almanak op te halen en deze doorgrondig door te lezen, al hun geld uit te geven in het illegale casino. Verassend genoeg was dit het eerste moment waar de Dies commissie wat steken liet vallen. Het befaamde jaarlijkse boekwerk was nog niet bij de drukker verschenen. Kan gebeuren, het was natuurlijk ook pas een jaar bekend wanneer deze af moest zijn. Nadat de croupiers hun verlies hadden genomen was het tijd om eindelijk de 31ste verjaardag van het feestvarken te vieren. De knalfuif eindige in een lege biertank met als hoogtepunt Jort’s kroonluchter, te bewonderen ergens verborgen voor de leden.
De dinsdag hierna mochten de klooien weer eens koken. Nadat er overheerlijk gedegusteerd was op huis kwamen de Helden tot de realisatie dat ze op slechts één ding onder een clubje vol pyromanen stonden. Nadat de voorzitter Molenaar nog even kon pronken met zijn nieuwe reserveersysteem werd er besloten om de vergadering te houden in Akademeia. Vanwege het feit dat we al vroeg aanwezig waren konden we zien hoeveel moeite de dies commissie had gestoken in het organiseren van een schitterende verjaardag van de vereniging. Rond een uur of half 9, een half uur voor de aanvang van het feest, werd er van alles uit de kast getrokken. Er werden maar liefst vijf rode slingers opgehangen om de zaal eens flink op te fleuren. Terwijl de Helden rustig aan het vergaderen waren, besloot een rustverstoorder van eerdergenoemd clubje de vergadering binnenstormen na een mislukte kaapactie van Lama en Frommel. Na dit moment had Snof zijn buik letterlijk en figuurlijk vol van dit mooie feest. Al met al een mooie avond niet vanwege de dies, maar vanwege de meterstrijd.
Donderdag was de dag dat, naast de leden van Plato, ook ander (Tilburgs) volk toegang had tot de stal. Het was weer eens tijd voor een openfeest om Plato “op de kaart te zetten”. De Helden besloten de dames van Luna te vergellen naar ons eigen vereniging. Van tevoren werden de klooien geïnstrueerd om een gigantische, maanvormige, lolly-gevulde Piñata in elkaar te knutselen, zodat Voorzitster Van Lotringen deze met haar roeispaan zaalhockeystick weer kon slopen. Niet heel veel later vond men het tijd om te kijken of de soos nog niet was gesloopt door al het externe tuig. Dat was maar goed ook want de Korenbloemse vloer was omgetoverd tot een erg vochtig mengsel van papier, glas en een aanzienlijke hoeveelheid gebroken lolly’s. Aangekomen op CV was men al snel verspreid door de zaal als lolly’s uit een recent gesloopte piñata. Het was vast gezellig.
Zaterdag was het dan tijd om de Dies af te sluiten met een gala. Alvorens de helden hun dansmoves konden showen, werd er eerst heerlijk gedineerd bij bistro St. Sjaak samen met vrouwelijk schoon. Na een heerlijk 3-gangen diner verplaatste het gezelschap zich van de Heuvelring naar een feestlocatie ergens in Noord. Als haantje de voorste stond Braque voor de deur van Partycentrum Opstal. Wat er daarna gebeurde is een waas van Japie’s, Paardenkutten en baco’s waar je wenkbrauwen van wegschroeien. Toen de klok 2 uur sloeg ging de muziek uit en de lichten aan, de Dies zat er weer op. Een mooi moment op de dates mee naar huis te trekken en tot in de late uurtjes door te gaan.
“Is dit het??”