Verandering van spijs doet eten en goed eten is belangrijk. Waar de Helden van Dispuut Braque de afgelopen jaren nog onder anderen de hoofdstad en het sticht onveilig maakten op de borrels, werd dit jaar de partybus weer ingeruild voor Dort. Die ons na veel ongeduld een voorspoedige trip braaf afzette bij Kasteel Maurick in Vught. Voor de trouwe lezer, ja dat is de locatie waar vorig jaar het Lustrumgala van de CV plaatsvond. Voor de trouwe volger, ja dat is de locatie waar al meerdere oud-leden in de echt verbonden zijn. Over oud-leden gesproken, potdomme die waren er ook. Maar liefst 24 Labbers waren op komen draven om eens te kijken wat het dispuut dit jaar voor incapabel tuig had meegebracht.
Aangekomen op het kasteel bleek maar weer eens dat Beekvliet in het Gooi van het zuiden immer stroom houdt en de kratten Hertog Jan al koud had gezet. Na een fijne borrel kon het gangendiner met bijbehorende stoelendans beginnen. Een aantal klooien kreeg het al heet onder de voeten, maar gelukkig voor ons hen bleef een nieuwe afgang op de stoel ze bespaard en waren het slechts (oud) leden die de groep toespraken.
Voor we het wisten stond Dort alweer te claxoneren en waggelde het collectief braaf richting leaseauto de bus. We moesten ons immer haasten want in cafe de Prins stonden Conserva, Keiretsu, Otium, Beau Geste 10 harige darters al lang op ons te wachten. Mensenmensen als we zijn kozen we vervolgens maar de andere zijde van de keet op, alwaar BG ons na 10 minuten kwam vergezellen. Het mooie aan feestcafé de Prins, waarde lezer, is dat je er werkelijk alles kan maken. Braken in de pisbak, bezems smijten door het pand, tongen met de barvrouw, tongen met Eef, tongen met zanger Bas, het is allemaal geen probleem. Zo duurde het ook niet lang voordat onze dispuutschreeuwlelijken op de bar stonden te dansen met een microfoon, Fret stond te kotsen achter de bar en Tuba stond te kaken.
Het was rond deze tijd dat het licht uitging, was het niet bij de Prins, dan toch zeker bij uw notulist. Eindscore: 5, ik tel ‘m.
‘Als je vroeger naar het gemeentehuis was geweest om je paspoort te verlengen had je gewoon echt een drukke dag gehad.’