Terwijl het gros van de eensgezinde spitsbroeders nog moesten opkalefateren van een week lang vreemde accenten aanhoren tijdens de traditiegetrouwe introductiedagen, beter bekend onder de naam TOP-week, vond Dhr. Molewaar het een uitzinnig idee om deze dronken dagen nog geen halt toe te roepen en het dispuut uit te nodigen om te testen of ze na die week een beetje aan hun Duits hadden gewerkt. Met de blik op oneindig Noord-Limburg vertrokken de Helden richting Venray om 22 kaarsjes uit te blazen voor Jort’s 21e verjaardag. Het heeft even op zich laten wachten, maar ook hij laat zich toch maar trakteren op de ietwat pikante verhalen, liederen en roasts die zich eigenlijk wel thuis voelden in die spreekwoordelijke doofpot.
Eenmaal aangekomen op locatie werden de leden én jongstleden hartelijk verwelkomt door de zussen ‘vriendinnen van’met een koud glaasje gegist druivensap, zodat het zwart-witte gepeupel even kon afkoelen van hun loodzware rit. Deze vochtige amuse werd gelijk door menig genodigde beschouwd als startschot voor het aankomende bacchanaal en we gingen aan tafel.
Met een uitvoerige, enigermate Frans getinte la carte werd ons een heerlijk avondje beloofd. Van de confit de canard tot een garnalenragout, het passeerde allemaal de revue. Het was dus ten enenmale zonneklaar dat er onwijs veel voorbereidingen waren getroffen om dit diner tot een groot succes te laten eindigen. Er kon helaas niet hetzelfde gezegd worden over de grote hoeveelheid wolken die boven de plattelandsgemeente neerstreken. Het donderde en het bliksemde meters bier dozen wijn, maar ditzelfde gold ongelukkigerwijs ook voor de neerslag. De enige manier werd dus pompen of verzuipen. We kozen voor de middenweg.
Na deze stormachtige taferelen kreeg lichting 2016 nog de kans om de boel op te laten klaren door een lied ten gehore te brengen waarin het doen en laten van Jort eens accuraat werd uitgelicht. Om dit songfestival nog even nieuw leven in te blazen bleken de Venrayse kompanen ook nog te beschikken over enige vorm van muzikaliteit en zo besloten zij hun langverwachte chanson “Jortje Molenaar, Knorrenkoning!” te releasen op deze memorabele dag. Douze points! Dit avondvullende programma verdiende gewoon nog een passend slot en dat kreeg het. Vergeleken met ijskoning Bal is zijn vader meer een open boek. Zo kregen we door het drankgelach heen toch de verhalen te horen die we uren later ongetwijfeld weer zouden vergeten. Tijd voor het Limburgs schoon.
Met de Koets benenwagen richting het bruisende centrum was het moment daar. Met het tipsy gespuis op pad hebben we uiteindelijk de enige twee kroegen mogen aanschouwen in de pittoreske binnenstad. Onder het mom van verdeel en heers bedacht een deel van het dispuut dat het een slim idee was om in kleinere groepen de nacht door te komen. Het overgrote deel bevond zich voornamelijk op het welbekende kruispunt, daar waar koek zich weer misdroeg van zijn beste kant kon laten zien. Na enkele uren vol vermaak werd het voor de leden weer tijd om zich naar de slaapzaal omgebouwde tent te begeven in de achtertuin van Dhr. Molenaar. Hier werd dan ook door iedereen goed gekeken naar de binnenkant van zijn ogen om zo in de ochtend weer het mooie Venray in te ruilen voor het vertrouwde Tilburg.
