T.H.D. BRAQUE
Welkom op de site van Tilburgs Heerendispuut Braque
Ieder jaar blijkt maar weer dat mensen je kunnen blijven verbazen. Zoals elk jaar waren er ook dit jaar weer sjaars die nog niet doorhebben hoe je jezelf van je beste kant moet laten zien en dit dan vervolgens overcompenseren met acties die je tegenwoordig enkel nog in zeldzame Wit-Russische circustheaters tegenkomt. Waarbij de één denkt dat zijn onzekere voorkomen valt te compenseren met enkel nog ‘Vo’ te scanderen wanneer er een keer een stilte valt, denkt de ander de aandacht op zich te kunnen vestigen door het plaatselijk café in te richten naar eigen inzicht. Ook iemand een trap verkopen om je ongenoegen te uiten, hoort er tegenwoordig allemaal bij. Tja, wat een goed voor de dag komende, zichzelf respecterende groep mannen al niet met je doet… Amusant was het allemaal zeker, maar aan alles komt een einde.
‘VO voor de leden van Braque! Driewerf ‘VO!’
18 augustus 2014, overvolle treinen vol met fietsen, koffers en in het bijzonder verwonderend om zich heen kijkende eerstejaars. Inderdaad, de TOP-week is begonnen. Een week waarin het nieuw studerend grut wegwijs wordt gemaakt binnen het reilen en zeilen van de Tilburgse student. Een week waar geen onverdienstelijke rol ligt weggelegd voor dispuut Braque. Het halve dispuut was ditmaal keurig vertegenwoordigd als TOP-mentor. De ervaren leden hebben als TOP-mentor al hun kennis trachten over te brengen als bakermat voor een fantastische studententijd. Dit kan men met een gerust hart aan ons overlaten…
Andere leden bouwen aan de toekomst van een net zo onwetende instantie dat veel sturing en aanwijzingen nodig heeft van het heldiale collectief, met drie man sterk in de introductie commissie wordt er een basis gelegd voor de nieuwe lichting van T.S.V. Plato. Het is echter niet zo dat de rest van het dispuut deze week gebruikt om nog even bij te komen voordat het echte leven weer begint, zij maken zich actief door Tilburg, Plato en natuurlijk dispuut Braque van haar beste kant te laten zien. U kunt dit inderdaad zien als een week vol, bier bakken kappen, onwetende sjaars, soepele outfits, uitslapen, foute dansmoves en nog slechtere oneliners. Waar andere clubjes helaas wél als een slecht startende dieselmotor op gang komen is de van oudsher bekende zwart witte muur vanaf uur één in de topweek weer te zien geweest op de sociëteit.
Omdat menig Platoon een beetje traag van begrip is en na de topweek nog niet door heeft dat het collegejaar dan ook echt begonnen is feest de C.V. nog even door in de open tijd. Vier thema feestjes waar na een week vol verse studenten weer genoten kan worden van het groot aantal studenten bouwvakkers dat Tilburg rijk is. Gelukkig werd er ook als vanouds geproost op het Willemsplein, zodat menig studentenverband kon laten zien dat ze nog niet doodgebloed zijn.
Dat dispuut Braque inmiddels een rots in de branding van het Tilburgse studenten leven is werd op 6 september onder het genot van fraaie muziek, fraaie Heeren en fraai pils gevierd op de nineties party, het betrof namenlijk onze 24e dies. Om vervolgens de reis te vervolgen naar het welbekende Plato-kamp. Voor Braque aanleiding om eens flink in de bus te blazen. Echter na 3 weken van feesten roept natuurlijk voor sommigen de studie weer en dient het collegejaar met frisse zin opgepakt te worden…
‘Can I join your club???’
Ons mooie dispuut is op zaterdag 6 september weer een jaartje ouder geworden. Reden genoeg om vrouw en kinderen thuis te laten en met de Helden een klein feestje te gaan vieren. Uiteraard vieren de zwart-witte Heeren dit op een geheel eigen toepasselijke wijze. Daarom werd voor deze gelegenheid de Aussies en de Air Max sneakers uit de mottenballen tevoorschijn gehaald en werd besloten het festival ‘Back 2 the 90s’ te bezoeken.
Omdat men niet op een lege maag kan hakken werd van tevoren een uitgebreide lunch genuttigd bij café Slagroom. Om te zorgen dat het de mannen aan niets ontbrak werd de balzaal van het café voor ons opengesteld waar een kabouter jongeman ons voorzag van een schappelijke maaltijd. Nadat de riemen een tandje losser versteld waren, verplaatste het gezelschap zich naar buiten waar Kees dit maal met horloge ons al stond op te wachten met de huifkar. Menig Labber werd nostalgisch toen alle eloquente liederen van vroeger weer eens de revue passeerden en na een barre tocht door pauperplace Broekhoven arriveerden we dan eindelijk op de plek van bestemming.
Ondanks het feit dat enkele Heeren zich keurig vermomd hadden vielen we toch enigszins op tussen alle spierbundels met inkt en de kale koppen eenzijdige kapsels. Met name Dandy Duijker voelde zich niet geheel op zijn gemak. Gelukkig was door de organisatie van het festival in alle gemakken voorzien en werden ons oplossingen voor dit probleem aangeboden in de vorm van onder andere een piercingstudio en een afhaal tent voor wit poeder. Er werd vol gas happy hardcore gedraaid en vooral de heeren Heijman en Nijhuis lieten menig kaalkopje zien hoe men op heldiale wijze hakt. Na heel wat bakken te hebben gekapt met als aanvoerder dhr. Dingemans, kon een begin worden gemaakt aan de terugtocht. Met flink wat struikgewas in het haar op het hoofd van dhr. de Wit en zand in de broekzakken kwam het gezelschap uiteindelijk aan bij ‘t Vaticaan waar nog tot diep in de Nacht werd nageborreld.
”Het is een iPhone 5 LUL!”
We schrijven woensdag 3 september 2014, een dag waarop voor het eerst sinds weken de zon scheen, waarop de gehele dag het geluid van een ronkende grasmaaier te horen was aan de Ringbaan-Oost en een dag waarop menig Braquer zijn rust pakte. Want na een avondje snoepen op Plato de dag ervoor stond er weer een Facebook evenement borrel op het programma! Assessor van Oosterhout had de dames van In Vino Veritas naar de tuin van Peppi en Kokki weten te lokken. Daar deze echter nog voorzien was van een flora en fauna waar burgers zoo u tegen zou zeggen, staken enkele heren de handen uit de mouwen om deze filmset van Rambo om te bouwen naar een beschaafde borrellocatie. Na een middagje tuinieren was de tuin gereed en konden de vrouwen met open armen worden ontvangen.
Bij kaarslicht en met gespitste oren wachtte een grote delegatie Braquers op het geluid van de deurbel. Toen het moment daar was stroomde de fraaie locatie vol met vrouwelijk schoon. De nieuwsgierige heren werden al snel gerustgesteld toen bleek dat een onafhankelijk clubje vrouwen, bij wie de waarheid in wijn ligt, niet betekende dat zij de rest van de avond opgescheept zaten met een groep wijn drinkende feministen. Het bier vloeide rijkelijk en naarmate de avond vorderde steeg het geluidsniveau. Na twee ijzersterke speeches, het overhandigen van de bekende prullaria en het zingen van een paar liederen werd besloten de buren met rust te laten en ons naar de stad te begeven. Alwaar na een bliksembezoek aan een uitgestorven live bar naar de studio werd uitgeweken. Hier werd nog tot ver in de nacht doorgefeest en toen iedereen huiswaarts keerde kon de eerste borrel van het collegejaar worden afgestreept.
‘’Het is geen jas, het is een binnenjas’’
Sommigen onder ons hebben nou eenmaal meer affiniteit met cijfers. Gelukkig maar. Na maandenlang peinzen, zweten, calculeren, koken en plannen was het zaterdag de zestiende van augustus dan eindelijk zover. Het 21-diner van ons Jochempie. Ditmaal mocht het collectief opdraven in het pittoreske Lunteren. Een omgeving die zich kenmerkt door vooral heul veul koeien en dhr. Jansma.
Bij aankomst bleek al dat Jochem de familie Van Vuren het allemaal tot in de puntjes had geregeld. De insteek was duidelijk. Het mocht ons aan niets ontbreken. Een eigen parkeerruimte, wc-units, koelwagens, geluidsapparatuur voor een middelgroot stadionconcert en een scala aan tenten stonden allemaal voor het dispuut klaar. Na een klein welkomstdrankje en een ontvangstwoordje verder begonnen de heldianen aan het diner dat uiteraard wederom voorzien was van een fraai staaltje ritmisch vakmanschap door lichting 2013. Boney M, Frans Duijts en Veldhuis & Kemper maakten ons een geluidservaring rijker. Maar, hier bleef het niet bij. Niet alleen het dispuut, maar ook de ouders en zussen van Jochem hadden wat voorbereid. Zo kwamen we van alles te weten over Jochem zijn AH carrière, collectie zonnebrillen, hoe hij werd begeleid in de dierentuin en meer van dat soort eigenzinnigheden. Na een vermakelijke afstudeerpresentatie en een quiz die vanzelfsprekend glansrijk gewonnen werd door zijn lichtingsgenoten, vertrok het voltallige dispuut richting het uitgaansgebied, te weten metropool Ede.
Na een dolle rit met een van de tien aanwezige taxi’s van de familie Van Vuren, en na een zogenaamd ‘pin-momentje’ van een klein uur, wisten de heren in pak zich dan toch eindelijk entree te verschaffen tot het ietwat pittoreske, maar zeker niet teleurstellende nachtleven van Ede. Opvallend was de Gelderse kijk op het begrip ‘meter’. Waar wij gewend zijn dan een dun stuk hout met een aantal glasgaten te ontvangen, zet men het bier hier in solide kratten die ontworpen zijn om tien glazen zelfs intact te houden bij een val van anderhalve meter. Een idee voor thuis! Toch verruilden we deze kroeg halverwege de avond voor een wat meer ondergrondse tent. Uiteindelijk bleek dat geen vergissing. Lage drankprijzen, veel hitjes en bovengemiddeld veel gewillige dames zorgde ervoor dat iedereen het naar zijn zin had. Voordat we het wisten ging het licht echter al weer aan en begon wederom een doldwaze pendeltocht naar Lunteren. Eenmaal thuis aangekomen bleek dat niet iedereen de genuttigde drankjes evengoed getrokken had. De een sprong hierdoor een koeienweide in, de ander ging in zijn auto liggen en sommigen gingen maar voor de deur liggen. U had er bij moeten zijn.
De volgende ochtend leek het dispuut een kleine transformatie te zijn ondergaan. Van lieve beschaafde mannen de dag ervoor, tot ellenlang tierende horken de volgende ochtend. Gelukkig had de familie Van Vuren hier antwoord op en werden de monden vakkundig gevuld met ontbijt, om zo een einde te maken aan de tirades. Toen bleek dat Bubba tóch niet in coma lag en we de organisatie hartelijk bedankt hadden voor hun gastvrijheid, konden we onze weg naar huis vervolgen..
‘Petje op of petje af?’
De vakantiezomer is weer in volle gang! Met de studieboeken veilig achter slot en grendel is dit de tijd bij uitstek om even rustig bij te komen van de perikelen van het afgelopen studiejaar. En waar dit voor het leeuwendeel van studerend Tilburg betekent dat er de gehele zomer bij de ouders verbleven wordt, is dit voor leden van Dispuut Braque juist de tijd om mooie activiteiten met elkaar te ondernemen. Eén van deze activiteiten is de traditionele Braque Elite Avond, die op 29 juli jongstleden plaatsvond.
Ditmaal werd het collectief, onder het motto ‘Als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel’, hartelijk verwelkomd bij dhr. Frenken thuis. Een geschikte locatie zo bleek, want met een tweetal ovens met 3D-luchtcirculatie en vleesmassage functie en een fornuis waarop een fatsoenlijk ligbad opgewarmd zou kunnen worden zet iedereen een degelijke maaltijd op tafel. Gelukkig voor ons stonden er niet zomaar wat leken achter het fornuis. Onder leiding van chef-kok Michiel Janmaat, die heel langzaam de functie van dhr. Van Oosterhout heeft overgenomen, werd getracht er een mooie BEA van te maken.
Helaas werden onze plannen om rustig buiten te dineren hardhandig verstoord door de weergoden, die besloten hadden om een maandhoeveelheid regenwater in een tijdbestek van een uur uit te storten over Tilburg-Zuid. Gelukkig kon na deze bui, en na de overweging om het blauw aangelopen huiskonijn van Stijn ook maar op de barbecue te leggen, de grill aan en konden de statafels weer naar buiten. Wat hierna volgde was een veelheid aan exclusieve gerechten met namen die niet zouden misstaan in het vaderlands dictee. Toen ook de praeses aangeschoven was, en Donny de gehele hout- en alcoholvoorraad in rook had laten opgaan, kon men weer rustig terugkeren naar huis. Na de afwas natuurlijk…
Op initiatief van klooi Teringventje werd er weer eens ouderwets geborreld met de dames van Conserva. Dat dit idee van Teringventje kwam, is natuurlijk niet verwonderlijk te noemen aangezien dispuut’s jongste telg nog altijd erg gebaat is bij de opspelende moedergevoelens van de Conserva’s. De maagbanden werden dus weer goed aangehaald.
Een avond als deze wordt natuurlijk weer aangevangen in ons aller huiskamer ’t Vaticaan, waar suikeroom Frank ons hartelijk ontving. Onder het genot van twee ambachtelijke Trappistjes begon de avond, waarbij de verse Praeses naast pony’s, kikkers en eenhoorns liet merken ook kennis te hebben van biertjes.
Dat de integratie tussen beide disputen niet meteen soepel verliep, was wel te merken aan de Braquers die met de duim op de kale klets naar hun Conserva-vriendinnetje werden geapporteerd. Het dispuut stond weer als tevoren en hoewel het gele leger haar best deed, werd de zwart-witte muur voorlopig nog niet beslecht.
Hopelijk kon een huifkartocht hier meer oplossing voor bieden. Toen de rijdende varkensstal gevuld was, konden we opgaan voor 12 rondjes Tilburg met knallende Hitzone’s, gespannen bandjes en overlopende blazen. Nadat heel Tilburg af wist van het bestaan van Braque, Conserva en schunnige liedjes, was het weer tijd om te landen op het vertrouwde nest.
Na zo’n enerverende huifkartocht was iedereen natuurlijk uiterst hongerig en daar had Ome Frank rekening mee gehouden. De kippenpootjes en ballen vlogen over de tafel. De geelzuchtvreetzucht vierde hoogtijdagen! Gelukkig was hier van tevoren rekening mee gehouden en was er extra eten gereserveerd voor in geval van nood.
Uiteindelijk de maagjes weer goed gevuld, kon er nog even lekker gedanst worden in een andere varkensstal, namelijk feestcafé Brandpunt. Waarna na een uurtje of vier uiteindelijk bij iedereen rustig de oogjes toe gingen…
Zoals niemand het ontgaan zal zijn, staan de afgelopen weken volledig in het teken van het WK 2014 een dispuutswording de Heldiale wisselvergadering. Het was een avond vol met fotopresentaties, speeches, brieven, plannen en vurige debatten. Waarbij een enkeling zijn stem wel erg hard wilde doordrukken en zich dan ook flink liet gelden. Uiteraard was ook het oud-Praesidium meer dan aanwezig en was wel in voor wat meer competitie gedurende de wissel. Na heel wat uren, bier, uitreiking van de gouden paarse pik en wat zoekspelletjes verder presenteren we u met gepaste trots bestuur 2014-2015:
Hidde Mattheeuwse – Praeses
Stefan Wesdijk – Ab Actis
Erik Knoops – Quaestor
Mark Duijker – Assessor Intern / Extern
Wij wensen het nieuwe bestuur heel veel succes toe en bedanken uiteraard het vorige bestuur voor al hun toewijding en inzet gedurende het afgelopen jaar.
”Ik betaal helemaal niks meer”