Geheel volgens traditie vertrok T.H.D. Braque de donderdag na carnaval weer met een grote delegatie richting buitenland om op de betreffende zorgvuldig gekozen bestemming de locale bevolking te teisteren. Dit jaar was het de beurt aan Budapest – Hongarije om 22 Helden te mogen verwelkomen en vier dagen onder te dompelen in vreugde vermaak en veul drank.
Eenmaal aangekomen bleek het weer niet helemaal optimaal met een gemiddeld zicht van 4,7 meter maar dat mocht de pret niet drukken. Bagage werd onbewaakt de kamers in geflikkerd en er werd gang gezet naar een door Paco afgehuurde bar om te eten, grote ballen met bier te nuttigen en europacup voetbal te loeren. Uiteraard was sportfanaat Appelhof het er weer niet mee eens en zat de hele avond in een hoekje te mokken. Het grootste gedeelte van het gezelschap ging nog even doortanken met als resultaat dat van Graafeiland om 3.00u zijn eigen naam niet meer wist en iedereen maar hostelwaards keerde.
Wederom stond de activiteit van de tweede dag geheel in het teken van de Uil-tours. De gehele dag lang werden onder leiding van gids van Ovost alle hoogte- en dieptepunten van de stad bekeken. Even leek alles nog mis te gaan toen enkele passerende agenten van de Hongaarse geheime dienst de papieren van de Uil wilden inspecteren op echtheid maar gelukkig wist men de premiejagers tijdig duidelijk te maken dat het ging om een grap.
Des avonds werd uiteraard gang gezet richting een van de grote clubs van de stad. Erg gezellig daar! 2000 kaalgeschoren koppen met ogen als vliegende schotels van de snuiverij. Don Wuppie vond het ook heel raar dat iedereen stond te wachten bij de WC’s terwijl er ook gewoon pisbakken vrij waren. “En dan gaan zo ook nog samen zo’n hokje in!” Zeg maar niets tegen mama Wuppie…
Nadat iedereen goed en wel was uitgekaterd ging het ensemble richting een van de andere trekpleisters van Budapest; vrij vertaald door Roel van der Maat de ‘Terminale baden’ geheten. Beetje ontspannen met een pak sneeuw naast je in een bad van 38 graden is nooit verkeerd, zeker niet als Victor Beek zijn zwembroek vergeet en de hele dag in een miniscuul onderbroekje rond moet lopen!
Op de laatste avond besloot een deel richting een club te gaan die Dhr. Wolfs met zorg had uitgezocht. Hij had namelijk een zogenaamde Blak-liesjh opgesteld zodat we precies wisten waar we heen moesten. Wat een dergelijke liesjh precies inhoudt weet nog niemand maar de Drumm & Bass feest was echter een groot succes. Een andere delegatie besloot haar geluk te beproeven in de Hallo-Bar, alwaar er meer ‘personeel’ aanwezig was dan klandiezie. Met name de parade waarbij ineens alle dames tegelijk de planken moesten beklimmen zorgde voor veel opwinding, met name bij Appelhof, die promt voor 150 euro Whiskey over de vloer heen plempte.
Met een grote kater maar een heerlijk ontbijt namens Adriaans – Beek – Groenhuijsen Bakkerijen & Traiteurs kon iedereen toch op tijd terug richting vliegveld. Een ding is dan wel belangrijk om te onthouden; je moet niet je paspoort in het hostel laten liggen Paco! Na een dodemansrit door de stad kwam iedereen uiteindelijk toch op tijd de douane door, ondanks het feit dat Dhr. Beek het wel een verstandig idee leek om nog even foto’s te gaan maken van het gehele beveiligingssysteem aldaar en we voor de tweede maal een delegatie Sovjet krijgers op onze nek hadden.
Het was weer goed, heel goed zelfs. Na twee jaar sneeuw en mistige landen wordt volgend jaar waarschijnlijk koers gezet richting de zon. Rekent u op Uganda.
Doe mij nog een bakkie!