Dispuutsnieuws

T.H.D. Braque heeft vier nieuwe leden! Nu maar even wachten tot de webmaster klaar is met masturberen en er een leuk stukje over schrijft…

Waar een doorsnee Woensdag nog wel eens in het kader van ‘gehakt’ of ‘wokken’ wil staan, stond er Woensdag 30 November jongstleden toch wel een uitgebreid maal op het menu. Een waar scala aan culinariteiten lag te wachten voor het selecte gezelschap dat zich de trotse eigenaar mocht noemen van een uitnodiging voor de tweede borrel van T.H.D. Braque. 

Een voor een stroomden de genodigden binnen, alwaar hun een behoorlijk 7-gangen diner te wachten zou staan. De Vaticaner Keukenploeg had zich bereid gevonden om zich weer eens van hun beste kant te laten zien. Dhr. Adriaans was zelfs niet te beroerd om elk gerecht meerdere malen voor te proeven. Na een intiem diner bij kaarslicht waarbij zelfs dhr. Appelhof zijn vingers zou hebben afgelikt en een zeer treffende spiets van Praeses van der Zwan was het echter nog geen tijd om ons richting pittoresk Tilburg’s centrum te begeven; er was immers nog een dessert! Geflambeerd of niet; Mo moest toch een kleine tussenstop op het toilet maken na het zien van de overheerlijke warme kersjes die daar onderdeel van waren. Voor ons vermaak was er een leuke quiz Gelukkig was het bezoek van Beeksma aan Alkmaar een ruim halfjaar geleden niet voor niets geweest en lag de halve kaasmarkt uitgestald, waarbij een fruitig glaasje port uiteraard niet mocht ontbreken.

Omdat een kleine ruimte gevuld met een man of veertig nu eenmaal niet lang stand kan houden zonder de testosteron-grenzen de doorbreken, zouden we ons zoals elk jaar keurig op tijd bij de dames van Conserva in de Philip melden. Cafe de Philip, een soort Plato zonder leden, bood ons het genoegen om de oud-Braqueriaanse borrel in de kelder te houden. En geborreld werd er. Het gebrekkige personeel, wat dacht dat shotjes van Apfelklooikorn gemixt met Schrobbeler ons wel zou smaken. Helaas tapte dezelfde man nog langzamer dan dhr. Adriaans de Batavierenrace uitliep, nog slomer dan een afgeladen MDLOoto en bovenal nog trager dan de studievoortgang van dhr. Beek. Ondanks dat gegeven werden we na enkele fusten bier, sloten whisky, bladen shotjes, tongen op de trap, Foefelen op de toiletten en vreemde escapades van klooien toch om 4u de kelder uitgeveegd.

Omdat een borrel nou eenmaal geen borrel is zonder naborrel, werd ‘t Vaticaan opgezocht om nog even rustig na te borrelen drie keer zo hard feest te vieren. Scouting blijft voor jongetjes, en alcohol en jongetjes gaan slecht samen. Ons aller Akela besloot zich daarom met een niet nader te noemen Conserva terug te trekken in het drankhok om zich daar te laten opsluiten. Nadat het dispuut schappelijk was geweest en ze dan toch maar bevrijd had, bleek dispuut Braque toch weer een gemiddelde cupmaat rijker te zijn. Goed voorbeeld doet volgen, en niet veel later had nagenoeg half Braque, onder toeziend oog van nieuwbakken Praeses van der Maat (die zag dat het goed was), van dispuutskleding geruild met een dame van Conserva. Uiteraard tegen het zere been van de Eeuwige Praeses. Lang nadat de zon op was gekomen, moest men dan toch eindelijk een keer op huis aan, maar schoten superlatieven tekort voor de kwaliteit van deze borrel!

Godlike!

12 juli, 21:00, dispuut Braque neemt zitting in het Café van hun T.S.V. Onder een aantal leden heerst een gezonde spanning, het is namelijk de dag van de bestuurswissel.

Dit voltrekt zich uiteraard niet voordat er waardig afscheid is genomen van het zittende bestuur, en met name van de Praeses. Hoe bedank je iemand die zich een jaar lang in heeft voor het mooiste dispuut van Tilburg? Gelukkig wist Jade ( die de scouting helaas al een tijdje ontgroeid is) daar wel wat op; de littekens zijn nog zichtbaar.

Over littekens gesproken, hierna werd het tijd dat het nieuwe bestuur zich waar zal gaan maken tegenover de rest van het dispuut om hun stem te vergaren. De vele kandidaten hebben zich door de gehele procedure heen geworsteld, iets wat wij natuurlijk binnen de vier muren zullen houden.

Uiteindelijk kan er per positie natuurlijk maar één persoon de meeste stemmen krijgen. Even leek het erop dat de Eeuwige Praeses Dhr. Adriaans weer een jaar zitting zou moeten nemen in het bestuur, maar aan het eind van de telling mogen wij met gepaste trots het nieuwe bestuur presenteren:

Kay van der Zwan – Praeses

Freek Lagas – Ab Actis

Tim Jansen – Quaestor

Dennis van Loon – Assessor Intern/Extern

Deze ambitieuze mannen mogen het dit jaar proberen waar te gaan maken. Zoals al eerder geschreven wil het oude bestuur hun vooral erg veel sterkte wensen, omdat ze dat blijkbaar nodig zullen hebben.

Oud bestuur; Super tof en enorm bedankt!

 Wat heeft uw voorkeur:

O   Dik papier

O   Dun papier

Kijk de komende week op de website voor de uitslag van deze poll. Voor grappige stukjes, geestige foto’s of andere vormen van digitaal vermaak verwijzen wij u graag door naar St. Juttemis!

… trek maar dikwijls aan de bel! Wat vroeg dit jaar, maar ook dit jaar zijn we weer goed verwend.

Vrijdag jongstleden werd namelijk duidelijk dat vier mannen hebben besloten niet te kiezen voor middelmatigheid of derde borrels op het toilet. In plaats daarvan zeiden Dorus van Mosselveld, Humberto Levarht Lopez en Tim Jansen volmondig ‘Ja’ tegen een traject ter kennismaking bij T.H.D. Braque.

Heren, heel veel succes de komende tijd…

Woensdag 3 november was het wederom zover: zo rond negen uur om 20.57 exact werden de uitverkorenen onder de jongste Plato-lichting verwacht te Groot Kafee ’t Vaticaan. Aldaar zou hen niet alleen Tilburgs meest Heldiaal Heerendispuut wachten, maar ook één van de mooiste en meest beslissende avonden uit hun leven!

Groepjes klooien druppelden beetje voor beetje binnen alwaar enkele bescheiden bakken gerstenat de kelen konden doen smeren. Immers, er was een lange avond voor de boeg. Zo’n avond vangt meestal aan bij het begin en zoals bij velen bekend: geen spetterende start zonder een propere speech van dhr. Van der Kroon. Hierbij werd tevens van de gelegenheid gebruik gemaakt om Suikeroom Frank nog eens een eervolle vermelding en een heuse Lustrumalmanak toe te kennen!

Iedereen, voorzien van een nieuwe, up-to-date liederenbundel, dook vervolgens de huifkar naar Huize Hooijen in om wanneer aangekomen een beroep te doen op het voltallig barpersoneel. Lichte regen die op het raam tikt, kaarslicht, twee toiletten en bakken snacks verzorgd door dhr. Mulder: wat wil men nog meer? Wellicht dat de nieuwe garde genodigden zich genoodzaakt voelt om zich even op de juiste wijze voor te stellen. En zo geschiedde volgens oud-Braqueriaans (en tegenwoordig door menig copycat gebezigd) gebruik: de stoel werd naar voren geschoven en de zwart-witte muur nam haar plaats als aandachtig publiek in.
     
Op deze stoel konden sommigen zich van de jongens onderscheiden, anderen konden hun potentieel wat minder prominent onder de aandacht brengen. Wat zweetdruppels, trillende stembanden en knikkende knieeën later had iedereen zijn zegje gedaan en konden we de balans opmaken: 7 zusjes, waarvan 3 met de juiste leeftijd om voor het eerst een alcoholhoudend flesje ranja bij de Clochard te gaan proeven.

Na enkele uren van gezelligheid, dynamiek en verhitte gesprekken was het dan toch eindelijk tijd om de resterende flessen te ontkurken en aan de terugreis te beginnen. Het eind van een geslaagde avond, vraagt u? Natuurlijk niet. Er moet immers nog gedanst worden! En waar kan dat beter dan feestcafe Philip…

Bij binnenkomst stonden de ingrediënten voor een fraaie finale al klaar: een jukebox, een volledige afgekochte voorraad drank en damesdispuut Conserva dat zich van haar beste kant liet zien. Ondanks de toch beperkte ruimte van de immer sfeervolle kelder kon men volop converseren met bijbehorende armbewegingen (nee, Appelhof was er niet) en zowaar dook er her en der een spaarzaam danspasje op! Enkele bollebozen besloten toch om van hun Ice Tea-kuur af te komen en hun intenties duidelijk te maken door een handvol dames vol te gieten met alcohol. Dhr. Van der Kroon vond het toch nodig om een aanslag op de bankrekeningen van beide disputen te plegen door 6 volle bladen afgeladen met glazen Vodka te bestellen.
     
Maar aan aan al het moois komt een eind: om 5 uur sprongen de lichten aan en hoorden we het welbekende ‘Piano Man’ aan. Dat het Philip-personeel de ‘kwaaisten’ niet zijn bleek uit het feit dat sluitingstijd ook voor hen een zeer ongedefinieerd en rekbaar begrip was. Na een heuse stijldans van o.a. duo Adriaans-Lagas moest om 6 uur de toko toch eindelijk verlaten worden. Tijd voor de jaarlijkse naborrel, die zeer traditioneel werd bijgewoond en afgesloten door dhr. Niekoop. Nu dient er slechts nog ondervonden te worden wie zich tot het selecte gezelschap mogen rekenen om hun snuffeltijd bij dispuut Braque te kunnen verlengen en nogmaals van zich kunnen doen spreken op de 2^e borrel. Bijzijn is meemaken? Dat geldt waarschijnlijk niet voor u. Maar wees niet getreurd, het verslag komt u tegemoet.

Taxi!