Na de modderpoel in Nijmegen – voor de gemiddelde student beter bekend als CDT – stond er voor het collectief een reis gepland naar een ander varkenshok, namelijk die van de man die bestuur XXXII in zijn eentje weet te ontwrichten tillen: Loek Maas. De Ab Actis had het immers voor elkaar gekregen om tegen elke verwachting in zijn morbide obesitas niet de overhand te laten nemen en de 21 jaar aan te tikken!
Dat van uitstel zeker geen afstel was gekomen werd het Dispuut eenmaal aangekomen in V-Town snel duidelijk. Het ontvangst was warm en de champagne koud. Voor een aantal Leden was het voorborrteltje een fijn weerzien en voor een aantal bestond het met name uit verhalen van Brum over station Veenendaal de Klomp. Enfin, na het welkomstdrankje nam de vader van Loek het woord om aan de hand van een aantal slides te laten zien dat Loek eigenlijk altijd al een geval apart is geweest. Dat bleek onder andere uit verhalen over de inmiddels beruchte Poep-Loek en een filmpje waarin Kirk een open sollicitatie doet voor ‘K2 zoekt K3’.
Na deze verhelderende woorden kwam de overige familie aanrukken met het aperitiefje waar Loek in zijn leven genoeg op had geoefend. De beste pizzabakker van de Reisvennestraat en omstreken had ondanks zijn afscheid bij Domino’s toch nog eenmaal over zijn hart gestreken om het Dispuut te voorzien van kleffe deegschijven pizza’s alvorens men kon aanschuiven voor het diner.
Als opening van het diner spraken de vrienden van Loek uit V-town nog een aantal korte maar krachtige woorden terwijl vanuit de tuin de barbecuelucht al bij menig Lid een weg naar de neusholtes had weten te vinden. Wat is immers eten met Loek als je dieet niet enkel bestaat uit een vette hap en vooral veel vlees zonder groenten?
Terwijl men de laatste restjes nog van hun bord at en de wijn voorraad begon te slinken en het dessert in de vorm van een bolletje ijs werd geserveerd begon de mentale voorbereiding op wat de Heeren nog te wachten stond. Na het diner was de tijd rijp om downtown V-town een bezoekje te brengen. Enkele legendarische kroegen passeerden de revue. Zo ook ‘De Senaat’, een van de weinige toko’s in Nederland waar men nog onderhands pakjes sigaretten verkoopt, tot grote blijdschap van de slecht voorbereide Braquers.
Nadat Brum voor de honderdste keer een kroeg was uitgezet en zelfs De Senaat haar deuren sloot vond het collectief het welletjes en keerde huiswaarts. Eenmaal aangekomen probeerde Kwak nog eigenhandig een vijvertje aan te leggen in Loeks bed, wat door laatst genoemde wat minder gewaardeerd werd.
Bij het opkomen van de zon stond men weer fit naast hun bed om na enkele worstenbroodjes de aftocht te blazen. De NS wist zichzelf echter weer van haar beste kant te laten zien door de hele dag geen treinen te laten rijden, maar na zo’n 21-diner kon het humeur al niet meer stuk.
“Ik dacht dat ik gewoon veel had gezweet”