De dag om daadwerkelijk te zien wat voor vlees we in de kuip hebben (en dan bedoel ik niet het kinderlichaampje van Zaza). Zo’n dag is geboden bij een goede voorbereiding, maar helaas stond lamlendig skelet Vennekens aan het roer. Gelukkig had onze assessor de nacht doorgehaald omdat hij toch o zoveel over had voor een goede organisatie was hij al vroeg uit de veren.
19:27: de potentiële klooien werden onthaald in de met Braque propaganda behangen stamkroeg. Een zee van zwart-wit blijft een prachtig gezicht. Jammer dat Grind er bovenuit stak. In Sahne kon het gezelschap genieten van een bierproeverij. Wit, IPA maar ook een bockbier kwam op tafel. Allemaal dure woorden als het aan Brum lag; “Ja, ook lekker”, klonk het veelvuldig tijdens zijn Harry Mens impersonatie. Toen de glazen leeg waren en Schar nuchter was kon het collectief vertrekken richting de thuisbasis.
Aangekomen op de KB, of zoals Rintje het graag noemt: de KKKB, kon de oud-Braqueriaanse stoel sessie van start gaan. Het moment om te vertellen over je heiligschennende verhalen met je maten, je fetisj voor beastuality of je Vlaamse incest verleden, maar veel vaker nog je dronken verhalen in Lloret de Mar.
Na de smaakmakende verhalen over onder andere viagra roulette en het terroriseren van je eigen buurman maakten we een mooi tripje met ‘ons Kees’. Biertjes, liedjes en Loek Maas zijn stuiterende tietjes: het was fantastisch. De huifkar eindigde spectaculair met Mees die abrupt besloot zijn lichtingsband te zoeken op het asfalt.
We sloten de nacht af middels een disco party met de dames van Conserva. Hier kon Joris zijn verschrikkelijke DJ-kunsten vertonen, Kwak links en rechts niet meer uit elkaar houden en kreeg onze lieftallige buurvrouw spontaan fomo, omdat zij ook wel met de heren een dansje wilden wagen.
Wij zien de genodigden graag terug bij de tweede borrel.
“Ik heb een stijve!”