De dag die in de agenda van elk waardig lid en zijn moeder rood omcirkeld staat is wederom aangebroken: de verjaardag van onze vriendengroep, ofwel de dies der T.H.D. Braque. Ditmaal hebben we de regendans overgeslagen om te voorkomen dat deze heuglijke dag in het water zou lopen, of beter gezegd, dat het wél in het water zou lopen. De heren gingen namelijk naar Den Bosch om levend te verbranden op een bootje dat vrij krap aanvoelt als je haar deelt met zes LAB’ers met zware botten.
Desondanks gingen onze sjaars twaars met goede moed aan het roer zitten om de veel te volwassen gesprekken en anekdotes van de LAB’ers aan te horen. Al snel bleek echter dat niet iedereen zo volwassen was, gezien verscheidene bootjes herhaaldelijk in doodlopende grachten terechtkwamen, sommigen elkaar nat probeerden te spetteren en anderen uit de boot poogden te urineren. Nadat de twaars geacht werden genoeg verantwoordelijkheid te hebben genomen werd het tijd om ongewenste opmerkingen te maken naar het damesdispuut dat ons zou opvolgen voor ongelimiteerd bier.
Althans, dat was de verwachting. Wat namelijk niet voor iedereen van te voren duidelijk was, is dat er eerst een soort wandelvierdaagse voltooid diende te worden, en dat valt niet mee als je doorgaans enkel van en naar Bosporus loopt. Eenmaal aangekomen blijkt gelukkig dat we in een hoekje achteraf gepropt werden we eindelijk konden brallen zonder zeeziek te worden.
Nadat de speeches gegeven waren, de oude garde vertrokken was en de open bar gesloten was, ging men op pad om de kroegen van Den Bosch onveilig te maken. En dat is gelukt, want zodra het grote aantal decadente Braquers het gespuis weggejaagd had kon voor enkele leden de MILF hunt beginnen, terwijl een niet nader te noemen oud-lid zich niet realiseerde dat hij beter had kunnen vertrekken toen zijn leeftijdsgenoten dat ook deden. Desalniettemin zette de gezelligheid zich nog een tijd voort, en nog voordat we uitgespeeld waren moest de trein gehaald en de avond afgesloten worden.
“Komt dit in de Schuttevaer?”