Braque Elite Avond

Waar het collectief afgelopen jaren gemiddeld 3 keer maal per annum de Heuvel Gallery bezocht, heeft Assessor Loeffen deze gewoonte resoluut van de hand gewezen. Ongeacht hoeveel damesclubjes van Vidar naar de hand van het collectief dongen voor het Vidargala wist de beste man de verleiding te weerstaan en werd gekozen voor het organiseren van de winterlijke Braque Elite Avond. 

Een pleonasme, zoals uw schrijver in eerder publicaties onthulde, maar desalniettemin een avond die het beleidsspektakel van bestuur Molenaar de troosteloze keuken van Plato de liefkozing gaf die het verdiende zo vlak voor kerst. Zo werd deze ruimte een corporale mix van Gordon Ramsey-achtige vervloekingen en weekend-geuren. Graag nemen we u mee door de gangen – en de bijbehorende verhalen. 

Beginnend met een amuse van escargots, meteen al de pièce de résistance der klooienboeven. Met slakken wordt dan niet hun trage leercurve bedoelt, maar het feit dat bezuinigingen in het onderwijs het begrijpend lezen voor pas-studerenden anno 2019 zozeer heeft aangetast dat een mail doornemen van meer dan 100 woorden niet meer lukt. Klooi Kirk vingerde daarom, immer trouw als hij is, de laatste zandkorrels uit de schelpjes om ze schoon op te dienen. De iele vingertjes van Tonke frommelden de slak daarna in huisjes met dezelfde souplesse waarmee hij een lichting namen opsomt en de eerste gang was geboren. 

De daaropvolgende lepelspijs was knoflooksoep, een subtiele hommage aan de Nijver en de odeur van Zaag. Met weemoed lepelde Bubba de vloeistof in zijn nek, terugdenkend aan zijn kleine zolderkamertje in het pand wat Florenza tegenwoordig hun dispuutshuis noemt en waar vermoedelijk nog steeds kinderlijkjes in dubbele muren zitten. De zachte smaak deed Harmen terugverlangen naar de ochtenden dat hij wakker werd naast dhr. Van der Pol na een avondje doorzakken, terwijl hij nog een keer extra opschept. Als hij dan morgen weer geen vrouw heeft geregeld, lag het natuurlijk aan de geur van de knoflook. 

Gravad Lax is niet het middeltje wat we dhr. Frenken geven als hij zich weer te veel opwindt door zijn constipatie, maar royaal ingelegde zalm geserveerd met een trio van frisse groenten. De heer Hamoen bekende dat het gerecht hem deed denken aan het vrouwelijke zalmhapje dat hij recentelijke even roodomrand achterliet als de verrukkelijke vis. Net zoals dat visje hapte de dame in kwestie naar adem toen onze Willem discreet besloot haar hiervan op de hoogte te stellen. 

Het lustrumcadeau van Luna is tegen een kogel aangelopen en vond zijn weg richting de maagholtes der Helden dankzij de kookkunsten van Jeppie. Normaal verdampt de alcohol uit de bijgevoegde wijn maar deze uitkaterende financeboy ademde zo nadrukkelijk op het vlees dat het nog steeds mogelijk was dronken te worden van deze dis. Om de klooien flink op hun nummer te zetten voor hun matige voorbereidingen besloot Duif om óók maar veel te laat te komen, dat zet ze betaald! 

Het nagerecht bleek door de fascisten van 2020 een aanslag op de staatskas te zijn door er meer vers fruit in te dumpen dan dat El Paso gaat plukken in Australië komend jaar. De meringue zorgde voor wat gezond vlees op de botten van Mast, die na deze gang concludeerde dat hij echt niet zoveel had gemist afgelopen half jaar en snel de trein weer pakte. Met diezelfde vaart werden het eetgerei aan de kant geschoven om na het eten fatsoenlijk aan een bordspel te beginnen terwijl de klooien de laatste schalen schoonlikten in de keuken. Een prachtige lofrede van de Praeses over de volledige commissie roerde het dispuut tot op het bot. Dat we zo’n illustere spreker in ons midden mogen hebben is dan ook het grootste bewijs dat T.H.D. Braque zich anno 2019 nog steeds een eloquent dispuut mag noemen. Tot grote vreugde van de aspiranten werd er geborreld tot diep in de nacht en werd de avond Bubberiaans afgesloten: na drie flessen wijn en rond half 5. Aangezien het Kwak niet lukte willen we bij deze de commissie hartelijk danken. 

“Ik hoop dat jij het niet hebt”