‘Voorstel van dhr. CENSUUR dat omdat Stijn Frenken met allemaal wijvenideeën aankomten dat dat met ons hier besproken gaat worden terwijl er al 300 borrels en CENSUUR avonden aankomen en wij zijn zo tyfusdruk in die maanden en de klooien moeten al die fucking dates nog inplannen. Elke dag is gevuld met Braquers, klooien en ander gespuis. We hebben de BEA, winterBEA so you will, maar Braque heeft nooit en zal nooit een datediner geven. Wijven vinden dat leuk ja en we gaan door naar puntje 12 de TOCK.
Aangenomen.’
Zomaar een greep uit wat willekeurige notulen uit 2016. Enigszins slordig genotuleerd (of slordig geroepen) maar de emotie is duidelijk. Op de dag dat Heldiaal Heerendispuut Braque een datediner geeft draait de vaandrig zich om in zijn graf.
Drie jaar later zijn we toe aan ons tweede datediner. Schuw waren we, vorig jaar, toen we ons eerste datediner organiseerden. Want het moest wel een waardig diner worden, uniek. Geen dertien in een dozijn Vatosachtig etentje vol MD dates en tomatensoep. Nee, een fust speciaalbier voor de vrouwen, een spontane préborrel met de superhelden, zanger Bas, catering, bizarre outfits en een after op de Meimarkt. We waren tevreden.
Stom natuurlijk! We waren als Ajax dat in de roes van hun Europees succes plotsklaps punten verliest in Kralingen, als de Australische Lucy Kennedy die in het zicht van de finish al haar handen de lucht in gooit om vervolgens op de lijn geklopt te worden door Marianne Vos, als een niet nader te noemen vogel die denkt ontmaagd te worden maar vervolgens toch weer prematuur klaarkomt en een deerne haar navel volspuit. Om even in voetbaljargon te blijven: ‘Zijn we er toch weer ingetuind.’
Achteraf is het natuurlijk ook niet handig om de organisatie bij een klooi en een gehandicapte te leggen, maar dat is achteraf (voor het kamerjagende lid, het schijnt daar prachtig wonen te zijn). Maar goed, ze hebben gelukkig wel hun best gedaan. Ofja, hun best.. Is alles aan een jongerejaars overlaten, zelf niks doen, erachter komen dat je geen date hebt kunnen regelen en op de dag zelf dan maar bepalen dat je toch opeens een heel belangrijk feestje in je ouderlijk dorp hebt en niet bij het datediner kan zijn waar je, ondanks nul bijdrage toch verdorie de organisator van bent, je best doen? Wel? Dan hebben ze allebei hun stinkende best gedaan!
Dit alles betekent overigens niet dat we niet gelachen hebben. Zomaar wat leuke dingetjes:
-twee ouderejaars die op de dag zelf pas hun date zover krijgen om toch maar mee te gaan
-een derde ouderejaars die op de dag zelf toch maar besluit om stomdronken aan te komen
-aangezien het onbeleefd is om aan het begin van de avond stomdronken aan te komen hij dit dan maar drie uur te laat doet
-een ouderejaars die er na drie uur te laat aankomen achter komt dat zijn date inmiddels bij een ander dispuut op de huifkar staat
-een ouderejaars die weggaat om zijn date te zoeken
-een ouderejaars die achteraf blijkbaar wegging om urenlang de bestuursplee vol te barfen
-twee septemberleden die achteraf een boete krijgen omdat ze hebben staan roken op het podium
-twee septemberleden die achteraf een boete krijgen omdat hun dates hebben staan roken op het podium
-een rechtschapen klooi die in zijn naakte ballen op de foto wordt gezet
-een judas
-een ruzie tussen een niet nader te noemen laatkomer en zijn vriendin binnen én buiten de Mac
Och er is gelachen, er is gepresteerd en er is gezopen en we hebben wel wat leuke verhalen. Maar die heeft Vatos vast ook. Volgend jaar een tandje erbij heren!
‘Nee hij is er wel, hij komt gewoon niet boven de tafel uit’
