Men loopt een donkere ruimte in, er zijn gasten met zwart-witte truien aan die aan lelijke tafels zitten en de glazen voldoen niet eens aan de Keniaanse ziekenhuisstandaard: het is weer tijd voor de Buitengewone Bestuursevaluatie Consilium Brut Beschuit Cantus!
Het collectief kon zijn pret niet op want na liefst een kwartier te hebben gezocht naar een plekje werd duidelijk dat het omhoogborrelwanbeleid van Floyd Mongloid had geleid tot een plekje diep, maar dan ook diep onderaan de voedselketen. Te midden van de sport- en studieverenigingen die zelfs de meest doorgewinterde UB-gängers niet kenden werden de eerste glazen gevuld. U als trouwe lezer vraagt zich natuurlijk af: Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Mol Doch Waar B.V. heeft daarom voor u de volgende reconstructie gemaakt.
En dat bleek nog niet zo makkelijk te zijn als het lijkt. Het sociale degradatiespook dat Braque in huis heeft gehaald lijkt als je naar de huidskleur van onze meer-dood-dan-levende Praeses kijkt een makkelijke slachtoffer te hebben gevonden. Te midden van de voetbaljongens en korfbalmeisjes lijkt de beste man tamelijk op zijn gemak: zo zag zijn gemiddelde kietfeest er vroeger ook uit. Opzet met de aanwezigheidsmail of gewoon incompetentie? Toch moet er niet te snel worden geoordeeld, want waar de band contemporaine hit na hit speelde op een cantus die zichzelf walgelijk misplaatst de ‘stukooste’ noemt, schitterde de beste man in zijn vertolking van Wilbert Pigmans. Hopelijk voor iedereen eindelijk de laatste keer.
Nee, dan ons aller Ab Actis. Goedgemutst doch weinig toevoegend als hij is probeerde hij ervoor te zorgen dat men zich vooraan het podium waande door met zijn poezenvingertjes confetti na te doen en zijn poriën zó open te zetten dat het leek alsof hij al 10 pils over zich heen had gekregen. Voordeel van zover van het podium af staan is dat je je stem niet hoeft te verheffen om met elkaar te praten, nadeel is dat je de lach van Hampie tegen de gele muur op en neer hoorde galmen.
De Quaestor was er met zijn gedachten niet bij toen de kaarten moesten worden gekocht gedurende de avond, zijn gedachten bij het Incom-datediner. Met een schuine blik op Josje met zijn volle blonde haardos streek hij nogmaals door het ingedroogde mie-nestje dat op zijn hoofd ligt. Iedere avond met Eline op de bank is mooi meegenomen denkt hij, terwijl hij de herinneringen om kaarten te kopen voor Het januaribalpreaumillagederoast TSVT verwijdert uit zijn agenda. Als hij even later een van de 24 Furiaesjaars gekaapt ziet worden door die Luzac-klooi onder de neus van zijn lichtingsgenoot weet hij dat hij een goede keuze heeft gemaakt voor wie zijn vriendin meeneemt.
Een verdwaasd kijkende jongen loopt met een glimlach van oor tot oor door de zaal. “Wauw wat gaaf. Leuk die lichten. Dit liedje is tof! Wát een gezellige mensen” herhaalt het gedachtekind van Olle keer op keer in zijn hoofd. Op de achtergrond hoort hij iets galmen. ‘BORREL BINNENKORT?’ schreeuwt een jong blond Olofmeisje tegen hem. ‘Snel opschrijven, anders vergeet ik het. Oh wauw een gieter waar bier uit komt! Zouden bloemen daar dronken van worden? Haha ik ben zelf ook bezopen. Vrij haags man. Binnenkort weer eens het theehuisje blank zetten. Waarom heb ik een pen in m’n hand. Heb toch geen blaadje. Waarom zit dit blonde wijf me aan te kijken trouwens? Zieke lichtshow hier. Holy shit! Er komt gewoon bier uit die gieter, ziek gaaf!!
Terwijl Jesper stikt in zijn bier en een pijnlijke dood vindt, besluit het Dispuut huiswaarts te gaan en het grootste coronabroeinest van de Benelux een rug toe te keren. Handen werden geschud voor de laatste keer de komende periode en men kwam tot de conclusie dat het risico om hier een dodelijk virus op te lopen en de gezelligheid net zo goed in balans waren als de TOCK-begroting.
