21-Diner Marrel

Wanneer men denkt aan Maaskantje gaan de gedachten al vrij vlot naar de New Kids. Echter is dit niet het enige wat Maaskantje heeft voortgebracht. Ruim 21 jaar geleden stond hier de wieg van niemand minder dan dhr. Meulenbroek. In het Tilburgse staat dhr. Meulenbroek bekend als welbespraakte student. Initiator van onder andere het ‘stappen met’, ‘laat maar zien’ en bakkies op de brug. Zijn roots is hij echter nooit uit het oog verloren. Op 24 juni jongstleden werd het dispuut bij dhr. Meulenbroek thuis genodigd om kennis te maken met deze roots.

Dhr. Meulenbroek senior besloot om deze avond niets aan het toeval over te laten. Speciaal voor de gelegenheid werd er daarom een prima tapinstallatie ingevlogen. De bakkies op de brug werden ingewisseld voor bakkies in de tuin en als aperitief ontbrak ook de traditionele Maaskantse lekkernij niet. Uiteindelijk bleek dit de voorbode van een uitstekend verzorgd diner. Daar waar de Praeses schitterde in afwezigheid zag de Ad Koektis zijn kans schoon. De kaalslag van de Praeses werd vakkundig opzij gezet en prompt volgde en vermakelijke speech dito lied.

Tot teleurstelling van sommigen maar tot opluchting van velen werd niet de Majorcabar aangedaan, maar zette het collectief koers naar Den Bosch. De laatste keer dat het collectief Oeteldonk aan had gedaan was de avond geëindigd met Mo die constateerde dat hij nog liever een gloeiend hete breinaald in zijn oog stak dan ooit weer een voet in het Bossche te zetten daarnaast liep Frank in De Opium een collectieve horecaontzegging op. Gelukkig bepaalde dit niet het niveau van de avond.

Als vanouds werd er koers gezet op ’t Pumpke De Opium, helaas bleek dat zonder minderjarige meisjes de tent nog minder sfeer heeft dan de keuken van de Nijverstraat. Nadat ’t Pumpke via een korte uitstap naar de gezelligste steeg  van het zuiden was bereikt leerde de avond het Dispuut dat dhr. Jesper onbekend was met het fenomeen kopervergifting, dhr. Molenaar weer moeite had met de weg naar huis in een vreemde stad en dat taxi’s in de binnenstad van de ’s-Hertogenbosch zeldzamer zijn dan Braque-Vivezza borrels.

Ik heb eigenlijk nog nooit een taxi bestuurd