Zo eens per jaar, als het Plato-seizoen weer uitgezeten voorbij is en mensen van hun rust kunnen gaan genieten, mag men massaal afreizen richting het Hoge Noorden. Want Langweer en Grou zijn het decor van het Rabobank Pascie Zeilweekend.
Tot treurnis van dhr. Kanters stond vooraf al vast dat er niet gezeild zou worden. De ZeilweekendPraeses had een zeer schappelijk alternatief voor het reisgezelschap geregeld: een klein jacht lag op ons te wachten in de haven van Heeg. Vierpersoonsbedden, koelkasten, de jukebox van Aad en de draaitafel van Zaag maakten de boot compleet. Vooral de schappelijke tent op het hele gevaarte bleek geen overbodige luxe toen damesdispuut Furiae de haven van Langweer binnenvoer.
Dhr. Frenken had besloten om maximaal te profiteren van de geruime huurperiode dus zodoende werd er om 9.00 stipt vertrokken. Voor dhr. Meulenbroek bleek dit een bittere pil te zijn. Eenmaal onderweg kon ook geheel Oost-Nederland aan worden gedaan. Tot ongenoegen van de Praeses, die zijn gehele planning in het water zag vallen, bedacht Balders dat hij nog een tent in Wijchen had liggen en bleek Zwolle ook ergens op de route te liggen. Na een MacDonalds, twee BurgerKings en een Jumbo kon eindelijk koers worden gezet naar Heeg.
Op het Friese water bleek dat bij een donkere hemel en wat buitjes alleen echte waterrattenhonden het meer op durven. Na een paar donuts, zwempartijtjes, tegen de wind in plassen en pogingen tot waterski kon er voor de storm uit richting Langweer gevaren worden. Hier werd direct kennis gemaakt met de lokale havenmeester. Dat dhr. Havenmeester erg zuinig is op zijn spullen en eigenlijk niks met studenten heeft is dhr. Balders inmiddels bekend. Geheel in de lijn der verwachting van de arme man werd namelijk vakkundig de stijger geramd en werd vervolgens het geheel even afgeblust door dhr. Van de Pol. Toen uiteindelijk de juiste ligplaats gevonden was, kon het collectief zich vermaken met alle verzopen schuitjes die de haven binnen kwamen varen. Dhr. Frenken toonde zich schappelijk en meerde de ene boot na de andere aan poogde wat hulp te bieden.
Voor varen bent u op een zeilweekend toch echt aan het verkeerde adres, het “verticaal leeggieten van bakken op je panplaat” past eerder in het programma. Helaas besloot ongeveer de helft van het collectief van alle gemakken van de boot te genieten. Zodoende besloeg de Braque-Conserva borrel slechts de heren: Anne “Nog net op twee handen te tellen” Engels, Erik “Uithangbord” Knoops, Stijn “On the hunt” Frenken en Luuk “Luukie” van der Pas. Jij-een-slok-ik-een-slok toonde zich als een uiterst vermakelijk spel waarbij de eerste slachtoffer in het gedaante van Aad snel gevallen was. Na een half biertje in Het Keldertje BarDancing De Wielen besloot de Nestor dat ook iemand wacht moest lopen op de sloep en koos het bezopen sop. Fret en Kwak toonden hun hechte dispuutsband aan de rest van Plato en er werd volop geïntegreerd met de rest van de bootjes. Uiteindelijk troffen we zelfs een verloren lid van het AB op onze boot bij het ochtendgloren.
Wat doe je als je veel gedronken hebt, pas laat naar bed gaat en nog een heel weekend moet? Juist! Om 9 uur ’s ochtends de lokale kibbelingboer bakker overvallen om vervolgens de balans van de avond ervoor op te maken. Dhr. Van Munnen was in een bed aan de verkeerde kant van de kade beland. Bij het ochtendgloren had hij er snel uit willen piepen maar was helaas in de verkeerde kleren geschoten. Bij het meisje waar Fret jacht op had gemaakt, was er ook het een en ander in het verkeerde keelgat geschoten. Dhr. Knoops had een schappelijke nacht van 10 uur erop zitten. Tot slot hadden de emoties omtrent het anciënniteit-beginsel dhr. Neijmeijer bij de keel gegrepen en was Luuk er ook.
Bij het uitvaren van de haven lag slechts één ding op ons te wachten, een prachtige zonovergoten dag, op naar Grou dus! Nu rest natuurlijk de vraag: wat kan men verwachten van het nachtleven van een plek als Grou? Juist, Hilke en Tjike achter de bar, DJ Bauke die alle verzoekjes draait en 75 Platonen voor een TV scherm. Toen dhr. Neijenhuijs eindelijk geen bakken meer hoefde te strepen voor aandacht omdat dhr. Hector die Manschafft naar de halve finale van het Europese Landenbal had geschoten trok dhr. Meulenbroek zijn Zwart, Rood, Gouden tricot aan en kon de avond beginnen. Al snel schoot een grapje dhr. Knoops in het verkeerde oor keelgat. Daarnaast ervaarde dhr. Frenken voor de tweede maal hoe ongekend de liefde van Kwak is, als om van te kotsen.. Net zoals van zijn gevoel voor ritme trouwens. Toen er in geheel Friesland geen Berenburg, danwel cola, danwel appelsap, danwel jenever meer te verkrijgen was kon er rustig richting bed worden gekeerd. Ohja, Luuk was er weer!
De retourtocht onder leiding van Kpt. Kanters verliep zeer voorspoedig. Dhr. Meulenbroek toverde uit zijn zak nog een BBQ-worst van de vrijdagavond. Dhr. Kaufmann werd weer achter gelaten en Dhr. Knoops besloot dat varen toch eigenlijk best wel leuk was. Met die gedachte kijken we vast uit naar volgend jaar!
“ Luukie van der Pas, Van de Pas, Lúúúúkie van der Pas”
