Aan het einde van een intensieve week wachtte een bijzonder
toetje op de Helden. Net bijgekomen van het realisatiemoment dat de nieuwste
Braque-afvaardiging aan het Plato-bestuur net zo weinig wijze woorden als Quen
‘vet, gaaf, tof’ Verhaar in zijn speeches verwerkt, stond namelijk de
jaarlijkse klassieker tegen LAB op het programma. In een kolkende ambiance –
met hooligan Rintje als enige toeschouwer – moest na twee jaar weer eens
blijken welke ploeg het meeste voetbaltalent in huis heeft. Waar Braque begon
met een brede bank door Snof die er plaats op nam, moest LAB het doen
met slechts de twee telgen van Bas. Het mocht de pret echter niet drukken en
stipt om zeventien over acht trapte LAB af.
Het voordeel van jong zijn is het gegeven dat je lichaam nog
veel klappen kan verwerken. Hoewel de afgelopen weken verschillende Helden veel
weg hadden van een vergane vriend van Stift op de middelbare school die
dezelfde voornaam deelt als de prins van Wales, bleek dat bij de LAB de
problemen nog groter waren. Na een rommelige openingsfase schoot het hoge tempo
er direct in bij team LAB, waardoor het plots een partij werd tegen zowel LAB als
LEB. Nadat bleek dat Padde toch meer kan dan ongemakkelijk zijn op borrels en
ook Jossa zijn innerlijke Valbuena naar boven haalde in de openingsfase, leek
dan ook niets meer een gemakkelijke overwinning voor Braque in de weg te staan.
Het liep echter anders.
LEB bleek namelijk goaltjesdieven in huis te hebben. De
verdediging van Braque wankelde al snel harder dan Brum na een biertje bij zijn
nog treurigere vriend aan de overkant van de straat en het was dan ook te
merken dat de wissels bij LAB zorgde voor een ommekeer in het wedstrijdbeeld. De
kleine pootjes van stotterdwergen Klink en Strǘdel wisten geen raad met de
onvermoeibare oud- en aankomende leden, waardoor er plots een grote achterstand
werd opgebouwd. Die tik kwamen de Helden niet meer te boven, tot ontsteltenis
van de P die in zijn leven toch al gewend zou moeten zijn aan belangrijke
wedstrijden verliezen. Een forse afstraffing volgde, maar gelukkig was de derde
helft tenminste wel voor het Collectief.
‘’Die broek ligt opener dan de verdediging van Braque’’