Plato mocht afgelopen november 35 kaarsjes uitblazen. De snelle rekenaar weet dat 35 te delen is door vijf en dat dat maar een ding kan betekenen: het zevende lustrum van Plato staat voor de deur! Het lustrumbestuur (lees: Frommel) was derhalve zo vrij geweest om twee weken vertier te verzorgen voor de carnavalsvereniging aan de Schouwburgring.
Beginnend met het openingsfeest, waar de act van de avond vergeten was om zijn trommels in de droger te gooien, was de toon meteen gezet. Om de verjaardag goed te vieren deelde het bestuur flessen bubbels en vuurwerkjes uit, iets wat ze nog duur kan komen te staan. Het Lustrum Huisfeest XXL volgde later die week en deed niet voor de opening onder met DJ Snolly, die het op de dames na gelukkig wat droger wist te houden.
In het kader van de bieromzet verhogen had het lustrumbestuur het op zich genomen om de deuren van Akademeia om 11.11 al open te gooien, behalve voor Brum, die na een aanvaring met een zure Barcommer de deur werd gewezen en met zijn fiets staart tussen zijn benen huiswaarts keerde.
Op de maandag die volgde sloeg het noodlot echter toe in het collectief. “Ik-heb-geen-zin-in-het-lustrumeritus” had menig lid goed te pakken en dan met name de heren die het hardst hadden geroepen dat ze geen zin hadden in Kroegcollege. “Wat is Kroegcollege?” hoor ik u nu denken. Bij dezen een korte situatieschets: de leden die het wel voor elkaar hadden gekregen om zich voor twee uur op de sociëteit te kunnen vertonen werden in het café begroet door een handjevol OC’ers en twee dames van Fame die er moesten staan omdat ze in de commissie zaten, terwijl bier duurder was dan ooit en alle aanwezigen reikhalzend afwachtten tot de beurscrash. Plotsklaps werden de lampen rood en klonk het luchtalarm: het lang verwachtte moment was daar. De koers zakte ineen en daarmee de prijs van het bier ook. Dit geluk was echter van korte duur, want na vijf luttele minuten werd de prijs weer opgekrikt en was de lol er voor de meesten wel vanaf en besloot men er voor de avond een eind aan te breien.’
Dat het beste voor het laatst werd bewaard werd in de week na Kroegcollege wel duidelijk. Het Fustenfeest stond op de planning, waar je na het betalen van één fust zogenaamd gratis bier kon drinken. Desalniettemin zou het zonde zijn om je fust niet op te drinken dus werd daar vlotjes werk van gemaakt, alvorens aan het einde van de week het echte hoogtepunt volgde in de vorm van het lustrumgala.
Het collectief hees zichzelf in hun muffe en met bier besmeurde rokkostuums die weer een paar maanden als champignonkwekerij hebben kunnen fungeren, waarna Schar zich opwierp tot persoonlijke vlinderdasknoper van de T.H.D. toen Rintje voor de goede orde nog bijna zijn vlinderdas kwijtraakte aan een OC’er.
De tocht naar het Belgenland was gelukkig van korte duur en eenmaal aangekomen bij het Hilton maakten de eerste glazen cava al de rondte. De klooien werden aan een tafel gedeponeerd, waarna het linker rijtje van Braque + Brum plaatsnam aan de ‘escalatietafel’. Dit denderende concept werd door Croque het leven in geroepen, tot ergernis van het personeel dat maar rondjes om de tafel moest blijven lopen om het tempo van de heren aan tafel bij te benen. Na enkele speeches, een voorstel om de rosse buurt van Antwerpen een bezoek te brengen en drie gangen achter de kiezen werden de tafels aan de kant geschoven, nam de dj zijn plaats achter de draaitafel in en ging de bar open.
Goed eten is belangrijk bij Braque en om die stelling nog eens kracht bij te zetten besloten Job, Schar en Brum om, na net drie culinaire gangen gegeten te hebben, een toetje te gaan halen bij de lokale McDonald’s. Brum werd hier door een paar locals op het pad richting de rosse buurt gezet, maar Jobba kon hem nog op tijd behoeden en men keerde terug naar het feest, waar bleek dat Klink “Echt heel toevallig” op een andere verdieping was met een dame en dat de Praeses zichzelf toch wat zwaar vond om recht op te blijven staan en besloot om het feest eens vanuit de dug-out te bekijken.
Om klokslag 3 uur zaten de festiviteiten er op en kon het collectief, na het ontwijken van plasjes kots in de lift, beginnen aan de tocht naar huis. Toen die eenmaal was ingezet kreeg Stift het nog aan de stok met een Nontemba chick terwijl de helft van de club lag te slapen, maar het mocht de pret niet meer drukken. Het lustrum zit er op en de overgang van bitter naar zoet is voltooid!
“Allemaal instappen in de Chardonnay Coupé!”