De nijmeegse vierdaagse, iedereen is ermee bekend. Vier dagen lang de blaren onder je voeten lopen. Waar iedereen de wandelschoenen al heeft afgestofd en al maanden in voorbereiding is, doet Heldiaal dispuut Braque het net even anders. Met voldoende bakken werd door het collectief de trein naar Nijmegen opgezocht. De eerste meters werden afgelegd naar de Dames van Emmeken. Alwaar op de plaastselijke zuipkeet toko een goedverzorgde lunch en wat drankjes op ons stonden te wachten. Immers men kan niet excellereren op een lege maag.
Als men net zo hard zou wandelen als de goudgele bakken en Gt’s de kelen invlogen dan hebben we vanaf komend jaar de Nijmeegse tweedaagse. Al hadden sommige leden door escapades van de avond ervoor wat moeite om het tempo bij te benen, niet iedereen kan een atletisch mirakel zijn. Dit mocht echter de pret niet drukken en al gauw werd overgestapt naar een estafette met spulleke. Een competitief element is namelijk van groot belang bij het slagen van vrijwel alles. Na de nodige quizvragen waar men nog steeds geen antwoord op heeft werd het tijd om ons te verplaatsen en togen we met de dames richting het terrein van Achilles ’29 C&C CDT.
Bij aankomst moest eerst nog even bewezen worden waarom de Heeren de echte kampioenen van Kroeghockey zijn. Het feest kon vervolgens eindelijk echt losbarsten. Luuk rijkte tot grote hoogte, Koek was zo’n fenomeen dat hij spontaan zijn eigen merchandise kreeg, Willy & de Zaag hebben zichzelf weer kunnen hoereren op instragram en de rest van het collectief was vooral erg hard aan het borrelen. Nadat de tent was gesloopt en de laatste biertjes naar binnen gegoten werden verplaatste het collectief zich weer naar de bus voor de terugrit naar Nijmegen. Eenmaal aangekomen was het free for all om een slaapplek te bemachtigen.
Dat de dames goed voorbereid waren op dit slaappartijtje bleek wel toen het ene na het andere matras van de zolder werd gegooid. Een ruimte waar dhr. Mattheeuwse jaloers op zou zijn. Na een bijzondere nacht werd er voor de overgebleven leden nog keurig voor een ontbijtje gezorgd en kon men volledig hersteld weer de trein terug naar Tilburg opzoeken.
“Zaad”
