Gezelligheid kent geen tijd

Op woensdag 2 december jongstleden kregen enkele uitverkorenen de kans van hun leven. Vijftien dappere klooien hadden namelijk de eer een invitatie te mogen ontvangen voor de tweede, en bij ons dus de laatste, borrel in het disputaire kennismakingstraject. Om 18.27u stipt werd het gevolg ontvangen bij Groot Cafe ‘t Vaticaan om na een snel dorstlessertje ter smeren der kelen te vertrekken voor een diner dansant bij Restaurant La Vie en Rose. De vijf minuten lopen waren voor sommige aanwezigen aan de lange kant maar gelukkig was het wel lekker weer!

alt  alt

Toen à table de drank rijkelijk vloeide en de spijzen in overvloed de hongerige monden in vlogen trakteerde onze Praeses het dispuut nog even op een fabuleus stuk proza in de vorm van een heuse spietsj. Zo ontdekten we dat hij eindelijk heeft geleerd dat de Praeses degene is die het Heldiale lied dient aan te heffen, helaas schijnen we dit nu zelfs elke keer te gaan doen als er iemand moet niezen of een bezoek aan het toilet moet brengen. Daannaast kwam het Dispuut er ook achter dat een van de aanwezige oud-leden, Prof. Mr. Drs. Ir. Sebastiaan Rombouts, al aan het promoveren schijnt te zijn.

alt  alt

Nadat de laatste druppels mede de kannen hadden verlaten kon de weg weer worden ingezet naar ome Frank om aldaar de borrel voort te zetten. Dhr. Beek had in samenwerking met van der Zwan een waar digitaal foto spektakel neergezet en gedurende de avond werd de kennis van de klooien omtrent ons Heldiale Dispuut nog even getest in de vorm van een quiz. Dat Lagas niet met de prijzen naar huis zou gaan stond overigens vooraf al vast. Team 2 ging uiteindelijk, geheel verdiend, met een lekkere fles bubbels aan de haal.

Een uurtje later van schijnbaar de afspraak was vertrok het gezelschap richting Rariteitenkabinet / Spookslot Akademeia om de avond af te sluiten met de dames van Conserva. Evenals bij borrel 1 bleek het testosteron gehalte weer astronomische hoogtepunten te bereiken en samen met al het vrouwelijk schoon werd gezorgd voor een waardig slot. Enige smet op het geheel bleek de factuur die de volgende dag onder onze blauwe neuzen werd geduwd: de 11 flessen Schrobbeler die Leys aan zijn mond heeft gezet gedurende de avond moesten ook nog even worden afgetikt.

alt  alt

We gaan verder helemaal niemand bedanken voor zijn aanwezigheid deze avond, de buit is immers toch al binnen (zie nadere berichtgeving) en daarenboven lopen we al maanden lang jullie drank te betalen.

Proost!