Frank the Tank
Groot café ’t Vaticaan, huiskamer der T.H.D. Braque, is niet meer. Jarenlang werd het dispuut hier keer op keer onthaald door Frank, die ons steeds weer voorzag van drank en spijs. Frank was als een suikeroom voor dispuut Braque. Frank is echter gestopt met het uitbaten van onze huiskamer en Braque zou Braque niet zijn als er niet op gepaste wijze bij dit jammerlijke vertrek werd stil gestaan.
Het was op donderdag 30 april dat drie voltallige disputen zich nog een laatste maal verzamelden aan het eind van de korte heuvel. Naast Braque brachten ook de dames van Beau Geste en Conserva veel tijd door in ’t Vaticaan en samen met hen zou deze avond een ware kroegentocht door het Tilburgse worden gehouden. Onder leiding van de reisleiding van deze avond, de heer Duijker, zou Frank worden verrast op zijn nieuwe werk, café Bolle. Volgens Duijkerman was alles in kannen en kruiken en was àlles geregeld, dit was helemaal waar op één dingetje na; Bij aankomst in café Bolle bleek de man om wie de hele avond draaide er niet te zijn! De beste man had zijn vrije avond een betere invulling gegeven dan thuis op de bank zitten en had besloten naar onze zuiderburen af te reizen, maar door gewiekst crisismanagement van de heer Duijker werd dit gelukkig voorkomen en terwijl het dispuut langzaam duidelijk werd dat vrouwen niet bijten en het best gezellig met ze kan zijn, kwam Frank dan toch de toko binnen.
De kroegen die deze avond zouden worden aangedaan waren wellicht niet geheel voor de hand liggend, in “Klein café van horen zeggen” en “de Slijterij” zouden normaliter nog minder Braquers te vinden zijn dan vrouwen in het bed van Koek. Maar uitzonderingen zijn er om gemaakt te worden en na een fustje bier en een rondje shotjes sloeg de gezelligheid er al snel in! In het door Mark opgestelde volledig vullende avondprogramma was zelfs het optreden van een danser opgenomen! De donkere man danste zo fanatiek dat het waarschijnlijk is dat Duijker bij zijn opa te rade is gegaan.
Waar het ene dispuut Frank direct inaugureerde als lid en het andere dispuut dacht dat een kaasplank wel afdoende zou zijn om Frank te bedanken, had Braque hier zoals gebruikelijk een andere mening over. Met bier tappen en ons in de watten leggen verdien je nog geen heldiale trui, aan de andere kant was een kaasplank ook niet helemaal passend. Deze eet je nou eenmaal een keer op en hiermee verdwijnt ook gelijk de herinnering. Waarmee worden al sinds jaar en dag herinneringen vastgelegd? Juist, een boek! Een fraai boekwerk met foto’s en verhalen werd Frank cadeau gedaan. Hier was hij zo blij mee dat Frank plots verdween en het dispuut weer alleen was met de twee vrouwenclubjes, alle alcohol had de zenuwen gelukkig doen verdwijnen en nog tot laat in de avond werd er gedronken en geïntegreerd…
