Heldenpost! En wat voor post. De oudgediende heren helden Leon Franssen en Peter Brouwer wisten ieder voormalig en huidig lid te verrassen met een Heldiale Braque vlag. Een vlag die vanaf heden iedere 6 september op onze dies fier zal wapperen, hangend aan een vlaggenmast, -stok of balkonnetje (sorry René Quist). Hiervoor gaat alle hulde natuurlijk naar beide heren die dit in het diepste geheim mogelijk hebben gemaakt.
Uiteraard werd in de nacht van 5 op 6 september ook zoals het hoort getrakteerd. Helaas werd tegen alle traditie in dit jaar geen fust aangeboden door de belangrijkste man van het dispuut, die lag door omstandigheden alweer op een oor. Aan zijn rechterbalhand daarom de eer om tussen tussen alle happy hardcore, Neophyte en carnavalskrakers een woordje te houden. Hierna schoof de zwart-witte muur voor de verandering eens achter de bar om zo het aangeboden fustje leeg te tappen. Die nacht werden de banden binnen het dispuut nog een warmpjes aangehaald, werd er heel wat af geknuffeld en kon iedereen met een glimlach op zijn gezicht dan ook eindelijk in slaap vallen.
Traditiegewijs vierden we de zaterdag daarna dan ook onze Dies met al onze oud-leden. Immers wist iedereen dat de eerste zaterdag na 6 september er een gezellig dagje van huis in het verschiet stond. Iedereen behalve de persoon die cruciaal bleek voor de hele middag. Praeses Diescommissie Een slap aftreksel van mevrouw Reinildis van Ditzhuyzen zou namelijk een etiquettecursus voor ons in petto hebben. Voor de kijkers thuis, etiquette is een duur woord voor simpelweg het hebben van manieren. En duur was het. De dame in kwestie wist de vooroordelen van vrouwen in auto’s “Vrouwen achter het stuur, bloed aan de muur!” niet te ontkrachten en was op weg naar de cursus toen bleek dat een ongeluk in een klein hoekje zat. Geen nood, ontzettende Praeses Diescommissie wist op afstand te voorkomen dat de hele dag alsnog in de spreekwoordelijke soep zou lopen. DUitjes.nl was ook niet voor een gat te vangen dus werd een v€rvang€r opgeroepen die aan een uur meer dan genoeg had om de heren van Braque wel even uit te leggen hoe het hoorde. Dat hij de heren Heijman, Collignon, Nijhuis etc. niet kende was dus duidelijk. Na een kwartier was al duidelijk dat Barry zijn Braque Bijbel aan de eerste de beste Etiquette dummy had verkocht om deze de nodige manieren bij te brengen.
Uiteindelijk was het na een uur wel welletjes geweest en mocht al het eloquente dat we het afgelopen uur geleerd hadden in de praktijk worden gebracht. En waar kan dat dan beter dan in een verkapt frietkot in Hoog Catharijne. Aldaar werden we in de watten gelegd met culinaire hoogstandjes als een cracker met zalm, biefstuk met friet en een bakje chocoladepudding. Wat zijn we toch weer lekker eloquent. Voor het koud lullen van het vlees was dhr. Quist niet nodig, toch wist de geliefde leider bijna iedereen persoonlijk te benaderen. Nadat uiteindelijk ook iedereen zijn bordje friet gekregen en op had kon er ergens anders genoten worden van de Utrechtse gastvrijheid. Waar een dag bol moest staan van hoe het wel hoorde, hebben we vooral gezien hoe een dies niet hoorde. Gelukkig hebben we de foto’s nog.
“Galaplicht?! Daar zijn die wijven toch voor?”