Na maanden vol met bloed, zweet en tranen hadden de klooien het dan tóch tot het gezelligheidsweekend weten te schoppen. Twee man sterk gingen de klooien er alles aan doen om de befaamde zwart-witte trui in de wacht te slepen. Waar bij Braque tradities hoog in het vaandel staan leek er vorig jaar één gebroken. Niets bleek minder waar en zo werd de gele muur dit jaar weer opgetrommeld om voltallig met ons een lekker biertje te nuttigen bij Tapperij De Prins.
Dat hoogmoed vaak voor de val komt kwamen de klooien op een wat misselijke wijze achter. Goed eten is belangrijk en de maaltijd is heilig, zo luidt de spreuk rond etenstijd. Dat dit kwam als mosterd na de maaltijd voor klooi Bafdrap was te zien aan de gedeponeerde bami in een trog waar menig Platoon zijn diner juist in verorberd. Een hechte club als die van Braque maakt op memorabele borrel als deze wat emoties los. Ook klooi Duif moest hieraan geloven en keek wat te diep in het glaasje waar hij na zijn ad de fundum bereikte.
De weekendcommissie onder leiding van Big Four Van de Goor besloot het zekere voor het onzekere te nemen en bekend terrein werd aangedaan. Een felle zon die haar stralen liet vallen op een groene weide deed denken aan een canvas dat Walt Disney nog niet zou hebben kunnen beschrijven. Helaas bleek dit sprookje 101 dalmatiërs (is ook met zwart met witte honden) een verwijfde versie van Dombo waar de klooien louter zaken enkelzijdig bekeken. Na dit gefaal mochten de klooien even stoppen met al dat geslijm en mochten ze tot hun verassing en die van het restaurant dineren op niveau en zich even gelijk voelen.
Vaak wordt er bij Braque geroepen dat bier een doel is en geen middel. Wat bijna traditiegetrouw niet lukt op de zaterdagmiddag is nog iets van dat doel ter beschikking te hebben. Gelukkig had de Weekendcommissie haar zaakjes goed op orde een auto ter beschikking en konden er nog wat blikken weggetrokken worden uit de lokale supermarkt. Met het juiste gezelschap kan zelfs een lauw glas water leiden tot de gesprekken en gezelligheid waar menig clubje een vrachtlading aan verboden middelen voor nodig heeft. Waar een aantal aan het bepalen waren wie nu de echt koning was wisten anderen in een halve minuut verboden woorden aan elkaar duidelijk te maken. Onder leiding van ICTefan ha-ha woordgrapje werd er voor de sfeersponzen ook wat op touw gezet en is er een goed verzorgd uitje geregeld.
Uiteindelijk besefte het klooiengespuis dat er meer gevraagd werd dan de afvinkmentaliteit en gingen de knoppen om. Bergen werden beklommen, kolen werden gedragen en Facebook werd op de hoogte gehouden. Ergens in de nacht van 10 op 12 maart hebben de klooien zich zwart-wit waardig bewezen en hebben zij de trui weten te bemachtigen. Wij feliciteren dan ook de Heeren, Jesper en Alexander Smaal met behalen van de zwart-witte trui. Heeren, maak er een Heldiale tijd van.
“Zou je dan wél bestuur IX kunnen opnoemen?”
