T.H.D. BRAQUE

Ik heb twee uitjes op mijn hoofd ik zit bij….

Donar Vatos Plato! Waar de collega’s van Fred Teeven dit weekend schijven schuiven op een kermisattractie, begaf het actieve, en daarmee leuke deel, van het kader zich het derde weekend van september traditioneel richting Someren. De een misplaatst slenterend de oud-Senator uithangend, de ander ploegend de klooi van dhr. Grobbe. Verschil moet er zijn en verschil was er zeker. Zo hadden enkele sjaars het geluk dat ze een weekend lang begeleid werden door een deel van het Heldiale Animatieteam (te boeken voor al uw feestweken en introkampen behalve die van de MAK, kutMAK) en moesten anderen eerstejaars het doen met… Tja hoe zeg je zoiets smaakvol? Het was nog net geen martelhuis in Nigeria, maar leuk is anders.

Enfin, na vrijdag in Tilburg even de grillen van het DPO te hebben ondergaan mengde het hele zootje zich tussen de forenzen voor de traditionele kruistocht richting Someren. Alwaar eindelijk het lieftallige, doch smerige, bierhol ingedoken kon worden. Waar vroeger nog de gehele kelder vol stond met zwetende eerstejaars, kotsende barcommers en vozende mentoren, is het anno 2019 noodzaak om de helft van de kelder af te zetten met grote borden. 

Des te meer redenen om jezelf even belangrijker te maken dan je daadwerkelijk zelf bent. Want hoe werkt het bij Plato als je iets wilt regelen? Je vraagt schriftelijk aan de nieuwe opperknor of je iets op mag zetten, deze zit er net en heeft geen idee, je wordt doorgestuurd naar de IZ, die legt het voor bij voorzitter van de kampcom, de voorzitter van de kampcom gunt haar vriend zijn momentje niet heeft ook geen idee en legt het weer neer bij de Marchal, die het vervolgens voor de zekerheid maar verbiedt met de nadrukkelijke toevoeging dat partypoppers echt niet de bedoeling zijn. Dat moet je niet willen!

Wat je ook kan doen is een groepje oude mensen verzamelen, de zolder van Plato plunderen, partypoppers kopen, excuusbestuurder opnemen in je groep, twee minderjarige eerstejaars in een morphsuit stoppen en een uur lang schaamteloos aandacht claimen. HOP, daar is je bestaansrecht.

Het moge duidelijk zijn dat ook Braque zich hard heeft gemaakt voor zoveel mogelijk nieuw bloed. Iedereen Alles werd uit de kast getrokken om Hoof op de Hoof haar target te laten halen. Jokers werden ingezet, borden werden vol gekotst, klooien werden uitgekotst en externen werden gebombardeerd tot saaiste gast van kamp.

Uiteindelijk bleek zelfs de zondag dit jaar geen farce, de traditionele dip duik op zondag werd namelijk vakkundig tenietgedaan door Kauf en Franks-estafette uurtje. Om te concluderen, wat hebben we nou allemaal geleerd van dit kamp?

-Kaufmann en Frenken verzorgen volgend jaar de Rock of your TOP show
-Meul mag misschien ook meedoen
-Grasmaaien is super stuko
-Iedereen is gewoon even vaak jarig
-De mail geeft soms een vertekend beeld
-Er zitten vet veel stemmen in de helm van Givan
-Ik ben homo
-Jij bent homo
-Wij zijn homo

‘Tu-du-tu-du Veni Vidi uh-uh’

Tijd om de vlag weer buiten te hangen! Het dispuut der disputen heeft het voor de 29^ekeer weten te presteren een rondje om te zon te maken zonder te bezwijken onder de druk van het nieuwe studieklimaat, een torenhoge studieschuld, het smelten van de ijskappen en de lichaamsgeur van Koek. Vorig jaar werd dit gevierd door met 50 man op een stel opgevoerde grasmaaimotortjes door het Tilburgse te toeren geheel gekleed in trui, leren pattajacka jas en snelle planga. U herinnert zich waarschijnlijk de iconische zwart-wit foto nog wel. 

Aangezien wijsheid met de jaren komt, leek het ons dit jaar minder verstandig om de toch al vergrijzende mannen op gemotoriseerde voertuigen terug van een escalerende speciaalbierborrel te laten rijden door Tilburg centrum. Hierom werd dit jaar het dakterras van Doloris aangedaan om te proosten op het feit dat Snof na 3 studies zijn BSA heeft gehaald, Kanters nog steeds op vrije voet is, Bubba uit de kelder van KB gekropen is, Abel eindelijk ABN is gaan praten. Het Heldiale zwart-wit al bijna 30 jaar niet weg te denken is uit het Tilburgse Studentenkleurenpalet. 

Wat is een verjaardag zonder entertainment? Als een datediner zonder date, een afstudeerfeest zonder gegraveerd zakhorloge, een Braquantie zonder directe terugvlucht of een lustrum zonder buitendag. Precies. Té schandalig voor woorden! Dit wist ook de Heldiale DiesCom en zo mocht ieder op zijn beurt de Meta MastMees Maze betreden. Aangezien we voor u als waarde lezer en wellicht toekomstig bezoeker van ditzelfde Maze de lol niet willen verpesten zullen we onze bevindingen en spirituele openbaringen voor ons houden. We raden u wel aan de risicogevallen in de gaten te houden aangezien sommige Uilenballen nooit meer zullen kunnen functioneren in onze maatschappij na dit bezoek.

Verheugd dat niemand zich van 3 hoog naar beneden heeft gepleurd na het naakt gestript worden, herbeleven van zijn eigen geboorte en het voeren van intense dialogen met paspoppen was het tijd om onszelf te belonen met een hapje dan wel drankje. “Goed eten is belangrijk en de maaltijd is heilig”. Zo werden de Heeren verwend met een Porterhouse steak en op de huid gebakken zeebaars Kipsaté en een burger met frieten. Ach, een fundum is een fundum, zullen we maar zeggen. Daarna was het dan nog even tijd voor een afzakkertje bij RAW en maar hopen dat u niet om half 3 met de heer Adriaans in de Boeka eindigt. Het was bal!

“LAB heeft René Quist, en Braque heeft Stijn Frenken!”

Na een kleine twee maanden aan reces is het seizoen inmiddels weer in volle glorie losgebarsten. De sociëteiten worden door dikke klooien geschrobd en geboend, de SoLow leeggekocht om passende outfits te vinden voor d’n kiddo’s en iedereen wast zijn oranje shirtje even snel extra warm zodat het als gegoten te strak om je lijf zit. Het moge duidelijk zijn: de TOP week is weer van start gegaan! 

Zo’n 3000 nieuwe studenten betreden ieder jaar de academische wereld van Tilburg waar, voordat de muffe collegezalen worden opgezocht, er eerst 5 dagen gepilst wordt om ‘kennis te maken met de stad’. Hordes aziaten op kinderfietsjes, blowende oostblokkers en omhooggevallen gymnasiasten overspoelen de stad met frisse energie om zich te binden aan een studentenvereniging of door de fout te maken zich ergens anders in te schrijven. Liefst twee Braquers die zich dit jaar niet links- of rechtsom inzetten om al deze snotneuzen met broodtrommeltjes en slaapzakjes wegwijs te maken in de studentenwereld. 

Vier TOP groepjes stonden onder het waardig gezag van een Braquer, wat kan betekenen dat je aan het eind van de week danwel een leveraandoening hebt omdat je je ruggengraat hebt gedoneerd aan een Noordzee-kwal, of na anderhalve dag maar naar huis bent gegaan omdat je je niet ‘welkom voelde’. Zes man zette zich voor de vereniging in verschillende hoedanigheden in om ervoor te zorgen dat de club weer een jaar aan nieuw vlees heef, Kjoek en Frumble zorgden voor ‘een perfect gelopen TOP week’. Een oplettend lezer vraagt zich af waar de EuroMast zich in dit verhaal bevindt: de beste man denkt na twee studies gefaald te hebben in Tilburg dat de zo mogelijk nog zwaardere universiteit van Rotterdam wel een geschikte plaats voor hem is en loopt dus de Eureka week. 

Na de TOP week werd de OT snel gestart met een viertal feesten op de vereniging. Een van de eerste wapenfeiten van Floyd was het cadeau voor Conserva: een anti-pauperpakket met tangen om de kettingen en piercings de plomp in te werken, nep tattoos, make-up doekjes en een gele steen om jezelf mee te verdrinken als het echt allemaal niet meer gaat. De feesten volgden elkaar snel op terwijl de bakken en katers zich aan elkaar verdrongen. Voor men het wist konden de oranje shirtjes de kast in om de dispuutstruien weer aan te trekken. 

“Ik ben afgelopen jaar TOP bestuur geweest” 

Terwijl het gros van de eensgezinde spitsbroeders nog moesten opkalefateren van een week lang vreemde accenten aanhoren tijdens de traditiegetrouwe introductiedagen, beter bekend onder de naam TOP-week, vond Dhr. Molewaar het een uitzinnig idee om deze dronken dagen nog geen halt toe te roepen en het dispuut uit te nodigen om te testen of ze na die week een beetje aan hun Duits hadden gewerkt. Met de blik op oneindig Noord-Limburg vertrokken de Helden richting Venray om 22 kaarsjes uit te blazen voor Jort’s 21^e verjaardag. Het heeft even op zich laten wachten, maar ook hij laat zich toch maar trakteren op de ietwat pikante verhalen, liederen en roasts die zich eigenlijk wel thuis voelden in die spreekwoordelijke doofpot.

Eenmaal aangekomen op locatie werden de leden én jongstleden hartelijk verwelkomt door de zussen ‘vriendinnen van’met een koud glaasje gegist druivensap, zodat het zwart-witte gepeupel even kon afkoelen van hun loodzware rit. Deze vochtige amuse werd gelijk door menig genodigde beschouwd als startschot voor het aankomende bacchanaal en we gingen aan tafel. 

Met een uitvoerige, enigermate Frans getinte la carte werd ons een heerlijk avondje beloofd. Van de confit de canard tot een garnalenragout, het passeerde allemaal de revue. Het was dus ten enenmale zonneklaar dat er onwijs veel voorbereidingen waren getroffen om dit diner tot een groot succes te laten eindigen. Er kon helaas niet hetzelfde gezegd worden over de grote hoeveelheid wolken die boven de plattelandsgemeente neerstreken. Het donderde en het bliksemde meters bier dozen wijn, maar ditzelfde gold ongelukkigerwijs ook voor de neerslag. De enige manier werd dus pompen of verzuipen. We kozen voor de middenweg.

Na deze stormachtige taferelen kreeg lichting 2016 nog de kans om de boel op te laten klaren door een lied ten gehore te brengen waarin het doen en laten van Jort eens accuraat werd uitgelicht. Om dit songfestival nog even nieuw leven in te blazen bleken de Venrayse kompanen ook nog te beschikken over enige vorm van muzikaliteit en zo besloten zij hun langverwachte chanson “Jortje Molenaar, Knorrenkoning!” te releasen op deze memorabele dag. Douze points! Dit avondvullende programma verdiende gewoon nog een passend slot en dat kreeg het. Vergeleken met ijskoning Bal is zijn vader meer een open boek. Zo kregen we door het drankgelach heen toch de verhalen te horen die we uren later ongetwijfeld weer zouden vergeten. Tijd voor het Limburgs schoon. 

Met de Koets benenwagen richting het bruisende centrum was het moment daar. Met het tipsy gespuis op pad hebben we uiteindelijk de enige twee kroegen mogen aanschouwen in de pittoreske binnenstad. Onder het mom van verdeel en heers bedacht een deel van het dispuut dat het een slim idee was om in kleinere groepen de nacht door te komen. Het overgrote deel bevond zich voornamelijk op het welbekende kruispunt, daar waar koek zich weer misdroeg van zijn beste kant kon laten zien. Na enkele uren vol vermaak werd het voor de leden weer tijd om zich naar de slaapzaal omgebouwde tent te begeven in de achtertuin van Dhr. Molenaar. Hier werd dan ook door iedereen goed gekeken naar de binnenkant van zijn ogen om zo in de ochtend weer het mooie Venray in te ruilen voor het vertrouwde Tilburg.

Zaterdag, 22 juni jongstleden. Een dag waarop menig onwetende een blik Klok zou opentrekken en neer zou ploffen op de bank, kijkend naar Heel Holland Bakt. Gelukkigerwijs weet T.H.D. Braque wél wat zich te doen staat op een banale dag als deze: het koesteren van het feit dat men gezegend is met het hebben van broers dan wel zussen. Het collectief verzamelde zich in de brandende zon in de tuin van de Korenbloem en langzamerhand stroomden de broers en zussen binnen. 

Na kennis gemaakt te hebben met alle look-a-likes werd iedereen vriendelijk verzocht plaats te nemen in de legendarische huifkar. Het was een reis die een uur zou duren, maar wat ging het snel voorbij. Big Nose Many Hoes  Meul zorgde voor de uitmuntende meezing-hitjes en uiteraard was er ook meer dan genoeg Klok geregeld. Ondanks de amusante sfeer voelde men evenwel de brandende ogen van zijn dispuutgenoot wanneer er iets te lang werd geconverseerd met desbetreffende zus. Gelukkig was er na aankomst meteen ruimte voor afleiding, namelijk het spelen van het zogeheten ‘Foot Golf’. Waar er in eerste instantie direct door de voetballers werd opgeschept, bleek achteraf dat men voor deze alternatieve sport weinig balgevoel had. En jazeker, er zijn een handjevol Helden niet heelhuids van het rondje 9-holes afgekomen. Helaas zal niemand toegeven verslagen te zijn door zijn broer of zus… 

Na kort op het terras gezeten te hebben was het dubbel feest: ook op de terugweg werden wij vervoerd met de huifkar. Het plezier kon niet op maar ook aan deze feestelijke rit kwam een eind. Desalniettemin stond de Barbecue al aan dankzij Frommel, die zich opofferde om op de KB te blijven. Er werd gesmuld van de kilo’s aan vlees die was ingeslagen en het werd steeds gezelliger. Zo gezellig dat een enkel lid zijn handen niet thuis kon laten, tot ongeloof van de broer in kwestie. De zon ging onder en langzamerhand keerde iedereen huiswaarts. Er kan teruggekeken worden op een ontzettend mooie Broer-Zus dag!

“Wat doe jij op de kamer van Mast?!” 

Ah, het is weer juli. De zon breekt langzaam door en de tijd is aangebroken om de zeilweekendshirts, zwembroeken en Stappegoor strippenkaarten maar weer eens onder het bed vandaan te halen. De donkere wolken werden vaarwel gezegd, zowel meteorologisch als voor menig Braque bestuurder. De lijdensweg zat er dan bijna op; geen klachten meer over dat slappe gedoe van de voorzitter, niet meer de deurwaarder uithangen en nooit meer een instagramfoto hoeven posten.

Het was tijd voor een frisse wind. Zo mochten de kandidaten hun visie op de definitie van beleid geven en motiveren waarom zij de club aankomend jaar naar grotere hoogtes zouden tillen. Met gepaste trots presenteren wij dan ook het nieuwe bestuur 2019/2020.

Maarten Nijmeijer – Praeses

Harmen Grobbe – Ab Actis

Jeroen – Quaestor

Floris Loeffen – Assessor Intern / Extern

Wij wensen het nieuwe bestuur veel succes toe en bedanken natuurlijkerwijs het vorige bestuur, Diederick van de Goor, Thomas Meulenbroek, JB en Stijn Frenken voor al hun toewijding en inzet gedurende het afgelopen jaar.

“Sinds wanneer wordt er pas zo laat gewisseld?”

In de media voeren zogenaamde experts geregeld de discussie wanneer de start van de zomer op de kalender geplaatst kan worden. Wordt de meteorologische redenering gevolgd, dan staat het rode kruis op de eerste van juni. Volgt men de astronomische kalender dan trekt men rondom 21 juni voor het eerst de slippers en zonnebrand uit de kast. Verder geldt voor Tilburg Zuid dat de zomer pas echt begonnen is als de plastic tuinstoelen en de zwembadjes op de stoep staan en voor de gemiddelde student is de zomer begonnen als bij het eerste zonnestraaltje de truien in de UB verruild worden voor de rokjes op het Piusplein. Echter zoals u weet is THD Braque bovengemiddeld en hebben wij uiteraard de regel die de rest tot uitzondering degradeert. De zomer begint immers gewoon op de derde zaterdag van juni op de Braque – LAB Zomerborrel.

In de afgelopen jaren heeft dhr. Quist enkele vooraanstaande locaties op de mail op de weten te zetten. Zo is de StrafStaf SS Rotterdam decor geweest, werd dhr. Westerplastic gereanimeerd op de gerenommeerde BeachClub WOW! en was het larp festival op de Neude ook een succes. Dit jaar werd wederom de Domstad aangedaan en kon het dispuut afzakken richting 4 containers, vuurkorf en een bouwkeet Roost aan de Singel.

Voordat de borrel begon had dhr. Frenken de “Lustrum aftrap” gepland. Bij gebrek aan testosteron koffie werd er met munt- en gemberthee genoten van updates door de diverse commissies. Echter bleek alcohol toch het beste smeermiddel voor een brainstorm en kon de borrel beginnen.

Louise en co zorgde voor bier en zon, de bbq werd aangeslingerd en het lab druppelde binnen. Slap geouwehoerd voerde de boventoon en nadat geïntegreerd was met een local en dhr. Molotov de vissen had gevoerd, bleek dat de tijd snel gegaan en besloot Louise dat ze er geen zin meer in had tot de laatste ronde.

Ondanks dat de zon zich nauwelijks heeft laten zien kan Dispuut Braque u van één ding verzekeren: de zomer is begonnen!

“Eh ja, toen ben ik dus bij Lage Zwaluwe wakker gemaakt in een uitgerangeerde trein en moest ik 500m langs het spoor terug naar het station lopen. Achteraf vond ik dat ook wel vreemd eigenlijk.”

‘Voorstel van dhr. CENSUUR dat omdat Stijn Frenken met allemaal wijvenideeën aankomten dat dat met ons hier besproken gaat worden terwijl er al 300 borrels en CENSUUR avonden aankomen en wij zijn zo tyfusdruk in die maanden en de klooien moeten al die fucking dates nog inplannen. Elke dag is gevuld met Braquers, klooien en ander gespuis. We hebben de BEA, winterBEA so you will, maar Braque heeft nooit en zal nooit een datediner geven. Wijven vinden dat leuk ja en we gaan door naar puntje 12 de TOCK.

Aangenomen.’

Zomaar een greep uit wat willekeurige notulen uit 2016. Enigszins slordig genotuleerd (of slordig geroepen) maar de emotie is duidelijk. Op de dag dat Heldiaal Heerendispuut Braque een datediner geeft draait de vaandrig zich om in zijn graf. 

Drie jaar later zijn we toe aan ons tweede datediner. Schuw waren we, vorig jaar, toen we ons eerste datediner organiseerden. Want het moest wel een waardig diner worden, uniek. Geen dertien in een dozijn Vatosachtig etentje vol MD dates en tomatensoep. Nee, een fust speciaalbier voor de vrouwen, een spontane préborrel met de superhelden, zanger Bas, catering, bizarre outfits en een after op de Meimarkt. We waren tevreden.

Stom natuurlijk! We waren als Ajax dat in de roes van hun Europees succes plotsklaps punten verliest in Kralingen, als de Australische Lucy Kennedy die in het zicht van de finish al haar handen de lucht in gooit om vervolgens op de lijn geklopt te worden door Marianne Vos, als een niet nader te noemen vogel die denkt ontmaagd te worden maar vervolgens toch weer prematuur klaarkomt en een deerne haar navel volspuit. Om even in voetbaljargon te blijven: ‘Zijn we er toch weer ingetuind.’

Achteraf is het natuurlijk ook niet handig om de organisatie bij een klooi en een gehandicapte te leggen, maar dat is achteraf (voor het kamerjagende lid, het schijnt daar prachtig wonen te zijn). Maar goed, ze hebben gelukkig wel hun best gedaan. Ofja, hun best.. Is alles aan een jongerejaars overlaten, zelf niks doen, erachter komen dat je geen date hebt kunnen regelen en op de dag zelf dan maar bepalen dat je toch opeens een heel belangrijk feestje in je ouderlijk dorp hebt en niet bij het datediner kan zijn waar je, ondanks nul bijdrage toch verdorie de organisator van bent, je best doen? Wel? Dan hebben ze allebei hun stinkende best gedaan!

Dit alles betekent overigens niet dat we niet gelachen hebben. Zomaar wat leuke dingetjes:

-twee ouderejaars die op de dag zelf pas hun date zover krijgen om toch maar mee te gaan
-een derde ouderejaars die op de dag zelf toch maar besluit om stomdronken aan te komen
-aangezien het onbeleefd is om aan het begin van de avond stomdronken aan te komen hij dit dan maar drie uur te laat doet
-een ouderejaars die er na drie uur te laat aankomen achter komt dat zijn date inmiddels bij een ander dispuut op de huifkar staat
-een ouderejaars die weggaat om zijn date te zoeken
-een ouderejaars die achteraf blijkbaar wegging om urenlang de bestuursplee vol te barfen
-twee septemberleden die achteraf een boete krijgen omdat ze hebben staan roken op het podium
-twee septemberleden die achteraf een boete krijgen omdat hun dates hebben staan roken op het podium
-een rechtschapen klooi die in zijn naakte ballen op de foto wordt gezet
-een judas 
-een ruzie tussen een niet nader te noemen laatkomer en zijn vriendin binnen én buiten de Mac

Och er is gelachen, er is gepresteerd en er is gezopen en we hebben wel wat leuke verhalen. Maar die heeft Vatos vast ook. Volgend jaar een tandje erbij heren!

‘Nee hij is er wel, hij komt gewoon niet boven de tafel uit’