Het stond al maanden met grote letters in iedereens agenda: het collectief zou weer een paar dagen het Brabantsche verlaten om eens een frisse neus te halen. Voor de buren een paar dagen akoestische vrijstelling, voor de gele onderafdeling van stichting de Zonnebloem een moment om weer te kunnen werken aan de lekke banden en voor de aspirant-leden een week lang slappe ontlasting.
De Weeco had zich moeiteloos door de voorbereidingen heen gestoomd en alle vragen in de ALV werden afgedaan met een zenuwachtig grinnikje, al durfde niemand echt inquisitie te gaan spelen uit angst voor een glas op zijn neus. Donderdag avond werd wederom het geverfde bijschuurtje op het Corpsbluumke aangedaan, waarna men besloot de favoriete spelletjes uit de kast te halen. Sommige klooien bleken toch iets verkeerds te hebben gegeten, maar het mocht de pret niet drukken om goedgemutst de Prins uit te spelen tot half 3 te vullen. Bejaarde Frommel besloot zich even af te zonderen om nog 2,5 uur snel zijn canon door te bladeren op het toilet terwijl Lama nog even zijn gezicht waste met een biertje omdat het goed zou zijn tere huid. Klooi Queeeeeeeeh probeerde zichzelf weer te onderscheiden en besloot dat het gerstenvocht niet aan zijn verwachtingen voldeed, dus bestelde de boef een kannetje fristi. Resultaat was echter dat hij er als een vetzuchtig en verdwaald kind van 4 uit zag.
De volgende ochtend stond met fris en fruitig op, vastberaden geen seconde van het weekend bespaard te laten. De boeven stonden te trappelen van enthousiasme, want de Quaestor De Mol van het dispuut had al gouden bergen in het vooruitzicht gesteld. Mast wilde zijn vettige poriën net zo open zetten als de traanbuizen van zijn moeder toen hij vertelde dat hij wéér was gestopt met zijn studie en koos voor een accommodatie met sauna én stoombad. Geen overbodige luxe gezien er sneeuw uit de lucht was komen vallen met het equivalent van de vlokken roos die uit het haar van Kaufmann komen als hij er een kam doorheen haalt. Snoffel besloot zijn hele bacteriëncircus en viruscollectie ook maar mee te nemen de bus in, tot grote opluchting van het collectief.
Iedereen had spelletjes voorbereid en de dagen vlogen voorbij, terwijl de klooien er alles aan deden hun beste schoudertje voor te zetten. Hoogtepunt was een spontaan sneeuwballen gevecht waar de kogels sneller door de lucht vlogen dan dat Tsjarko de leiding over de ALV verliest. Onder leiding van Fat Bitch Olle en geen-haarnetje-nodig-in-de-keuken Neijenhuijs werd een fantastische dis bereid, die helaas niet door eenieder werd binnengehouden. Omdat Snof Molotov zich fysiek niet bereidwillig vond probeerde Baldo hem nog op te beuren met een mooie verrassing, maar helaas zonder resultaat. De Veurzitter peuzelde nog een hapje mee met de klooien, wat Floyd volledig in het verkeerde keelgat schoot.
Toen de zon doorbrak lieten de klooien ook eindelijk hun tanden zien. Waar de boeven elkaar eerst net zo hard lieten vallen als bestuur XXIX onderling vond men gaandeweg het vertrouwen in elkaar en op een goede afloop. Na maanden van inspanning wisten Job Geurts, Floris Loeffen, Jeroen, Quinten Verhaar en Willem Hamoen ergens in de nacht van donderdag op zondag hun klooienshirt welverdiend in te wisselen voor het immer begeerde Heldiaal Zwart-Wit. Van harte gefeliciteerd Heeren, maak er een fantastische tijd van.
“Maar wat is hier nou het nut van?”
