Hemelvaartsdag: een dag van bezinning, maar niet alleen voor kindervriend Chris Stoffer, ook voor de Nederlandse student die terug kan blikken op een jaar vol dertien-in-een-dozijn-feesten. De TOCK herrijst, en hoe. Kookworkshops, stages en Leaves & Vedor zijn geannuleerd, de flessen bestickerd beklad en de tent is als een Quechua op het veld verschijnseld. Daar gaan we.
Nadat het regenplan was overgedragen aan de slaapkamer van Rintje, kon ons jaarlijkse paradepaardje gaan hobbelen. En gehobbeld werd er. De opbouwdag verliep in een tempo waarvan zelfs Femke Bol zou zeggen: “Ha-ha! Dat was mik-mak-Mickey-snel!”. Het was een dag met opvallend weinig mauwen, zowel verbaal als textiel, wat voor sommigen het perfecte opstapje bleek voor een opbouw-after in de Smidda. Zo ontstaan dus tradities.
Na enkele onschuldige druppels gingen de deuren open en werd men ontvangen door een totaal arbitrair rood beest dat in de verste verte niet op een Braque-hond leek een heule gròte Braque-hond! Het pimpelen ging van start en onder de runners werd het kaf van het koren gescheiden. Nadat boykie Tycho was bekroond tot opper-boykie d’n eerste, hing de sfeer er pas écht lekker in. De TOCKtailbar liep als een jekko, familie Moffel hield in de glazentent alle grote ballen hoog en een HEEEEL terras heeft HEEEEL goed kunnen genieten van wat gestoei in de bosjes.
Maar plots sloeg het onheil toe. Een ongeschreven regel was overschreden binnen het toernooi, wat kwade invloeden als gevolg had. Want zodra het valse, frauduleuze, Nettorama-dispuut de finales had bereikt, viel de muziek stil. Een met koper gevoerde slang bekroop het veld en nam de meest kwetsbare, in rolstoel zittende superteef als prooi. Andere mensen moesten een vergiftigingspoging ontlopen en bij overmaat van ramp waren de cocktailglazen voor de tiende keer op!
Gelukkig was daar Philly Special om de zwalkende wiskundeschriften met dyscalculie van de eerste plaats te weerhouden, de beunen van Ultrasound om de geluidskabel te vervangen, Dwars om de gedupeerde te voorzien van een goede maaltijd en Tycho om barhoofd Bart tot de nodige rust te bedaren. Want je weet: zolang barhoofd Bart zijn bar-hoofd gebruikt om de barre bar het hoofd te bieden, blijft barhoofd Bart barhoofd.
19:00; alle trieste sneuneuzen die nog op het veld stonden werden weggebonjourd door de geoliede sluis. Het prosecco cava-moment was daar en de guts-tent opende zijn deuren. Halverwege de avond bleek dat de beveiliging vanwege het ontbreken van avondeten hun werk had neergelegd en een brugklasser het podium op had laten gaan. Nadat dit de mainact bleek te zijn en de praktiserende beveiliging zijn principes overboord gooide bij het ontvangen van mogelijk haram eten: “Jah, zal wel”, bereikte de avond zijn climax. Zwetend in de zweet-tent viel de nacht, waarin het podium nog een bouwtechnische keuring kreeg van Baba en DJ Merlyn er een mooi einde aan toverde.
Op zoek naar overtreffende climaxen werd door onze romantische Bourgondiër de rosébar omgetoverd tot een terras bij maanlicht, maakte Moto de grootste floenk van de dag door drieduizend munten aan F.C. Tilburg te doneren en werden vastgeroeste relaties vernieuwd met verstikkingsspellen.
“Wat was de chronologie van de paniekaanval?”