T.H.D. BRAQUE

12 oktober; de dag van de eerste borrel van Heldiaal Heerendispuut Braque. Het was tevens een dag waarop Thierry Baudet nog ongestoord grappen kon maken over mannen met keppeltjes en het was ook een dag waarop Krik nog minder dan tachtig kilo woog. Sindsdien verstreken er veel dagen, maar op 2 december was het zover: Braque mocht weer eens sjaars in levende lijve ontmoeten! Aan de lange lijdensweg die deze introductieperiode gerust genoemd kon worden, kwam zodoende eindelijk een einde.

Croque had duidelijk lering had getrokken uit het verleden door ditmaal wat eerder dan een kwartier van tevoren klaar te zijn met het neerzetten van de borrel. Met zijn ‘Jugend’ – een naam die haast nog misplaatster is dan het dedain waarmee Moes praat over zo ongeveer alles wat er gebeurt in de wereld om hem heen – was hij ditmaal een week van tevoren klaar met het programma van de borrel. De rolverdeling was ditmaal ook glashelder. Zo ging Djarniloef ervoor zorgen dat de genodigden iets culinairder zouden eten dan tafelfriet en luisterden de jongste telgen van het dispuut plichtsgetrouw naar de wensen van de Assessor om aan het eind van de week gezamenlijk met een burn-out op de intensive care te liggen de rest van de borrel te regelen.

Waar 82 er zowaar een keer niet uitzag als een vuilnisbelt, wilde 84 juist de suggestie wekken dat de bewoners er overal hun bedorven boterhammen kwijt kunnen door de stortvloed aan vuilniszakken die er in het huis hingen. De genodigden trokken zich gelukkig weinig aan van de omgeving en schoven vol goede moed aan bij de Heeren. De kookcommissie zorgde er direct voor dat Plato zich geen zorgen hoefde te maken over langskomende vrouwen dankzij de scherpe knoflooksoep die aan de aanwezigen werd geserveerd. Ondanks dat hij al ernstig vermoeid was van de reeds geleverde arbeid ging Kirk vervolgens toch op karakter de pommes duchesse halen, die samen met een flinke portie lamsvlees en een nog flinker portie pastinaak het hoofdgerecht zouden vormen. Het nagerecht werd vervolgens snel genuttigd wegens de strakke planning, waarna de gezelschappen hem stoofpeerden van de tafels. De ene groep zocht de borrelruimte op, terwijl de andere Heeren werden verrast door het verbouwde theehuisje. Met de grote hoeveelheid discolichten en afgeplakte ramen had het ravehuisje veel weg van een plek waar Axsel en Zaag hun zaterdagavonden zouden kunnen doorbrengen. Quen koos er echter voor om de avond nog rustig te vervolgen met een spelshow. De Helden en de genodigden luisterden alvorens de quiz van start ging nog een halfuur even naar de autobiografie van Snof speech van de Praeses, waarna ook Bram als afgevaardigde van LAB enkele inspirerende woorden sprak. Beknopte samenvatting: wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.

Onder leiding van het duo Grobkop en Harpoen werd de spelshow vervolgens afgetrapt. De quiz duurde echter nog korter dan het gemiddelde rondje rampetampen van Koek, waardoor er maar snel werd geschakeld naar de Varkensmarkt waar Heuj en Estwee klaarstonden om de cantus aan te zingen. Het duo schotelde de kijkers vanaf het begin een hommage aan de playbackshow een zinderende show voor, waarin strafbakken veelvuldig de revue passeerden. Nadat een klooi voor het eerst in zijn leven had gevomeerd van de alcohol, was het voor de Helden duidelijk dat de borrel op zijn einde diende te lopen. De avondklok van bestuur Bos kwam in die zin gelegen, waardoor de borrel om twaalf uur haar Waterloo vond. De dag erna deden de Heeren de gehele avond nog dunnetjes over, waarna er met een voldaan doch katerig gevoel kon worden toegeleefd naar het vraagmoment.

‘’Je moet ook lelijke wijven neuken om te weten wat lekkere wijven zijn’’

Het is 17 november en dat betekent dat we de Dies van COVID-19 onze geliefde verenging kunnen vieren. Het programma was gevuld met een drietal evenementen en de bekendmaking van het Dieslied. Helaas ging het traditioneel bekritiseren van het grote hoe schrijf ik MBO boek de Almanak niet door. Dit omdat de Diescommissie de traditie van het niet tijdig leveren van de Almanak ook dit jaar weer aanhield.

De Dies werd afgetrapt op maandag met een Stuko pubquiz. Hoewel dit net zo rechtvaardig is als Feyenoord die een quiz organiseert over Eredivisiekampioenschappen, maakten de heren zich op voor een avondvullend programma veertig quizvragen. Om de quiz, die om acht uur begon, toch tot half tien te laten duren hadden de organisatoren bedacht om iedere vijf minuten, tien minuten pauze te houden. Na een lesje tof doen Latijn van de grootste spijtknor van T.H.D. Braque, een ongemakkelijk voorstelrondje van de nestor en een discussie over het Diesshirt de Diestheedoek stoomden de heren, onder het genot van Kahoot deuntjes, door naar de laatste vragen. Jobba’s ploegje deed mee voor de troostprijs, team inham streed voor een plekje op het beeldscherm, maar kon team Josje&Kirk niet passeren. In de bovenste regio streed Nestor mee voor de eerste plek, maar helaas viel de droom om de winst binnen te slepen in duigen toen de mol Djarniloef de nestor wist te overtuigen om het foute antwoord te geven.

Dag twee van de Dies stond in het teken van een silent disco. U kent het wel, een hippe lichtgevende koptelefoon waarbij je tussen kanalen kan switchen totdat je een DJ vindt die enigszins fatsoenlijke muziek draait. Helaas kwam er van deze verwachting niks terecht; we konden luisteren naar het gebazel van de MC Fat Sheeran in combinatie met Plato DJ’s die nog steeds moeten leren beatmatchen. Met de koptelefoon om de nek en de volumeknop op tien werd er met een half oor meegeluisterd naar het foute uur. Nadat de Carnavalsronde voorbij was klonk er een bekende stem door de koptelefoon; Quen was als Diesvoorzitter aan het woord, voor de gelegenheid zag hij er een keer niet uit als een zwerver en had hij zowaar zijn haar gedaan. Hoewel hij er bij stond als een dirigent met spasme heeft hij zijn speech uitstekend voorgelezen. Na de speech was het tijd voor een aantal waanzinnige challenges. Hoewel menig Braquer zijn buik vol had van inspiratieloze opdrachtjes gold dit niet voor Zizoef die het voor elkaar kreeg om in slechts vijftien seconden ontslagwaardige content te creëren.

De laatste dag van de Dies viel op vrijdag en er stond er een kookworkshop op het programma. Op het menu stond een pompoensoep,  beef wellington en een chocolate surprise. Het recept van de beef wellington was perfect gekopieerd van Gordon Ramsey en de afgevaardigden van de T.H.D. besloten dat maar te volgen in plaats van een stel stuntelende “idiot sandwiches”. De inzet van de Diescommissie werd nog een keer kenbaar gemaakt door het dessert, benodigdheden: dr. Oetker mug cake, melk en een mok. Gelukkig nam Praeses Harpoen voor het eerst in zijn bestuursjaar het initiatief, om zo de Helden te voorzien van een fatsoenlijke afsluiting van het diner en zo ook van de Diesweek.

“Ik ga het met mijn moeder doen”

Het land zit wederom op slot. Maandenlang konden de Helden al zittend bij Slagroom (of al staand bij De Prins) de verloren terrasavonden inhalen, maar vanaf 15 oktober was het over met de pret. Geen halve liters meer bij Slagzahn, geen goedkope dames bieries meer bij Plato en zelfs geen weeïge quotes van café de Korenbloem meer; de studententijd van het collectief bevindt zich wederom in zwaar weer. Relativeren is echter belangrijk; er zijn altijd nog mensen op deze planeet die het zwaarder hebben dan Braquers. Denk bijvoorbeeld eens aan Lange Frans, die dankzij de roverheid zijn miljoenenpubliek kwijt is geraakt door vrijblijvende podcasts over het liquideren van de premier. Of denk eens aan de MVV- hooligans, die zoveel hersencellen missen dat ze zich dermate druk maken over de kleur van een fictief figuur dat ze fysiek geweld nodig achten. Of denk al helemaal eens aan de vriendin/FWB Interne Zaken der T.S.V. Plato die haar masterplan over het Braque een schorsing aannaaien disputaire kennismakingstraject volledig moest herzien. Met de gedachte dat de leden tenminste nog de beschikking hadden over La Bar, een eigen huis en elkaar openden de Helden nog met een enigszins bemoedigend gevoel de deur naar de tweede lockdown.

De eerste noemenswaardige activiteit in deze periode was de avond van de Amerikaanse verkiezingen. Ter gelegenheid van deze speciale avond bracht Djarniloef een toto in het leven, die iedere aanwezige volledig willekeurig doordacht had ingevuld. Een slim businessmodel is het wel; toto’s de mailketen in slingeren over onderwerpen waar Braquers minder vanaf weten dan jij. Wellicht kan Floyd Mongloid zijn splinternieuwe roestbak met zo’n toto afbetalen wanneer hij de Helden laat gokken op zijn huidige verblijfplaats. Afijn, terug naar de avond zelf. De toto’s waren ingevuld, de traditionele spareribs van Koek borrelden in de pan, de tap was voor de zesde keer deze maand gefixt en zelfs Hampie was erbij: niks stond een memorabele verkiezingsavond in de weg. Ter voorbeschouwing keken de Helden naar het Deense broertje van Excelsior tegen Ajax een talk over de historie achter de presidentsverkiezingen, waarna rond elven werd overgeschakeld naar Fox. Binnen een kort tijdsbestek leerden de aanwezigen veel: wat de rol van counties waren, dat de scharrel van Moes begrijpelijkerwijs niet altijd zin in hem heeft en dat Kanye West een succesvoller debuut als politicus kende dan Jan Roos. Wat men deze avond echter vooral leerde was dat het Trumpisme zich in nóg meer imbeciele Amerikaanse zielen heeft geworsteld gedurende zijn presidentschap. Vele Braquers zochten derhalve laat in de nacht hun bedden op in de veronderstelling dat de buitenechtelijke vader van Boris Johnson vier jaar langer het land mocht ‘leiden’.

Twee dagen later bleek niets minder waar. De stembureaus uit de grote steden ontwaakten uit hun slaap en telden uiteindelijk voornamelijk stemmen voor Sleepy Joe. Zelfs de meest vergeetachtige mannen bleken dus grootse dingen te kunnen bereiken. Geïnspireerd door dit gegeven besloot Quen op het laatste moment toch deel te nemen aan de CoCoS Escape Room om zijn team hopelijk de overwinning te bezorgen. In een ware titanenstrijd namen team oude lullen en team klooien het op deze avond tegen elkaar op, met als doel om als eerste te ontsnappen uit de hemeltergend slome zoomcall de handen van een virtuele vijand. Er kwamen al snel rekensommen en mysteries voorbij waar Stephen Hawking moeite mee had gehad, maar de Braqueveteranen wisten de eerste codes snel te kraken. Het team van de klooien liep echter al snel een achterstand op, doordat Frommels vriendin een niet nader te noemen Vovozzo-chick het team vijf minuten lang liet wachten op een nieuwe link. De jongerejaars zagen de winst langzamerhand steeds verder uit hun vingers glippen, terwijl de routiniers door de vragen bleven vliegen. Een huisklooi gooide vervolgens de jongerejaars genadeloos voor de bus door hen – in tegenstelling tot de oude lullen – geen broodnodige informatie te geven voor een cruciale vraag. De achterstand bleek voor de jonkies niet te achterhalen, waardoor het team der oude lullen als eerste ontsnapte uit de wurggreep van de zoomcall. Bovendien bleken zij de snelste van het gehele deelnemersveld, maar dat mag geen verrassing heten. De biertjes voor de winnaars vloeiden rijkelijk, terwijl het verliezende team de Fair-Play prijs in de wacht trachtte te slepen door even hard te zuipen als de winnaars. Zaza zette de rest van de avond nog zo’n zeventien keer Super Feyenoord in nadat zijn club weer eens een incidenteel Europees succesje had geboekt, waarna de Heeren om een uur of drie besloten de buurman nog te voorzien van enige vorm van nachtrust.

De maandag erop stond er weer een bijzondere activiteit in de Braque-kalender: de online tussenborrel! Q had het dispuut en bovenal lichting 2020 beloofd om ditmaal zijn zaakjes keurig op orde te hebben, zodat er ditmaal zorgeloos kon worden toegeleefd naar een nieuw contactmoment met het elite-clubje der eerstejaars. Uiteindelijk kon er veel worden gezegd over de voorbereidingen, maar zorgeloos zou zelfs Bob Marley het niet hebben genoemd. De eerstejaars kenden gelukkig wel een zorgeloze voorbereiding door het pakket dat ze ontvingen van de Asstressor en diens voorganger. Met een breed scala aan lekkernijen en de conceptversie van het Braque-voorstelboek in bezit waren de aanwezigen in ieder geval klaar voor een onvergetelijke avond achter de laptops. Het spits werd afgebeten door Snof, die iedereen tot op het bot raakte met zijn speech over dat het toch best klote was dat de borrel online plaatsvond. De avond werd vervolgens écht afgetrapt met de Braque-quiz. Dankzij deze tocht door aloude Braque-verhalen leerden de sjaars dat soa’s op iedere toiletbril op de loer liggen, maar kwamen de genodigden vooral achter de dronken verhalen van leden. Omgekeerde stoelsessies, zoals u wilt. Met de Crazy 1990 leerden de leden vervolgens de genodigden juist wat beter kennen. Zo bleek dat de sjaars het Io Vivat al beheersten, dat de Partij van de Dieren verrassend goed te verkopen viel en dat het niet zo moeilijk is om Geert Wilders te vervangen als leider van een one-issuepartij. De rapkwaliteiten van Floyd DrillrapLoyd en Zaag sprongen aan het eind van de avond vooral in het oog bij Moes, terwijl de andere leden voornamelijk met lede ogen toezagen hoe Quen de genodigden kennis liet maken met vergeten muziekiconen als Paul McKartney. Het mocht de pret gelukkig niet drukken. Met een tevreden gevoel konden de Helden uiteindelijk terugkijken op de tussenborrel, en zodoende borrelden de duo’s en trio’s nog tot laat met elkaar door.

Weer drie dagen later verzamelden de Helden zich voor de online editie van de Biro d´Italia. Lichtingsdrager Heuj en kindervriend Kirk representeerden het dispuut, aangemoedigd door de rest van het actieve kader. De mannen schoten uit de startblokken en maakten de eerste speciaalbakken al snel soldaat, tot ongenoegen van Kriks al zo zwaar belaste maag. De voorsprong bouwde zich vervolgens snel op. Zo snel dat het 2020-duo vergeten was dat je nooit, maar dan ook nooit te vroeg moet juichen. Zo klonk het ‘’Kwak, hoe laat kom je morgen die prijs brengen?’’ al gekscherend door de borrelruimte nadat de Heeren zes luttele bakken hadden gekapt. Op de eindstreep werd het overmoedige duo dan ook geklopt door een team van sjaars. Sterker nog: door familie van Aad en Djarniloef. Waar mannen met enige vorm van trots met de staart tussen de benen waren vertrokken, maakten Heuj en Krik er na afloop nog een schaamteloze vertoning van door de winst ten onrechte te claimen. Het Trumpisme is nu dus ook voor het eerst in Tilburg in gedetecteerd. Het kabinet adviseert echter om niet direct toiletrollen te hamsteren; je handen wassen volstaat voorlopig.

“Maarten is toch niet serieus Praeses van jullie dispuut geweest?!’’

En misschien ook meteen de laatste, fysiek dan in ieder geval. De dag voordat Marko R. namelijk opnieuw Nederland aan banden legt mocht het dispuut der disputen zich van zijn beste kant laten zien, zij het helaas niet op de locaties die buiten pandemiejaren worden aangedaan. Dus beste kant, voor zover dat mogelijk is, op de sociëteit waar het norse hoofd van een Barcommer en een putlucht waar Balaganvrouwen jaloers op zijn altijd op de loer liggen.

Gelukkig had Quen alles keurig op orde en geregeld met andere mensen besproken in zijn hoofd (?) en kon het dispuut maandag zonder enige vorm van ongerustheid verzamelen op Akademeia. Balvin had de dresscode niet meegekregen en om te voorkomen dat mensen daar kritiek op zouden uiten had hij twee zwaarden sabels meegenomen om ieder discussie op z’n Jepperiaans af te kappen. Toen de kritiek mee viel werden de megamessen ingezet om een flink aantal flessen cava soldaat te maken.  Onder veel ge-uhm en gebrom kreeg de audiance iets mee over wat precies de beste manier was om dit een fles van kurk te ontdoen. Moes deed tijdens deze uitleg een oogje dicht en stond zoals wel eens vaker met zijn vleeszwaard in zijn hand te prutsen op momenten dat het erop aan kwam. Voor enkele heren was een sabre toch niet verfijnd genoeg en kon een subtieler glas hetzelfde klusje klaren. 30 flessen later lag er meer glas op de vloer dan wanneer Hidde en Frank een paar Xsif klooien zien staan, een unicum!

Lichting 2020 vond hun weg naar de keuken en daardoor de voorgerechten hun weg naar tafel. De door Frommel bereidde gravad lax werd zelfs door degenen die vis verafschuwen goedgekeurd en het was direct duidelijk dat het neusje van de zalm werd bereid voor het neusje van de zalm aan klooien. Kosten noch moeite werden gespaard en zo werd er een klein uitstapje naar oranje gebied gemaakt om wat spebi’s in te slaan. De druivensappen werden vervangen door gerstenat en kort daarna viel het stil.

De Praeses liet het aan LAB om het spits (want de spits is Rudi) af te bijten. Met zijn spoedcursus Moviemaker in Excel viel er genoeg te beklagen op de visuals maar hield eenieder wijs zijn mond om Dhr. Kaufmann’s mooiste moment bij Braque te horen. Een luttele zeven minuten later waren de sjaars geïnspireerd genoeg om zich dit niet te laten ontnemen door wat stamelende woorden van Snoffel. Op uitnodiging van zojuist genoemde was het nu aan de genodigden om te laten zien uit welk hout zij waren gesneden. De eerste jongens bekropen de stoel en een stortvloed aan misplaatst verbaal zelfvertrouwen liet de kamer blank staan.

Het hoofdgerecht onder leiding van Smaal vond snel de magen van de aanwezigen, rekening houdend met iedereen de tijd maakte dat de borden na afloop zo schoon waren dat de cateraar ze netter terug kreeg dan dat hij ze leverde. De cocktail cava/speciaalbier maakte zich van menig klooienbrein meester en de verhalen bleven langgerekt maar werden net zo samenhangend als de gedachtenspinsels van meneer de Assessor en net zo goed te verstaan als Djarniloef na een lange  vergadering.

Ondanks dat er een tijd een Conserva achter de bar had gestaan bleken de desserts nog aanwezig en terwijl de laatste jongens het woord voerden werden de eerdere delicatessen zoet afgesloten. De toelichting van Josje Willem loog er niet om en snel werden de tafels leeggeruimd om de pretkraan leeg te drinken en het lustrumlied op repeat louter hitjes aan te zwengelen.

Mast haalde nog nét de acht na laatste trein naar Rotterdam en zoals traditie betaamd moest er een Barcommer aan te pas komen om het collectief uit de sociëteit te verwijderen. Heeren, dank voor jullie aanwezigheid en voor de gelukkigen: tot de volgende.

Voor alle trouwe volgers die thuis een toto hadden afgesloten, een overzicht van de stoelsessies:

Heul heul veel gedronken: IIIII IIIII III

Ervaring in Lloret: IIIII I

Jongens die nog steeds bezig zijn met het vinden van de clou in hun verhaal: IIII

Opa’s die vreemdgingen: I

“Wat was je bodycount?”

Vanaf het moment dat Bill Gates besloot om moeder aarde op te zadelen met een baanbrekende pandemie, voelde het collectief zich al snel als een kind wiens favoriete speelgoed wordt afgepakt. Hetgeen Braquers voornamelijk bindt – het drinken en het brallen – was plots verheven tot immoreel en gevaarlijk. Het bestuur deed mee aan de pubquiz van 2020 er vanaf de uitbraak echter alles aan om het dispuut te blijven verenigen, zodat de Helden wel op de hoogte bleven van elkaars doen en laten. Maanden die werden gedomineerd door Ab Osterhaus, ongemakkelijke kijkavonden en opeens moeten praten met ouders volgden, maar in juni was het eindelijk zover. Rutte III gaf het vaderland namelijk weer permissie om de tap aan te slingeren. De Assessor zag zijn kans schoon en verdubbelde linea recta zijn borreltotaal van het afgelopen jaar. In juni heropende hij het borrelseizoen al met de tweede editie van de ‘Tonic is ook een thema’-borrel met de dames van NON, waarna in juli de grande finale van Floyd Wanbeloyds bestuursjaar op de planning stond. In een tijdsbestek van 24 uur kwamen namelijk zowel de dames van AA als van Furiae langs op de verzamelplaats voor incapabele loodgieters KB. Een etmaal aan borrelplezier of een vermoeiende marathon voor de Helden?

Waar Braque normaliter past voor kuddegedrag, moest het dit jaar tegen willens en wetens in toch meegaan met de tijd. Meer dood dan levende disputen besloten namelijk dat een gehele introductieperiode niet meer volstaat om te laten zien dat menig boekenclubje meer te bieden heeft dan zij, met de geboorte van de kennismakingsborrel tot gevolg. In samenspraak met de witte giletjes werd besloten om de krachten te bundelen en het niveau van de gemiddelde kennismakingsborrel dan wel echt te ontstijgen. Middels een online campagne waar zelfs Boyd Hoek zijn vingers bij af zou likken, probeerde de promocommissie een blik aan afgestudeerde middelbare scholieren naar de KB te trekken om kennis te maken met het dispuut der disputen. Met enkele onbekende gezichten aan de statafels werd de avond afgetrapt met burgers à la Koek en gerecyclede drankspelletjes, waarna de dames van AA volgens afspraak om klokslag vier negen uur arriveerden. Hampie, Snof en Moes keken om zich heen en zochten uit over wie ze morgen weer konden zeggen dat ze “ditmaal echt heel dichtbij waren”, terwijl de rest van het gezelschap de door de koersbroers verkregen kannen bier in een rap tempo opdronk. Om de koude oorlog met de buurman niet verder aan te wakkeren, besloot men om de borrel tijdig te verplaatsen naar de keuken, waar Heuj vervolgens urenlang het Marokkaanse equivalent van de Top 2000 door de speakers blies. Verloren zoon Kirk voelde zich wel erg op zijn gemak op de vunzige deuntjes van zijn lichtingsgenoot en kroop met zijn boerse heupen opeens wel heel dichtbij naar de nieuwe lichting AA’tjes. De stoffer, blik en rookmelder maakten de rest van de avond overuren en nadat Kwak een potentieeltje tien kamers had aangeboden, werd het tijd om de oogjes toe te knijpen en te dromen over wat morgen ging brengen.

In navolging van bekende Nederlanders als Dave Roelvink en Tisjeboy Jay trekt ook menig Braquer steeds vaker de wetenschap in twijfel. Waar de maatregelen tegen de verspreiding van het virus door de desbetreffende notoire domoren ter discussie worden gesteld, twijfelen de KB-bewoners inmiddels aan het wetenschappelijke bewijs dat katers niet te bestrijden vallen. Vijftien liter Ice Tea Green en acht Italiaanse bollen is volgens hen namelijk hét onontdekte vaccin tegen de nadorst en hoofdpijn. Nadat dit nieuwe wondermiddel weer massaal was geconsumeerd, waren de Helden klaar voor de tweede helft.

De dames van Furiae vielen op de late middag de tuin binnen, waarna de tweede helft werd afgetrapt. De pingpongballetjes en kaarten vlogen al snel over de tafels, waarna het gezelschap genoot van de droge deegrollen van het bedrijf waar Kirk tegenwoordig zijn bestaansrecht aan ontleent. Het traditionele inkakmoment werd ditmaal vermeden door het oorverdovende gezang van de dames, waarna bleek dat er ook na de coronaperiode maar weinig is veranderd binnen Braque. Zo kwam Duif weer eens te laat door een overvloed aan selfhelpboeken papers die hij moest lezen, bleek dat Zaza nog steeds moeite heeft met twee slokken achter elkaar nemen en probeerde Moes een dame voor iemands neus weg te kapen. De wandelende kopieermachine had het voorzien op Snofs doelwit, maar iedereen weet: waar twee honden vechten om een been, gaat Floyd ermee heen. De onverstaanbare arbeider uit V-Town bleek aan het eind van de avond opeens de hoofdrolspeler van het nieuwe seizoen van GTST, waarin ook Abel en enkele Furiaesjaars bleken mee te spelen. Na acht fusten te hebben geledigd, vond iedereen het welletjes en werden de bedden opgezocht. Het katerontbijt van de dag erna ondersteunde eens te meer de H1-hypothese van de Heeren, waarna de conclusie eenduidig was: Floyds laatste huzarenstukje was een daverend succes.

“Ice Tea Green laat maar zien”

Het collegejaar zit er weer op, normaliter was het de tijd van het jaar dat teenslippers, zwembroeken en Stappegoor strippenkaarten aangeschaft werden. Dit jaar gooide Covide-19 roet in het eten en maakte de eerder genoemde attributen plaats voor airco’s, opblaaszwembaden en ventilatoren om de kamers van menig slecht geïsoleerd studentenhuis toch nog leefbaar te maken.

Daarnaast is het natuurlijk de tijd van het jaar om het oude bestuur van hun plicht te ontheffen en het nieuwe bestuur aan te stellen. Bestuur XXX zag eindelijk het licht aan het einde van de tunnel. Na een jaar halfjaar inzet voor het dispuut werd het tijd voor een nieuw viertal die de club zouden moeten gaan leiden.

Nadat alle kandidaten hun zegje hadden gedaan, hun motivaties hadden laten blijken, hun plannen hadden gepresenteerd en de stemmen geteld waren was het nieuwe bestuur daar tijd om nog een keer te stemmen. Helaas was het resultaat wederom niet  toereikend om een kandidaat te kiezen. De avond van 9 juli eindigde dan ook met twee nieuwe gezichten in het bestuur terwijl Dhr. Loeffen en Frommel nog een jaar hun bloeddruk zouden testen.

Eind goed al goed hoor ik u denken. Niks was minder waar, de Helden besloten om Floyd, maar vooral zichzelf, rust te gunnen aankomend jaar en er werd nogmaals gestemd. Na deze stemming maken de volgende Heeren deel uit van bestuur XXXI:

Willem Hamoen – Praeses

Frommel – Ab Actis

Job Geurts – Quaestor

Quinten Verhaar – Assessor

Wij wensen het nieuwe bestuur Lichting 2019 veel succes en willen daarnaast Maarten Nijmeijer, Harmen Grobbe, Jeroen en Floris Loeffen bedanken voor hun inzet gedurende het afgelopen jaar.

“De Toreadoooooor”

• 

Beste kamerzoekende mannen,

Heb jij de quarantainetijd bij je ouders op de bank wel gezien? En ben je opzoek naar een actief huis in Tilburg? Kom dan bij ons langs voor een kijkavond!

Komende zomer komen diverse kamers vrij in ons studentenhuis. We zijn een hecht huis en ondernemen graag activiteiten met elkaar. Zo eten we bijna iedere avond samen, borrelen we vaak in onze huisbar met tapinstallatie of spelen we een gezellig spelletje. Ook gaan we jaarlijks op vakantie met z’n allen.

Ben je enthousiast? Stuur dan een mail naar bestuur@dispuutbraque.nl en dan nodigen we jou graag uit voor onze kijkavond!

De kamers kosten tussen de €270 en €330 per maand inclusief gas, water, licht en schoonmaakster.

Het huis is voor de rest van alle gemakken voorzien:

• Vaatwasser
• Borrelruimte!
• Twee keukens
• Meerdere douches en wc’s
• Droger en wasmachines
• Wekelijkse Schoonmaakster
• Vaatwasser
• AH op 1 minuut lopen
• Uni binnen 8 minuten te bereiken

• 

Men loopt een donkere ruimte in, er zijn gasten met zwart-witte truien aan die aan lelijke tafels zitten en de glazen voldoen niet eens aan de Keniaanse ziekenhuisstandaard: het is weer tijd voor de Buitengewone Bestuursevaluatie Consilium Brut Beschuit Cantus! 

Het collectief kon zijn pret niet op want na liefst een kwartier te hebben gezocht naar een plekje werd duidelijk dat het omhoogborrelwanbeleid van Floyd Mongloid had geleid tot een plekje diep, maar dan ook diep onderaan de voedselketen. Te midden van de sport- en studieverenigingen die zelfs de meest doorgewinterde UB-gängers niet kenden werden de eerste glazen gevuld. U als trouwe lezer vraagt zich natuurlijk af: Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Mol Doch Waar B.V. heeft daarom voor u de volgende reconstructie gemaakt. 

En dat bleek nog niet zo makkelijk te zijn als het lijkt. Het sociale degradatiespook dat Braque in huis heeft gehaald lijkt als je naar de huidskleur van onze meer-dood-dan-levende Praeses kijkt een makkelijke slachtoffer te hebben gevonden. Te midden van de voetbaljongens en korfbalmeisjes lijkt de beste man tamelijk op zijn gemak: zo zag zijn gemiddelde kietfeest er vroeger ook uit. Opzet met de aanwezigheidsmail of gewoon incompetentie? Toch moet er niet te snel worden geoordeeld, want waar de band contemporaine hit na hit speelde op een cantus die zichzelf walgelijk misplaatst de ‘stukooste’ noemt, schitterde de beste man in zijn vertolking van Wilbert Pigmans. Hopelijk voor iedereen eindelijk de laatste keer.   

Nee, dan ons aller Ab Actis. Goedgemutst doch weinig toevoegend als hij is probeerde hij ervoor te zorgen dat men zich vooraan het podium waande door met zijn poezenvingertjes confetti na te doen en zijn poriën zó open te zetten dat het leek alsof hij al 10 pils over zich heen had gekregen. Voordeel van zover van het podium af staan is dat je je stem niet hoeft te verheffen om met elkaar te praten, nadeel is dat je de lach van Hampie tegen de gele muur op en neer hoorde galmen. 

De Quaestor was er met zijn gedachten niet bij toen de kaarten moesten worden gekocht gedurende de avond, zijn gedachten bij het Incom-datediner. Met een schuine blik op Josje met zijn volle blonde haardos streek hij nogmaals door het ingedroogde mie-nestje dat op zijn hoofd ligt. Iedere avond met Eline op de bank is mooi meegenomen denkt hij, terwijl hij de herinneringen om kaarten te kopen voor Het januaribalpreaumillagederoast TSVT verwijdert uit zijn agenda. Als hij even later een van de 24 Furiaesjaars gekaapt ziet worden door die Luzac-klooi onder de neus van zijn lichtingsgenoot weet hij dat hij een goede keuze heeft gemaakt voor wie zijn vriendin meeneemt. 

Een verdwaasd kijkende jongen loopt met een glimlach van oor tot oor door de zaal. “Wauw wat gaaf. Leuk die lichten. Dit liedje is tof! Wát een gezellige mensen” herhaalt het gedachtekind van Olle keer op keer in zijn hoofd. Op de achtergrond hoort hij iets galmen. ‘BORREL BINNENKORT?’ schreeuwt een jong blond Olofmeisje tegen hem. ‘Snel opschrijven, anders vergeet ik het. Oh wauw een gieter waar bier uit komt! Zouden bloemen daar dronken van worden? Haha ik ben zelf ook bezopen. Vrij haags man. Binnenkort weer eens het theehuisje blank zetten. Waarom heb ik een pen in m’n hand. Heb toch geen blaadje. Waarom zit dit blonde wijf me aan te kijken trouwens? Zieke lichtshow hier. Holy shit! Er komt gewoon bier uit die gieter, ziek gaaf!!

Terwijl Jesper stikt in zijn bier en een pijnlijke dood vindt, besluit het Dispuut huiswaarts te gaan en het grootste coronabroeinest van de Benelux een rug toe te keren. Handen werden geschud voor de laatste keer de komende periode en men kwam tot de conclusie dat het risico om hier een dodelijk virus op te lopen en de gezelligheid net zo goed in balans waren als de TOCK-begroting.